برای چهارمین سالروز درگذشت خسرو شكیبایی : برای چهارمین سالروز درگذشت خسرو شكیبایی چهار ...
برای چهارمین سالروز درگذشت خسرو شكیبایی
چهار سال از نبود عمو خسرو سینمای ایران، «خسرو شكیبایی» گذشت.
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران كه سال‌ها با حمید هامون در فیلم «هامون» داریوش مهرجویی باورش كردیم جمعه، 28 تیرماه سال 87، در سن 64سالگی بر اثر سكته‌ی قلبی از دنیا رفت و پیكرش در مراسم تشیع باشكوهی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) به خاك سپرده شد.
شكیبایی كه برای «هامون» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را در هشتمین دوره‌ی جشنواره فجر گرفت، سال‌ها بعد به خاطره فیلم «كیمیا»ی احمدرضا درویش، دوباره این سیمرغ را به خانه برد. او سومین سیمرغ خود را هم را برای بازی در نقش عادل مشرقی فیلم «سالاد فصل» فریدون جیرانی گرفت و از آخرین افتخارات شكیبایی هم دریافت دیپلم افتخار برای فیلم «اتوبوس شب» كیومرث پوراحمد بود.
او با بازی در نقش كوتاهی در فیلم «خط قرمز» (مسعود كیمیایی، 1361) اولین حضورش را در سینما رقم زد و در ادامه در فیلم‌هایی همچون «پری»، «رابطه»، «سایه به سایه»، «درد مشترك» و «خواهران غریب» مقابل دوربین رفت و با فیلم‌سازان شاخصی چون داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی و مسعود كیمیایی همكاری داشت.
عمو خسرو می‌گفت: «مردم بدون من، همیشه مردم‌اند؛ من اما بدون مردم، مُرده‌ام.ما ماحصل نیروی ذهنی و خاطرات عزیز مردم هستیم. هنر بدون مردم مثل درخت بدون ریشه است بازیگر بدون تماشاگر یعنی هیچ.»
شكیبایی متولد سال 1323 در تهران، فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشكده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود.
خودش می‌گفت:«خسرو شكیبایی، زاده خاك پاك تهرون، بزرگ شده بازارچه قنات‌آباد، مخلص تمام عاشقای ایرون و همین حالای ایرون. متولد هفتم فروردین 1323.
و الآن هم آدمی هستم ساده و معمولی. از كرم خدا و لطف مردم یك تیمچه هنری داریم پیشكش همین مردم. نمی‌دانم شاید این یك بیوگرافی باشد بیوگرافی كه نه؛ شرح حالی از ما باشد برای شما به یادگار... »
زنده‌یاد حمید سمندریان كه چند روز قبل از دنیا رفت، در مراسم بزرگداشت شكیبایی گفته بود: « اتفاقی می‌افتد و این اتفاق به ذهن سپرده می‌شود كه نام آن خاطره است و زمان خاطره‌ها را كم‌رنگ می‌كند و به مرور از بین می‌برد، اما طبیعت هنر این است كه می‌تواند انسان را در خاطره جاودانه كند.»
او می‌گفت: «هنر، ما را در شرایطی كه دوست داشتیم و زندگی كردیم، زنده می‌كند.»
سعید راد هم گفته بود:« ما بازیگر مانند پرستویی و شكیبایی نداریم و ممكن است هر بیست سال یكبار هم یك نفر در این سطح و لیاقت به وجود نیاید كه متاسفانه شكیبایی از خودش مواظبت نكرد و متولیان سینما هم از او مواظبت نكردند.»
به گزارش ایسنا، در زندگی‌نامه‌ی او به این موارد اشاره شده است: علاقه به كشتی كچ و شركت در چند مسابقه‌ی آماتوری و غیرحرفه‌یی (1340)، عضو گروه نمایشی توسكا و بازی در نمایش پنجه‌ی عدالت، گوینده‌ی فیلم در استودیو شهاب (49-1347)، فعالیت در تئاتر (1354) و انتشار چند نوار از شعرهای شاعران معاصر.
از نمایش‌های او می‌توان به این موارد اشاره كرد؛پنجه‌ی عدالت، زیر گذر لوطی صالح، تراژدی كسری، هنگامه‌ی شیرین وصال، بلیت تئاتر، پنجه به دست آوردن، صیادان، با خشم به یاد آر، بازرس، سنگ و سرنا، همه‌ی پسران من، شب بیست و یكم و بیا تا گل برافشانیم.
از فیلم‌ها، نمایش‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی‌اش هم به این موارد می‌توان اشاره كرد: زیر گذر لوطی صالح، سنگ و سرنا، لحظه،كتیبه، سمك عیار، لحظه، كوچك جنگلی، مدرس، تهران 53، روزی روزگاری، میثاق خون، خانه‌ی سبز، میراث مشترك (گوینده گفتار متن)، سرزمین سبز، كاكتوس، در كنار هم، پهلوانان نمی‌میرند و سرزمین سبز.
و خط قرمز، دادشاه، صاعقه، دزد و نویسنده، رابطه، ترن، شكار، هامون، عبور از غبار، ابلیس، جست‌وجو در جزیره، بانو، پرواز را به خاطر بسپار، سارا، یك بار برای همیشه، بلوف، پری، درد مشترك، لژیون، كیمیا، عاشقانه، خواهران غریب، سایه به سایه، سرزمین خورشید، روانی، زندگی، میكس، كاغذ بی‌خط، دختری به نام تندر، مزاحم، صبحانه‌ای برای دو نفر و اتوبوس شب و... از جمله آثار سینمایی‌اش است./ایسنا
ویدیو : برای چهارمین سالروز درگذشت خسرو شكیبایی