طنز: شهرام ناظری داعش را به زانو در می‌آورد : آیدین سیارسریع در روزنامه قانون ...

آیدین سیارسریع در روزنامه قانون نوشت:

خبر کوتاه بود و هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ جسمی تکان دهنده:

نیروهای ویژه ارتش انگلیس مستقر در لیبی، از آهنگ های هندی به عنوان ابزاری جدید برای شکنجه روحی نیروهای داعش استفاده می کنند.

تا الان فکر می کردم فقط پدر ماست که برای شکنجه از پخش مکرر و دویست باره آثار هندی و فیلم شعله استفاده می کنه ولی الان این خبر رو که دیدم نفسی به راحتی کشیدم که ما در خاورمیانه تنها نیستیم. نیروهای ویژه ارتش انگلیس مستقر در لیبی هم برای شکنجه داعش از آهنگ های هندی استفاده می کنن. ظاهرا داعشی ها از فرهنگ هندی متنفرند و همین باعث رنج و عذابشون میشه. شاید هم علت عذابشون اینه که نمی تونن خودشون رو در برابر آتشی که موسیقی هندی در جان آدم می اندازه نگه دارن. شما فرض کن ابوبکر الانتحاری فرمانده صد و سی کیلویی داعشی با ریتم «برو برو دلم تو رو تو رو نمیخواد، دیگه دیگه نمیخوام ببینمت» از پناهگاه خودش خارج بشه. خب این بنده خدا دیگه بچه اش هم ازش نمی ترسه چه برسه نیروهای مخالف. بنا بر اخبار رسیده ظاهرا آهنگ های هندی روی بعضی از اعضای داعش تاثیر نداشته و نیروهای انگلیسی درمانده و حیران مونده بودن که چیکار کنن تا این که یک کارشناس هنری برای راهنمایی این نیروها در امر شکنجه راهی لیبی شد. این کارشناس در ابتدای امر نگاهی به اعضای داعش که آهنگ هندی روی اون‌ها تاثیر نداشت انداخت و به نیروهای انگلیسی گفت: مجید خراطها رو هم امتحان کردین؟ نیروهای انگلیسی گفتن مجید خراطها کیه؟ کارشناس هنری یک سی دی در اختیار اون‌ها گذاشت و گفت این رو امتحان کنین حتما جواب میده. بعد از چند روز نیروهای انگلیسی اومدن و گفتن: نه تنها جواب نداد بلکه به دلیل وجود عناصر خشونت آمیز در ترانه آهنگ اعضای داعش کاملا با اثر ارتباط برقرار کرده بودند و رقص چاقو می کردن. کارشناس هنری یک دی وی دی موسیقی کلاسیک داد و گفت این رو هم امتحان کنید. نیروهای انگلیسی موسیقی کلاسیک رو هم امتحان کردن اما بعد از مدتی دیدن نیروهای داعش همه چشماشون بسته شده و مثل یه کودک معصوم خوابشون برده. نیروهای انگلیسی به کارشناس هنری مراجعه کردند و گفتند: ما رو اسکل کردی مرد حسابی؟ کارشناس هنری هم گفت: نه به روح ریچارد شیردل. الان بهتون یه دی وی دی میدم، اینو بشنون تضمینی به همه چی اعتراف می کنن. نیروهای انگلیسی دی وی دی رو گرفتن و گفتن: این چیه دیگه؟ کارشناس هنری گفت: این موسیقی پست مدرنه. پنج ساعت و نیم فقط صدای کوبیده شدن میخ رو دیوار و کشیده شدن ناخن رو تخته سیاه پخش می کنه. نیروهای انگلیسی این روش رو هم امتحان کردن ولی باز دست از پا درازتر پیش کارشناس هنری اومدن. ظاهرا نیروهای داعش پنج ساعت و نیم به دقت به تمام تِرَک ها گوش داده بودن و در پایان تنها چیزی که اذیت شون کرده بود نحوه تنظیم قطعه پانزدهم و اشتباه بودن تحریرهای جاروبرقی در قطعه بیست و سوم بود. در پایان نیروهای انگلیسی کارشناس هنری شون رو اخراج کردن و یه کارشناس از خاورمیانه آوردن که روحیه این اسرا رو بهتر بشناسه. استاد تشریف آوردن و گفتن چند ساعت من رو با این عزیزان تنها بگذارید. بعد از چند ساعت اعضای داعش به همه چیز اعتراف کردند و بعد از اعتراف آنقدر سرشان را به دیوار کوبیدند تا جان به جان آفرین دادند. نیروهای انگلیسی از کارشناس هنری خاورمیانه ای پرسیدن داداش چیکار کردی که اینطور روی این‌ها تاثیر داشت؟ کارشناس گفت: هیچی. کنسرت شهرام ناظری جلوشون برگزار کردم، این‌ها هم بسته شده بودن به صندلی و هیچ کاری نمی تونستن بکنن! پس شد آنچه شد!

ما از این داستان نتیجه می گیریم که همیشه مشکلات داخلی را به دست بومی ها حل کنیم نه نیروهای خارجی.