نگار عابدی

 نگار عابدی بازیگری است که اگر برای مخاطبان تلویزیون چندان نام‌آشنا نباشد در عوض برای تئاتری‌ها یک چهره شناخته شده است.او در کنار بازی در نمایش‌های بسیار زیادی که جوایز متعددی را برایش به ارمغان آورده‌ است، گاهی در سینما و تلویزیون هم ظاهر می‌شود. عابدی اولین بار در بخش‌های نمایشی جنگ دوستانه به کارگردانی محمد رحمانیان به تلویزیون راه یافت و بعد از آن در چند تله‌فیلم بازی کرد. بعد از ۱۵ سال سابقه بازیگری حرفه‌ای، نقش افروز مشتاق برای نگار عابدی یک تجربه متفاوت محسوب می‌شود از این بابت که در یک سریال مناسبتی با پخش هر شبی در کنار بازیگرانی توانا با نقشی دوست‌داشتنی ظاهر شده است.قرار است نقش افروز در سریال دودکش در ادامه هم کمرنگ باشد؟منظورتان را از کمرنگ نمی‌فهمم. ما شکلی از زندگی را ارائه می‌کنیم که قرار نیست یک نفر قهرمان داستان باشد. قصه‌های این سریال در یک قالیشویی رخ می‌دهد که توسط آقا فیروز اداره می‌شود و مسلما مسائل و مشکلات فیروز را بیش از دیگران می‌بینیم. ما همه با فیروز نسبت داریم و با او در ارتباطیم. قرار نیست کسی کار خاصی بکند چون داستان خاصی وجود ندارد و هر دفعه به مسائل یکی از شخصیت‌ها پرداخته می‌شود. مثلا در قسمتی، سکانس‌هایی بود که مربوط به زندگی خصوصی افروز و نصرت و مشکلات آنها بود. فردای همان روز پدرم از یک راننده تاکسی شنیده بود که می‌گفت: دیشب در سریال دودکش خانمی داشت حرف دل ما را می‌زد. بنابراین فکر می‌کنم مهم این ... نگار عابدی

نگار عابدی دوست داشت ژولیت باشد نگار عابدی در رشته تئاتر از دانشکده هنر و معماری فارغ التحصیل شده و 17 سال است که در تئاتر، سینما و تلویزیون بازی می کند. او برای جواب دادن به هر سوال ما، اول چشم می دوزد به گوشه ای و بعد نفسی می گیرد و کلمات را جوری می گوید که می فهمی آنها را با تمام وجودش می گوید. جواب هایی از جنس خواهرانگی و البته مادر بودن.  انگار یک جور خواهرانگی در چشم ها و صورتش پیداست. نوعی مهربانی و دلسوزی. از آن خواهرهایی که بی های و هوی، هوای برادرها و خواهرها و حتی پدر و مادرهایشان را دارند و در همین هواداری از آنها حل می شوند. بدون هیچ اعتراض و منتی. به چشم نمی آیند اما همیشه پر رنگ هستند. هستند و این «بودن» شان وقتی نباشند، حفره ای بزرگ در دل اطرافیان باز می کند. شاید به خاطر همه اینهاست که «نگار عابدی» در «یه حبه قند» و «دودکش» نقش خواهر را بازی کرده. حتی در «دهلیز» که این روزها روی پرده است. او دوباره نقش خواهری داغدیده را بازی می کند که برادر از دست داده. عابدی در زندگی واقعی هم همانقدر لطیف و احساسی است. بازیگری که در رشته تئاتر از دانشکده هنر و معماری فارغ التحصیل شده و 17 سال است که در تئاتر، سینما و تلویزیون بازی می کند. او برای جواب دادن به هر سوال ما، اول چشم می دوزد به گوشه ای و بعد نفسی می گیرد و کلمات را جوری می گوید که می فهمی آنها را با تمام وجودش می گوید. جواب هایی از جنس خواهرانگی و البته مادر بودن.    نزدیکترین ...

نگار عابدی  در رشته تئاتر از دانشکده هنر و معماری فارغ‌التحصیل شده‌است.   نگار عابدیزمینه فعالیت :تئاتر، سینما و تلویزیونملیت : ایرانیپیشه : بازیگرهمسر : هدایت هاشمیفرزندان  :  اِما  نگار عابدی یک بازیگر زن ایرانی است که در رشته تئاتر از دانشکده هنر و معماری فارغ‌التحصیل شده‌است.   نگار عابدی در فیلم‌های کوتاهی چون «هدیه» و «خط مستقیم یک دایره» حضور چشم‌گیری داشته‌است. فعالیت اصلی نگار عابدی تئاتر است و در نمایش‌هایی چون «باز گشت به خان نخست» به کارگردانی محمد رضایی‌راد و «آندرانیک» به کارگردانی حمید پورآذری ایفای نقش نموده‌است.فعالیت‌های نگار عابدینمایش‌ها در تئاتر* "مصاحبه" (محمد رحمانیان)، تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، ۱۳۷۸* "مجلس‌نامه" (محمد رحمانیان)، تهران، تئاتر شهر، تالار چهارسو، ۱۳۷۸* "روی زمین" (افروز فروزنده)، تهران، تئاتر شهر، تالار سایه، ۱۳۸۲* "آندرانیک" (حمید پورآذری)، تهران، تئاتر شهر، سالن شماره ۲، ۱۳۸۲* "زنی که زیاد میدانست" (علیرضا اولیایی)، تهران، تئاتر شهر، سالن شماره ۲؛۱۳۸۲* "تیغ کهنه" (نادر برهانی‌مرند)، تهران، تئاتر شهر، تالار چهارسو، ۱۳۸۳*  "هر چی دلت بخواد" (حمید پورآذری)، تهران، تالار سنگلج، ۱۳۸۳* "مهاجران" (حمید پورآذری)، تهران، تئاتر شهر، سالن شماره ۲، ۱۳۸۳* "رؤیای بسته شده به …" (آروند دشت‌آرای)، تهران، تئاتر شهر، کارگاه نمایش، ۱۳۸۴*  "دُن کیشوت" (علی‌اصغر دشتی)، تهران، تئاتر شهر، تالار قشقایی، ۱۳۸۴* "کبوتری ...

وقتی با فردی مانند نگار عابدی همكلام می‌شوم از هم‌صحبتی با او سر ذوق می‌آیم چراكه با سرخوشی و صداقت خاصی، بدون نقاب از خودش می‌گوید. سال‌هاست كه ما عادت كردیم خودمان را پشت نقابی از كلمات و رفتارهای غیرواقعی پنهان كنیم و چهره واقعی‌مان را به دیگران نشان ندهیم. حال نكته جالب اینجاست كه پدیده نقاب زدن در بین چهره‌های سرشناس ما بیشتر رواج دارد و بسیاری از سلبریتی‌ها ترجیح می‌دهند تصویری كه از خود به مخاطب نشان می‌دهند متفاوت‌تر از تصویر واقعی‌شان باشد، شاید به همین خاطر است که وقتی با فردی مانند نگار عابدی همكلام می‌شوم از هم‌صحبتی با او سر ذوق می‌آیم چراكه با سرخوشی و صداقت خاصی، بدون نقاب از خودش می‌گوید.   از اینكه در طول سال‌ها سعی كرده مسیر درست و سالمی را در عرصه بازیگری طی كند و حواسش به پله‌هایی كه در آن قدم گذاشته بوده و تاوان این سلامت را هم با دیر دیده شدن داده است اما او از این موضوع ناراحت نیست چون معتقد است در این شرایط حداقل به جایی كه در آن ایستاده، مطمئن است.   نگار عابدی به معضلی كه این روزها برخی از بازیگران زن به آن دچار شده‌اند اشاره كرد و گفت، نباید بازیگران زن ما از تشكیل خانواده و مادر شدن به خاطر ترس از دست دادن جایگاه شغلی‌شان بهراسند و به آن تن ندهند چراكه هیچ چیزی به اندازه داشتن یك خانواده سالم و شیرین نیست. نگار از ماجرای جدایی از همسرش هدایت هاشمی گفت و اینكه بعد از جدایی ترجیح داد مدتی را به خاطر دخترش با ...

نگار عابدی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، فعالیت حرفه‌ای‌اش را از سال ۷۶ آغاز کرده و در تئاترهای بسیاری ازجمله «لباسی برای میهمانی»، «ملانصرالدین»، «آندرانیک»، «بازگشت به خان نخست» و در سریال‌هایی چون «دودکش»، «شمعدانی»، «تعبیر وارونه یک رؤیا» به ایفای نقش پرداخته است. از کارهای سینمایی‌اش می‌توان به «دهلیز» به کارگردانی بهروز شعیبی اشاره کرد. او در سال اخیر در سه نمایش «باغ آلبالو» به کارگردانی آتیلا پسیانی، «مضحکه‌ای شبیه قتل» به کارگردانی حسین کیانی و «بهمن» به کارگردانی افروز فروزند نقش‌آفرینی کرده است. عابدی همچنین در حال بازی در قسمت دوم سریال «دودکش» است. نمایش بهمن، دومین همکاری او با افروز فروزند، پس از نمایش «روی زمین» در سال ۸۲ است. او در نمایش «بهمن» در نقش یک بازیگر تئاتر به ایفای نقش پرداخت. به بهانه نمایش «بهمن» با او به گفت‌وگو نشستیم. عابدی این روزها، رؤیای کارگردانی را در سر می‌پروراند.اولین کار شما چه بود؟اولین کارم «مجلس نامه» بود که برای جشنواره روی صحنه رفت و پس از آن «مصاحبه» بود.شما از سال ۷۶ تاکنون در فضای حرفه‌ای، بازیگری تئاتر می‌کنید. این ۱۸ سال کار، تا چه حد شما را متقاعد کرده که در تئاتر باقی بمانید؟من برای خودم این دیدگاه را ساخته‌ام و این لذت، هرچه بیشتر پیش می‌رویم، در من بیشتر می‌شود که روی صحنه و در تئاتر نمی‌توان سرسری عمل کرد. نمی‌خواهم بگویم که من خیلی خوب هستم اما تمام سعی‌ام را کرده‌ام که به ...

نگار عابدی بازیگر زن ایرانی است   نگار عابدی بازیگر زن ایرانی است که در رشته تئاتر از دانشکده هنر و معماری فارغ‌التحصیل شده است.وی در فیلم‌های کوتاهی چون «هدیه» و «خط مستقیم یک دایره» بازی کرده است.   نگار عابدی بازیگر زن ایرانی است که در رشته تئاتر از دانشکده هنر و معماری فارغ‌التحصیل شده است. نگار عابدی در ابتدا در دانشگاه در رشته زبان انگلیسی آغاز به تحصیل کرد ولی با دیدن آگهی کلاس بازیگری در یکی از مجلات و ثبت‌نام در آن کلاس به سمت بازیگری کشیده شد. فعالیت اصلی وی تئاتر است و در نمایش‌هایی چون «بازگشت به خان نخست» به کارگردانی محمد رضایی‌راد و «آندرانیک» به کارگردانی حمید پورآذری ایفای نقش نموده‌است. وی در فیلم‌های کوتاهی چون «هدیه» و «خط مستقیم یک دایره» بازی کرده است. عابدی فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۸۷ و با فیلم مانا آغاز کرد. نگار عابدی و پیچیدگی‌های زندگی خصوصی اشوقتی با فردی مانند نگار عابدی همكلام می‌شوم از هم‌صحبتی با او سر ذوق می‌آیم چراكه با سرخوشی و صداقت خاصی، بدون نقاب از خودش می‌گوید. سال‌هاست كه ما عادت كردیم خودمان را پشت نقابی از كلمات و رفتارهای غیرواقعی پنهان كنیم و چهره واقعی‌مان را به دیگران نشان ندهیم. حال نكته جالب اینجاست كه پدیده نقاب زدن در بین چهره‌های سرشناس ما بیشتر رواج دارد و بسیاری از سلبریتی‌ها ترجیح می‌دهند تصویری كه از خود به مخاطب نشان می‌دهند متفاوت‌تر از تصویر واقعی‌شان باشد، شاید به همین ...

نگار عابدی - بازیگر سریال نوروزی شبکه یک - با اعلام اینکه تاکنون شش قسمت از «دودکش 2» تصویربرداری شده است، ابراز امیدواری کرد نسبت به اینکه این مجموعه در سری دوم خود همچون سری اول موفق شود و مردم آن‌را دوست داشته باشند. بازیگر نقش افروز در سریال «دودکش 2» خاطرنشان کرد: لوکیشنی که در حال حاضر گروه سازنده «دودکش 2» مشغول تصویربرداری هستند، در غرب تهران واقع است. همان‌طور که اطلاع‌رسانی شد ما در سری دوم این مجموعه قالیشویی نداریم و فضاهای مختلفی را تجربه می‌کنیم؛ ضمن اینکه گروه سازنده هم تمام تلاش‌شان را می‌کنند که این مجموعه همچون سری اول موفق باشد.     او در ادامه اظهار کرد: «دودکش 2» داستان واحدی ندارد و همه آدم‌ها با هم هستند، دور هم جمع شده‌اند و روابط‌شان با هم است. سری دوم «دودکش» داستان خاصی ندارد و بیشتر فضاهای مختلف را تجربه می‌کنند.وی همچنین درباره اینکه آیا فکر می‌کند سری دوم «دودکش» موفق باشد؟ بیان کرد: نمی‌دانم «دودکش 2» بتواند موفق باشد، اما بازیگران این مجموعه همان بازیگران سابق هستند و کارگردان هم همان کارگردان است، فقط نویسنده تغییر کرده است که البته آقای کوروش نریمانی یکی از توانمندترین و خوش‌قلم‌ترین نویسندگان در زمینه طنز است. امیدوارم این مجموعه بتواند در نوروز لبخند به لبان تماشاچیان بیاورد. خودم این‌طور فکر می‌کنم که «دودکش 2» موفق می‌شود، امیدوارم که همین‌طور باشد و مردم «دودکش2» را هم دوست داشته باشند.     عابدی ...

بازیگر نقش «افروز» از جزئیات شخصیت و ویژگی های مجموعه تلویزیونی «پادری» گفت. باشگاه خبرنگاران جوان: بازیگر نقش «افروز» از جزئیات شخصیت و ویژگی های مجموعه تلویزیونی «پادری» گفت.نگار عابدی بازیگر سینما و تلویزیون در خصوص نقش خود در مجموعه «پادری» بیان کرد: در «پادری» نقش افروز را ایفا می کنم، او زنی بسیارساده، خوش قلب و صادق است که به دلیل پشت سرگذاشتن یک دوره زمانی و زندگی سخت هم اکنون کمی ساده تر و در واقع صادق تر شده است.وی در ادامه گفت: از همان ابتدا «پادری» روایت داستان های خانواده ای بود که دوربین بین آنها رفته  و ماجراهای پیش آمده را به تصویر می کشید. در این سری نیز ادامه داستان ها و وقایع قبلی این خانواده در قالیشویی و مشکلاتی که با آنها مواجه می شوند که اکثر آنها اقتصادی است را شاهد خواهیم بود.بازیگر فیلم سبنمایی «دهلیز» عنوان کرد: «پادری» تصویرگر خانواده ای گرم و صمیمی است که در همه مراحل پشت هم هستند و هوای یکدیگر را دارند، به همین دلیل این مجموعه تبدیل به کاری دوست داشتنی می شود.عابدی اظهار داشت: این مجموعه تلویزیونی کاملا خانوادگی است و نشانگر مشکلات خانواده هایی است که در این قشر و طبقه در جامعه وجود دارند.وی تصریح کرد: در سری جدید از این سریال می بینیم که با تعطیل شدن قالیشویی و فشارهای اقتصادی که به خانواده مشتاق وارد می‌شود - چون تخصص و امرار معاششان از این راه است- در پی یافتن راه جدیدی هستند. در ادامه با این سوال ...

      گلایه‌های نگار استخر:وقتی خاله‌مجری، عمو‌ مجری و ... سر و کله‌شان پیدا شد.نگار استخر در یادداشتی که برای خبرگزاری مهر نوشته،آورده است: فکر می‌کنم همه کودکان و همه ما بزرگسالان که روزی کودک بوده‌ایم، دلمان برای مجموعه‌های عروسکی تلویزیون تنگ شده است. با نگار استخر برای گفتگو درباره برنامه‌های کودک و نوجوان او ترجیح داد به جای گفتگو، یادداشت بنویسد. یادداشت او در ذیل آورده شده است. فکر می‌کنم همه کودکان و همه ما بزرگسالانی که روزی کودک بوده‌ایم، دلمان برای مجموعه‌های عروسکی تلویزیون تنگ شده است. مجموعه‌های داستانی که با شخصیت‌های آنها همذات پنداری کنیم، دلمان برایشان تنگ شود، شیرین‌کاری‌ها در صحبت‌هایشان را به یاد بسپاریم و تک کلام‌هایشان را به کار بریم. راستی چی شد؟ چرا در سال‌های اخیر خبری از مجموعه‌های داستانی برای کودکان یا عروسک‌هایی شیرین و به یاد ماندنی نیست؟ طراح و داستان‌نویس کم داریم؟ ایده‌های ناب پیدا نمی‌شود؟! حوصله نداریم؟! از ما نمی‌خواهند؟! پول نمی‌دهند؟! یا بچه‌ها را فراموش کرده‌ایم؟! به نظر من مشکل از آنجا شروع شد که امکانی به نام پخش زنده، خاله مجری، عمو مجری و ... سر و کله‌شان پیدا شد و چه چیزی از این راحت‌تر که کل تولید یک برنامه یک ساعته فقط یک ساعت طول بکشد تا یک ماه ... یک مشت عروسک که فقط راه نمی‌توانند بروند که شخصیت و وظیفه‌شان همان اجرای برنامه است. خانواده‌ها هم که عاشق دیدن فرزندان‌شان در تلویزیون ...

به نگار جواهریان می شود اعتماد کردنگار جواهریان از نسل بازیگرانی است که توامان تجربه‌هایی در سینما و تئاتر داشته، اما می‌توان او را حاصل تربیت تئاتری دانست؛ بازیگری که در طی سال‌های فعالیت در سینما همچنان خود را به تئاتر و حتی سنت تئاتری پیوند داده و از آن دور نشده است.نگار جواهریان از نسل بازیگرانی است که توامان تجربه‌هایی در سینما و تئاتر داشته، اما می‌توان او را حاصل تربیت تئاتری دانست؛ بازیگری که در طی سال‌های فعالیت در سینما همچنان خود را به تئاتر و حتی سنت تئاتری پیوند داده و از آن دور نشده است.ویژگی‌های ظاهری و خصوصیات فیزیکی جواهریان این امکان را به او می‌دهد که گزینه بازی در نقش‌های متعارفی که در سینمای صرفا سرگرم‌کننده و تجاری برای دختران جوان در نظر گرفته می‌شود نباشد، اینکه او از بدو ورودش به سینما از سوی کارگردان‌ها و تهیه کننده‌هایی پذیرفته شد که در فضایی متفاوت با جریان غالب سینمای ایران کار می‌کردند یک اتفاق خوب برای این بازیگر بود. جواهریان در نخستین فیلم هایش در نقش‌هایی کوتاه حضور پیدا کرد، اگر بازی‌اش در «من ترانه 15 سال دارم» ساخته رسول صدرعاملی در میان بازیگران نوجوان فیلم چندان دیده نشد، در فیلم تحسین شده «قدمگاه» به کارگردانی محمدمهدی عسگرپور حضوری شیرین و باور پذیر داشت و نقشی کوتاه را در یادماندنی بازی کرد.همکاری با محمدحسین لطیفی در «خوابگاه دختران» تجربه‌ای برای بازی در فیلمی متفاوت بود، فیلمی دلهره آور ...