وقتی بزرگترین مصرفكننده برق خود را نمیبیند! : منع دولت به مردم برای استفاده ...
صنعت برق به عنوان صنعت زیربنایی و مادر نقش مهمی در توسعه اقتصادی و رفاه جوامع دارد. اهمیت برق از آن جهت است كه به دلیل امكان بهكارگیری تكنولوژیهای مدرنتر و نیز ملاحظات زیستمحیطی، در تمامی زمینههای فعالیت میتواند به عنوان انرژی مناسب انتخاب شود.
با پیشرفت و توسعه تكنولوژی، كوچكسازی و افزایش بهرهوری سیستمها و تجهیزات، با برقی شدن تجهیزات همراه است، به این معنی كه بسیاری از فناوریهایی كه از انرژی دیگری در آنها استفاده میشده، برقی میشوند و این خود دلیل محكمی است كه باید به این انرژی مهم توجه جدی شود.
با توجه به اهمیت بیشتر برق در سطح جهان و در كشورهای پیشرفته نسبت به كشورهای درحالتوسعه، پشتیبانی مناسبی از صنعت برق و رفع چالشهای آن به عمل میآید، به همین منظور مطالعات گستردهای به منظور تعیین چالشها و چگونگی رفع آنها انجام شده یا در حال انجام است.
گستردگی سازمانهای دولتی و وزارتخانهها و اهمیت این موضوع كه این سازمانها چقدر از برق مصرفی كشور را سهیم هستند، چالشی است سئوال برانگیز. منع دولت به مردم برای استفاده بهینه از مصرف برق خانگی سالهاست كه دغدغه دولتمردان كشور است و برای فرهنگسازی و بهینهسازی مصرف برق میلیاردها تومان هزینه شده است؛ غافل از اینكه بزرگترین مصرفكننده خود را نمیبیند و همچنان نمودار مصرفیاش سیر صعودی دارد.
كوچكترین عضو مؤسسات و شركتهای دولتی كامپیوترها هستند كه با یك حساب سر انگشتی خواهید دید كه حداقل بیش از 2 میلیون و 200 هزار رایانه عمدتاً سنتی در سازمانهای دولتی و شبكه بانكی كشور وجود دارد و این رقم را اگر در كنار شركتهای نیمه دولتی قرار دهیم، بسیار بیش از این تعداد خواهد شد.
بگذارید با یك مثال شیوه محاسبه مصرف برق كامپیوترهای سنی را توضیح بدهیم. فرض كنید یك كامپیوتر با كیس سنتی در مؤسسات دولتی وجود دارد.
این بدین معنی است كه مصرف آن با توجه به پاور آن بین 250 تا 700 وات در ساعت یا به شكل درستتر به صورت تناسبی 450 / 1000 یعنی 45/0 كیلووات در هر ساعت است، یعنی به ازای هشت ساعت 6/3 كیلووات و با احتساب هر كیلووات2هزارو 933 ریال در پایان روز فقط یك كامپیوتر سنتی به همراه مانیتور مبلغ 10 هزار ریال مصرف برق خواهد داشت و بسیار راحت است كه هزینه مصرفی برق دولت را در خوشبینانهترین حالت روزانه بیش از 2 میلیاردو 200 میلیون تومان بدانیم. یعنی به طور سالانه حدود 660 میلیارد تومان هزینه برق ادارات دولتی است.
از هزینه برق ادارات و سازمانهای دولتی كه بگذریم، روزهای گذشته شركت مدیریت برق كشور اعلام كرده مصرف برق كشور 49 هزار و 69 مگاوات است كه حدود 365 مگاوات آن واردات میباشد و همچنین طبق محاسبات مصرف برق ادارات و مؤسسات دولتی برابر با 7هزار و 920 مگاوات در روز خواهد بود.
كافی است از 10 سال گذشته تا به امروز را نظاره كنیم تا بدانیم تكنولوژیهای امروز نسبت به 10 سال گذشتهاش چه مقدار از مصرف برق را مدیریت میكنند.
با نگاهی به كشورهای مترقی دنیا میتوان متوجه شد هیچ كدام از ادارات از سیستمهای سنتی استفاده نمیكنند و مهاجرت به كامپیوترهای كممصرف مانند كامپیوترهای بدون كیس از اولویت شركتهای خصوصی و دولتی است.
بهینهسازی و صرفه جویی در مصرف برق تكنولوژیهای جدید تا 86 درصد یكی از مواردی است كه در كنار سایر مزیتها چون كاهش تولید گرما و كاهش هزینه سیستمهای سرمایش، كاهش سیمهای دست وپاگیر و هزینهزا و كاهش فضای اشغال شده میتواند مدنظر دولتیها قرار بگیرد.
كامپیوترهای بدون كیس مصرف برقی معادل 090/0 كیلووات در ساعت را دارند كه با یك حساب سرانگشتی متوجه خواهیم شد بیش از 570 میلیارد تومان صرفهجویی در مصرف برق و همچنین صرفهجویی مصرف روزانه 6 هزار و 336 مگابایت را دارد.
با بررسی اجمالی اعداد فوق به راحتی میتوان با جایگزین كردن تدریجی (براساس نیاز سازمانها به نوسازی) 2 میلیون و 200هزار دستگاه كامپیوترهای سنتی با كامپیوترهای یكپارچه بدون كیس در دستگاههای اجرایی دولت و بانكها تا 13 درصد در مصرف روزانه برق كشور صرفهجویی كرد و نه تنها از واردات برق به كشور بینیاز شد بلكه 533 درصد بر میزان صادرات برق از كشور در اقتصاد مقاومتی بهره برد.
معالوصف در حالی كه عزم دولت برای استفاده از فناوریهای جدید، بومی و همراستا با بهینهسازی منابع برقی كشور جزم شده بهتر است نیم نگاهی به این گونه فناوریها داشته باشد و همسو با تأكید بر كاهش مصرف مردم به فكر بهینهسازی سیستمهای دولت نیز باشد. باور كنیم بهرهوری فقط كاهش نیروی مازاد نیست بلكه استفاده بهینه از منابع موجود هم مؤثر است.
اخبار اقتصادی - تابناک
ویدیو : وقتی بزرگترین مصرفكننده برق خود را نمیبیند!