فرهاد ظریف: همسرم مهمترین انگیزه من است : اگر بگوییم در این مدت «ترمه» دختر ...

اگر بگوییم در این مدت «ترمه» دختر کوچولوی آقا فرهاد به اندازه دیگر ملی پوشان والیبال معروف شده، بیراه نگفته ایم، به منزل او رفتیم و پای گفته هایش نشستیم.

 والیبال و موفقیت هایش در چند ماه اخیر نقل همه محافل و گردهمایی های اجتماعی است. تیم ملی والیبال ایران در سال های اخیر همواره گل کاشته و درخشش ملی پوشان در مسابقات جهانی و قهرمانی در بازی های آسیایی موجب تجلی غرور ملی ایرانیان شده و کوچک و بزرگ را شادمان ساخته است.

 

 
فرهاد ظریف لیبروی ظریف تیم ملی والیبال کشورمان یکی از ارکان موفقیت تیم ملی بوده و نقش غیرقابل انکاری در بردهای ایران دارد. او که حالا به عنوان باتجربه ترین مهره تیم ملی در پیروزی های والیبال نقش آفرینی می کند، سعی دارد مثل همیشه از نظر روحی پشتوانه محکمی برای جوان ترها باشد. اگر بگوییم در این مدت «ترمه» دختر کوچولوی آقا فرهاد به اندازه دیگر ملی پوشان والیبال معروف شده، بیراه نگفته ایم، به منزل او رفتیم و پای گفته هایش نشستیم.

بچه مشهد
در مشهد به دنیا آمدم و فرزند اول خانواده هستم. سال 82 ازدواج کردم که حاصل آن دخترم «ترمه» چهارساله است. والیبال را از دوران مدرسه آغاز کرده و توسط «مصطفی کارخانه» به تیم ملی دعوت شدم.

حالا بعد از پوشیدن پیراهن تیم ملی نوجوانان و جوانان از قدیمی های تیم ملی بزرگسالان به شمار می روم. لیسانس تربیت بدنی دارم و عنوان بهترین لیبروی آسیا را یدک می کشم.

 

 
تجربه جدید - خاطرات خوب
مسابقات جهانی به هر حال مثل سایر مسابقات شرایط خاصی داشت. سخت بود و ما تا به حال پیش نیامده بود که این تعداد مسابقه را در کشورهای مختلف تجربه کنیم. واقعا این یک تجربه جدید برای والیبال ایران به شمار می رفت. اینکه تیم ملی بتواند خود را در طول یک ماه آماده نگاه دارد و 22 بازیکنی که در ترکیب حضور داشتند همگی انگیزه خود را حفظ کنند برای ما باارزش بود.

این مسابقات برای خود من شرایط خیلی سختی را رقم زد. اصلا مسابقات جهانی یک وسواس خاصی داشت. مسئولان برگزاری مسابقات میلیمتری حساسیت به خرج می دادند... برای من خیلی عجیب بود و حتی پیراهن را با خط کش اندازه می گرفتند تا در صورت خطا جریمه 5 هزار دلاری در نظر بگیرند.

خیلی از این بابت دنگ و فنگ داشت. مقدمات حضور در این مسابقات، همه و همه تجربه جدیدی بود. خودمان را در بین تیم های خوب دنیا می دیدیم و آنها روی ایران حساب ویژه ای باز می کردند، خاطره ای بسیار خوب بود...

4 ماه، دور از ایران بودیم
ما برای حضور در رقابت های لیگ جهانی و جام جهانی حدود چهار ماه از ایران دور بودیم و پس از اتمام این مسابقات به کره رفتیم تا در بازی های آسیایی شرکت کنیم. این سفرها باعث شد تا چیزی حدود چهار ماه از ایران دور باشیم. واقعا شرایط سختی بود و دوری از خانواده غیرقابل تحمل بود. فشار تمرینات هم خیلی بالا بود و مسابقات سنگینی را برگزار می کردیم. این دوری از ایران از آن تجربه های سختی بود که دیگر دوست ندارم تکرار شود! گرچه شیرینی های ورزشی خودش را هم داشت.

 

 
قهرمانی در آسیا
علی رغم اینکه فشار زیادی را در رقابت های لیگ جهانی تحمل کرده بودیم ولی بازی های آسیایی اهمیت ویژه ای داشت چرا که ما قهرمانی در این رقابت ها را در کارنامه مان کم داشتیم؛ برای همین با تمام توان به کره رفتیم تا یک مدال خوش رنگ طلا به کلکسیون افتخارات والیبال اضافه کنیم.

قهرمانی در کنار خانواده
با مساعدت فدراسیون، خانواده هایمان در بازی های آسیایی کنارمان قرار گرفتند و همین موضوع باعث شد به لحاظ روحی روانی انگیزه مضاعفی پیدا کنیم. شاید به همین دلیل قهرمانی در کره برایمان طعم دیگری داشت.

لژیونر شدن
البته بازیکنان ایرانی در سطح جهان دیده شدند. یکی دو نفر هم شرایط مناسبی پیدا کردند. حتی چند باشگاه من را واسطه قرار دادند و به من ایمیل زدند که با چند بازیکن صحبت کنم. چند دلیل دارد که بازیکنان ایرانی یا جذب لیگ های خارجی نمی شوند یا اینکه خودشان تمایلی ندارند بروند.

اولا تفاوت دستمزدهای داخلی با تیم های خارجی است. اینجا به هر حال بازیکن ملی پوش و ستاره قطعا بالاترین دستمزدها را می گیرد اما در ایتالیا باید برود چند سال جا بیفتد و شاید در یکی دو سال حقوق چندانی نگیرد و کلا به اندازه ای باشد که گذران زندگی کند.

اگر بعد از آن خوش درخشید می رود در سطح خیلی بالا حقوق می گیرد. پس یک مورد این است که بازیکنان، خودشان تمایلی نشان نمی دهند. شاید دو آژانس اگر پیگیر کار بازیکنان باشند، بتوانند جایی برای ملی پوشان ایران در لیگ های خارجی باز کنند.

اما بحث دیگر به مشکلات حضور بازیکنان و اتباع ایرانی در کشورهای خارجی برمی گردد. شما حساب کنید کشوری مثل ایتالیا اگر بخواهد بازیکن جذب کند اگر فرد مورد نظر را از روسیه یا صربستان بگیرد مشکل ویزا و اقامت ندارد اما اگر همان باشگاه دنبال بازیکن ایرانی باشد با هزار مشکل اقامتی روبرو می شود. بازیکن ها معمولا زبان نمی دانند. به هر حال دلایل زیاد است. با اینحال، همین که چند بازیکن ایرانی با همه این شرایط در لیست خرید باشگاه های ایتالیا رفتند جای خوشحالی دارد.

به یاد حسین معدنی
واقعا در این روزها که والیبال دوران درخشان خود را تجربه می کند، جای حسین معدنی خالی است. خیلی حیف شد. او خیلی زود از میان ما رفت. او برای والیبال ایران زحمات زیادی کشید و به گردن همه بازیکنان تیم ملی حق دارد. قطعا رد پای معدنی در موفقیت های اخیر والیبال مشهود است. روحش شاد...

بالا رفتن سطح انتظارات
خیلی ها می گویند بازی های آسیایی که دیگر نباید برای ایران سخت باشد اما من معتقدم مسابقات آسیایی بسیار خطرناک بود. پیروزی بر ایران در این مقطع زمانی برای همه حریفان آسیایی مهم بود.

الان مردم از والیبال انتظار کسب مقام در لیگ جهانی را دارند اما باید پذیرفت که امر دشواری است. برای قهرمانی در جهان باید جنگید و سخت تلاش کرد.

 

 
پای ثابت شبکه های اجتماعی
به نظرم اینکه ورزشکاران در شبکه های اجتماعی حضور فعالی داشته باشند، منافاتی با ورزش قهرمانی ندارد. این بهترین راه برای ارتباط با مردم و مخاطبان است و خیلی خوب می توانیم بازخوردهای مردم را دریافت کنیم. همیشه در همه حال حتی در مسابقات جهانی و آسیایی ارتباطم با مردم را قطع نکردم و همیشه هم شرمنده لطف مردم شدم.

زندگی امروز
از زمانی که از مسابقات برگشتیم شرایط خیلی عوض شده و مردم خیلی به ما محبت می کنند. حتی راننده تاکسی به زور کرایه از من گرفت. زمانی بود که مردم فقط از بردهای فوتبال خوشحال می شدند اما همین که حالا از بردهای تیم ملی والیبال هم شاد می شوند خیلی خوب است. حالا در کوچه و خیابان همه به ما احترام می گذارند. نمی گویم در حد فوتبالیست ها ولی ما را هم تحویل می گیرند!

و سخن پایانی...
در پایان باید بگویم که تیم ملی ایران در ابتدای راه است. بالا رفتن سطح انتظارها نباید در طولانی مدت تیم ایران را دچار مشکل کند. انتظارهای مردم نشان می دهد که باید کار بیشتری انجام دهیم تا به سطحی که لیاقتش را داریم برسیم و آن زمان خوشحالی واقعی را بگیریم.

از همسرم هم تشکر ویژه ای می کنم که در تمام این سال ها هم پای من بود و با گذشت از خواسته هایش زمینه های موفقیتم را فراهم کرد. در برهه ای که به تیم ملی دعوت نمی شدم می خواستم والیبال را کنار بگذارم ولی همسرم مهمترین انگیزه من برای ادامه والیبال بود.

 

 
از لابلای حرف ها
* از ایتالیا تا کوبا 9 ساعت پرواز داشتیم. خیلی از بچه ها قرص خواب آور می خوردند و می خوابیدند ولی من از ترس، پلک به هم نزدم. از هواپیما می ترسم.

* اگر دوباره به دنیا بیایم باز هم دنبال والیبال می روم.

* پرسپولیسی هستم و عاشق علی دایی. البته علی کریمی و مهدوی کیا را هم خیلی دوست دارم.

* همه زندگی من «ترمه» است و دلم می خواهد همه وقتم را با دخترم بگذرانم.

* سینما را دوست دارم و از بازی پرویز پرستویی و محمدرضا فروتن لذت می برم.

* آلبوم های قدیمی محمد اصفهانی و کارهای رضا صادقی و شهرام شکوهی را خیلی دوست دارم. در مجموع رابطه خیلی خوبی با موسیقی دارم و اگر فرصت کنم بدم نمی آید به کنسرت هم بروم.

* نقطه قوت و ضعفم یک چیز است، آن هم اینکه یک کلام هستم!

* مربیگری را خیلی دوست دارم و دلم می خواهد بعد از اتمام دوران بازیگری وارد جرگه مربیان شوم.

اخبار ورزشی - مجله خانواده سبز

 

ویدیو : فرهاد ظریف: همسرم مهمترین انگیزه من است