ترجمه صحیفه سجادیه - دعای سى و هشتم : نیایش سى و هشتماز دعاهاى امام علیه السلام ...
| نیایش سى و هشتم از دعاهاى امام علیه السلام است هنگامى كه به ناتوانى از بجا آوردن شكر و سپاس اقرار مى نمود ̶ بار خدایا كسى به پایان شكر و سپاس تو نمى رسد مگر اینكه از احسان و نیكى تو چیزى بر او فراهم مى آید كه او را به شكرى دیگر وادار مى گرداند، ̶ و هر چند كوشش نماید به حدى از طاعت و فرمانبرداریت نخواهد رسید جز آنكه در برابر استحقاق و سزاوار بودن تو بر اثر فضل و احسانت ناتوان است، ̶ پس سپاسگزارنده ترین بنده گانت از سپاس تو، و پرستنده ترین آنان از فرمان بردارى تو عاجز است، ̶ كسى شایستگى ندارد كه به سبب شایستگیش او را بیامرزى و نه به سبب سزاواریش از او راضى و خوشنود گردى، ̶ پس هر كه را بیامرزى از انعام تو است و از هر كه راضى شوى از احسان تو است، ̶ جزاى بسیار مى دهى عمل اندكى را كه پذیرفته اى و طاعت و فرمانبرى كمى را پاداش مى دهى تا اینكه گویا شكر بندگانت كه پاداششان را بر آن لازم گردانیده اى و جزاى آنان را از آن بزرگ نموده اى كاریست كه بى تو بر امتناع و باز ایستادن از آن قدرت دارند پس از این رو آنها را پاداش داده اى، یا سبب آن سپاسگزارى به دست تو نبوده پس از این رو اینان را مزد داده اى، ̶ چنین نیست بلكه اى خداى من تو كار ایشان را مالك بوده اى پیش از آنكه بر بندگى تو قادر شوند، و پاداششان را آماده نموده اى پیش از آنكه به فرمانبریت درآیند، و این براى آنست كه طریقه ى تو انعام، و روش تو احسان و نیكى، و راه تو عفو و گذشت است، ̶ از این رو همه ى آفریدگان اعتراف دارند كه تو هر كه را كیفر نمائى ستمكار نیستى، و گواهند هر كه را عافیت و رهائى داده اى درباره ى آن احسان نموده اى و همه درباره ى خود به ناتوانى از آنچه سزاوارى اقرار دارند ̶ پس اگر شیطان آنها را از طاعت و فرمانبرداریت نفریبد گناهكارى تو را نافرمانى نمى كرد، و اگر او باطل و نادرستى را براى ایشان به صورت حق و درستى درنمى آورد گمراهى از راه تو گمراه نمى گشت، ̶ پس منزه و پاكى تو (شگفتا) چه روشن و هویدا است كرم و بزرگواریت در معامله و رفتار با كسى كه تو را اطاعت یا نافرمانى كرده، فرمانبر را براى آنچه خود براى او آماده نموده اى پاداش مى دهى، و گنهكار را در آنچه (كرده) به شتاب در كیفر او توانائى مهلت مى دهى، ̶ به هر یك از فرمانبر و گنهكار چیزى عطا فرموده اى كه سزاوار آن نیست، و بر هر یك از آنها چیزى احسان نموده اى كه عمل و كردارش از آن كوتاه است، ̶ و اگر فرمانبر را بر آنچه تو او را بر آن وادار نموده اى پاداش میدادى نزدیك بود كه پاداش تو را نیابد، و نعمت و بخششت از دست او برود، ولى تو به كرم و بزرگواریت او را بر عمل در مدت كوتاه نیست شدنى (دنیا) به پاداش در مدت دراز همیشگى (آخرت) و بر كردارى كه پایانش نزدیك و زایل شدنى است به پاداشى كه پایانش طولانى است پاداش داده اى ̶ سپس از او در آنچه از روزى تو خورده كه به وسیله ى آن بر طاعت و فرمانبریت توانائى یافته عوض نخواسته اى، و او را در آلات و ابزار (نیروى ظاهرى و باطنى) كه به كار بردن آنها را وسیله ى رسیدن به آمرزش تو قرار داده سختگیرى ننموده اى، و اگر با او چنین رفتار مى نمودى آنچه (عبادت) براى آن رنج كشیده و آنچه در آن كوشش نموده در برابر كوچك ترین احسانها و نعمتهایت از دست رفته بود، و در نزد تو براى باقى نعمتهایت در گرو مى بود (و چیزى نداشت تا از گرو رهائى یابد) پس (چون چنین است) كى چیزى از پاداش تو را سزاوار مى باشد؟ نه كى (سزاوار باشد) ̶ این اى خداى من حال كسى است كه فرمان تو را برده و روش كسى است كه تو را بندگى كرده اما كسى كه امر تو را بجا نیاورده و نهیت را مرتكب شده پس در كیفرش شتاب نكردى تا حال خود را در معصیتت به حال توبه و بازگشت به طاعتت تغییر دهد، و حقا در نخست چیزى كه به نافرمانى تو قصد نمود همه ى كیفرهایت را كه براى همه ى آفریدگانت آماده ساخته اى سزاوار مى شد ̶ پس هر كیفرى را كه از او به تاخیر انداختى و هر عذاب و شكنجه ى خواركننده اى را كه از او باز پس داشتى چشم پوشى از حق خود و رضا و خوشنودى به كمتر از استحقاق خویش مى باشد ̶ از این رو كیست كریم و بزرگوارتر از تو اى خداى من و كیست بدبخت تر از كسى كه برخلاف رضاى تو تباه گردد؟ نه كیست (كه چنین باشد) زیرا تو بزرگترى از اینكه جز به نیكى وصف شوى و منزه و پاكى كه جز از عدل (تو) از تو بترسند، ترس از آن نیست كه بر كسى كه تو را معصیت كرده ستم كنى و پاداش آنكه تو را خوشنود گردانیده فرو گزارى، پس بر محمد و آل او درود فرست و آرزویم را به من ببخش و هدایت و راهنمائى خود را بر من بیافزا كه به وسیله ى آن به توفیق در كردارم برسم زیرا تو بسیار نعمت دهنده ى بزرگوارى |
| (38) (وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الِاعْتِذَارِ مِنْ تَبِعَاتِ الْعِبَادِ وَ مِنَ التَّقْصِیرِ فِی حُقُوقِهِمْ وَ فِی فَكَاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ) اللَّهُمَّ إِنِّی أَعْتَذِرُ إِلَیْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِی فَلَمْ أَنْصُرْهُ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِیَ إِلَیَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ، وَ مِنْ مُسِیءٍ اعْتَذَرَ إِلَیَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ، وَ مِنْ ذِی فَاقَةٍ سَأَلَنِی فَلَمْ أُوثِرْهُ، وَ مِنْ حَقِّ ذِی حَقٍّ لَزِمَنِی لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ، وَ مِنْ عَیْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِی فَلَمْ أَسْتُرْهُ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِی فَلَمْ أَهْجُرْهُ. أَعْتَذِرُ إِلَیْكَ یَا إِلَهِی مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ یَكُونُ وَاعِظاً لِمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِی عَلَى مَا وَقَعْتُ فِیهِ مِنَ الزَّلَّاتِ، وَ عَزْمِی عَلَى تَرْكِ مَا یَعْرِضُ لِی مِنَ السَّیِّئَاتِ، تَوْبَةً تُوجِبُ لِی مَحَبَّتَكَ، یَا مُحِبَّ التَّوَّابِینَ. |
ویدیو : ترجمه صحیفه سجادیه - دعای سى و هشتم