چالش جهانی بلوط را بشناسید : و فعالان مستقل زیست محیطی با دیوار كوتاهشان ...
و فعالان مستقل زیست محیطی با دیوار كوتاهشان چون جُزامیانی نشان داده میشوند كه هیچ جنبنده ای را دل و جرأت نزدیكی و همراهی بدیشان نمییابد! و در این بین فعالان«چالش جهانی بلوط» بیش از همه مورد اجحاف مسئولان واقع میشوند و این خود سوالی بس مبهم در ذهن ایجاد میكند كه پاسخ بهآن را باید به اوراق تاریخ و قضاوت نسلهای آتی سپرد! روزنامه قانون: دلنوشته زیر از نابودی تدریجی جنگلهای بلوط خبر داده و بی تفاوتی آحاد جامعه را نسبت به این موضوع نشان می دهد.
« بلوط»رمز ماندگاری است. بلوط هویت ملتی است كه سالها طعم تلخ محرومیت را چشیده اند و همچنان سراپا مانده اند.
بلوط شناسنامه سرزمینی است كه هر وجبش با عرق تلاش و خون شهدا تقدیس یافته است.
بلوط،سمبل مقاومت مردمانی است كه سالهای سال حریمهای جغرافیایی را با شهامتی بی مثال چنان محفوظ داشته اند كه مادر فرزندش را.
بلوط، رمز بقای مردمانی است كه خون دادند تا خاك ندهند! جوانی دادند تا پیری آسیب نبیند! موی مشكی سپید كردند تا داغ دلی تازه نكنند.
بلوط رمز چتر مهرورزی در آفتابی ترین روزهای سال است و سمبل گرمابخشی در برفی ترین ایام زمستانی.
بلوط آن داروخانه بیماری زًُدایی است كه شیره، هسته و پوسته اش نیز درمانی است برای دردهای بی دوای زمانه.
بلوط آن منبع ذخیره آبی است كه ٩ ماه سال ریشههایش را میپراكند تا آب حیات روزهای بی آبی آدمیرا تأمین كرده باشد.
بلوط آن نگهبان نگهدارنده خاك سرزمین ماست كه همتش، رانش را میراند و ایستادگیاش زلزله و تكانش زمین را میایستاند.
بلوط آن سبزه چتری است كه چتر مهربانی اش نه فقط محدوده ای خاص از جغرافیا بلكه جغرافیای زیست محیط را شامل میشود.
بلوط آن مادر وارسته ای است كه خود تاب تحمل گرسنگیها و تشنگیها و بی نواییها را میكشد اما خوراك و آب و نوای فرزندان زادبومش را مهربانانه مینوازد! و حتی گلههای گوسفندان و بُزان ما را بی نصیب نمیكند.
بلوط آن یار ثابت زاگرس است كه گردبادهای سهمگین و خشمگین زمانه اش را پا به پای مردمانش تحمل كرده و بسیار درس صبوری نیز منتقل كرده است.
بلوط آن شاهد عینی بی مدعایی است كه خروارها خاطره تاریخی از رشادتها، مقاومتها و وطن دوستی مردمان این دیار را به یادگار ثبت و ضبط و برای نسلهای بعدی ذخیره كرده است.
اما اینك ...؟!!!!!
- دهها جنگ نابرابر، رانش و زمین لرزه، طوفان و گردباد زمانه بر خراش روحش میفزایند
- تیغ بولدوزر، لودر و گریدر و بیلِ بیل مكانیكی یكی پس از دیگری بر پهن وجود مهر وی مهمان میشوند!
- از جرقه ای زغالی تا شعلههای مهیب آتش بر پیكر تنومند و استوارش سوار میشوند.
- دهها تبرزین و تبر با دستههایی از جنس خود، تنش را مینوازند!
- حشرههای بلوط خوار و دهها حشره جنگلخوار بر پیكر نیمه جانش انگل میشوند!
- گلههای بُز بر سفره مهرش تناول میكنند و حتی بر جوانههای حاصل از فعالیت «فعالان چالش بلوط »هم رحم نمیكنند!
- برخی در ردای چوپانی گله و برخی نیز در لباس شكارچی صرفاً برای پركردن لحظات تنهاییشان كبریت و فندك شان را بر تنه بلوط نشانه میروند و با شعلههای آتش حاصل از سوختنش، طراوتی به دل غافل شان میبخشند!
- گروههای انسانی به زعم خودشان در لباس گردشگر بر سر و دست و شاخ و برگ بلوط میتازند و شاخههای زنده اش را نیز طعمه آتش میكنند تا با كتری زغالی شان چای دم كنند و لختی طبیعت را نوش جان كنند!
- از همه مهم تر خراش گاز خردل بعد از ٢٨ سال در زیباترین جنگلهای زاگرس و در منطقه سردشت آن سرزمینی كه «حسن زیرك » بهشت كوردستان مینامیدش بر پیكره بلوط، ژنراتور اكسیژن ساز هنوز كه هنوز است خودنمایی میكند و كوچك ترین منافذ خروجی اكسیژن را مسدود كرده تا ریههای مصدومان همچنان در فقر اكسیژن حاصل از بلوط، چون كودكان گرسنه آفریقایی شكار كركس بی رحمیبعث و یاوران و وارثان ناصالحش باشد!
اینها و صدها گونه « ژینوساید جنگلهای بلوط » را در اطراف خود شاهدیم و نه مسئولی را به اقدامیوا میدارد و نه رسانه ای را به عكسالعملی و نه اندیشمندی را به تحلیل و واكاوی عمق مسئله و نه ...
تنها و تنها چند فعال مستقل زیست محیطی و چند ان جی اوی منطقه ای و چند مسئول دست و پا بسته و برنامه ای از رسانه ای و صفحهای از روزنامه یا هفته نامه و گاهنامه ای كه دل میسوزانند و بال و پر میزنند تا شاید تلنگری زنند بر این فاجعه و آگاهی بخش اند بر عمق این نامهربانیها كه متأسفانه آن صداهای حداقلی هم در گلو خفه میشود!
انجمنهای زیست محیطی با جریان و حزب سبز جهانی هم پیمانه نشان داده میشوند! صدای رسانه و روزنامه تا چند صباحی نمیرسد!
و فعالان مستقل زیست محیطی با دیوار كوتاهشان چون جُزامیانی نشان داده میشوند كه هیچ جنبنده ای را دل و جرأت نزدیكی و همراهی بدیشان نمییابد! و در این بین فعالان«چالش جهانی بلوط» بیش از همه مورد اجحاف مسئولان واقع میشوند و این خود سوالی بس مبهم در ذهن ایجاد میكند كه پاسخ بهآن را باید به اوراق تاریخ و قضاوت نسلهای آتی سپرد! و آن ایناست؛
«در نهاد درخت بلوط، چه گنجی نهفته است كه ملتی را شایسته دسترسی بدان نمیدانند و چنین نظام یافته و سازمانی كمر به نابودی آن بسته اند؟»
«راستی آیا عمر ما كفاف آن را خواهد داد تا بتوانیم در مجلسی مجوز دار كه با عنوان»مرثیهای بر جنگلهای بلوط «منعقد خواهیم كردبه پاسخ بدان سوال ره پوییم و دلی را از استرس و اضطراب ناشی از ابهام به در آوریم؟!...»
ویدیو : چالش جهانی بلوط را بشناسید