معروف‌ترین دایناسورهای جهان: تریسراتوپس : در جنگ جهانی دوم، نیروهای آلمانی ...
در جنگ جهانی دوم، نیروهای آلمانی از تانکی به نام Tiger II استفاده کردند. این تانک از لحاظ قدرت آتش و استحکام بدنه، یک سر و گردن از تمام تانک‌های نیروهای متحدین و متفقین برتر بود. مجله دیجی کالا - فرهنگ حشمتی: در جنگ جهانی دوم، نیروهای آلمانی از تانکی به نام Tiger II استفاده کردند. این تانک از لحاظ قدرت آتش و استحکام بدنه، یک سر و گردن از تمام تانک‌های نیروهای متحدین و متفقین برتر بود. حال اگر به دنبال معادل این تانک در دنیای دایناسورها بگردید، به «تریسراتوپس» (Triceratops) می‌رسید.
این تانک زرهی در اواخر دوره‌ی کرتاسه (یعنی ۶۸ میلیون سال پیش) در آمریکای شمالی می‌زیسته است؛ یعنی دقیقا همان مکان و زمانی که پادشاه ظالم، «تیرانوسور» هم می‌زیسته است. نبرد بین خوبی و بدی (تریسراتوپس و تیرانوسور) یکی از موضوعات موردعلاقه‌ی باستان شناسان است و در موزه‌های زیادی، اسکلت این دو دایناسور، روبه‌روی هم قرار داده شده‌اند. تریسراتوپس برای اولین بار در سال ۱۸۸۹ میلادی کشف شد. تاکنون بیش از ۵۰ اسکلت کامل از تریسراتوپس کشف شده و تمامی مراحل زندگی این دایناسور، از بیرون آمدن از تخم تا بلوغ کامل، در اختیار دانشمندان قرار دارد. جالب است بدانید که اولین اسکلت کشف شده از تریسراتوپس با یک گاومیش بزرگ، اشتباه گرفته شده بود.
تریسراتوپس به معنی «صورتِ سه‌شاخ» یا «سه‌شاخ‌چهره» است که با همان نگاه اول، متوجه ریشه‌ی این نام خواهید شد. بااینکه در گذشته تصور می‌شد که این سه شاخ تنها برای دفاع استفاده می‌شدند، ولی تحقیقات جدید دانشمندان به وجود رگ‌هایی خونی در این شاخ‌ها اشاره دارد. در این صورت، تریسراتوپس از این شاخ‌ها بیش‌تر برای جلب‌توجه جنس ماده یا نشان دادن قلمروی خودش استفاده می‌کرده است؛ رفتاری مشابه بزهای کوهی یا گوزن‌های شمالی امروزی.
تریسراتوپس واقعا یک تانک است. این کوهِ گوشت، ۹ متر طول و بیش از ۱۲ تن وزن دارد. بارزترین ویژگی تریسراتوپس، زرهی است که سر و گردن‌اش را پوشانده است. طول این زره، تقریبا یک‌سوم کل بدن جانور، یعنی حدود ۲٫۵ متر است. بر روی این زره، سه شاخ وجود دارد که یک شاخ کوچک بر روی بینی و دو شاخ بلند یک متری، در بالای چشمان‌اش قرار دارند. البته تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تریسراتوپس در حقیقت تنها دو شاخ داشته است؛ شاخ کوچک سومی که بر روی بینی‌اش قرار دارد، استخوانی نیست و همانند ناخن دست انسان، از پروتئین نرم ساخته شده است. بااینکه تریسراتوپس و تی-رکس در یک‌زمان و مکان زندگی می‌کرده‌اند، ولی اگر جلوه‌های ویژه‌ی فیلم‌های هالیوودی را کنار گذارید، بدن تی-رکس هیچ شانسی در مقابل شاخ‌های یک متری تریسراتوپس نداشته است. بنابراین نام تریسراتوپس را در منوی غذایی تیرانوسور پیدا نخواهید کرد.
بدن تریسراتوپس، ساختار بسیار مستحکمی دارد. استخوان‌بندی این دایناسور بسیار مقاوم و ماهیچه‌های‌اش قدرتمند بوده‌اند. پاهای جلویی تریسراتوپس کاملا قوی‌تر از پاهای پشتی‌اش بوده‌اند. این دایناسور، پاهای جلویی‌اش را برخلاف کرگدن‌های امروزی، صاف نگه نمی‌داشته و کمی آن‌ها را خم می‌کرده است. این موضوع به تریسراتوپس کمک می‌کرد تا بتوانند وزن زیاد سرش را تحمل کند.
با توجه به اینکه دایناسورها نزدیک به ۶۶ میلیون سال پیش منقرض شدند، تریسراتوپس را می‌توان جزو آخرین دایناسورهایی دانست که در زمین می‌زیسته‌اند.
ویدیو : معروف‌ترین دایناسورهای جهان: تریسراتوپس