کِوین و مایک؛ از استنفورد تا اینستاگرام : دو موسس اینستاگرام حدودا ۳۰ ساله ...
دو موسس اینستاگرام حدودا ۳۰ ساله بودند که پیشنهاد خریدی از فیسبوک دریافت کردند. با انجام شدن این خرید و پولی که نصیبشان شد در همان سن کم به ثروت زیادی رسیدند. مجله دیجی کالا - علیرضا برادران: دو موسس اینستاگرام حدودا ۳۰ ساله بودند که پیشنهاد خریدی از فیسبوک دریافت کردند. با انجام شدن این خرید و پولی که نصیبشان شد در همان سن کم به ثروت زیادی رسیدند. کوین سیستروم که ۲۹ سال داشت حدود ۴۰۰ میلیون دلار و مایک کریگر که در دانشگاه استنفورد با او آشنا و همراه شده بود ۱۰۰ میلیون دلار بهدست آورد. محبوبیت امروزی شبکهی اجتماعی اینستاگرام بر کسی پوشیده نیست. از افراد سرشناس تا کسبوکارهای متنوع، همه برای نمایش داشتههایشان از اینستاگرام استفاده میکنند. اما چه شد که این دو جوان دانشجو به ایجاد یک شبکهی اجتماعی با محوریت عکس رسیدند.
پیشینه خالقان اینستاگرام
«کوین سیستروم» (Kevin Systrom) در ماساچوست آمریکا دنیا آمد. او از دانشگاه استنفورد در رشتهی مهندسی و علم مدیریت (چیزی شبیه مهندسی صنایع در ایران) لیسانس گرفت. در طول زندگی تجاری کوتاهش در شکلگیری نامهای بزرگی شرکت داشت. اولینش Odeo بود که حالا آن را با نام توییتر میشناسیم. دو سال را هم در گوگل گذراند و آنطور که خودش میگوید بیشتر روی جیمیل (سرویس ایمیل گوگل) و گوگل ریدر کار کرد.
«کوین سیستروم» (Kevin Systrom)، موسس و مدیر عامل اینستاگرام
اما شریکش «مایک کریگر» (Mike Krieger) متولد سائو پائولو، بزرگترین شهر برزیل است. مایک در سال ۲۰۰۴ برای ادامهی تحصیل در دانشگاه استنفورد، به آمریکا مهاجرت کرد. کارآموزی خود را در شرکت معظم مایکروسافت گذراند و همانجا با نحوهی کسبوکار در دنیای فناوری آشنا شد.
«مایک کریگر» (Mike Krieger)، موسس و از مدیران اینستاگرام
کریگر پایاننامهی کارشناسی ارشد خود را به این اختصاص داد که چگونه رابطهای کاربری میتوانند همکاری در سطحی گسترده را بهبود دهند. او بعد از فارغالتحصیلی یک سال و نیمی به عنوان طراح تجربهی کاربری (UX) و رابط کاربری (UI) در شرکت Meebo که در زمینهی پیامرسانهای فوری فعالیت میکرد مشغول بود.
لذتِ سادگی، لذت بهسادگی
«کوین سیستروم» و «مایک کریگر»، دو موسس اینستاگرام، ایدهی اپلیکیشنشان را از دوربینهای ظهور فوری عکس گرفتند. دوربینهای شرکت «پولاروید» (Polaroid) از جمله پیشگامان این صنعت بود و آنها سادگی و سهولت استفاده را از محصولات این شرکت الهام گرفتند. اپلیکیشن اینستاگرام ابتدا در سال ۲۰۱۰ و تنها برای آیفون عرضه شد.
دوربینهای پولاروید دسترسی گسترده و فوری به عکسها را برای مصرفکنندگانی فراهم میکردند که نمیخواستند ساعتها یا حتی روزها منتظر دریافت آنها بمانند. عکسهای دوربینهای فوری همیشه مربعی بود و رنگ و لعاب خاصی داشتند. این عکسها الهامبخش فیلترهایی شدند که امروزه در اپلیکیشن اینستاگرام میبینیم. البته دو خالق اینستاگرام، اوایل روی ایدهی دیگری هم کار کردند ولی درنهایت ترجیح دادند با پیچیده کردن از لذت سادگی کار با اپلیکیشن کم نکنند.
کوین سیستورم معتقد است آنها نحوهی ارتباط و همرسانی (Share) در دنیا را تغییر و پیشرفت دادهاند. از همان آغاز، هدف موسسان اینستاگرام این بود که اپلیکیشنشان بهخوبی با دیگر شبکههای اجتماعی کار کند و فیسبوک مالک کنونی آن هم مستثنی نبود.
founders
دو بنیانگذار اینستاگرام در سال ۲۰۱۲، هنگام دریافت جایزهی Webby Awards
ظرف چند ساعت آغازین انتشار اپلیکیشن، اینستاگرام بیش از ده هزار بار دانلود شد. طی یک هفته این عدد به ۲۰۰ هزار دانلود رسید. وقتی هدف، سرعت در انتشار باشد زمان آپلود اهمیت پیدا میکند. راز آپلود سریع اینستاگرام این است که تصاویر را با رزولوشن کامل بارگذاری نمیکند؛ یعنی مثلا یک عکس ۳ مگاپیکسلی را با حجم ۶۰ کیلوبایت روی صفحه قرار میدهد.
زیرمجموعهای مستقل از فیسبوک
رشد اینستاگرام از زمان راهاندازی تاکنون بیوقفه ادامه داشته تا جایی که امروز بیش از ۴۰۰ میلیون کاربر فعال دارد که روزانه میلیونها عکس را به اشتراک میگذارند. این رشد فزاینده، علاوه بر ایده و تلاشهای دو موسس اینستاگرام مرهون آیندهنگری خالق فیسبوک، مارک زاکربرگ است که بهجز تصاحب بهموقع رقیب، امکان گسترش مستقل آن را هم فراهم آورد.
کوین سیستورم و مایک کریگر، ترند آینده را درست حدس زده بودند و گرنه جلب ۱۳ میلیون کاربر تنها در ۱۳ ماه میسر نبود. سیستورم در یکی از مصاحبههایش با اشاره به این موضوع میگوید: «هر روز بیش از ۱۰۰ میلیون عکس روی فیسبوک گذاشته میشود. بیش از ۳٫۵ میلیارد تلفن همراه مجهز به دوربین وجود دارد (هردو آمار مربوط به ۲۰۱۲ میلادی).» وقتی هردوی اینها را کنار اشتیاق ذاتی بشر برای خودنمایی بگذارید (ولو اینکه خلاف نظر نویسندهی مشهور مجلهی نیویورکر مبنی بر به سر رسیدن دوران شیفتگی مردم نسبت به دوربین باشد)، نتیجه و هدف مشخص میشود.
در حال حاضر کوین سیستورم و مایک کریگر به هدایت مجموعهی اینستاگرام مشغولاند و با همان تفکیک وظایفی که از ابتدا تعریف کرده بودند کار میکنند. به نظر شما این علاقه به اشتراکگذاری عکس و ویدیو تا کجا ادامه پیدا میکند و آیا در نقطهای افول میکند؟ روزانه چقدر از وقت خود را صرف نگاه کردن تصاویر دیگران میکنید؟
ویدیو : کِوین و مایک؛ از استنفورد تا اینستاگرام