عضو تازه خانواده : روبات با گسترش صنعت روباتيك محققان در سراسر جهان ...
روبات با گسترش صنعت روباتيك محققان در سراسر جهان به بررسي هر چه بيشتر تاثير اين جانداران بي جان روي زندگي آينده انسان مي پردازند و بر اين باورند كه پذيرش روبات ها توسط انسان منوط به افزايش توانايي هاي اجتماعي و ارتباطي آنها است. با وجود اينكه روبات ها هنوز به تمامي خانه هاراه پيدا نكرده اند، اما طي سال هاي اخير به تدريج توانسته اند راه خود را به جهان واقعي يافته و برخي از فعاليت ها از قبيل تميز كردن ساختمان ها، انتقال دارو يا حتي سرگرمي را بر عهده بگيرند.
آغاز اين دوره از حضور روبات ها باعث شده انسان شناسان و متخصصان روباتيك گزارش هاي اوليه خود را از حضور و تعامل اين ابزار هوشمند با انسان ارائه كنند كه كاملاً با يكديگر متناقض هستند. با وجود اينكه شواهد نشان مي دهد روبات ها مي توانند همكاراني مفيد و دوست داشتني باشند، در عين حال مي توانند باعث مزاحمت و اعمال خشونت شوند. نتيجه اين گزارش ها مي تواند در ساخت بهتر روبات ها در آينده بسيار تاثيرگذار باشد.
يكي از تحقيقاتي كه توسط محققان كارنگي ملون انجام شده نشان مي دهد چگونه فرهنگ عمومي مي تواند روي پذيرش يك روبات تاثير داشته باشد. طي اين تحقيق افرادي به يك روبات جارو برقي به نام «رومبا» معرفي شدند كه از توانايي هاي محدودي برخوردار بود اما همين برداشت نخستين كه از توانايي هاي آن به دست آمد، به «رومبا» كمك كرد و افراد توانستند با آن ارتباط برقرار كنند.
تحقيقاتي شش ماهه درباره تاثير «رومبا» روي اهل خانواده ها نيز از اين يافته پشتيباني كرد. به گفته محققان برخي انسان ها اين روبات را به عنوان دوست دائمي در زندگي خود مي بينند و با آن ارتباطات قوي احساسي برقرار مي كنند. حتي آنهايي كه كارهاي «رومبا» را در خانه انجام مي دهند، روبات را سرزنش نمي كنند بلكه مي گويند اين كاري است كه هميشه انجام مي داده اند.
با اين حال از تمامي روبات ها نيز به اين خوبي استقبال نمي شود. تعدادي از بيمارستان هاي امريكا از نوعي روبات به نام «TUG» براي انتقال دارو ميان بخش هاي مختلف استفاده مي كنند كه نتيجه بررسي تعامل كارمندان بيمارستان با اين روبات نشان داد برخي از كارمندان به اين روبات به چشم يك همكار نگاه كرده و آن را دوست دارند در حالي كه بخشي ديگر از كارمندان آن را موجودي مي ديدند كه تنها جلب توجه مي كند و از آن ابراز انزجار مي كردند.
شايد اين بررسي ها مقياس هاي كوچكي به شمار روند، اما مي توانند مهارت هايي را كه روبات ها براي تعامل با انسان به آن نياز دارند، آشكار كنند. محققان سوئدي در اين راستا به تازگي پروژه يي
10 ماهه را به منظور بررسي چگونگي تعامل شش خانواده مختلف با دايناسوري روباتي به نام «Pelo» آغاز كرده اند. از ويژگي هاي تاثيرگذار اين روبات واكنش به صدا و لمس است كه اين ويژگي ها به تدريج واكنش هاي مثبتي را نسبت به روبات برانگيخته است. اما كمبودهايي مانند عمر كوتاه باتري و اين حقيقت كه روبات مانند آنچه گفته شده بود از شخصيت و هوش واقعي برخوردار نيست، از ميزان اين تاثيرگذاري كاسته است. براي مثال «Pelo» هرگز چيزي ياد نمي گيرد و به گفته يكي از اعضاي اين پروژه: «اين روبات به همان اندازه نادان است كه تاكنون بود.»
در اين ميان محققان دانشگاه كالج لندن راه حلي ارائه كرده اند تا بر ميزان علاقه انسان ها به روبات ها بيفزايند. به گفته آنها در صورتي كه تعدادي روبات به شكل كودك ساخته شوند، افراد تصور مي كنند اين روبات ها ذهني كودكانه دارند و به اين شكل بيشتر مي توانند اشتباهات رخ داده توسط روبات را بخشيده و فراموش كنند. در عين حال اين گونه فرض مي شود كه ظاهر اين روبات ها موجب انگيزش حس حمايت افراد شده و از ميزان نارضايتي آنها خواهد كاست.
با اين حال تحقيقات نشان مي دهد ظاهري محقر و كوچك نيز هميشه نمي تواند احساسات انسان ها را برانگيزد زيرا روباتي مربعي مانند «TUG» كه فعاليت هايش را مستقلانه انجام داده و با صدايي مشابه صداي انسان صحبت مي كند انتظار افراد را نسبت به انجام رفتارهايي متناسب با اين توانايي ها افزايش مي دهد.
شايد انتظار فرد از يك جعبه روي چهار چرخ چندان زياد نباشد اما «TUG» به عنوان يك روبات، كارمند بيمارستان و يك همكار بايد انتظارات زيادي را در رابطه با هوش اجتماعي برآورده كند و عدم وجود هوش اجتماعي باعث كاهش تاثيرگذاري روبات روي انسان شده است. براي مثال يكي از ضعف هاي «TUG» صحبت كردن به شيوه يي يكنواخت و يكسان در محيط هاي شلوغ و خلوت است.
اين يافته ها اطلاعاتي هستند كه بسياري از شركت هاي روباتيك قصد دارند از آن به عنوان ابزاري براي بهبود روبات هاي خود استفاده كنند. به گفته متخصصان روباتيك كنترل تعامل ميان روباتي مانند «TUG» و كاربران آن بايد از نو طراحي شود، سطح صداي آن بايد تنظيم شده و توانايي تغيير بلندي صدا در محيط هاي مختلف به آن افزوده شود.
به گفته متخصصان روبات ها به عنوان همزيستان آينده انسان ها و به عنوان ابزارهايي كه بخش بزرگي از زندگي آينده انسان را به دوش خواهند گرفت، بايد از توانايي هاي كافي براي برقراري ارتباط با انسان ها برخوردار باشند تا در نهايت بتوانند مورد پذيرش نسل بشر قرار بگيرند. اين در حالي است كه گروهي ديگر از برقراري روابط قوي عاطفي ميان انسان و روبات در آينده يي نه چندان دور ابراز نگراني مي كنند و تا آنجا پيش مي روند كه روبات ها را تهديدي جدي براي نسل بشر مي دانند.
ویدیو : عضو تازه خانواده