بهاره افشاری: مرد نقره ای آن چیزی نشد كه می خواستیم : بهاره افشاری كه این شب ...
بهاره افشاری كه این شب ها سریال «مرد نقره ای» اش از شبكه سه در حال پخش است، از حضور در نقش های منفی و ویژگی های آنها گفته است. هفت صبح: بهاره افشاری كه این شب ها سریال «مرد نقره ای» اش از شبكه سه در حال پخش است، در گفت وگو با هفت صبح از حضور در نقش های منفی و ویژگی های آنها گفته است.
مرد نقره‌ای به كارگردانی كاظم معصومی ماه رمضان امسال از شبكه شما روی آنتن رفت و خیلی دیده نشد ولی از مدتی پیش و تقریبا هم‌زمان با سریال «زمانه» روی آنتن شبكه سه رفته كه تا الان مخاطبین خوبی هم به دست آورده است. بهاره افشاری در این سریال به عنوان بازیگر اصلی زن نقش‌آفرینی می‌كند.
تا قبل از سریال مرد نقره‌ای، بهاره افشاری در حدود هفت سال حضورش در تلویزیون در چهار سریال حضور پیدا كرده كه سه سریال آن در زمان پخش جزو پربیننده‌ترین سریال‌های تلویزیون بودند: «او یك فرشته بود»، «فاصله‌ها» و «روزگار قریب». البته در این بین سریال كمدی «دست بالای دست» هم در كارنامه كاری‌اش دیده می‌شود كه سریال ناموفقی بود اما شاید مهم‌ترین ویژگی بازی بهاره افشاری این است كه به خوبی می‌تواند نقش زن‌های منفی را بازی كند. این مسئله به خوبی در خصوص دو سریال «او یك فرشته بود» و «فاصله‌ها» مشهود بود. او در سریال «مرد نقره‌ای» باز هم همان مسیر قبلی‌اش را ادامه داده است ولی این بار جنس بد بودنش با كارهای قبلی‌اش متفاوت است. 
او در «مرد نقره‌ای» دختری است كه می‌خواهد به هر قیمت انتقام پدرش را از كسی كه او را به قتل رسانده بگیرد و برای رسیدن به‌این خواسته به هر وسیله‌ای متوسل می‌شود. شاید مهم‌ترین نكته‌ای هم كه در این سریال وجود دارد این است كه او باز هم به بازی در یك نقش منفی پرداخته است. همین مسئله بهانه خوبی بود كه به سراغ او برویم و در خصوص سریال مرد نقره‌ای و علت بازی كردن در نقش‌های منفی با او گفت‌وگو كنیم.
***
سریال مرد نقره‌ای خارج از فضای شبكه‌های سراسری ساخته و پخش شد. آیا از ابتدا قرار بود كه پخش آن محدود به شبكه استانی اصفهان و شبكه شما باشد؟
زمانی كه من، آقای پورسرخ و آقای شاهرخ‌شاهی برای حضور در این كار قرارداد بستیم نامه‌ای را به من نشان دادند كه در حقیقت قرارداد تهیه‌كننده سریال با تلویزیون بود و در آن ذكر شده بود كه قرار است سریال از شبكه سه روی آنتن برود. همان موقع من از منبع موثقی شنیدم كه برخلاف آن نامه قرار نیست این سریال از شبكه سه پخش شود و حتی این موضوع را هم با تهیه‌كننده كار در میان گذاشتم، ولی باز هم به من این اطمینان خاطر را دادند كه سریال برای پخش از شبكه سه در حال تولید است، ما هم مطمئن از این قرارداد جلوی دوربین رفتیم و سریال را بازی كردیم، اما زمانی كه كار به پایان رسید متوجه شدیم كه واقعا قرار نیست سریال از شبكه‌های سراسری پخش شود. از این اتفاق خیلی شوكه شدیم به هر حال كاری نمی‌توانستیم انجام دهیم ولی با تغییر مدیریت قبلی شبكه سه و آمدن مدیر جدید سریال الان سریال از این شبكه در حال پخش است.
مرد نقره‌ای چه ویژگی خاصی داشت كه بعد از مدت‌ها قبول كردید دوباره جلوی دوربین یك سریال تلویزیونی بروید؟
متن فیلمنامه مرد نقره‌ای بسیار خوب و جذاب بود و به دلیل علاقه من به یكی از بازیگران بزرگ سینما، احساس می‌كردم كه این كار خیلی شبیه یكی از فیلم‌های معروف آن بازیگری است كه اصلا دیدن بازی‌های او باعث شد كه من به سینما علاقه‌مند شوم. مرد نقره‌ای داستان دختری است كه به هر قیمتی می‌خواهد انتقام خون پدرش را بگیرد و در این راه كاملا منطقش تعطیل می‌شود. دختری كه پس از 25 سال می‌فهمد همه زندگی‌اش به دست مردی نابود شده كه اگر نبود الان خیلی چیزها در زندگی‌اش فرق می‌كرد.
پس از نتیجه راضی هستید؟
هم در ایران هم در همه جای دنیا شما با فیلمنامه‌های خیلی خوبی مواجه می‌شوید كه نمره 100 به آن می‌دهید و با خودتان می‌گویید نهایتا در بدترین شكل ممكن نتیجه جلوی دوربین هم نمره 80 می‌گیرد ولی شما باید خیلی بدشانس باشید كه از یك متن 100 درصد خوب نتیجه‌ای 40 درصد خوب بگیرید. شخصا فكر می‌كنم «مرد نقره‌ای» هم از همان بدشانسی‌ها بود و اصلا آن چیزی كه می‌خواستیم نشد.
زمانی كه بازی می‌كردید متوجه نشدید كه نتیجه آن چیزی نیست كه فكرش را می‌كردید یا زمانی كه كار تمام شد و روی آنتن رفت این را فهمیدید؟
در طول كار یك سری حواشی وجود داشت. مثلا بازیگرانی به كار اضافه می‌شدند كه شاید 5 سكانس هم در سریال بازی نداشتند، ولی همان میزان حضور كم‌شان هم به كلیت كار ضربه زیادی می‌زد ما هم این را انتقال می‌دادیم، ولی به هر دلیلی حرف ما در خیلی مواقع خریداری نداشت. هر چند معتقدم یك سری چیزها مثل تصویر‌برداری سریال واقعا خوب و استاندارد از كار درآمده است. به نظرم كلیت كار آن چیزی نشد كه باید می‌شد هر چند تا الان مردم كار را دیده‌اند و خدا را شكر با قصه و شخصیت‌هایش ارتباط برقرار كردند ولی نتیجه كار برای خود من چندان جالب نبود.
وقتی به كارنامه كاری شما نگاه می‌كنیم مهم‌ترین نقش‌های شما در تلویزیون نقش‌های منفی یا به اصطلاح «Bad Woman» است. معمولا نقش‌های شما منشا و علت همه اتفاق‌های بدی است كه برای شخصیت‌های مختلف قصه می‌افتد. چه در «فاصله‌ها» و چه در «او یك فرشته بود» كه پرمخاطب‌ترین كارهای شما در تلویزیون هستند. در «مرد نقره‌ای» هم به نوعی باز هم چنین نقشی از شما می‌بینیم. از بازی كردن در این جنس نقش‌ها خسته نمی‌شوید؟
در مدیوم تلویزیون برخلاف خیلی از بازیگران كه از كلیشه شدن فرار می‌كنند از اینكه برای چنین نقش‌هایی به سراغم می‌آیند ناراحت نیستم. شاید سریال‌های زیادی در طول سال به من پیشنهاد شود ولی فقط آن‌هایی را انتخاب می‌كنم كه مطمئن باشم نقش من در آن سریال قرار است اتفاق مهمی را در قصه رقم بزند. البته در او یك فرشته بود من حق انتخاب نداشتم چون اولین كارم محسوب می‌شد ولی یادم هست برای دلنوازان آقای سهیلی‌زاده به سراغ من آمدند، قرارداد هم بستم ولی دو روز مانده به فیلمبرداری قرار دادم را فسخ كردم.
نقش سحر قریشی را قرار بود بازی كنید؟
بله.
چرا فسخ كردید؟
چون احساس می‌كردم نقشی نیست كه بخواهم پس از 5 سال با آن به تلویزیون برگردم ولی بلافاصله بعد از دلنوازان، فاصله‌ها به من پیشنهاد شد كه احساس كردم این نقش را خیلی بیشتر دوست دارم و فكر می‌كنم در فاصله‌ها همان چیزی كه می‌خواستم، اتفاق افتاد: باز شدن گره‌های داستان به دست شخصیتی كه قرار است نقشش را بازی كنم. مرد نقره‌ای هم به همین ترتیب.
این وسط سریال ناموفق دست بالای دست را هم بازی كردید. شما كه به قول خودتان اینقدر سختگیرید چطور سر از این سریال درآوردید؟
دلیل داشت. كارگردان ما اول آقای موتمن بود و بازیگر مقابل من هم حمید گودرزی. كارگردان تغییر كرد و بازیگر مقابل من هم شد یوسف تیموری. خب اگر من كار نمی‌كردم به دلیل قراردادی كه داشتم مجبور بودم خسارت سنگینی به تلویزیون پرداخت كنم. ضمن اینكه می‌خواستم ریسك كنم ببینم اگر در قصه‌ای محوریت اتفاقات داستان را نداشته باشم چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود كه خب اصلا تجربه خوشایندی نبود.از طرفی مخاطب هم با این جنس نقش‌هایی كه بازی می‌كنم ارتباط برقرار می‌كند. در این حالت به نظرم اشكالی ندارد كه حتی كلیشه‌ای هم بشوم.
ولی شما یك بازیگر زن هستید، در بسیاری از مواقع چهره شما در هر كار خیلی با كار قبلی فرق نمی‌كند، مدل لباس پوشیدن‌تان هم خیلی نمی‌تواند متنوع باشد، نقش‌های بد و اغواگر هم در تلویزیون خیلی جای مانور ندارند و نهایتا بعد از چند كار شما برای بازی در نقش منفی به تكرار می‌رسید. مخاطب هم تا مدتی تكرار شدن را می‌پذیرد و بعد از آن بزرگ‌ترین بازیگر هم كه باشید شما را پس می‌زند.
ببینید من با سیاه بودن نقش‌هایم مشكلی ندارم ولی اصلا دوست ندارم نقش تكراری بازی كنم. مثلا یك شیطان باشم یا یك دختر اغواگر یا یك دختری كه می‌خواهد انتقام بگیرد. در هر سه مورد من آدم سیاه قصه‌ام. تا اینجا مشكلی نیست ولی دوست ندارم این نقش‌ها را دوباره تكرار كنم. اگر جزئیات هر نقشی كه بازی می‌كنم با نقش دیگر متفاوت باشد كلیت منفی بودن نقش اذیتم نمی‌كند. مردم من را با نقش منفی دوست دارند، حتی اگر تجربه‌های طنزم در كارهای سینمایی را هم دوست داشته باشند ولی باز هم نقش منفی «فاصله‌ها» یا «او یك فرشته بود» درذهن‌شان خواهد ماند.
بازی كردن در نقش‌های كمدی كه بیشتر در كارنامه سینمایی شما دیده می‌شود یك نوع ترس و فرار از كلیشه شدن است یا كسب تجربه. چون وقتی شما بترسید و از كلیشه شدن فرار كنید دوست دارید به هر قیمتی كار متفاوت بازی كنید و نتیجه‌اش این می‌شود كه كارهای غیرقابل دفاعی هم وارد كارنامه بازیگری‌تان می‌شود ولی وقتی می‌خواهید تجربه كنید با طمانینه بیشتر نقشی را انتخاب می‌كنید.
نه. واقعا بحث ترس نیست، من بیشتر از تلویزیون می‌ترسم تا سینما. در سینما اگر در كاری شكست بخورید خیلی كمتر به شما ضربه وارد می‌شود تا تلویزیون. سینما بیشتر برایم تجربه ژانرهای جدید است به همین دلیل هم در تلویزیون كمتر ریسك می‌كنم. ضمن اینكه خیلی فیلم‌های سینمایی من كه اشاره به ضعیف بودن آنها می‌شود مخاطبین عام زیادی دارد مثل زندگی شیرین كه دومین فیلم پرفروش سال اكرانش شد.
خب تجربه ثابت كرده حتی ضعیف‌ترین فیلم‌های طنز در ایران هم مخاطب خاص خودش را دارد و مردم ما اصولا سوژه‌های طنز را دوست دارند. این دلیل محكمی نیست كه بخواهید پرفروش بودن یك كار را ضمانتی برای خوب بودن فیلم یا خوب بازی كردن بازیگر بدانید.
این را قبول دارم ولی واقعا مردم ایران مردم باهوشی هستند. ضمن اینكه شخصا بازی‌های رضا عطاران را در هر فیلمی‌با هر كیفیتی دوست دارم خب خیلی از مردم هم چنین نگاهی دارند. گاهی رضا عطاران فیلمی‌بازی می‌كند كه مردم هم فیلم را دوست دارند و هم بازی عطاران را ولی گاهی هم فیلمی‌بازی می‌كند كه فقط عطارانش خوب است نه فیلم. به نظرم استقبال از یك كار طنز فقط بحث سوژه نیست و به بازی بازیگر هم برمی‌گردد.
پس شما هم با این نیت كه مردم بازی شما را دوست داشته باشند وارد بازی كردن در كار طنز شدید؟
بله. 
و فكر می‌كنید موفق هم بودید؟
نمی‌دانم. ولی مطمئنا مردم به آن اندازه‌ای كه من را در كار جدی دوست دارند در كار طنز دوست ندارند و به نظرم این مسئله خیلی طبیعی است. وقتی بازیگران موفقی مثل بهنوش بختیاری یا ماهایا پطروسیان در كار طنز حضور دارند من حرفی برای گفتن ندارم. ولی یك جاهایی هم قبول كنید كه حق من به عنوان بازیگر این است كه جدا از خواست و علاقه مردم هم یك سری كارها را برای دل خودم یا دلایل خودم بازی كنم.
حتی اگر آن چیزی كه می‌خواهید برای دل خودتان تجربه كنید به اعتبارتان نزد مخاطب آسیب بزند؟
قطعا ممكن است آسیب بزند ولی من از آن دسته آدم‌هایی هستم كه برای هر كاری كه می‌كنم حاضرم بهایش را بپردازم و این حق را برای خودم قائلم كه وقتی تاوان كاری را پس می‌دهم كسی بی‌خود من را قضاوت نكند و پشت سرم حرف نزند.
به هر حال شما كه برای خودتان و دیدن فیلم در سینمای خانگی‌تان بازیگری نمی‌كنید. فیلم بازی می‌كنید كه مخاطب ببیند و نظرش را بدهد. زمانی شما محبوب یا معروف می‌شوید كه بازی‌تان به دل مخاطب بنشیند. مثلا وقتی در سریال او یك فرشته بود به درستی نقش‌تان را بازی می‌كنید مردم هم شما را می‌پذیرند و برای ادامه‌این پذیرفتن‌ها و مورد قبول واقع شدن‌ها انتظاراتی هم از شما دارند. اگر بد بازی كنید كه مثل خیلی از بازیگران مردم كاری به كارتان ندارند. شما چقدر از این پذیرفته شدن محافظت كردید؟
من از سال 83 كه با كار آقای عیاری وارد بازیگری شدم این حرفه را شوخی نگرفتم، همان زمان هم آقای عیاری به من گفتند تو بازیگر شدی و باید حواست را بیشتر جمع كنی ولی واقعا گاهی اتفاقاتی برای آدم چه در زمینه كاری و چه در زندگی شخصی رخ می‌دهد كه اصلا نمی‌توانید حركت نرمال رو به جلوی خودتان را ادامه دهید. خیلی جاها شما نمی‌توانید دلایل بازی كردن در فیلمی را توضیح دهید، شاید اگر آن دلایل را بگویید نگاه مردم به شما تغییر كند و از قضاوتی كه در خصوص شما كرده‌اند پشیمان شود.
ولی ذات سینما این گونه است كه مخاطب عام اصلا كاری ندارد كه پشت صحنه زندگی شخصی و كاری بازیگر چه می‌گذرد. مخاطب عام بهاره افشاری را بر مبنای آن چیزی كه روی پرده یا در قاب تلویزیونش می‌بیند، قضاوت می‌كند. خیلی از بازیگران و كارگردانان بزرگ سینما هم هستند كه در زندگی شخصی با هزاران مشكل و بحران دست و پنجه نرم می‌كنند ولی هم زمان آثاری به مخاطب ارائه می‌دهند كه او لذت می‌برد.
خب كاش مردمی كه باز هم می‌گویم خیلی باهوشند گاهی اوقات این مسئله را متوجه شوند. ما در شرایطی هستیم كه خیلی از ما حال‌مان خوب نیست، خب گاهی هم مردم كمی صبر كنند و بر اساس شرایطی كه وجود دارد كمی دیرتر قضاوت كنند. من از آن دسته آدم‌هایی هستم كه هیچ وقت به تندی با كسی برخورد نكردم و حتی در بدترین شرایط زندگی‌ام اگر كسی برای صحبت به سمت من بیاید ری‌اكشن بدی نشان نمی‌دهم.
ویدیو : بهاره افشاری: مرد نقره ای آن چیزی نشد كه می خواستیم