شهریار

  سید محمد حسین بهجت تبریزی در سال 1285 هجری شمسی در روستای زیبای « خوشکناب » آذربایجان متولد شده است.   او در خانواده ای متدین ، کریم الطبع واهل فضل پا بر عرصه وجود نهاد. پدرش حاجی میر آقای خوشکنابی از وکلای مبرز و فاضل وعارف روزگار خود بود که به سبب حسن کتابتش به عنوان خوشنویسی توانا مشهور حدود خود گشته بود.   شهریار که دوران کودکی خود را در میان روستائیان صمیمی و خونگرم خوشکناب در کنارکوه افسونگر « حیدر بابا » گذرانده بود همچون تصویر برداری توانا خاطرات زندگانی لطیف خود را در میان مردم مهربان و پاک طینت روستا و در حریم آن کوه سحرانگیز به ذهن سپرد.    او نخستین شعر خویش را در چهار سالگی به زبان ترکی آذربایجانی سرود . بی شک سرایش این شعر کودکانه ، گواه نبوغ و قریحه شگفت انگیز او بود.   شهریار شرح حال دوران کودکی خود را در اشعار آذربایجانیش بسیار زیبا،تاثیر گذار و روان به تصویر کشیده است.   طبع توانای شهریار توانست در ابتدای دهه سی شمسی و در دوران میانسالی اثر بدیع و عظیم« حید ربابایه سلام» را به زبان مادریش بیافریند .   او در این منظومه بی همتا در خصوص دوران شیرین کودکی و بازیگوشی خود در روستای خشکناب سروده است:    قاری ننه گئجه ناغیل دییه نده ،   ( شب هنگام که مادر بزرگ قصه می گفت، )    کولک قالخیب قاپ باجانی دویه نده،   (بوران بر می خاست و در و پنجره خانه را می کوبید،)    قورد کئچی نین شنگیله سین ییه نده،   ( هنگامی که ... شهریار

      دزدهای حرفه‌ای به صورت سریالی مجسمه چند مشاهیر را در محله‌های مختلف تهران سرقت كردند.مجسمه‌های «ستارخان» واقع در خیابان ستارخان،‌ «باقرخان» واقع در خیابان شهرآرا، صنیع‌خاتم واقع در پارك ملت اثر حمید شانس، ۲ مجسمه در خانه هنرمندان ایران از آثار محمد مددی و فاطمه امدادیان، «استاد شهریار» در مقابل تئاترشهر اثر علی قهاری در ایام تعطیلات نوروز سال جاری مفقود شده است. براساس این گزارش، این مجسمه‌ها همه از جنس برنز بودند و به نظر می‌رسد شاهد نوعی سرقت سریالی مجسمه‌های شهری هستیم. مسوولان اداره حجم سازمان زیباسازی شهرداری تهران معتقدند كه این مجسمه‌ها احتمالا به دلیل ارزش مواد آنها مورد توجه قرار گرفته است. مجسمه ابوسعید ابوالخیر نیز كه در میدان منیریه نصب شده است، مدتی است در جای خود قرار ندارد كه موسوی، رئیس اداره حجم سازمان زیباسازی، دلیل آن را نیاز به مرمت این مجسمه عنوان كرد و گفت كه قرار است بعد از مرمت در جایگاه خود دوباره نصب شود. موسوی درباره استفاده از جنس برنز و احتمال سرقت این آثار گفت: نمی‌توانیم از جنس برنز در مجسمه‌های شهری استفاده نكنیم چرا كه این ماده در مجسمه‌سازی كاربرد دارد و لازم است بسیاری از آثار برنزی ساخته شوند؛ اما با این حال اگر این مجسمه‌ها پیدا نشدند، برای آنها جایگزین خواهیم ساخت..../ جام‌جم آنلاین    

        فرزند آقا سید اسماعیل موسوی معروف به حاج میر آقا خشكنابی در سال 1325 هجری قمری (شهریور ماه 1286 هجری شمسی) در بازارچه میرزا نصرالله تبریزی واقع در چای‌كنار چشم به جهان گشود. در سال 1328 هجری قمری كه تبریز آبستن حوادث خونین وقایع مشروطیت بود پدرش او را به روستای قیش‌قورشان و خشكناب منتقل نمود. دوره كودكی استاد در آغوش طبیعت و روستا سپری شد كه منظومه حیدربابا مولود آن خاطراتست. در سال 1331 هجری قمری پدرش او را برای ادامه تحصیل به تبریز باز آورد و او را در نزد پدر شروع به فراگیری مقدمات ادبیات عرب نموده و در سال 1332 هجری قمری جهت تحصیل اصول جدید به مدرسه متحده وارد گردید و در همین سال اولین شعر رسمی خود را سرود و سپس به آموختن زبان فرانسه و علوم دینی نیز پرداخته و از فراگیری خوشنویسی نیز دریغ نمی‌كرد كه بعدها كتابت قرآن، ثمره همین تجربه می‌‌باشد.   در سیزده سالگی اشعار شهریار با تخلص بهجت در مجله ادب به چاپ می‌‌رسید. در بهمن ماه 1299 خورشیدی برای اولین بار به تهران مسافرت كرده، و در سال 1300 توسط لقمان الملك جراح در دارالفنون به تحصیل می‌‌پردازد. شهریار در تهران تخلص بهجت را نپسندیده و تخلص شهریار را پس از دو ركعت نماز و تفأل از حافظ می‌گیرد.   غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم روم به شهر خود و شهریار خود باشم   شهریار از بدو ورود به تهران با استاد ابوالحسن صبا آشنا شده و نواختن سه تار و مشق ردیف‌های ...

     امروز(یكشنبه، بیست وهفتم شهریورماه) بیست وسومین سال روز درگذشت محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار و روز بزرگداشت این شاعر است. در آستانه ی این روز نگاهی دارد به روایت شهرزاد بهجت تبریزی _ دختر شهریار _ از زندگی این شاعر معاصر. زندگی شهریار از زبان دخترش این گونه روایت می شود: «پدرم، سیدمحمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار در تبریز متولد شده است. پدرش از وكلای درجه یك تبریز و مردی نسبتا متمول بوده كه گرسنگان بی شماری از خوان كرم او سیر می شده اند و فكر می كنم، همین بلندی طبع و بخشندگی پدرم صفاتی بود كه از پدرش به ارث برده بود. پدرم ایام كودكی را در قراء خشكناب و قیش قورشان گذرانیده و هیچ وقت خاطرات خوشی را كه در دهكده های مزبور داشته، فراموش نكرد. اولین شعرش را در چهارسالگی سروده، آن موقعی بوده كه مستخدم شان به نام رویه برای ناهارش آبگوشت تهیه كرده بود و بابا كه برنج دوست می داشته، خطاب به رویه (رقیه) گفته است: رویه باجی؛ باشیمین تاجی / آتی آت آتیه، منه وئركته (خواهر رویه (رقیه) تاج سر من هستی / گوشت را بده به سگ، به من كته برنج بده) پدر درباره ی خاطرات ایام كودكی اش می گوید: «روزی با بچه های محل مشغول بازی بودم، بعد از مراجعت به خانه به درخت بزرگی كه در وسط حیاط خانه بود، خیره شده و شروع به خواندن شعر كردم. سخنان موزونی كه نمی دانستم چگونه به مغز و زبان من می آمدند، كه ناگهان! پدرم مرا صدا كرد. به صدای بلند پدرم برگشتم. با حالتی ...

  علی ای هُمای رحمت، تو چه آیتی خدا را  که به ما سِوا فکندی، همه سایه هما را بی گمان با شنیدن این بیت زیبا، همگان به یاد مرحوم، شادروان محمد حسین بهجت تبریزی، معروف به «شهریار»، این ترک پارسی گوی زمانمان می افتند که با کلامی دلنشین و اشعاری نغز، روح و روان همه علاقه مندان شعر فارسی را نوازش می دهد. او که پس از یک دوره بیماری طولانی مدت که عمدتا ناشی از کهولت سن و ضعف جسمانی بود، در اولین ساعات روز 27 شهریور ماه سال 1367، در بیمارستان مِهر تهران با این جهان مادی وداع گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد. بدین سان، غروب ستاره ای بزرگ از آسمان نظم و نثر فارسی معاصر ایران زمین، این بار از خِطّه آذربایجان رقم خورد. ضمن تسلیت سالروز درگذشت این استاد گران مایه، یاد و نام او را گرامی می داریم.   شهریار مُلک سخن «استاد شهریار» شهریار مُلک سخن ایران زمین، در سال 1285 ش، با نام «محمد حسین» در محله خُشکناب تبریز، پا به جهان هستی نهاد. پدرش «حاج میرآقا» مردی روحانی و از وکیلان دادگستری بود. محمد حسین مقدّمات فارسی و عربی را نزد پدر آموخت و تحصیلات ابتدایی را در دبستان های «متحده» و «فیوضات»، و دوره دبیرستان را در مدرسه «محمدیه» گذراند. در این مدرسه، مجله ای به نام «ادب» منتشر می شد و محمد حسین، نخستین شعر خود را با تخلّص شعریِ «بهجت» در آن انتشار داد. وی بعدها با تفال از دیوان حافظ، که دوبار انجام گرفت و با توجه به این مصراع از خواجه «که چرخ این سکّه ...

  شهریار شاعری عاشق بود که شعر او جلوه ای از پاکی وجود و تبلور حقیقی احساس بود. با آن دلی که غزال چابک دشت های غزل بود، می خرامید و چشم زیبا دوستِ «شاعـری» را به خود وا می داشت. آن جا که در دامـن دل انگیز «حیـدر بابا» طنیـن می افکند، دل هر عاشق وارسته ای به آن سو می شتافت. او در سیر پر دامنه خویش، در سلوک عاشقی تا بدان جا پیش رفت که سزاوار دریافت خرقه از دستان مرشد طریقت گشت؛ اما فروتنی و خاکساری اش او را به عالم شاعری فرا خواند. روح پر تلاطم و پر تکاپوی نغز پرور او را می ستاییم.   ****************   «شهریار» شاعر پرآوازه پارسی‌گوی آذری‌زبان در قلمرو ادب و فرهنگ ایران از چنان اعتبار و خلاقیت شگفت انگیز هنری و مرتبه والای سخن سرایی برخوردار است كه از تعریف،تمجید و تحسین بی نیاز است. امروز كمتر كسی است كه با شعر و ادب الفتی داشته باشد و «شهریار» را نشناسد و بتواند منكر مقام ممتاز وی در شعر فارسی معاصر شود و این نشانه‌ای است از نفوذ معنوی كلام شاعر در سراچه دل شعر دوستانی كه نگاهی عمیق به جهان دارند. نام «شهریار» فرزند نامدار تبریز سال‌ها است كه از مرزهای ایران گذشته و در چهار گوشه گیتی هر جا كه از ادب فارسی و زبان حافظ، سعدی و فردوسی سخن می‌رود زبانزد پارسی شناسان است و شعر فارسی معاصر با دیوان و آثار وی پیوندی استوار و ناگسستنی دارد. امروز به جرأت می‌توان گفت «شهریار»از برجسته‌ترین مظاهر جهان شعر و پر فروغ‌ترین ستارگان آسمان ادب ایران ...

  آمـدی، جـانـم بـه قـربـانـت ولــی حـالا چـرا بی وفـا حـالا کــه من افـتــاده ام از پـا چـرا نوشـدارویی و بعـد از مرگ سهـراب آمدی  سنگدل این زودتر می خــواستی، حالا چـرا عـمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست  من که یک امروز مهـمـان توام، فـردا چـرا نـازنـیـنا مـا بـه نـاز تـو جـوانـــی داده ایــم  دیگـر اکنون با جوانان ناز کـن، بـا مـا چـرا وه کـه بـا ایـن عـمرهـای کـوتـه بی اعـتبار  این همه غافل شدن از چون منی شیدا چـرا شورفرهادم به پرسش سر بزیر افکنده بود ای لـب شـیـرین جـواب تـلخ سربالا چـــرا ای شب هجران که یکدم در تو چشم من نخفت  این قدر با بخت خواب آلود من، لالا چـرا آسمان چـون جمع مشتاقان پریشان می کند  در شگـفـتم من نمی پاشد ز هـم دنــیـا چـرا در خـزان هـجر گـل ای بلبل طبع حــزین  خامُـشی شـرط وفـاداری بـود، غـوغـا چـرا شهـریارا بی حبـیب خود نمی کردی سفر این سفـر راه قـیامت می روی، تـنهـا چـرا کسی نیست در این گوشه فراموشتر از من وز گوشه نشینان توخاموشتر از من هر کس به خیالیست هم آغوش و کسی نیست ای گل به خیال تو هم آغوشتر از من می*نوشد از آن لعل شفقگون همه آفاق اما که در این میکده غم نوشتر از من افتاده جهانی همه مدهوش تو لیکن افتاده*تر از من نه و مدهوشتر از من بی ماه رخ تو شب من هست سیه*پوش اما شب من هم نه سیه*پوشتر از من گفتی تو نه گوشی که سخن گویمت از عشق ای نادره گفتار کجا گوشتر از من بیژن*تر از آنم که بچاهم کنی ای ترک خونم ...

محاکمه عاملان جنایت هولناک در شهریار/ زن جوان عامل اصلی قتل 2 مر دسه مرد و زن که با همدستی یکدیگر 2 مرد را در خانه‌‌ای در شهریار به قتل رسانده و جسد یکی از آنها را آتش زده بودند، هفته آینده در دادگاه کیفری پای میز محاکمه قرار می گیرند. به گزارش خبرنگار مهر، شامگاه 24 اردیبهشت سال 89 مردی به اداره آگاهی شهریار مراجعه و عنوان کرد، مردی به نام مهدی که از دوستان پسرم علی است، با من تماس تلفنی گرفت و ادعا کرد فرزندم به قتل رسیده و جسد وی حوالی جاده فردوسیه شهریار رها شده است. با اطلاعاتی که این مرد در اختیار کارآگاهان جنایی قرار داد، آنها در قالب یک گروه عملیاتی به محل رها شدن جسدمرد جوان ـ علی ـ اعزام و در آنجا متوجه یک نایلون آبی رنگی شدند که در جاده رها شده بود. کارآگاهان جنایی پس از بررسی نایلون آبی رنگ ‌که از آن بوی تعفن به مشام می‌رسید با جسد مرد پتو پیچ شده‌ای مواجه شدند که به نظر می‌رسید چند روزی از مرگش می‌گذرد. ماموران پس از کشف جسد و شناسایی آن از سوی خانواده‌اش، موضوع را به بازپرس برجسته، کشیک ویژه قتل دادسرای عمومی و انقلاب شهریار اطلاع دادند و دقایقی بعد با حضور بازپرس کشیک دادسرا در محل کشف جسد، با هماهنگی قضایی، جسد برای بررسی علت مرگ به پزشکی قانونی منتقل شد. بازپرس ویژه قتل هنگام بررسی صحنه حادثه متوجه شد آثار لاستیکهای یک کامیون در کنار جسد وجود دارد و به یقین عاملان جنایت جسد را با کامیون به کنار جاده انتقال داده‌اند.باهماهنگی ...

      با انفجار تانكر گاز 19 هزار لیتری گاز، حریق به جان كارخانه رنگ سیمین‌دشت شهریار افتاد. رضایی، مدیرعامل جمعیت هلال احمر شهریار در گفت‌و گو با ایسنا، گفت: در ساعت هشت شب گذشته (دوشنبه)، صدای انفجار مهیبی شهرستان شهریار را در برگرفت. وی ادامه داد: امدادگران هلال احمر و تیم ارزیاب از طریق تماس شهروندی در جریان آتش‌سوزی در كارخانه رنگ سیمین‌دشت شهریار قرار گرفتند و به محل اعزام شده و با حضور در صحنه حادثه با حریق گسترده‌ای مواجه شدند كه به جان كارخانه رنگ‌سازی افتاده بود. مدیرعامل جمعیت هلال احمر شهریار افزود: با حضور امدادگران آتش‌نشانی، اطفای حریق در دستور كار قرار گرفت و امدادگران پس از یك عملیات شش ساعته حریق را مهار كردند. همچنین عبدالملكی، رییس سازمان آتش‌نشانی شهریار،‌ در مورد این حادثه به ایسنا، گفت: شب گذشته (دوشنبه) یك تانكر 19 هزار لیتری حامل گاز در محوطه كارخانه رنگ سازی سیمین‌دشت، به علت نامعلومی دچار حریق شد كه با سرایت آتش این تانكر به یك تانكر حامل گاز دیگر، حریق بزرگی به جان كارخانه رنگ سازی افتاد. وی ادامه داد: یكی از تانكرها به علت شدت حریق در آتش ذوب شده و خسارات زیادی وارد آورد. رییس سازمان آتش‌نشانی شهریار با بیان اینكه كارخانه رنگ سازی سیمین‌دشت به طور كامل در آتش سوخته است. به گفته وی خوشبختانه این حادثه تلفات جانی در پی نداشته است، اما كلیه مواد رنگی و شیمیایی در انبار و كارخانه به طور كامل سوخته و خسارات ...

   مراسم گلباران آرامگاه شهریار و گرامی داشت روز شعر و ادب فارسی شامگاه گذشته (شنبه، ۲۶ شهریورماه) در تبریز برپا شد. در آستانه ی روز شعر و ادب فارسی و روز بزرگداشت شهریار و با حضور سیدمحمدحسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ، حجت الاسلام میرتاج الدینی معاون پارلمانی رییس جمهور و جمعی از مسؤولان استانی، مزار استاد شهریار در مقبرهٔالشعرای تبریز گلباران شد. در ادامه، آیین بزرگداشت روز شعر و ادب فارسی در مجتمع فرهنگی هنری ۲۹ بهمن تبریز برگزار شد. وزیر ارشاد در این مراسم از شهریار به عنوان شاعری مردمی و دینی یاد کرد و گفت: خدمات این استاد بزرگ در عرصه شعر و ادب و شناساندن فرهنگ اصیل اسلامی و ایرانی بر کسی پوشیده نیست و همواره در یادها و خاطره ها باقی می ماند. حسینی آثار شهریار را جاویدان و ماندگار دانست و گفت که این آثار در گستره جهانی بی نظیر و بی بدیل است. او شعرهای استاد شهریار را حامل پیام های مذهبی دانست و افزود: اشعار وی نماد وحدت ملی و انسجام و همبستگی است و جایگاه ادبی وی قابل تقدیر است.... / خبرگزارى ایسنا