صنایع دستی یزد

  استان یزد یکی از مهم ترین استان های کویری ایران است که صنایع دستی آن را :سرامیک و سفال ، کاشی سازی ، زرگری ، زیلوبافی ، شعربافی ، ترمه بافی ، فرش بافی ، شمد ، دستمال ، مخمل ، دارایی ، چادرشب بافی ، قناویز ، دندانی ، گیوه بافی ، حصیر بافی ، خورجین بافی ، روفرشی ، سفره ، احرامی ، قلم ‌زنی ، شیشه‌گری ، چرم‌سازی ، موتابی و نمدمالی تشکیل می دهند . سرامیک و سفال : هنر سفالگری در استان یزد به ویژه در شهر میبد دارای طرح‌های ویژه‌ای است و از حال و هوای كویر نشأت گرفته است . در اصطلاح محلی به تولیدات سفال ”كواره“ می‌گویند .سفال و سرامیک میبد با نقش‌های اصیل « خورشید خاتم » و « مرغ و ماهی » شهرت فراوان دارد .« خورشید » سمبل آفتاب درخشان كویر« مرغ » نماد گونه‌ای از گنجشكان نواحی كویریو «ماهی» كنایه از كم آبی این سرزمین است . كوزه‌ها و كاسه‌های ساخت استان یزد ، به ویژه ساخته‌های شهر میبد از ظرافت و زیبایی خاصی برخوردارند و نمونه‌های آن در سفال‌های سایر نقاط ایران به چشم نمی‌خورد . كواره‌های ساخت میبد عبارتند از:سفال ساده بی لعاب ، سفال لعاب دار، اشیای كاشی و سرامیک . كاشی‌سازی:كاشی‌سازی عبارت از به كارگیری كاشی‌های زیبا و گوناگون سنتی در معماری بناها است. این هنر در استان یزد قدمتی هفتصد ساله دارد . هنرمندان ابتدا اشكال دلخواه كاشی را تهیه و سپس روی آن‌ها را نقاشی می‌كنند و بعد آن‌ها را لعاب داده و پخت می‌كنند . انواع كاشی این استان عبارت اند ... صنایع دستی یزد

صنایع دستی یزد:هنر زیلو بافی هنر زیلو بافی در یزد در استان یزد به دلیل موقعیت خاص آب و هوایی و وضعیت اقتصادی، مردم به صنایع دستی روی می آورند. صنایع دستی یزد از زمانهای قدیم تا به امروز مورد توجه هنرمندان و هنرشناسان بوده است. از این میان زیلو از صنایع دستی معروف استان یزد می باشد كه قدمت آن به دوره پیش از اسلام می رسد كه در میان اعراب وجود داشته است.   زیلو یكی از قدیمی ترین محصولات دستباف می باشد و از آن به عنوان فرشی كم بها كه از نخ بافته شده و در تابستان ایجاد خنكی می كند استفاده می شود. خاستگاه هنر زیلو بافی دراستان یزد محلی به نام بشنیغان در میبد بوده كه از این محل به جاهای دیگر رواج یافته است. به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می توان احتمال داد كه زیلوبافی مرحله تكمیل یافته حصیربافی است و بافندگان آن از این صنعت الهام گرفته اند.   زیلو به علت اینكه تار و پود پنبه ای دارد از گزند شن های روان كویر مصون می ماند در حالیكه قالیهای رنگارنگ پشمی در برابر توفان شن تاب مقاومت نخواهند داشت. در زیلو بافی به علت كاربرد پنبه به عنوان عنصر اولیه بدون پرز در بافت، سلامتی بافنده و مصرف كننده را به مخاطره نخواهد افكند در صورتی كه پشم در قالی بافی سبب بروز بیماریهایی در دستگاه تنفسی خواهد شد.   زیلو بر خلاف بسیاری از فرشها و زیراندازها، فاقد تنوع رنگی است. معمولاً زیلو های خانگی نسبت به زیلو های مساجد از تنوع رنگ بیشتری برخوردار ...

        قالیبافی:قالی بافی در سطح کشور به واسطه دوام و استحکام آن مشهور است ولی به نظر می رسد قالی بافی در استان مذکور از پیشینه ای طولانی برخوردار نباشد برای صحبت در این زمینه تنها از یک مدرک مستند می توان کمک گرفت و آن نوشته های سیسیل ادواردز نویسنده کتاب قالی ایران است و نوشته است :" صنعت قالیبافی در شهر همدان در قرن اخیر پیشرفت کرده است. هیچ مدرکی مشعر بر این که این حرفه قبل از سال 1912 م برابر با 1291هجری شمسی در این ناحیه وجود داشته در دست نیست. بدون تردید هنگامی که در سال 1912 م (1291 ه . ش ) بار اول از این شهر دیدن کردم حتی یک دستگاه قالیبافی در این شهر وجود نداشت. در سال 1912 م (1291 ه . ش ) در خانه ای که به این منظور اجاره شده بود، هشت دستگاه قالیبافی به کار افتاد و بدین ترتیب اولین کارگاه قالیبافی همدان شروع به کار کرد." اهمیت قالیبافی استان همدان از این نظر است که میزان محصول قالیچه های ارزان و متوسط آن بیشتر از سایر نواحی قالیبافی است . نقشهای قالی که در همدان جهت بافت استفاده می کردند، بغیر از چند تایی که نقشه کشهای همدانی طراحی می کردند، اغلب متعلق به شهر های دیگر بود و خود شهر همدان نقشه بخصوص ندارد. نقشه های رایجی که قالیبافان همدان از آن استفاده می کردند عبارت بودند از : خاتم شیرازی، اصفهان، جوزان، اژدر، دست دلبر، شکاری، ماهی و ... که نقشه ماهی با طراحیهای گوناگون بیشتر از همه بافته می شود. به هر حال یکی از صنایع ...

      شهرستان بویین‌زهرا در جنوب دشت قزوین و در فاصله 50 کیلومتری از شهر قزوین قرار دارد. مرکز آن شهر بویین‌زهرا و دارای شش بخش به نام‌های مرکزی، آبگرم، آوج، دشتابی، رامند و شال و 14 دهستان و حدود 320 آبادی است.این شهرستان با وسعتی حدود 6 هزار کیلومتر مربع و جمعیتی نزدیک به 148هزار نفر از شمال به شهرستان قزوین و البرز، از جنوب به استان‌های مرکزی و همدان، از شرق به استان تهران و از غرب به شهرستان تاکستان محدود می‌شود.سابقه سکونت در شهرستان بویین‌زهرا بر اساس آثار به دست آمده، به قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد. دشت قزوین دارای تمدنی کهن است که در لابه‌لای صدها تپه باستانی این منطقه، می‌توان تمدن دیرینه‌ای با بیش از 9 سال را مشاهده کرد.آثار کشف شده از جنس طلا، برنز و سفال با نقوش شطرنجی و نقاشی حیوانات از حیث تنوع و تناسب در شکل و رنگ آمیزی، جزو نمونه‌های ارزنده سفال پیش از تاریخ در این منطقه است.زلزله‌هایی که در این منطقه رخ داده در تاریخ و سکونت مردمان آن تاثیر بسیاری داشته است.از جمله مراکز دیدنی این شهرستان، می توان به برج‌های دوگانه خرقان، کاروانسرای محمدآباد، کاروانسرای آوج، کاروانسرای هجیب، سایت تاریخی سگزآباد، تپه زاغه و تپه قبرستان اشاره کرد.وجود کاروانسراها و تپه‌های تاریخی، اهمیت این منطقه را در تجارت و قرار داشتن در منطقه‌ای پر رفت و آمد و گذرگاه ارتباطی شهرهای مختلف به اثبات می‌رساند، به طوریکه گذر راه تاریخی ابریشم از این ...

    1- چگونگی پیدایش صنایع دستی در حدود 8000 سال قبل که به عصر «نوسنگی» معروف است، مردمی در منطقه وسیعی در آسیای جنوب غربی زندگی می کردند که برای نخستین بار در گروههای کوچک جمع آمده، در یک مکان ساکن شدند و اولین دهکده ها را به وجود آوردند. آثار به دست آمده از دوران پارینه سنگی، میان سنگی و نوسنگی، گواه بر فعالیت انسان در ساخت ابزار و وسایل سنگی است. ابزارهایی چون تیغه های دندانه دار و به شکلهای مختلف هندسی در مکانهایی مانند بیستون و غارهای هوتو و کمربند به دست آمده است. انسانی که یاد گرفته بود با کاشتن دانه های خوراکی مقدار بیشتری از آن را به دست آورد، ناگزیر بود آن را در جایی ذخیره کند. او ظرفهایی را می خواست که در برابر گرما و رطوبت هوا مقاومت داشته باشد و غلات، در آن فاسد نشود. از این رو انسان دوران نوسنگی با الهام از همان شکلهای طبیعی و با آمیختن آب و خاک، اولین ظرفهای سفالی را ساخت.   2- صنایع دستی را تعریف کنید؟ صنایع دستی که هم می تواند، حالت کارگاهی و هم حالت خانگی داشته باشد، همانند صنایع کوچک قابلیت استقرار در شهر و روستا را دارد، بدون نیاز به فن آوری پیشرفته، بیشتر متکی به تخصصهای بومی و سنتی است و قسمت اعظم مواد اولیه مصرفی آن در داخل کشور قابل تهیه می باشد. افزون بر این، صنایع دستی هر دو ویژگی مصرفی و هنری را داشته، برخوردار از بینش، ذوق، اندیشه و فرهنگ تولید کننده نیز هست و در مجموع آن را یک «هنر- صنعت نامیده اند».   3- ...

  جمهوری خلق چین با وسعتی افزون بر ۷۶۰۰۰۰۰ كیلومتر، جمعیتی حدود ۱۲۳۰۰۰۰۰۰۰ نفر دارد و از حیث جمعیت در مقام نخست و از لحاظ وسعت نیز در زمره ممالك وسیع جهان قرار دارد. چین كه در شرق آسیا قرار دارد، دارای ۵۶ ملیت مختلف است و ادیان گوناگونی چون اسلام، مسیحیت، تائوییسم، بودیسم و كنفوسیوس را در خود جای داده. آمار مسلمانان چین را بیش از ۳۰۰۰۰۰۰۰ نفر برآورد میكنند كه بیشتر آنها در ایالت سینگ كیانگ - تركستان شرقی - و... زندگی می‌كنند. گفتنی است كه بیش از ۸۰ درصد جمعیت چین در مناطق روستایی آن كشور ساكن اند. از سال ۱۹۷۹ میلادی كه جمهوری خلق چین درهای خود را به جهان خارج باز كرد، به سرعت در مسیر توسعه گام نهاد به طوری كه با تصویب قانون سرمایه گذاری خارجی با تضمین برگشت سود تا میزان ۱۰۰ درصد در سال ۱۹۸۶ میلادی موجب امضا ۸۴۰۰۰ قرارداد سرمایه گذاری مشترك با طرفهای خارجی طی سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ میلادی شد و طی سال ۱۹۹۲ میلادی حدود ۳۰ میلیارد دلار سرمایه‌های آمریكایی را جذب كرد. اینگونه اقدامات موجب تشویق به سرمایه گذاری ۵۵۰۰۰۰۰۰ نفر چینی مقیم خارج از آن كشور كه بیش از ۲۰۰۰ میلیارد دلار دارایی دارند، شده و باعث شده تا تولید ناخالص داخلی چین از ۱۷۵ میلیارد دلار در سال ۱۹۷۹ به حدود ۴۳۰ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۲ و به ۷۳۶ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۶ افزایش و صادرات آن كشور هم به رقم ۱۳۰ میلیارد دلار فزونی یابد.با توجه به غلبه جامعه روستایی در چین استقرار صنایع ...

        صنایع دستی اصفهان -صنایع دستی بیانگر صنعت و هنر نیاكان و نمایشگر ذوق و هنر مردم هر كشور است. در روزگاران گذشته، صنایع دستی به عنوان پدیده ای تمام عیار در هر عهد حضور فعال داشته است. در ایامی كه ماشین بوجود نیامده بود و حتی در دورانی كه حضور آن به گستردگی امروز نبود این صنعت بود كه حامی تمامی استعدادها و آفرینش های سازندگی بشر بود.به همین دلیل است كه امروز با نگاه به صنایع دستی هر قوم و قبیله ای می توان دریافت آن قوم در چه مرحله ای از صنعتگری بوده است.   صنایع دستی اصفهان در طول قرن های متمادی به عنوان نماینده هنر اصیل قوم ایرانی در جهان معرفی شده است. از این رو اگر اصفهان را مهد صنایع دستی ایران بنامیم سخنی به گزاف نگفته ایم. چرا كه ویژگی های فكری و روانی صنعتگر اصفهانی مانند ذوق، هنر، پشتكار و قناعت موجب شده است تا فرآورده های دست ساز اصفهان نه تنها در كشورمان خریداران فراوان داشته باشد بلكه مسافران و گردشگران و علاقمندان خارجی نیز طالب دست ساخته های اصفهان با ویژگی های خاص آن باشند.   استان اصفهان یکی از بزرگترین مراکز تولید انواع مختلف صنایع دستی ایران محسوب می شود. این استان از قدیم الایام مهد هنرهای زیبا و صنایع ظریفه بوده است. تزئینات آجری، کاشی کاری، گچ بری و انواع خط در آثار تاریخی اصفهان، از حدود قرنها پیش تا دوره معاصر، بر اطراف و جوانب مناره ها و داخل و خارج مساجد، قصرها و هنرهای زری دوزی و قلم کاری، ترمه و نقره ...

ملیله کاریاز کارهای دستی بومی زنجان ساخت وسایل نقره‌ای و به ندرت طلائی به صورت ملیله کاری است که در اوایل فقط در زنجان معمول بوده که در زمان رضاخان تعدادی از هنرمندان زنجانی به تهران و اصفهان کوچ کردند و این هنر ظریف را در آن شهرها رواج دادند . چاروق دوزیچاروق دوزی یکی دیگر از هنرهای دستی است که دستهای ظریف هنرمندان زنجانی در تولیدات آن مهارت ویژه‌ای دارند . این چاروقها مشخصاً زنانه بوده و استفاده از آن جنبه تشریفاتی و تفننی دارد .  چاقوسازیچاقو سازی در زنجان که با مهارت خاصی به دست استادان این صنعت ساخته می‌شود با ویژگی‌هایی همچون ظرافت ، تناسب ، تنوع ، قدرت برش و (فقط كاربران عضو مجاز به دیدن لینک ها هستند) تیغه از شهرت فراوانی بر خوردار است .از انواع چاقوها میتوان چاقوی قلم تراش ، چاقوی كشاورزی و قلمه زنی كاردهای آشپزخانه و چاقوی شكاری و صحرائی ، قمه ، دشنه و قداره را نام برد . مسگریهنگامیکه بشر بعد از سنگ و گِل ، برای رفع سایر نیازهای خود به فلز روی آورد ، در بین فلزات ، "مس" زودتر از دیگر فلزات بکار رفت چراکه این فلز به صورت خالص در طبیعت یافت می شد و استخراج و بهره برداری از آن ساده بود .درخشش و جلای فلز مس خالص و رنگ جالب توجه سنگهای معدنی این فلز از دیگر علل کاربرد آن در طول اعصار گذشته بوده است .قدمت استفاده از مس بر اساس مدارک و شواهد باستان شناسی به 9 هزار و 500 (ق. م) می رسد و تا قبل از هزاره پنجم ق.م (کشف ذوب مس) به صورت ...

      از مهم ترین صنایع دستی مردم قشم می توان به لنج سازی، گلابتون دوزی، خوس دوزی، شک دوزی، سوند و... اشاره کرد. به جرات می توان گفت لنج سازی قدیمی ترین صنعت سازمان یافته و منظم سواحل جزایر جنوبی ایران است. درحال حاضر بیشتر لنج های ساخته شده در جزیره قشم چه از نظر حجم و اندازه و چه نوع شناور به وسیله استادان محلی طراحی می شود. یادگیری و آموزش فن جلافی (نجاری لنج) به طور تجربی است و پسران از پدرانشان به ارث برده اند. این صنعت یک صنعت کاملا مردانه است و زنان در آن دخالتی ندارند. گلابتون دوزی که یکی از حرفه های سنتی و بومی سواحل و جزایر است به هنری اطلاق می شود که طی آن دوخت طرح های زیبا و منقش روی پارچه با نوارهای طلایی گلابتون و برای تزیین و زیبایی لباس های زنانه و بیشتر روی روسری و شلوار محلی به کار می رود. طرح اصلی از لباس های زنانه هند و بنگال گرفته شده است و بیشتر مصرف محلی دارد، اما در حال حاضر به خاطر دارا بودن پوشش محلی و راحتی در استفاده از آن کم و بیش مورد توجه زنان سایر شهرها نیز قرار گرفته است. ابزار کار گلابتون را قلاب، مواد، کپیه و چهارپایه (هاون چوبی) تشکیل می دهند. خوس دوزی نیز یکی دیگر از صنایع دستی این ناحیه است و به عبور نواری نقره ای به پهنای متفاوت از لابه لای پارچه های توری یا طرح های دلخواه اطلاق می شود. در خوس نوار نقره ای را بیشتر روی روسری که در اصطلاح محلی «جلویل فوسی» نام دارد به کار می برند. سوند بافی نیز ...

  خراطی چوب یكی از صنایع دستی سنتی ایران است كه از زمانهای قدیم در این مرزوبوم رواج داشته و به طور معمول در مناطقی از كشور كه چوب در آنجا بیشتر یافت میشود رایج است زیرا ماده اولیه ی عمده ی آن چوب می باشد چوب های مورد استفاده در خراطی شامل گردو، نارون، توسكا، زبان گنجشك ، بید، چنار، چوب سفید، كهور گلابی، كیكم و …. می باشد و در دزفول نوعی چوب به نام جغ نیز مورد مصرف صنعتگران قرار می گیرد از دیگر مواد اولیه ی مصرفی در صنعت خراطی می توان سریشم ، لاك الكل ، و لاك سلولزی را نام برد. هنر خراطی از تراش و شکل بخشیدن به چوب در اثر حرکت دورانی دستگاه خراطی حاصل می‌شود. سابق بر این دستگاه خراطی مشتمل برچند ابزار دستی بود که از چوب ساخته و پرداخته می‌شد در حال حاضر این دستگاه علاوه بر تغییر شکل ظاهریش ازدو بازوی فلزی تشکیل شده‌است که با قرار گرفتن ومحکم شدن حجم چوبی میان آنها، وبا چرخش چوب حول یک محور کار و با استفاده از میله‌های فلزی (مغار))هر کدام درایجاد فرو رفتگی یا خراشیدگی خاصی استفاده می‌شوند(بر حجم چوبی، شکل مورد نظر را ایجاد می‌نمایند. ابزار كار صنعتگران: شامل سوهان – چاقو – تیشه – مته ی دستی – چكش – گیره – سندان –اره – انبردست – چرخ سمباده  و … است . در حال حاضر در كارگاه ها از دستگاه های خراطی برقی نیز استفاده می شود. محصولاتی كه حاصل كار صنعتگران می باشد به صورت عصا، عصای تعلیمی ، می قلیان ،‌ چوب سیگار،‌ تنه ی قلیان ، وردنه و سایر اشیاء ...