تولد امام حسین (ع) : تولد امام حسین (ع) تولد امام حسین تولدامام حسین - ...
تولد امام حسین (ع)
تولدامام حسین - پس از گذشت مدتى از ولادت حضرت مجتبى علیهالسلام علائم و نشانه ها، نشانگر این بود كه دومین فرزند گرانمایه ى «فاطمه» در راه است و آنگاه پس از شش ماه همانگونه كه پیامبر پیش از آن مژدهى آمدنش را داده بود، دیده به جهان گشود.
در مورد ولادت امام حسین علیهالسلام از امام صادق آوردهاند كه: روزى همسایگان بانوى باایمان «امایمن» نزد پیامبر آمدند و گفتند: اى پیامبر خدا! شب گذشته «امایمن» تا سپیدهدم بیدار بود و می گریست و همهى ما را نیز ناراحت ساخته است.
پیامبر كسى را به خانه ى او گسیل داشت و او به محضر پیامبر شرفیاب شد. آن حضرت به او فرمود: «امایمن»! خداى چشمانت را نگریاند! همسایگانت به من گزارش كردهاند كه تو سراسر شب گذشته را ناراحت و گریان بودهاى، چرا؟
پاسخ داد: اى پیامبر خدا! خوابى سخت و سهمگین دیدم و بخاطر آن تا سپیده دم گریه كردم. پیامبر فرمود: خوابت را برایم بازنمی گویى؟ بگو كه خدا و پیامبرش به پیام آن داناترند. «امایمن» گفت: اى پیامبر خدا! بیان آن برایم گران است.
پیامبر فرمود: آنگونه كه تو فكر می كنى نیست، رویاى خویش را بازگو.آن بانوى باایمان گفت: «دیشب در عالم رویا دیدم كه برخى از اعضاء پیكر مقدس شما در خانه ى من افتاده است...»
پیامبر فرمود: خواب خوشى رفته اى و خواب نیكویى دیده اى. پیام خواب تو این است كه دخت گرانمایه ام «فاطمه»، «حسین» را به دنیا خواهد آورد و تو هستى كه او را پرستارى و نگهدارى خواهى كرد و «حسین» همان پارهاى از وجود من است كه در خانه ى شما قرار می گیرد.
آفرین خدا بر این كودك نورسیده،این جریان گذشت و پس از مدتى حسین علیهالسلام از افقسراى امامت و رسالت طلوع كرد. «امایمن» حسین (ع) را در آغوش گرفت و نزد نیاى گرانقدرش پیامبر آورد. آن حضرت حسین علیهالسلام را از او گرفت و فرمود:
«آفرین خدا بر این كودك نورسیده و بر او كه او را در آغوش فشرده و بسوى من آورده است.»
آنگاه فرمود: امایمن این پیام آن رؤیاى توست.
علاوه بر خواب «امایمن» همسر «عباس»، عموى پیامبر نیز خوابى نظیر این خواب دیده بود و پیامبر گرامى نیز پیشگویى فرموده بود.
لحظات ولادت حسین علیهالسلام گروهى از بانوان مسلمان، از جمله صفیه، دختر عبدالمطلب و عمه ى پیامبر و نیز «اسماء بنت عمیس» و «امسلمه»... حضور داشتند. پس از طلوع خورشید جهان افروز وجود حسین علیهالسلام پیامبر فرمود: عمه! فرزندم را بیاور!
صفیه عرض كرد: اى پیامبر خدا! تازه به دنیا آمده است و هنوز آماده نشده است...
پیامبر فرمود: خداوند او را پاك و پاكیزه ساخته است، بیاور...
تولد امام حسین (ع)
آنگاه فرشته ى وحى فرود آمد و به آن حضرت پیام خداى را تقدیم داشت و خواست كه نام پسر دوم «هارون» را- كه به زبان عبرى «شبیر» و به زبان عرب «حسین» گفته میشد براى نوزاد مبارك برگزیند.
و از پى آن انبوهى از فرشتگان فرود آمدند و طلوع خورشید وجود حسین علیهالسلام را به نیاى گرانقدرش تبریك گفتند و در همان ساعت، شهادت پرافتخارش را نیز به پیامبر خدا تسلیت عرض كردند.
پیامبر گرامى فرزند دلبند خویش را گرفت، زبان مبارك را در كام او نهاد و او زبان وحى و رسالت را مكید، به گونه اى گوشت بدنش از آن رویش كرد و استخوانهایش استوارى و استحكام یافت. و آوردهاند كه حسین علیهالسلام نه از مادر شیر نوشید و نه از هیچكس دیگر. علامه «بحرالعلوم» در این مورد اینگونه سروده است:
لله مرتضع لم یرتضع ابدا
من ثدى انثى و من «طه» مراضعة
یعطیه ابهامه آنا فاونة...
خداى را! خداى را! كودك شیرخوارى كه هرگز از پستان بانویى شیر ننوشید و شیردهندهى او به خواست خدا پیامبر خدا بود.
او گاهى انگشت شست و زمانى، زبان خویش را در كام حسین (ع) می نهاد و از این راه بود كه سازمان وجود امام حسین (ع) به اوج كمال رسید.
درست هفتمین روز طلوع دومین اختر تابناك از افق سراى «فاطمه» بود كه پیامبر دستور داد، سر كودك (امام حسین (ع))را تراشیدند و به وزن موهاى سرش نقره در راه خدا انفاق گردید و براى سلامتى او و سپاس به بارگاه خدا، قربانى شد.(1)
1ـ بحارالانوار، ج 43
منبع:yazahra.net
ویدیو : تولد امام حسین (ع)