رابطه دردهای کودکانه با میگرن والدین :       میگرن شکمی نوعی میگرن است که ...

 

 

 

میگرن شکمی نوعی میگرن است که علائم مشخصه آن با سردرد متفاوت است. این بیماری اغلب در بین کودکان و دررده سنی بین پنج تا ۹ سال دیده می‌شود، اما در برخی موارد بزرگسالان نیز به آن مبتلا می‌شوند. علامت رایج این بیماری دل‌درد است، اما از آنجایی که دل درد با طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها در ارتباط است، اغلب تشخیص این بیماری دشوار می‌شود.

 

ارتباط بین عبارت «میگرن» و «شکمی» در نامگذاری این بیماری به این دلیل است که میگرن شکمی، کودکانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد که خانواده‌شان سابقه ابتلا به میگرن داشته اند.

 

همچنین این بیماری دختران را بیشتر از پسران تحت تأثیر قرار داده و فاکتور مهم در شناخت این بیماری، سابقه فامیلی کودک است. این بیماری معمولاً با دل درد و همراه با حالت تهوع و استفراغ مشخص شده و درد در ناحیه شکم و خصوصاً دور ناف احساس می‌شود. این درد حدود یک تا دو ساعت طول کشیده و گاهی در مدت یک تا سه روز چندین بار تکرار می‌شود.

از علائم دیگر میگرن شکمی، حساسیت به نور، صدا و سرگیجه است. علاوه بر این‌که برخی از کودکان، اسهال، کاهش اشتها و سردرد را نیز تجربه می‌کنند.

 

کودکان مبتلا به میگرن شکمی معمولاً رنگ پریده بوده و حلقه سیاهی دور چشم آنها را فرا می‌گیرد. به گفته متخصصان دل درد شکمی با علائم زیر همراه است.

 

 

بروز حداقل پنج حمله بطوری که هر حمله بین یک تا سه روز طول می‌کشد. درمان کردن در این میان نقشی ندارد. درد در ناحیه میانی شکم وخصوصاً در اطراف ناف متمرکز شده و با عناوینی مانند خسته کننده، دردناک، متوسط یا شدید توصیف می‌شود. درد با حداقل دو عامل دیگر مانند بی‌اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ و رنگ پریدگی همراه باشد.

 

سوابق بیماری‌های دیگر کودک نیز باید در نظر گرفته شده و معاینات لازم وجود دل درد شکمی را تأیید کند. برای جلوگیری از بروز این مشکل، کودک باید از خوردن موادغذایی محرک اجتناب کرده و از استرس که یکی از علل اصلی بروز دل درد شکمی است، دور باشد. در شرایط استرس، مراجعه به مشاوره نیز گاهی مفید خواهد بود.

 

از آنجایی که علائم ابتلا به میگرن شکمی ممکن است با بیماری آنفلوانزا اشتباه گرفته شود، توجه به فواصل و زمان ایجاد حالت تهوع، درد و استفراغ در کودک توصیه می‌شود.

 

گفتنی است، در کودکان مبتلا به میگرن شکمی، علائم بیماری مانند اسهال، حالت تهوع و دردهای شکمی موقتی هنگام فعالیت روزانه مانند بازی ایجاد شده و کودک تمایل دارد در اتاق تاریک و بدون سر و صدا استراحت کند.

 

 

تشخیص

روش‌های تشخیص این بیماری از طریق تست ورزش، آزمایش خون و ادرار و سونوگرافی امکان‌پذیر است. این روش‌ها برای تشخیص بیماری با اختلالات مشابه نظیر سندرم حالت تهوع در کودکان و آنفلوانزا ضروری است.

 

 

درمان بیماری

درمان‌هایی که برای این اختلال به کار می‌رود، مشابه درمان‌هایی است که برای انواع میگرن استفاده می‌شود. تجویز داروهای ضدحساسیت در میزان ترشح سروتونین تأثیر گذاشته و در کاهش علائم بیماری مؤثر است. داروهای مسکن مانند استامینوفن، استفاده از اسپری‌های بینی و داروهای ضد تهوع و استراحت کودک در اتاق تاریک و بدون نور و صدا در بهبود علائم نقش دارد.

 

 

 

 

ویدیو : رابطه دردهای کودکانه با میگرن والدین