مینا ساداتی: از كار در تلویزیون خسته‌ام : نخستین تجربه تلویزیونی مینا ساداتی ...
نخستین تجربه تلویزیونی مینا ساداتی این شب‌ها از شبكه سه روی آنتن می‌رود. این بازیگر كه با فیلم «عیار ۱۴» ساخته پرویز شهبازی به سینما معرفی شد در فیلم «محمد رسول‌الله (ص) » نقش مادر گرامی پیامبر اسلام را بازی كرده است. روزنامه آرمان: نخستین تجربه تلویزیونی مینا ساداتی این شب‌ها از شبكه سه روی آنتن می‌رود. این بازیگر كه با فیلم «عیار ۱۴» ساخته پرویز شهبازی به سینما معرفی شد در فیلم «محمد رسول‌الله (ص) » نقش مادر گرامی پیامبر اسلام را بازی كرده است. این فیلم به زودی روی پرده سینماها می‌رود. بینندگان سریال‌های تلویزیون این شب‌ها، می‌توانند بازی ساداتی را در نقش دختری مستقل و بااراده در مجموعه «تنهایی لیلا» ببینند. گفت‌وگوی سوره سینما با وی را در ادامه می‌خوانید:
چه ویژگی باعث شد «تنهایی لیلا» را به عنوان نخستین تجربه تلویزیونی خودتان انتخاب كنید؟
لیلا دختری متفاوت است و همین تفاوت باعث شد من بعد از سال‌ها بازیگری سینما یك نقش تلویزیونی را قبول كنم. لیلا شخصیت محوری قصه است و تجربه بازی در نقشی برای من بود كه با تمام فراز و فرود دوستش داشتم. حضور محمدحسین لطیفی هم البته در این انتخاب نقش به‌سزایی داشت. او كارگردانی است كه در تلویزیون به كارش تسلط كامل دارد و من برای اینكه بدانم مخاطب تلویزیون چطور با لیلا ارتباط برقرار می‌کند در تك تك سكانس‌ها با مشورت كارگردان جلوی دوربین رفتم.
لیلای این قصه چقدر برای مینا ساداتی آشنا بود و به نظرتان چقدر در دل مردم نشسته؟
این كاراكتر هیچ شباهتی به مینا ساداتی ندارد. من هیچ وقت زندگی در خارج از كشور نداشتم و در زندگی شخصی هم با چنین مردی روبه‌رو نشدم اما در واكنش‌هایی كه از مردم می‌بینم برایم خیلی جالب توجه است. اینكه خانمی برای نگرانی لیلا نگران می‌شود و نذر می‌كند به زمین موروثی اش برسد من را راضی می‌كند كه كارم خیلی اشتباه نبوده و توانستم نقش را باورپذیر كنم.
در این بین مردمی هستند كه بر حسب سلیقه شاید خیلی با «تنهایی لیلا» و به خصوص كاراكتر لیلا و محمد ارتباط نگرفتند. قبول دارید قصه كمی دور از فضای واقعی و تاحدی تخیلی است؟
دقیقا به شما حق می‌دهم. حس خود من هم به عنوان مینا ساداتی همین است كه شما به آن اشاره كردید، ولی به نظر من اگر كل ماجرا را به این چشم ببینیم كه «تنهایی لیلا» داستانی است روایتگر چند نفر كه ابتدایش هم با «یكی بود یكی نبود» آغاز می‌شود و ما می‌دانیم كه قرار نیست این داستان نمود بیرونی داشته باشد بلكه با شنیدن آن آرام آرام خودمان را در قالب شخصیت‌ها می‌گنجانیم، پیچیدگی‌های ماجرا برای‌تان حل می‌شود. اگر نگاه‌تان به این مجموعه تغییر كند آن‌وقت پذیرفتنش راحت‌تر می‌شود. با دید بازتری می‌بینیم كه آدم‌ها چطور قصه را باور كردند و پابه‌پای نقش ناراحت یا خوشحال می‌شوند. این ماجرا دقیقا مثل همان قصه‌های زمان بچگی است كه قبلا در كتاب بود اما الان در صفحه تلویزیون ظاهر می‌شود و ما را احساساتی می‌كردند. دلیل ندارد هر فیلمی كه بازی می‌كنیم ما به ازای بیرونی آن هم وجود داشته باشد. تنها تلاش كردم همان چیزی كه برای من و تو غیرواقعی است را واقعی و باورپذیر بازی كنم. 
تفاوت شرایط كار در تلویزیون و سینما محسوس است. باتوجه به طولانی بودن زمان كار، باز هم به فعالیت در تلویزیون رغبت دارید؟
الان كه هنوز تصویربرداری تمام نشده با قطعیت می‌گویم كه حاضر نیستم در هیچ كار تلویزیونی دیگری بازی كنم. من تجربه این شكل كار تلویزیونی نداشتم كه به مدت طولانی هرروز سر صحنه بروم اما به عنوان یك كار حرفه‌ای به آن نگاه كردم و به خوبی این تجربه را از سر گذراندم. آقای لطیفی می‌گوید این‌قدر با قطعیت نگو، ولی آنقدر خسته هستم كه فعلا قصد دوباره سریال بازی كردن ندارم.
بسیاری از همكاران سینمایی شما این روزها تلویزیون و شبكه نمایش خانگی را ترجیح داده‌اند. به نظر شما ویدئو رسانه چقدر می‌تواند در كنار سینما و تلویزیون موثر ظاهر شود؟
نگاهم به شبكه نمایش خانگی كاملا مثبت است. این رسانه یك امكان است برای تماشاگر و بازیگران. حضور سریال‌هایی كه در شبكه نمایش ساخته می‌شود سطح سلیقه مردم را نسبت به زمانی كه فقط سریال‌ها از تلویزیون پخش می‌شد تغییر داده است. به عنوان كار حرفه‌ای گاهی نیاز به امكاناتی داریم كه تلویزیون در توانش نیست آنها را ارائه دهد. وقتی نمایش خانگی بتواند این تسهیلات را بدهد كارهای خوبی هم انجام می‌شود. به عنوان مثال سریال «دندون طلا» ی میرباقری یكی از این محصولات است. من هنوز این مجموعه را ندیدم اما سال‌ها پیش به تماشای تئاترش نشستم و به نظرم خیلی كار مهمی كردند چون تبدیل آن نمایشنامه به یك سریال ارزشش را داشت. ضمن اینكه به نظر من مردم بابت هر محصولی كه پول پرداخت می‌كنند قدرش را هم بیشتر می‌دانند.
تلویزیون بیشتر از سینما در معرفی یك بازیگر نقش دارد. پخش «تنهایی لیلا» همزمان شده با اكران فیلم سینمایی «محمد (ص) ». ممكن است بعد از این به عنوان بازیگر نقش‌های مذهبی شناخته شوید.
همزمان شدن سریال با اكران فیلم سینمایی «محمد (ص) » كاملا غیر قابل پیش بینی بود، اما برای من این موضوع حائز اهمیت نیست. وقتی تصمیم می‌گیرم یك كاراكتر را بازی كنم خیلی به اینكه نقش مذهبی است یا نه، فكر نمی‌كنم. من به ویژگی‌های یك كاراكتر نگاه می‌كنم. ضمن اینكه قرار نبود همزمانی در پخش این آثار اتفاق بیفتد. فكر می‌كردیم پخش «تنهایی لیلا» یك ماه پیش به پایان برسد و نمی‌دانستم زمان اكران فیلم «محمد (ص) » دقیقا چه زمانی است اما این هم جزو اتفاق‌های پیش بینی نشده‌ای است كه من به فال نیك می‌گیرم. 
تجربه بازی در نقش مادر حضرت محمد(ص) چطور بود؟
همكاری در این پروژه برای من سعادتی بود. می‌دانم این موقعیت دیگر نه برای من تكرار می‌شود و نه برای هیچ بازیگر دیگری. می‌دانم كه برای كاراكتر حضرت آمنه(س) یك سال از بازیگران زیادی تست گرفتند و می‌دانم كه عده‌ای هم بعد از من قرار بود برای این نقش در نظر گرفته شوند، اما در نهایت این اقبال برای من به وجود آمد. در عین حال كه تجربه متفاوت و ویژه‌ای بود اما می‌دانستم مسئولیت سنگینی به عهده دارم و تمام تلاشم این بود که به نحو احسن نقشم را ایفا كم.
از نظر حس درونی چگونه با نقش و فیلم ارتباط گرفتید؟
این فیلم در باره یكی از بزرگترین شخصیت‌های مذهبی دنیاست، بانویی ویژه در جهان اسلام. زنی كه مادر پیامبر گرامی اسلام است. فضایی كه در این اثر به تصویر آمد لحظه لحظه‌اش پر از حس‌های خاص و منحصر به فرد بود، شیرین‌ترین لحظه برای من سكانسی بود كه آمنه (س) حضرت را در آغوش می‌گیرد. این حس قابل توصیف نیست نه فقط از این نظر كه بخواهم زیبایی لحظه را بیان كنم بلكه برخی تجربه‌ها به قدری شخصی است كه توصیفی برای آن وجود ندارد. مثل راز و نیاز كردن با خداوند كه همه این لحظه را یك حس خوب می‌دانند اما هیچ‌كس نمی‌تواند دقیقا بگوید این حس خوب چه جنسی دارد.
به عنوان بازیگر تحلیل‌تان از این نقش چه بود؟
از طرفی به عنوان بازیگر نباید وظایفم را فراموش می‌كردم و از یاد می‌بردم كه بازی در چنین فیلمی نیاز به مطالعه و تحقیق دارد. در دنیا حضرت مریم (س) به عنوان مادر یك پیامبر همیشه بیشتر مورد توجه بوده و تصویر مبهمی از حضرت آمنه (س) در اذهان وجود دارد. به همین خاطر احساس كردم به عنوان كسی كه برای نخستین بار این نقش را در طول تاریخ سینما بازی می‌كنم مسئولیتم سخت‌تر است. البته این سختی ارزشش را داشت، آنقدر كلیت وجود این كاراكتر برایم ارزشمند بود كه فكر كردن به آن، قدرتم را بیشتر می‌كرد.
ویدیو : مینا ساداتی: از كار در تلویزیون خسته‌ام