آتنه فقیه نصیری: بازیگر طنز نیستم : او را با چهره مثبت و مملو از آرامش اصولاً ...

او را با چهره مثبت و مملو از آرامش اصولاً در ذهن دارید. کمتر اهل مصاحبه است و بر خلاف خیلی از همکارانش، جنس حضور اجتماعی‌اش در مقام یک هنرمند بدون هیچ هیاهو است.

اگر چه یک روز با سریال «خانه سبز» مرحوم مسعود رسام و بیژن بیرنگ فضایی از جنس خاص طنز را تجربه کرده بود، امّا در تمام این سالها بازیگر نقش ماندگار «خاله سارا» را در آثار طنز ندیدیم. بازیگر سریال «جراحت» که مدتها بود کار نکرده بود به یکباره با یک ریسک بزرگ آمد تا با سریالی طنز بازگشت مجددش را بعد از یکی دو سال تجربه کند. بازیگر فیلم‌های «مزرعه پدری»، «قارچ سمی»، «هشت پا»، «مهره»، «کاکادو»، «دو نفر و نصفی» و... که به خاطر بازی در فیلم سینمایی «در کمال خونسردی» کاندیدای دریافت سیمرغ از جشنواره فیلم فجر بوده، مدت‌هاست از سینما فاصله گرفته است، امّا در تلویزیون هر ازگاهی با وسواس بسیار به یکی دو پیشنهاد جدی‌تر فکر می‌کند.

بازیگر مجموعه‌های «حیران»، «شیدایی»، «مدار صفر درجه»، «گمگشته»، «دختران»، «کت جادویی»، «عید آن سالها» و... برای بازی در سریال «شمعدونی» سروش صحت مهمان یک فنجان چای بانی فیلم شد تا از نگاه ویژه‌اش در بازیگری بگوید. او با مثالی متفاوت کم کاری‌های اخیر و استراحت این روزهایش را برای ما توضیح داد، گپ و گفت پیش روی شما با بازیگری است که برای اولین بار طنز تلویزیونی را با این ساختار تجربه کرده و البته به اعتقاد خیلی‌ها بازی‌اش آن طور که باید در آمده است:

 

 
 خانم فقیه نصیری از شواهد امر پیداست، این روزها را با استراحت سر می‌کنید؟
ـ (می‌خندد) بله استراحت مطلق!

 چرا مشغول کار نشدید؟
ـ کار نمی‌کنم برای اینکه علت دارد! یک خانم روستایی یک روز به من گفت دو جور شوهر آدم را بدبخت می‌کند. یکی شوهر بد که خب معلوم است چون بد است آدم را بدبخت می‌کند و یکی هم شوهر خوب است! چرا، چون اگر آن شوهر خوب بمیرد تو دیگر شبیه او را پیدا نمی‌کنی! این حکایت شبیه داستان ماست؛ یک کار خوب انجام دادیم دیگر مدل آن پیدا نمی‌شود! (می‌خندد)

 منظور این مثال از شوهر خوب، احتمالاً سریال «شمعدونی» است؟
ـ بله

 با این مثال مشخص شد که رضایت کامل از همکاری با این پروژه دارید.
ـ بله...

 البته شما هیچ گاه از آن دست بازیگرانی نبودید که راحت انتخاب کنید و سر هر کاری بروید؟
ـ به همین دلیل هم دو سه سال بیکار بودم.

 و انتخاب سریال «شمعدونی» که به این دو سه سال بیکاری مرتبط نبود؟
ـ نه ابداً چرا که من فیلمنامه را خواندم و بسیار دوستش داشتم و پذیرفتم.

 

 
 تردیدی نداشتید از اولین حضور در یک طنز تلویزیونی؟
ـ چرا اتفاقاً تردید داشتم، چون من اصولاً بازیگر طنز نیستم. از سوی دیگر با آقای صحت هم تجربه کار قبلی نداشتم و فکر می‌کردم که در زمینه‌ای که آقای صحت کار می‌کنند من شاید موفق نباشم. یک مقدار با تردید کار را قبول کردم. چون احساس کردم متن بسیار خوب و قوی است و حاصل آن می‌تواند یک کار متفاوت در این گونه از سریال سازی باشد. متن خوب بود و خوشبختانه آقای صحت یک ورد بلد هستند که می‌خوانند و بازیگر آنطور که باید بازی می‌کند! (می‌خندد) یک جور ریسک بود.

 قبول دارید طنز تلویزیونی بسیار خطرناک است، طوریکه اگر جواب ندهد می‌تواند کارنامه بازیگری مثل شما را تحت الشعاع قرار دهد؟
ـ بله همین طور است. الان هم نمی‌دانم جواب داده یا خیر، ولی متن آنقدر برای من جذاب بود و شخصیت‌ها آنقدر برای من گیرا بودند که این ریسک را قبول کردم. وقتی شخصیت‌ها را می‌خواندم، واقعاً شخصیت پردازی در آن می‌دیدم، اصلاً کاراکتر به امید خدا رها نشده بود. تمام شخصیت‌ها با حساب و کتاب طراحی شده بودند مخصوصاً شخصیت هوشنگ که آقای نادری خیلی خوب آن را به تصویر کشیدند و به نظر من ایشان کنار دیگر بازیگران خوب این سریال یک پدیده هستند، چرا که به بهترین شکل ممکن شخصیت را ایفا کردند.

 در مملکت ما اصولاً چه در دادن نقش متفاوت به بازیگر و چه در پذیرش نقش متفاوت از سوی بازیگر این ریسک وجود ندارد، این اتفاق دو سویه برای شما رخ داد...
ـ دقیقاً همین طور است.

 هیچ گاه از سروش صحت علت انتخاب خودتان را برای نقش زهره در دل این نوع از قصه گویی فانتزی جویا شدید؟
ـ (می‌خندد) باور کنید، من هرگز متوجه نشدم چرا چنین کاری کردند. به نظرم از خودشان سوال کنید.

 پیش از حضور جلوی دوربین یک طنز تلویزیونی چطور به عنوان یک بازیگر خودتان را تجهیز کردید؟
ـ من اولاً بازیگر نیستم، یک تکنیسین هستم. چون خودم را اصلاً بازیگر نمی‌دانم. من از آن بازیگر خوب‌ها نیستم که اگر به فرض قرار باشد نقش یک کارمند بانک را بازی کند دو ماه برود در بانک بنشیند و روی لحن و حرکت و رفتار آن کاراکتر حقیقی کار کند. من اصولاً همین جوری می‌روم جلو یا بخت و یا اقبال، هفت هشت قسمت از سریال را خواندم، دوست داشتم و جلو رفتم و حس کردم می‌شود یک فضای متفاوت را تجربه کرد.

 

 
 در تمام این سالها اکثر آثار طنز ما را بازیگران مرد با تیپ سازی و گاهی حتی شخصیت سازی پیش بردند و در بیشتر مواقع خانم‌های بازیگر در نقش مکمل‌ حاضر بودند نه بیشتر،گاهی البته نقش مکملی مثل خانم شیرزاد (شقایق دهقان) سریال «ساختمان پزشکان» رنگ و لعاب درشت‌تری هم به خودش گرفته است. اما در سریال «شمعدونی» خانم‌ها حضور موثرتری در پیشرفت طنز قصه دارند. تیپ ـ کاراکترهای سریال هم زنانه و جذاب در آمده است...
ـ خب این مستلزم خواست نویسنده و درایت کارگردان است. ضمن اینکه انتخاب بازیگران از سوی تیم تولید هم در این مسئله موثر است. انتخاب بازیگری که تجربه و دانش این جنس بازی را داشته باشد و بتواند از پس آن بر آید. به هر حال برای جذاب شدن این دست نقش‌ها به خصوص زنانه‌اش باید بازیگر تجربه این کار را داشته باشد و این حرفه را خوب بشناسد. چرا که هر گونه کوتاهی و لغزش در بازی (بازی درشت، بازی کمرنگ) می‌تواند به نقش لطمه بزند. یادمان نرود که دراین باب، فیلمنامه و خود کارگردان حرف اول را می‌زنند. شما بهتر می‌دانید در این سالها داشته‌ایم نقش‌های طنز زنانه که خانم‌ها ایفاگر تیپ ـ کاراکتر بودند و حتی گاهی تیپ کامل گرفته‌اند. اما همه آنها موفق و ماندگار از آب در نیامدند. فکر می‌کنم این مسئله اولاً بر می‌گردد به تجربه بازیگرانی که این نقش‌ها را برعهده گرفتند، بعد هوشیاری و تخصص خود کارگردان، خودم اصلاً فکر نمی‌کردم آقای صحت انقدر خوب و راحت از بازیگران بازی بگیرد. من خیلی این اتفاق را به خود سروش صحت مربوط می‌دانم. سبک کار ایشان در درآمدن نقش‌ها بسیار موثر بود. ضمن اینکه تعامل بسیار خوبی میان بازیگران و آقای صحت وجود داشت. پیشنهادها ارائه می‌شد، نظرات سنجیده می‌شد، روی نقش‌ها و لحظات قصه حرف می‌زدیم و برای یک اتفاق خوب هیچ کس کوتاهی نمی‌کرد. قصه سریال «شمعدونی» به دو خانواده عادی از طبقه متوسط جامعه می‌پردازد. تمام اتفاقاتی که برای ما در زندگی رخ می‌دهد از تصادف گرفته تا بیکاری، رد شدن در امتحانات، بی‌پولی، اختلافات داخلی و... ولی یک نگاه متفاوت به این ماجرا شده است. ما اینجا می‌گوییم تمام اتفاقات ناگوار می‌تواند طوری مطرح شود که به آن بخندیم.

 اصولاً نوع و لحن بازی شما چیزی شبیه به زندگی است و کمتر شاهد بازی درشت در این سالها از شما در گونه‌های مختلف بوده‌ایم. سریال «شمعدونی» اما شرایطی متفاوت دارد.
ـ بله...

 در این سریال اکثر بازی‌ها در یک موقعیت فانتزی به رغم فضای رئال، بازی درشت می‌طلبد، اتفاقی که در جنس بازی اکثر بازیگران این سریال محسوس است، این درشتی اجرا کمی در بازی شما هم مشهود است.
ـ در مورد این مسئله من خودم هم یک مقدار مصر بودم. در طول سریال دائم به آقای صحت می‌گفتم که بازی من اوراکت نشود؟! ایشان می‌خندیدند و می‌گفتند تو مگر می‌توانی اوراکت هم بشوی؟! (می‌خندد) من یک مقدار در مقابل بازی درشت مقاومت می‌کردم و فکر می‌کنم به همین دلیل است اندازه بازی من خیلی درشت نشده است.

 به همین دلیل است که زهره هرگز در این سریال تیپیکال نشده است؟
ـ بله...

 اصولاً فضای شکل گیری سریال‌های طنز و کمدی با آثار جدی متفاوت است. در واقع پشت صحنه به شدت می‌تواند روی اتفاقات جلوی دوربین موثر باشد...
ـ با این مسئله به شدت موافقم. آنقدر فضای پشت صحنه این سریال خوب بود که ما همه حس می‌کردیم یک خانواده هستیم. چه بازیگران، چه عوامل پشت صحنه و چه گروه تولید همه در کنار هم و در خدمت کار بودند. همین فضای خوب پشت دوربین به این طرف منتقل شده است. واقعاً اعضای گروه در یک آرامش کار می‌کردند، آرامشی که حاصل کار همه بود. من اینجا باید یک تشکر خیلی ویژه داشته باشم از دستیار اول کارگردان آقای حسن نوری، ایشان به قدری در جهت کار زحمت کشیدند و با عوامل هماهنگ بودند که حضورشان را نمی‌توان نادیده گرفت. آقای نوری به نظر من یکی از نعمت‌های این سریال بودند. همه چیز در سریال «شمعدونی» خیلی خیلی خوب بود، به همین دلیل است که می‌گویم دیگر نمی‌شود به این راحتی کار قبول کرد!

 سریال «شمعدونی» نشان داد شما توانایی و پتانسیل حضور در یک کار کمدی را با خودتان دارید، علاقه مند هستید در این گونه پرطرفدار باز هم ادامه بدهید؟
ـ اگر متن به این صورت باشد، گروه با همین ویژگی‌ها دور هم جمع شوند. کارگردان همین طوری باشد بله با کمال میل، چرا که نه!

 

 
 برنامه شما برای آینده کاری‌تان چیست؟ آیا به سینما فکر می‌کنید؟ خیلی از بازیگران همکار شما علت کم کاری‌شان را به بحث عدم قصه مناسب و شرایط تولید مرتبط می‌دانند، شما چطور؟
ـ من سالهاست در سینما فعالیت نداشته‌ام چرا که پیشنهاد مناسب نداشتم. در تلویزیون پیشنهادهایی دارم، اما گاهی متن‌ها را دوست ندارم. گاهی خود کارگردان را دوست ندارم. گاهی گروه بازیگران... در واقع شرایط فراهم نیست. احساس می‌کنم آن شرایط حرفه‌ای که باید وجود داشته باشد تا یک اتفاق ویژه رخ بدهد وجود ندارد. در نتیجه قبول نمی‌کنم.

 اندازه مطلوب شرایط از نظر آتنه فقیه نصیری چیست؟
ـ اندازه مطلوب که فکر نمی‌کنم هیچ وقت پیش بیاید، ولی فکر می‌کنم اگر یک مقدار مدیران سازمان و مسوولان تحقیق کنند و ببینند چه اتفاقی رخ می‌دهد تا یک اثر موفق و پرمخاطب از آب درمی‌آید همه چیز حل است. خب ما همان شرایط و همان سیستم را برای همه کارهایمان کم و بیش ایجاد می‌کنیم. در واقع ادامه رویه‌ای که به موفقیت یک اثر می‌انجامد یک مدیریت درست می‌خواهد. مثلاً یک نفر می‌گفت چرا سریال «خانه سبز» ادامه پیدا نکرد؟ خب جواب این سوال را باید مسوولان بدهند! اتفاقاً من چند وقت پیش آقای بیرنگ را دیدم و از شرایط کار با ایشان صحبت می‌کردم. می‌گفتند آنقدر طرح نوشتم بردم سازمان و از این سو به آن سو شدم که خسته شدم. ایشان کلی از مشکلاتی که سر راهشان بود گفتند، پس از کلی تحقیق و بررسی و رفت و آمد و جواب‌های مختلف شنیدن، دیگر انگیزه‌ای برای تولید کننده نمی‌ماند. من امیدوارم مسوولان سازمان به فرمول‌های موفق قبلی توجه ویژه داشته باشند و شرایط را مهیا کنند تا افراد موفق در شرایط مساعد بیایند و کار کنند.

 و حرف آخر...
ـ در حال حاضر اصلاً به فکر کار کردن نیستم و در خانه‌ام نشستم و از کاری که کرده‌ام لذت می‌برم. ممونم از شما و امیدوارم سریال «شمعدونی» بتواند تا پایان نظر مخاطبش را جلب کند. 

 

اخبار فرهنگی - بانی فیلم

 

ویدیو : آتنه فقیه نصیری: بازیگر طنز نیستم