10 متفکر خلاق که ایده‌های خود را در کار خلق کردند : گاهی وقتی صحبت از خلق ایده ...
گاهی وقتی صحبت از خلق ایده ها می شود، فکر می کنیم حتما باید همه شرایط برای رسیدن به آن نقطه عطف ذهنی و جرقه ناگهانی ذهن مان در سطح ایده آلی مهیا باشد، اما خلاقیت در انزوا رخ نمی دهد. ماهنامه عشق و خلاقیت: گاهی وقتی صحبت از خلق ایده ها می شود، فکر می کنیم حتما باید همه شرایط برای رسیدن به آن نقطه عطف ذهنی و جرقه ناگهانی ذهن مان در سطح ایده آلی مهیا باشد، اما خلاقیت در انزوا رخ نمی دهد. به عبارتی قرار نیست خلاقیت در شرایط خاصی رخ دهد. گاهی در حالی که مشغول جمع کردن پول برای پاس کردن یک چک سرنوشت ساز و حساس هستید، ایده ای بکر به ذهن تان می رسد که می شود نقطه نبوغ شما.
بنابراین فکر نکنید برای خلاقیت نیازمندامکانات، زمان و مکان ویژهای هستید. خلاقیت می تواند در هر لحظه و هر فضایی شکل گیرد. مهم نیست مشغول چه نوع فعالیتی هستید، دریچه خلاقیت همیشه باز است و شما می توانیدشانس خود را بیازمایید.
برعکس آنچه می پندارید ذهن ما برای داده پردازی های دشوار، عجیب و متعدد آمادگی لازم را دارد و نباید تسلیم شرایط شد. بسیاری اوقات ایده های ناب از دل لحظه های سخت بیرون می آیند بنابراین قدر همه لحظات را بدانید. اگر فکر می کنید خلق ایده ها در زندگی روزمره و همراه با گرفتاری های روتین زندگی و شرایط نامطلوب کاری و شخصی ممکن نیست، بهتر است ادامه مطلب را بخوانید تا ببینید 10 چهره مطرح و مغز متفکر دنیا در چه وضعیتی نبوغ خود را دنبال کردند و به هدف مورد نظرشان رسیدند.
1- رابرت فراست
هنگامی که «رابرت فراست» اولین شعر خود «پروانه من: یک مرثیه» را در سال 1894 به قیمت 15 دلار که ارزشی معادل 400 دلار امروز دارد، فروخت؛ همچنان در کارخانه ای واقع در ماساچوست لامپ های رشته ای را عوض می کرد. او سپس راهی مزرعه ای در نیوهمپشایر شد تا ضمن کار بر روی زمین کشاورزی، در ساعات اولیه صبح به کار نویسندگی خود ادامه دهد.
2- کورت ونه گات
«کورت ونه گات» چندان برای آن که ادامه یک کار را به پول تبدیل کند، عجله نداشت. او پس از آن که اولین رمان خود به نام «نوازنده پیانو» را منتشر کرد، یک شرکت معاملاتی به راه انداخت که البته موفقیتی کسب نکرد و شکست خورد اما او سعی کرد باز هم تلاش کند و به خلق ایده های نوشتاری خود ادامه دهد.
3- والاس استیونس
به نظر شما یک حق بیمه ناچیز می تواند انگیزه ای برای تهییج روح خلاقانه یک نفر باشد؟ خب این را نمی شود به درستی پاسخ گفت اما برای «استیونس» که در یک شرکت بیمه فعالیت می کرد و مدام بین اتاق های این مرکز رفت و آمد می کرد، فرصتی بود که بتواند به ایده های بزرگتری فکر کرده و از همان فضا بود که مجموعه اشعارش در سال 1955 را به چاپ رساند و جایزه معتبر پولیتزر را به دست آورد.
4- شارلوت برونته
اگر از علاقه مندان آثار این نویسنده همچون «جین ایر» هستید و با جادوی کلمات او احساس خوشایندی پیدا می کنید، بهتر است بدانید که مضامین این کار از دل ف6عالیت های روزمره وی برای گذران زندگی تعدادی از خدمتکاران بیرون آمده است. شنیدن ماجراهای واقعی خدمه ای که گاه برای شستن لباس های او به خانه اش می آمدند، جرقه نوشتن بعضی کارهایش را زده است.
5- ویلیام کارلوس ویلیامز
شاعرانه های این نویسنده در حالی شکل گرفتند که شاید حرفه او جایی برای تفکرات خیال انگیز هم نداشت. «ویلیام کارلوس ویلیامز» متخصص اطفال بود و ساعت های طولانی در مطب و مراکز درمانی در نیوجرسی به معاینه کودکان می پرداخت و در حالی به کلمات ساده جان پر احساسی بخشید که اطرافش را کودکان بیمار و خانواده های نگران پر کرده بودند.
6- چارلز آیوز
این موزیسین آمریکایی پس از فارغ التحصیلی در سال 1898 از دانشگاه معتبر «ییل»، در یک شرکت بیمه عمر با حقوق هفته ای 15 دلار به عنوان منشی مشغول به کار شد. در همان ایام مدام به این فکر می کرد چگونه به خلق آثار بزرگ موسیقی بپردازد و اتفاقا بسیاری از پارتیتورهای خود برای کنسرواتوار را در همان دوره نوشت.
7- فیلین گلس
بسیاری از موزیسین ها می گویند که دست هایشان گنجینه بزرگ زندگی شان است و به هر 9شکلی مراقب سلامت این ابزار مهم کارشان هستند اما «فیلیپ گلس» در مشاغلی فعالیت می کرد که دستانش را گاه به بدترین و بی حفاظ ترین حالت به خدمت می گرفت. از شوفری تا حمل و نقل اثاثیه و لوله کشی. او بارها دستانش را در معرض خطر قرار داد، با این حال در مصاحبه ای عنوان کرد که همیشه بسیار مراقب بود. به هر حال او نیاز به کسب درآمد داشت و شاید نمی دانستید که تا سن 42 سالگی هیچ عایدی از راه موسیقی نداشت.
8- ریچارد سرا
یکی از افرادی که مجبور بود دستانش را بین فعالیت هنری و کار روزانه به اشتراک بگذارد، «ریچارد سرا» بود که عمده علاقه مندان دنیای هنر او را به عنوان یک مجسمه ساز می شناسند اما او مجبور بود برای گذران زندگی در یک شرکت باربری، اسباب مختلفی را جابجا کند. با این همه می گوید که کارش را دوست داشت چون تنها سه روز در هفته وقتش را می گرفت و می توانست بقیه هفته را به کارهای هنری مورد علاقه اش بپردازد و فرصت داشت تا به ایده هایش فکر کند.
9- داستین هافمن
در خلال سال هایی که مانده بود تا او با نقش نفسگیر خود در فیلم «فارغ التحصیل» چشم ها را خیره کند، همزمان با نقش های فرعی و کوچک، در نمایش های نیویورک به کارهای ساده هم می پرداخت و حتی مدتی هم پیشخدمت بود. مدتی هم به عنوان تایپیست برای مسئولان نظامی فعالیت می کرد و آنقدر توانا بود که به ادعای خودش 65 کلمه در دقیقه تایپ می کرد و حتی تنها تایپیست مردی بود که در آن مرکز فعالیت می کرد اما اینها مانع بروز خلاقیتش نبودند.
10- کیت وایت
هر کسی که اولین بار گفته آشپزی هنر است کاملا درست گفته، اما «کیت وایت» ثابت کرد آشپزی فرصت فکر کردن به ایده ها هم هست. او که سردبیر بخش و صفحات آشپزی نشریه سبک زندگی معروفی به نام «کازموپولیتن» بود در یک اقدام حیرت آور خواست تا شانس خود را در نگارش بیازماید و قدرت خلاقه اش در نگارش کتاب های انگیزشی و حتی داستان های تریلر به حدی بالا بود که آثارش از سوی نیویورک تایمز بارها در فهرست پرفروش ترین ها قرار گرفت.
ویدیو : 10 متفکر خلاق که ایده‌های خود را در کار خلق کردند