کروش: حرکت دستم یک واکنش طبیعی بود / جای من و مورینیو در انگلیس است : کروش: ...
کروش: حرکت دستم یک واکنش طبیعی بود / جای من و مورینیو در انگلیس است
سرمربی تیم ملی گفت و گوی مفصلی با شبکه های تلویزیونی کشورش انجام داده است.به گزارش خبرآنلاین؛کارلوس کروش که طی روزهای اخیر با پیروزی مقابل کره‌جنوبی و بردن ایران به جام‌جهانی در جهان فوتبال و به‌خصوص در پرتغال در صدر اخبار قرار گرفته بود به محض بازگشت از ایران و رسیدن به لیسبون در محاصره خبرنگاران شبکه‌های تلویزیونی کشورش همچون «اسپورت تی‌وی»، «آنتن تی‌وی» و «آی تی‌وی» قرار گرفت و مجبور شد به سؤالات زیادی درخصوص فوتبال ایران و آسیا، فوتبال انگلیس، فرگوسن، مورینیو و فوتبال پرتغال پاسخ بدهد.
با رفتن فرگوسن انگار یک چیز مهم را گم کردم
کروش درخصوص خداحافظی فرگوسن از دنیای فوتبال گفت: من شش سال در کنار الکس کار کردم و می‌دانم که با رفتن او باید تا چند فصل حس گم کردن یک چیز مهم را تحمل کنم و نه تنها من بلکه کل لیگ انگلیس چنین حسی خواهد داشت. فرگوسن در فوتبال آن‌قدر جایگاه و منزلت بالایی دارد که با رفتنش لیگ انگلیس فقیر خواهد شد.
در لیگ انگلیس از این فصل هیچ‌چیز مثل فصل قبل نخواهد بود. شهرتی که در فوتبال به‌دست می‌آید ماندنی نیست اما شهرت فرگوسن به‌عنوان یک مدیر، یک مربی و یک انسان فراتر از فوتبال و همیشگی است. او خود فوتبال است، او میراث فوتبال است و من امیدوارم یک دوره طولانی را با سلامت و شادی در کنار خانواده خود بگذراند.
برای من و مورینیو لیگ جزیره سرزمین موعود است
کروش در پاسخ به این سؤال که آیا از بازگشت مورینیو به لیگ‌برتر و استمفوردبریج متعجب نشدید؟ گفت: این برگشت کاملاً طبیعی است.
زبان فوتبال جهان انگلیسی است و برای کسانی چون من و مورینیو که در فوتبال انگلیس کار کرده‌ایم لیگ‌برتر سرزمین موعود است و همیشه احساس می‌کنیم که جای ما آنجاست. این مهم نیست که فکر کنیم آنجا بهتر است یا بدتر، آنجا متفاوت است. شما در لیگ‌برتر رقابت می‌کنید و خوشحال هستید، در فوتبال بدون رقابت و شادی، انگیزه نیست و بدون انگیزه نیز سازندگی و موفقیت نخواهد بود. من هم آرزوی برگشت به لیگ جزیره را دارم، جوی از طرفداران، سازمان، ساختار، نگرش، رقابت، نظم و انضباط و احساسات و هر چیزی که ما دوست داریم آنجا هست.
قدرشناسی ایرانی‌ها در فوتبال معمولی نیست
کروش که در بدو رسیدن به لیسبون هنوز از صعود ایران به جام‌جهانی خوشحال بود درخصوص موفقیت خود در ایران و سومین صعودش به جام‌جهانی گفت: من خیلی خوشحالم چراکه کار بسیار دشواری انجام دادیم. وضعیت ما خیلی پیچیده بود و دیگر هیچ انتخابی نداشتیم اما خدا را شکر که به خوبی به پایان رسید. مهم‌ترین چیز در این موفقیت برای من شادی میلیون‌ها ایرانی بود و من از این بابت به آرامش رسیدم؛ من از این بابت خیلی خوشحالم.
کروش در پاسخ به این سؤال که آیا اکنون ایرانی‌ها تو را بت خود می‌دانند؟ گفت: وقتی که همه‌چیز خوب پیش برود شما هرجا که بروید مورد استقبال قرار خواهید گرفت. فوتبال متعلق به مردم است و وقتی که طرفداران را خوشحال می‌کنیم ما هم می‌توانیم شاد باشیم.
در ایران آنچه برای من جالب بود تشکر مردم و همه از من و تیم ملی بود و این شنیدن تشکر در فوتبال چندان معمول نیست.
پس از موفقیت ما مردم به خیابان‌ها ریختند، می‌دانم که میلیون‌ها نفر در شهرهای مختلف حتی تا پنج صبح در خیابان‌ها شادی کردند؛ روز بعد عده زیادی در فرودگاه به استقبال ما آمدند و سپس در ورزشگاه یک جشن ملی برگزار شد که حتی مقامات ایرانی هم بودند و سپس، هم مورد استقبال رئیس‌جمهور فعلی و هم مورد استقبال رئیس‌جمهور آینده ایران قرار گرفتیم.
صعود ایران، موفقیت فوتبال پرتغال بود
کروش که با تمدید قراردادش با ایران در جام‌جهانی 2014 حاضر خواهد بود در این خصوص گفت: موفقیت ایران از نظر من کمک بزرگی به جایگاه مربیان پرتغالی در جهان خواهد بود. ما هم‌اکنون این امکان را داریم تا با سه مربی پرتغالی به جام‌جهانی برویم که شامل من در تیم ملی ایران و همچنین مربیان پرتغال و یونان خواهد شد و این تأثیر مثبتی روی فوتبال پرتغال خواهد داشت. این موضوع پیامدهای مثبتی برای فوتبال پرتغال دارد و اعتقاد به مربیان پرتغالی را در جهان افزایش خواهد داد.
ما پرتغالی‌ها در زمینه فرهنگی و تاریخی با برزیل مشترکاتی داریم و می‌توانیم در جام‌جهانی 2014 برزیل هم موفق باشیم.
حرکت دستم یک واکنش طبیعی به کره‌ای‌ها بود
کارلوس درخصوص حرکت دستش در پایان دیدار ایران و کره‌جنوبی که از آن به‌عنوان «ژست تهاجمی» نام برده شد گفت: «ژست تهاجمی» تفسیر بعضی از مردم از این حرکت بود، ما امیدوار بودیم اردوی آرامی در کره داشته باشیم اما از بدو ورود دیدیم در فضای جنگ، خون و انتقام قرار گرفته‌ایم و از حضور در چنین فضایی شوکه شدیم اما پس از سوت پایان بازی که لحظه‌ای تاریخی برای من و ایران بود یک واکنش طبیعی به این همه تحریک و ارعاب کره‌ای‌ها داشتم. من فوتبال ژاپن و کره را می‌شناسم، آیا آن حرکت توهین‌آمیز تماشاگران کره‌ای طبیعی بود؟
زبان اشاره آنها بسیار توهین‌آمیزتر از حرکت من بود، پس از بازی هم آنها با پرتاب بطری از هرسو حتی امکان شادی را از تیم من گرفتند. توهین و حمله فیزیکی از همه طرف به تیم من صورت گرفت، یک بازیکن ما از سوی دو مربی تیم کره مورد حمله قرار گرفت و یک بطری آب نیز به سر یکی از بازیکنان من خورد و او را برای چند ثانیه بیهوش کرد.
ما می‌خواستیم در کنار کره‌ای‌ها جشن صعود بگیریم اما همان‌طور که دیدید کره‌ای‌ها چیزی برای جشن گرفتن نداشتند چراکه هدف آنها صعود به جام‌جهانی نبود بلکه فقط می‌خواستند مانع از صعود ایران شوند که خوشبختانه موفق نشدند.
پس از این همه ماجرا الان فقط می‌خواهم استراحت کنم و پس از آن برای رقابت با تیم‌های درجه یک جهان تمرکز خواهم کرد. ما باید یک برنامه آمادگی سخت برای جام‌جهانی داشته باشیم تا حضوری ارزشمند، محترم و معتبر در این رقابت‌ها داشته باشیم.
صعود ایران انتقام من از پرتغال نبود
اخراج کروش از تیم ملی پرتغال و شکایت او به دادگاه هنوز در خاطر همه هست؛ پس از آن به ایران رفت و با صعود به جام‌جهانی پاسخ همه را داد اما خودش این موفقیت را پاسخ یا انتقام از فدراسیون پرتغال نمی‌داند.
کروش گفت: من ورزش را محل آموزش و پرورش می‌دانم، من فوتبال را برای مردم می‌دانم و انگیزه موفقیتم در ایران نیز شادی مردم این کشور بود نه انتقام از گذشته. من فوتبال را برای شاد کردن کسانی که دوستم دارند دنبال می‌کنم نه برای انتقام از کسانی که از من بدشان می‌آید. ما در سال 2013 و در قرن بیست‌ویکم هستیم و اگر می‌خواهیم کشوری متمدن باشیم نباید در پرتغال یک نفر بتواند هم متهم باشد، هم شاکی و هم قاضی.
کروش درخصوص امکان بازگشتش به تیم ملی پرتغال گفت: این موضوع همیشه می‌تواند تحریک‌کننده باشد اما نکته مهم باور داشتن و ایستادن است و مهم نیست که کجا باشی.
من در تیم ملی پرتغال نتایج خوبی گرفتم و کارنامه‌ام هم مشخص است و در جام‌جهانی نیز مغلوب اسپانیای قهرمان شدیم اما خیلی‌ها می‌خواهند همیشه نیمه خالی لیوان را ببینند؛ درخصوص مسئله دادگاه هم باید بگویم که من میلی به شکایت نداشتم اما کسانی که قبلاً در فدراسیون بودند مرا مجبور به شکایت کردند./خبرآنلاین
ویدیو : کروش: حرکت دستم یک واکنش طبیعی بود / جای من و مورینیو در انگلیس است