7 آبان (29 اکتبر)؛ روز جهانی پسوریازیس : بیماری پسوریازیس مسری نیست 7 آبان ...
بیماری پسوریازیس مسری نیست
7 آبان (29 اکتبر)؛ روز جهانی پسوریازیس
میزان شیوع این بیماری تقریبا حدود 3 درصد است و مردان و زنان با هر نژاد و سنی در معرض ابتلا به آن قرار دارند و غالبا در سنین 15 تا 35 سالگی شیوع بیشتری دارد.روز جهانی پسوریازیس
7 آبان (29 اکتبر) روز جهانی پسوریازیس است. هدف از تعیین این روز جلب توجه پزشکان، بیماران و عموم مردم و اطلاع رسانی گسترده در مورد بیماری پوستی پسوریازیس است.
بیماری پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس (ریشهٔ لغت پسوریازیس از یک کلمهٔ یونانی به معنای خارش است)، صدفک یا داءالصدف بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخهٔ رشد سلول‌های پوست می‌شود؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آن‌ها.
بیماری پسوریازیس مسری نیست. میزان شیوع این بیماری تقریبا حدود 3 درصد است و مردان و زنان با هر نژاد و سنی در معرض ابتلا به آن قرار دارند و غالبا در سنین 15 تا 35 سالگی شیوع بیشتری دارد. علت اصلی ابتلا به پسوریازیس دقیقا مشخص نیست، اما پزشکان معتقدند با سیستم ایمنی بدن و البته ژنتیک ارتباط دارد؛ به این معنی که به نسل های بعد هم منتقل می شود.
علائم بیماری پسوریازیس
علائم پسوریازیس می‌تواند بین افراد مختلف، متفاوت باشد و شامل یک یا چند از نشانه‌های زیر شود:
- تکه‌های قرمز روی پوست که با فلس‌های نقره‌ای پوشیده شده است.
- نقاط کوچک پوسته پوسته شده (معمولا در کودکان دیده می‌شود).
- پوست خشک و ترک خورده که ممکن است خونریزی هم بکند.
- خارش و سوزش در نقاطی از پوست.
- ناخن ضخیم، سوراخ شده و یا برآمده.
- مفاصل متورم و سفت شده.
انواع پسوریازیس
1- پسوریازیس پلاک مانند: شایع‌ترین نوع بیماری پسوریازیس می‌باشد. حدود 80 درصد از کسانی که پسوریازیس دارند دچار این نوع عارضه هستند. این نوع با ایجاد زخم‌های قرمز ملتهب و برجسته که روی آن‌ها یک پوشش نقره‌ای و سفید دیده می شود، قابل تشخیص می‌باشد. بیشتر در نواحی مانند آرنج، زانو، پوست سر و یا کمر قابل مشاهده است.
2- پسوریازیس خالدار: یک نوع از بیماری است که معمولاً در سنین کودکی یا جوانی شروع می شود. این شکل از پسوریازیس به شکل لکه‌های تکی کوچک و قرمزرنگ روی پوست می‌باشد. ضایعات خال‌خالی معمولاً روی تن و اندام‌ها مشاهده می‌شوند. این لکه‌ها معمولاً به ضخامت لکه‌های پسوریازیس پلاک‌مانند نیستند.
پسوریازیس کف دست
3- پسوریازیس معکوس: بر عکس نوع شایع پسوریازیس، در نواحی چین های پوستی مثل کشاله ران یا زیر بغل به صورت سطح نرم و خیس خورده مشاهده می شود (در دیابت و مصرف موضعی استرویید باید ابتدا علل قارچی را رد کرد).
4- پسوریازیس پوستولر لوکالیزه: در کف دست و پا دیده می شود و با مصرف تنباکو ارتباط دارد.
5- پسوریازیس ناخن: به صورت جدا شدن ناخن از بستر و منقوط شدن ناخن و ایجاد لکه های روغنی روی ناخن ایجاد می شود.
6- التهاب مفصلی پسوریازیسی
7- پسوریازیس اریترودرمیک: که در آن 90 درصد سطح پوست بدن قرمز می شود و نیاز به درمان فوری دارد.
تشخیص بیماری پسوریازیس
پسوریازیس اغلب با معاینه بالینی تشخیص داده می‌شود و هیچ تست خونی برای تشخیص آن وجود ندارد، هر چند گاهی اوقات انجام برخی آزمایش‌ها برای یافتن علل شعله‌ورکنندهٔ آن ضروری است. در هر حال در موارد مشکوک، می‌توان از بیوپسی پوست استفاده کرد. در این روش پزشک با بریدن تکهٔ کوچکی از پوست و بررسی آن زیر میکروسکوپ، بیماری را تشخیص می‌دهد. پسوریازیس ممکن است با اگزما یا درماتیت اشتباه گرفته شود.
توصیه هایی به بیماران مبتلا به پسوریازیس
√ در صورت امکان، برای زندگی به یک منطقه دارای آب و هوای گرم نقل مکان کنید، زیرا شدت این بیماری در آب و هوای سرد افزایش می‌یابد.
√ حفظ بهداشت مطلوب پوست با حمام گرفتن روزانه مهم است.
√ از آسیب پوست از جمله کیسه کشیدن شدید در حمام اجتناب کنید، زیرا آسیب پوستی می‌تواند باعث شعله‌ور شدن حمله جدید بیماری گردد.
√ از خشکی پوست جلوگیری کنید که این کار تعداد دفعات عود بیماری را کاهش می‌دهد.
√ برای کاهش پوسته‌ریزی از پاک کننده‌های بدون آب و ترکیبات حاوی قطران یا کورتون برای موی سر استفاده کنید.
√ تا حد امکان به طور مکرر پوست را در حد متوسط در معرض نور آفتاب قرار دهید.
گردآوری: بخش فرهنگ و هنر پادشا
منابع :
fa.wikipedia.org
tebyan.net
ویدیو : 7 آبان (29 اکتبر)؛ روز جهانی پسوریازیس