برنامه ریزی کفاشیان برای ماندن در پست ریاست؟! :       کفاشیان که از نظر طرفدارانش ...

 

 

 

کفاشیان که از نظر طرفدارانش چسبیده به میز پست و مقام نیست می خواهد با نظریه 'کفاشیان حرف گوش کن تر از دیگر گزینه هاست'، دوباره به کرسی ریاست فوتبال برسد.

به نقل از سایت فردا، گزینه ای بهتر از خودم برای ریاست فدراسیون فوتبال ندیده ام! این جمله ایست که طی ده روز گذشته علی کفاشیان رییس کنونی فدراسیون فوتبال بر زبان آورده است. اما پرسش این است که در کارنامه 4 ساله رییس خنده رو و سیاستمدار فدراسیون چه ویژگی هایی وجود دارد که در کارنامه دیگر کاندیدای احتمالی وجود ندارد؟

همگان در ورزش علی کفاشیان را یک مدیر "حرف گوش کن" می شناسند اما این روزها در مصاحبه های مختلف خود صحبت از استقلال فدراسیون، انتصابی شدن نایب رییس و ... می کند و با اعتماد به نفس خاصی از موفقیت های بسیار فدراسیونش یاد می کند! اما کدام موفقیت؟!

آیا ناکامی در دوره های گذشته مسابقات نوجوانان، جوانان و المپیک یا عدم راهیابی به جام جهانی 2010 یا ناکامی در جام ملت های قطر، موفقیت به شمار می آید؟ البته شاید ایجاد پدیده های جالبی چون منشور اخلاقی و ... را باید از نظر علی کفاشیان موفقیت بزرگ قلمداد کنیم!!

درگیری با دایی (سرمربی تیم ملی) و شمس (سرمربی تیم فوتسال)، شریفی (کمیته انضباطی)، بلوکه کردن حساب فدراسیون توسط داریوش مصطفوی، معضل مالی و بودجه فدراسیون و عدم توانایی در درآمدزایی، ایجاد حاشیه و عدم حفظ استقلال فدراسیون در انتخاب مربیان تیم ملی چون کلمنته، دایی، قطبی، مایلی کهن و .... در ادوار مختلف، بازی دادن به بازیکن دو کارته در تیم امید و حذف از مسابقات مقدماتی المپیک و نیز مهمتر از همه گسترش بی اخلاقی های بی رویه در فوتبال از جمله شاهکارهای دوره مدیریت علی کفاشیان در فدراسیون فوتبال است.

* انتخاب افراد کم تجربه

انتخاب افراد کم تجربه و بی کارنامه ای چون اکبر محمدی و علیرضا منصوریان در سمت سرمربی تیم های ملی، به خوبی هرج و مرج در فدراسیون فوتبال و کمیته فرمالیته تیم های ملی را نشان می دهد. هر چند که نباید نقش نبی دبیر کل فدراسیون را در این انتصابات نادیده گرفت.

کفاشیان علی رغم ظاهر خنده رو و سادگی رفتاری، به خوبی با اهرم های مدیریتی در سیستم ورزش آشناست. هنوز با گذشت سالیان سال، جلسات حلقه محفلی دوستان قدیمی و همکاران امروزی مانند یزدانی خرم، داورزنی، درخشان، پولادگر و کفاشیان برقرار است و در تنگناهای مدیریتی و انتخابات مهم ورزشی یکدیگر را حمایت می کنند.

اکنون کفاشیان که از نظر طرفدارانش چسبیده به میز پست و مقام نیست، با حضور در مجامع هیات های فوتبال استانی سعی در جذب رای هیات ها داشته و با شناخت و استفاده از فضای سکون و رکود موجود در وزارت ورزش، همچون دوره قبلی برخلاف نظر مسئولین و از سر ناچاری آنها و اعتقاد به نظریه "کفاشیان حرف گوش کن تر از دیگر گزینه هاست"، دوباره به کرسی ریاست فوتبال برسد.

* خلق و خوی ویژه آقای رئیس

ناگفته نماند که همواره در انتصاب کفاشیان در سمت های مختلف ورزشی، شرایط اضطرار و خوی نرم وی عامل انتصابش بوده است. در معاونت ورزشی سازمان، مهرعلیزاده درصدد برکناری فوری فائقی بود که با توصیه و حمایت حلقه محفلی فوق الذکر با گزینه کفاشیان موافقت کرد. واگذاری دبیرکلی کمیته المپیک هم در اثر توصیه رئیس جمهور وقت برای برکناری تیم قبلی کمیته و نظر مهرعلیزاده بر خارج نمودن کفاشیان از حلقه معاونین سازمان و نیز حمایت حلقه محفلی در انتخابات کمیته ملی المپیک از کفاشیان، اتفاق افتاد. در انتخابات فدراسیون فوتبال هم که همگان به خاطر دارند که چگونه و در شرایط اضطرار کفاشیان انتخاب شد.

اگر دستگاه ورزش که تاکنون در چینش های خود (مانند هیات مدیره های استقلال و پرسپولیس، سرپرستی فدراسیون های ورزشی و استفاده از افراد شاغل در وزارت تعاون سابق در سمت های ورزشی) فضای تعاونی را با ورزشی اشتباه گرفته است و هم زبان بودن را ملاک اصلی انتصابات قرار داده، به همین روش عمل کند قطعا در انتخاب غیر رسمی فدراسیون فوتبال به مشکل خواهد خورد.

در این میان نظرات و صحبت های مسئولین با کاندیداها و تکذیب آنها مانند مذاکره رسولی نژاد برای آمدن دادکان یا عباسی با رویانیان را هم باید در نظر گرفت. فراموش نشود که مجمع فدراسیون علاوه بر هیات های استانی، برگرفته از مدیران عامل باشگاه های خصوصی و عمدتا دولتی هستند که پیچدگی هایی دارند و هریک از آنها به گروه و دسته خاصی در فوتبال تعلق دارند که با نظارت فیفا، امکان نظارت و دسترسی به گزینه نهایی آنها توسط وزارت ورزش سخت به نظر می رسد.

کفاشیان هم که این موضوع را به خوبی درک کرده درصدد است با استفاده از ضعف وزارت ورزش در این خصوص و پررنگ کردن نقش فیفا برای عدم دخالت وزارت ورزش و شناخت دقیق از فضایی بنام "شرایط اضطرار" در فوتبال ماندگار شود. وی، پس از به وزارت رسیدن عباسی، بارها از استعفای اجباری امتناع کرده و حتی در جلسات متعدد و خصوصی خود با وزیر و داورزنی (رییس فدراسیون والیبال و فرستاده وزارت ورزش برای استعفای کفاشیان) اعلام کرده قصد استعفا ندارد و حتی تهدید به ورود و دخالت فیفا کرده است.

کفاشیان هنوز ریاست سجادی بر خود را که روزگاری در سمت رییس فدراسیون دوومیدانی، سجادی ورزشکارش بوده، هضم نکرده و با توجه به عدم آشنایی کامل عباسی با امور از انجام منویات وزارت طفره می رود. به طور مثال علیرغم تاکیدات عباسی و سجادی، کفاشیان از برکناری رییس کمیته پزشکی فدراسیون خودداری کرده است.

حال با نزدیک شدن انتخابات فدراسیون در دی ماه سال جاری، کفاشیان بی میل نیست که انتخابات را به تعویق بیاندازد تا بتواند با نتیجه گیری تیم ملی کی روش فضای انتخابات و افکار عمومی را به نفع خود عوض کند که این امر تاکنون با مخالفت شدید وزارت ورزش روبرو شده است. وی می گوید: من بازنشسته هستم اما قانون منع سمت برای بازنشستگان که سازمان بازرسی کل کشور به تازگی ابلاغ کرده است شامل اساسنامه فدراسیون فوتبال نمی شود.

قانون ممنوعیت بکارگیری بازنشستگان مصوبه هیات دولت و مجلس شورای اسلامی است و طبق نظر کارشناسان حقوقی، در اساسنامه فدراسیون که آن نیز به تایید هیات وزیران رسیده اشاره ای به موضوع شرایط بازنشستگی نشده است از همین رو استثنایی در قانون هیات دولت برای فدراسیون ها قید نشده است (مگر به صورت خاص مجوز حضور شخص از هیات دولت اخذ شود) و قانون ممنوعیت در فدراسیون فوتبال لازم الاجراست. البته نحوه برخورد وزارت ورزش و سازمان بازرسی کل کشور با یزدانی خرم در انتخابات کشتی، عبرت و راهگشای کفاشیان خواهد بود.

کفاشیان اگر نتواند به هر دلیلی حمایت وزارت ورزش و کرسی ریاست را کسب کند، قطعا فضا را برای علی سعیدلو آماده خواهد کرد. سعیدلو مایل است به فوتبال بیاید و در این راه چشم به حمایت دولت و کمک رفیق قدیمی و زیردست سابق خود یعنی کفاشیان دارد.

* جلسات محفلی برای ماندگاری

در این میان جلساتی بین سعیدلو، کفاشیان و فتح الله زاده در استخر دفتر فتح الله زاده برگزار شده است. البته آنهایی که با روحیات کفاشیان آشنا هستند می دانند که کفاشیان آمادگی هرگونه همکاری با هر گروهی را دارد چنانچه در دولت سازندگی رییس فدراسیون دو و میدانی، در دولت اصلاحات معاون سازمان تربیت بدنی و دبیر کمیته ملی المپیک و در دولت احمدی نژاد هم رییس فدراسیون فوتبال بوده است که در هر دوره مدیریتش کسب نتایج ضعیف دیده می شود.

عدم راهیابی فوتبال به جام جهانی 2002، حذف تیم فوتبال از مقدماتی المپیک، کسب نتیجه ضعیف در المپیک چین از جمله موارد کارنامه کفاشیان در سمت های گذشته است. کفاشیان علیرغم اینکه توسط علی آبادی به فدراسیون آمده بود اما در اوج اختلافات وی و سعیدلو، به طرفداری از سعیدلو که رییس وقت سازمان ورزش بود پرداخت.

با این وصف باید به انتظار نشست و دید که تلاش های «آقای خنده» به کجا می انجامد ... .

ویدیو : برنامه ریزی کفاشیان برای ماندن در پست ریاست؟!