مد و پوشاک با ستاره و لاله اسکندری : اخبار فرهنگی - مد و پوشاک با ستاره و لاله ...

اخبار فرهنگی - مد و پوشاک با ستاره و لاله اسکندری

تار و پودرنگ و نقش، هزار رنگ وهزار دست، می بافند و پارچه را حیات می بخشند. پارچه هایی با بافت کهن در قلب تهران مدرن که خاستگاه مردمی با فرهنگ کهن ایرانی است.

تار و پودرنگ و نقش، هزار رنگ وهزار دست، می بافند و پارچه را حیات می بخشند. پارچه هایی با بافت کهن در قلب تهران مدرن که خاستگاه مردمی با فرهنگ کهن ایرانی است. طراحان لباس در ایران، در سال های اخیر خیلی پرکارتر از پیش حرکت می کنند و به نوعی دغدغه همگی آنان، زنده نگاه داشتن میراث کهن ایرانی و پاسخی درخور برای شأن بانوان ایرانی است.

 

 

در کنار تمام طراحانی که برای این دغدغه تلاش می کنند، هنرمندان و چهره های نام آشنا هم در کنار هنر بازیگری خویش، دستی بر آتش مد و طراحی ایرانی زده و از منظر خویشتن، فعالیتهایی را شروع کرده اند «ستاره اسکندری» بازیگر نام آشنا و ساده پوش و نیک نهاد ایرانی در شراکت با «شیما وحدتی» طراح لباس و جوان خوش ذوق، «تار اول» را از سال 86 تاکنون راه اندازی کرده و در آن سلیقه ها، علاقه ها و نگاه های ظریف زنانه خود را در پوشاک دنبال می کنند.

 

لباس هایی که با رنگ ها و تارها و پودهای سنتی برگرفته از دار قالی، بافته می شوند و با پارچه های مدرن ماشینی تلفیق شده و در نهایت گزینه ای می شود برای بانوانی که دوست دارند پوششی توأم با متانت، سلیقه، هنر و فرهنگ را تن پوش قامت خود کنند.

 

به بهانه رونمایی از ده اثر تازه «تار اول» گفتگو کردیم با بانوانی که دوست دارند در عرصه مد و لباس برای هم جنسان خود، گزینه ای متفاوت باشند.

 

ستاره اسکندری: میل به حرکت دارم با تکیه بر ریشه های فرهنگ خودم
ستاره که این روزها در نمایش «هم هوایی» به کارگردانی «افسانه ماهیان» هم حضور دارد پرکارتر از پیش ظاهر شده و امسال برای اولین بار همزمان هم در جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور خواهد داشت و هم در جشنواره فیلم فجر با فیلم «نزدیک تر».

 

او در زمره هنرمندانی است که همچون خواهرش لاله، در کنار بازیگری تئاتر و سینما، در صنایع دستی و پوشاک هم فعال است. او مدیر برند «تار اول» است و در مراسم رونمایی از تازه ترین ده اثر «تار اول» درباره فلسفه اش و روحیه اش با صفحه فشن آسیا، حرف زده است.

 

بهانه رونمایی از این طرح ها چیست؟
- بعد از مدتی این فرصت را پیدا کردم که با خانم شیما وحدتی، تازه ترین کارهای تار اول را رونمایی کنیم. برنامه ما این بود که هر از چندگاهی با یک مجموعه جدید به جمع بانوان ایرانی بیاییم.

 

 

مدل هایی که رونمایی شدند در چه سبک و سیاقی هستند؟
- من این روزها درگیر بازیگری هستم و هنوز فرصتی پیش نیامده که خودم طراحی کنم. طرح ها توسط خانم سمیه عبدالحسینی طراحی شده و در قاعده فکری تار اول حرکت می کند. اینجا پارچه هایی با سبک و سیاق تار اول بافته می شود که در ترکیب با پارچه های صنعتی قرار می گیرد و در نهایت تبدیل به پالتو یا مانتوهای خاص تر می شود.

 

پیش و پس از تار اول به عنوان یک هنرمند و آرتیست چه فلسفه ای را در انتخاب هایتان به عنوان اولویت دنبال می کنید؟
- همانطو رکه همه ما یک عناصر مشترکی در صورت داریم در عین حال همه با هم فرق می کنیم و متفاوت هستیم و زیبایی هر کدام از ما هم در متفاوت بودنمان است. من نسبت به پوشش هم همین مسئله را دارم. فکر می کنم آدم ها بنا به شخصیت های متفاوتی که دارند باید پوشش شان هم متفاوت و گویای این ویژگی باشد.

 

این مسئله سوای چیزی است که ما در مدرسه یکسان سازی می شویم چون سعی بر این می شود که همه شبیه هم شوند تا در شرایط برابر قرار گیرند. بعد از مدرسه و بعد از یک مرحله ای، کاراکتر آدم رشد می کند و تو تبدیل به یک هویت در اجتماع می شوی، بهتر این است که هر کس طبق کاراکتری که دارد به سمت و سوی پوشاک برود. به همین دلیل یکی از مخالفان بزرگ مد هستم. مد به مفهوم اینکه چیزی که متناسب شماست لزوما متناسب من نیست. در مشاغل مختلف، در اندام هاغی مختلف این تناسب متفاوت است.

 

به همین دلیل در بحث لباس تمام تلاشم این است که چیزی که به روح من نزدیکتر است را انتخاب کنم. بنابراین در عموم وقتم، به جز خرید وسایل اولیه و ضروری اصولا سراغ مغازه نمی روم. برای آنچه می پوشم ترجیح می دهم به سراغ کسانی بروم که گونه دیگری فکر می کنند. علاوه بر ددغه هایم در تار اول که هنرش را دوست دارم و آن را می پوشمدوست دارم به مزون هایی سر بزنم که بچه های طراحی لباس راه انداختند. خودم را بیشتر در آنها پیدا می کنم.

 

روح شما طالب چه چیزی در لباس است؟
- چیزی را دوست دارم که ریشه و پایه آن در فرهنگ خودم باشد. اگر آمدم سراغ تار اول و توانستم این فضا را ایجاد کنم از یک طرف به دلیل تعلق من به فرهنگ خودمان و از طرف دیگر نیازمندی به مولفه های به روزی است که نیاز جامعه و اجتماع ما است. به نوعی به ترکیب مدرنیته و سنت فکر می کنیم. چیزی که در سلیقه ام وجود دارد دقیقا همین است. خودم هم همین هستم. زنی هستم که در تمام زندگی ام همیشه می دانم یک ایرانی هستم.

 

زاده استان خراسان هستم و خاستگاه من آنجاست؛ اغما نیازهایم به عنوان یک زن مدرن این است که تحصیل کنم و تئاتر کار کنم و در اجتماع زن مستقلی باشم ولی این حرف ها به مفهوم این نیست که ریشه را فراموش کنم. من متولد تربت حیدریه هستم. 4 ساله بودم که به تهران آمدم اما تمام خاطرات کودکی ام برای آن خطه است و هرگز خانه مادربزرگم و شرایطی که در آنبزرگ شدم را از یاد نمی برم. البته بازم هم این حرف ها به مفهوم این نیست که بخواهم در همان ریشه ها خودم را متوقف کنم.

 

 

من میل به حرکت دارم اما سعی می کنم با تکیه به ریشه های خودم پیش بروم. پدربزرگ من یکی از طراحان بزرگ قالی در استان خراسان بوده و من از بچگی با دار قالی، قیچی و شانه مواجه بودم و آنچه در تار اول برای من بسیار مهم است و مرا به این ماجرا جذب کرد یک جور خاطره ای است که همیشه از پدربزرگم نسبت به بافت داشتم. امیدوارم روزگاری برسد که مردم خودمان هم همراه با حرکت و پیشرفت، به چیزی ارج بنهند که مال خودشان است و بنیاد، از یادشان نرود.

 

در شرایطی که ایران هراسی در خارج از کشور هست و بانوان ایرانی، انسان های بسته ای معرفی می شوند که هنوز مجبورند پوشینه و نقاب بزنند، هنرمندان ما چطور می توانند وقتی به فستیوال های فرهنگی می روند سفیر فرهنگی ما در حوزه لباس باشند؟
- واقعیت این است که در جامعه ما به مفهوم و شرایطی که در بقیه کشورها هست، خیلی رفت و آمدی نیست تا آدم ها از خارج بیایند و با واقعیت جامعه ایران مواجه باشند. به نظرم تنها کسانی که می توانند از مرزهای ایران خارج شوند. هر کس چه به عنوان بازیگر یا پزشک و حقوقدان می تواند سفیر بودن را به عهده بگیرد. شاید خیلی مشاغل دیگر هم باشد که افراد درگیرل در آن به خارج می روند اما بیش از همه بازیگران به دلیل نوع ویترنی که در آن قرار می گیرند می توانندموثر باشند.

 

هی ویترینی به اندازه ویترین سینما، ویترین پررنگ و لعابی نیست. اما اینکه بازیگران چگونه می توانند با لباس هایی که برخاسته از فرهنگ خودمان است در فستیوال های خارجی حضور یابند. به نظرم به سلیقه بازیگرانبرمی گردد و به نگاه آنان به بحث لباس. خودم به عنوان بازیگر معتقدم به پوشیدن لباس هایی هستم که برخاسته از فرهنگ خودم است. فرهنگی که نشان دهنده یک فرهنگ پویاست. علت و هدف اینکه تار اول راه اندازی شد، دقیقا معرفی و بیان همین مسئله بود. این که کاری را انجام دهی که برخاسته از فرهنگ خودت است.

 

مثل این بافت سنتی که در عین حال با طراحی مدرن که نیاز امروز جامعه است تلفیق می کنی تا بتوانی نیاز زن امروز را برآورده کنی. طبعا نمی توانم به بقیه همکارانم بگویم که همه از منظر من و به این سبک و سیاق به پوشاک نگاه بکنند. به نظرم یک امر کاملا سلیقه ای است اما سلیقه من هم با شما هم راستا است. چون تعریف ما به عنوان زن ایرانی در خارج از ایران یک تعریف غلط است. هنوز آدم هایی می پرسند که شما هنوز با شتر رفت و آمد می کنید؟ یک فضای مسموم پر از برداشت اشتباه درباره زن ایرانی در خارج از کشور هست. چه خوب که همکاران من به این موضوع توجه می کنند. می توان کماکان زیبا بود اما با پوششی که مربوط به فرهنگ ماست.

 

لاله اسکندری: رنگ انتخاب اولم است
لاله اسکندری همچون خواهر، علاوه بر بازیگری، دستی هم بر آتش هنرهای تجسمی و کاشی کاری دارد. بانویی سرخ پوش که به رنگ اعتقاد دارد و بر زنده نگاه داشتن هنرهای اصیل ایرانی که خاستگاه فرهنگ ماست تاکید دارد. او در کنار خواهر، به سوالات ما پاسخ داده و از منظر خود به مسئله فشن و لباس نگریسته است.

 

 

شما از چه منظری به مد و پوشاک نگاه می کنید؟
- واقعیت این است که خیلی به دنبال مد نیستم و در پوشش خودم هم پیداست. تابع این نیستم که هر ساله مدی را که در زمینه رنگ و طراحی باب می شود و غالبا هم از اروپا و کشورهای مختلف می آید، دنبال کنم. فکر می کنم فرد باید لباس را طوری انتخاب کند که از نظر استایل به فرم فیزیکی او بیاید. اگر بخواهم از زاویه دیگری نگاه کنم می گویم خیلی وقت ها آدم ها می توانند جریان ساز شوند و با نوع پوشش خود مدی را ایجاد کنند.

کسی که در حوزه هنری فعالیت می کند به طور قطع شناختی از فرم، رنگ، ریتم دارد و در نتیجه می تواند در پوشش خود از این شناخت بهره بگیرد. من به شخصه، همیشه تلاشم این بوده که رنگ را در پوشش داشته باشم و غالب لباس هایی که می پوشم رنگین است. فکر می کنم رنگ می تواند هم به خود روحیه بدهد هم به کسانی که همنشینم هستند. همیشه حتما به این موضوع توجه می کنم و در فصل های مختلف براساس امکاناتی که پوششم به من می دهد دست به انتخاب می زنم.

 

یکی از کشورهایی که در آن، رنگ حرف اول را می زند، هند است. به همین دلیل پارچه های هندی را خیلی دوست دارم و در سفرهایی که به هندوستان می روم سعی می کنم از لباس های هندی با خودم سوغات بیاورم و غالبا هم این لباس ها را در فصل تابستان هم به دلیل اینکه خنک و نازک است هم به دلیل اینکه خیلی رنگین هستند استفاده می کنم. قضاوت مردم هم نسبت به من آدمی رنگی است. رنگ را خصوصا در فصل تابستان خیلی در پوششم می بینید. نکته دوم که مربوط به حضور من اینجاست اصولا مقوله صنایع دستی است. کاری که بچه های اینجا انجام می دهند، ترکیبی از فضای مدرن و فضای کهنه است.

 

یعنی با تلفیق تکنولوژی به همراه یک بافت قدیمی که قدمت چند هزارساله در ایران دارد، توانستند حرکت های قشنگ و کارهای خاصی را از طراحی ایجاد کنند. طراحان تار اول، تلاش کردند ارتباط بین فضای مدرن با سنتی و قدیمی را حفظ کنند. من جزو اولین مشتریان کارگاه ستاره بودم و از سالی که تار اول را راه اندازی کرد به خصوص در مسافرت ها و فستیوال های خارج از کشور این لباس ها را می پوشم. معمولا هم مورد استقبال قرار می گیرد و خیلی ها از من می پرسند لباس هایتان کار کجاست؟

 

امیدوارم دامنه کار گسترده شود و طراحان ایرانی بتوانند در کشورهای دیگر هم به عنوان یک پوشش ایرانی وسنتی که به صنایع دستی برمی گردد و در خانواده ما ریشه قدیمی دارد و از پدربزرگم که طراح فرش بوده به ما رسیده، حرفی برای گفتن داشته باشند.

 

برای من و ستاره همیشه بحث صنایع دستی خیلی با ارزش بوده و تلاشمان این بوده که این میراث را حفظ کنیم. چه من در حوزه فعالیت های تجسمی که انجام می دهم سعی دارم کاشی کاری را زنده نگه دارم و چه بچه ها که پارچه بافی را زنده نگه داشتند.

 

 

به نظر شما پاشنه آشیل پوشاک ایران چیست که در مقایسه با ترکیه نمی تواند بازار موفق تری داشته باشد؟
- یکی از مسائل مهم بحث کیفیت است. یادم است دورانی که کم سن و سال تر بودیم خیلی از فروشگاه های ایرانی مارک های معروف را می بریدند و به محصولات خود می چسباندند. به دلیل افت کیفیت اجناس مردم اعتماد خود را نسبت به پوشاک ایرانی از دست دادند و همین مسئله باعث شده که کمتر سراغ آن بروند و خیلی وقت ها حضور کشورهای ارزانی مثل چین و تایوان باعث شده که در این حوزه برای پوشاک ایرانی، رقیب جدی باشند و رقابت خیلی عادلانه نیست.

 

موضوع دوم معرفی خوب است. فکر می کنم طراحی های ما خیلی خوب به دنیا معرفی نشده است. در سابقه تاریخی خود از هخامنشیان و ساسانیان آثاری داریم که حتی در موزه ها نگهداری می شود در حالی که به دنیا معرفی نشده است. در حوزه صنایع دستی باید بیشتر روی این حوزه کار شود.
اخبار فرهنگی - ستاره ها

ویدیو : مد و پوشاک با ستاره و لاله اسکندری