شب بخیر، موفق باشی آقای مظلومی! : پروژه موسوم به کهکشانی ها در جایی شکست خورد ...

پروژه موسوم به کهکشانی ها در جایی شکست خورد که باید نقطه قوت استقلال می بود. جایی به اسم نیمکت مربیان. تماشا: استقلال در یکی از ضعیف ترین مسابقات فصل مغلوب تیمی شد که بعد از تغییر مربی در هفته های متوالی با نمایش های درخشان اثبات کرده با اختلاف، تیم اول ایران است. تیمی با ظرفیت فوق العاده فنی، بازیکنان بزرگ، شرایط گروهی متعادل و مدیریتی که حالا همه بدون استثنا آن را از دلایل توفیق می دانند.
 
سپاهان تیمی را برد که تقریبا کمتر کارشناس فوتبالی بود که در ابتدای فصل به چیزی جز قهرمانی این جمع آبی پوش فکر نکند. پروژه موسوم به کهکشانی ها اما در جایی شکست خورد که باید نقطه قوت استقلال می بود. جایی به اسم نیمکت مربیان.



اگر سپاهان تمام و کمال از مربی خوش فکرش رد راه پیروزی بهره برد سهم استقلال مثل همیشه در این زمینه ناچیز بود اما پرویز مظلومی که حالا جدایی اش از استقلال قطعی است، نه به خاطر نتیجه که به خاطر عملکرد باید کار خود را در این باشگاه پرطرفدار تمام شده بداند.

آنچه که در پی می آید دلایلی است که می شود برای این جدایی کاملا محتمل در نظر گرفت:

1- در حساس ترین مسابقه فصل تیم فاقد روحیه سلحشوری بود. بازیکنان در مسابقه ای که نتیجه نهایی یک فصل را درون خود داشت ذهن کاملا ناآماده ای داشتند اما اوج این موضوع را می شد رد جایی دید که سرمربی استقلال در تمام بازی لحظه ای از جای خود بلند نشد تا تیم در هم شکسته اش را با شجاعت و رو به جلو تشویق کند. او البته قبلا با بستن ترکیب نسبتا دفاعی ضریب شجاعت خود را نشان داده بود.

2- ترکیب استقلال مقابل سپاهان برعکس میزبان، فاقد کوچک ترین خلاقیت به نظر می رسید. مظلومی که روش 1-3-2-4 را انتخاب کرده بود از آرش برهانی که امسال بهترین بازی ها را در پست هافبک چپ انجام داده به عنوان مهاجم نوک استفاده کرد و نوک حمله تخصصی تیمش یرکوویچ را روی نیمکت نشاند. البته یرکوویچ تعویضی اول استقلال بود اما استقلال در آن لحظه دو گل خورده بود و شرایط روحی جبران شکست را نداشت.

3- پرویزخان در تمام فصل با زبان تند و لحظن طلبکارانه دیگران را علیه تیم خود شورانده است. اظهارنظر درباره مسایلی که مطلقا به او ارتباطی ندارد همواره از ویژگی های رفتار سرمربی استقلال قلمداد شده است. البته حاصل این اظهارنظرها مثبت نیست و فشار شدیدی همواره به استقلال وارد شده است.

4- مظلومی نمی داند یا نمی خواهد بداند. بعد از بازی استقلال مقابل الجزیره و در شرایطی که حریف کاملا برتر بود، مظلومی در کنفرانس مطبوعاتی، الجزیره را فاقد شایستگی برای سرگروهی دانست جمله ای که با اعتراض خبرنگاران ایرانی حاضر در ابوظبی مواجه شد.

او حملات بی شمار حریف و موقعیت های مسلم این تیم را به هیچ می انگاشت و از شایستگی تیم خود برای برد می گفت. او نمونه از یک تیپ خاص است که در فوتبال ایران کم هم نیستند.

5- یکی از بازیکنان معروف استقلال می گوید کار مظلومی در استقلال شروع نشد تا ما بفهمیم او مربی خوبی است یا نه... این اظهارنظر دردناک به فضای تمرینات استقلال در طول فصل اشاره دارد، فضایی که باعث شد در همه سال هواداران استقلال در انتظار یک نمایش کهکشانی از تیم مورد علاقه شان بمانند. امسال از نظر فنی هیچ پیشرفتی در استقلال به چشم نیامد و امروز نمی شود درباره یک ویژگی خاص تاکتیکی یا سبک بازی آبی ها صحبت کرد. درواقع استقلال تیمی نیست که اثر مربی را در آن ببینیم.

6- اشاره به این موضوع کمی سخت است اما باید گفت. پرویز مظلومی روی نیمکت موجود جذابی نیست به هر حال باید پذیرفت که هدایت یک پروژه کهکشانی باید در اختیار کسی باشد که فاکتورهای مختلف مربیگری را داراست، کسی که از فاصله هزاران کیلومتری ارتعاشات رفتار جذابش قلب ها را تسخیر می کند.

7- طرفداران سرمربی استقلال بر ما ببخشند اما این عین حقیقت بود حالا وقتش رسیده که بنویسید شب بخیر و موفق باشید جناب آقای پرویز مظلومی. تو با کسب یک جام استقلال را آسیایی کردی، 4 دربی را با پیروزی پشت سر گذاشتی و 2 بار در جمع 3 تیم لیگ برتر ایستادی اما طرفداران امروز چیزهای بیشتری می خواهند... مفاهیمی مثل زیبایی، طراوت، برتری جویی، حس و همه چیزهایی که عشق فوتبال ها را زنده نگاه می دارد.

پژمان راهبر