سیمین بهبهانی

بیوگرافی زنده یاد سیمین بهبهانی +عکس سیمین خلیلی معروف به "سیمین بهبهانی" شاعر سرشناس  ،روز ۲۸ تیر ۱۳۰۶ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. او فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج ملا علی خلیلی تهرانی است. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌‌گفت و   ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و رمان‌ نویس هم بود. مادر او فخرعظمی ارغون ( 1316 ه.ق - 1345 ه.ش ) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن قمر خانم عظمت السلطنه (فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم ونثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوییسی آموخت. زنی که از شاعران موفق زمان خود بود، در انجمن نسوان وطن خواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود. به عضویت  کانون بانوان و حزب دموکرات هم درآمد و به عنوان معلم زبان فرانسه در  وزارت فرهنگ آن زمان (آموزش و پرورش) خدمت می کرد.پدر و مادر سیمین که در سال 1303 ازدواج کرده بودند، در سال 1310 از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.   سیمین هم خود ابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و با نام فامیلی همسر خود نام بردار شد و هر چند بعدتر با منوچهر ... سیمین بهبهانی

 اخبار فرهنگی - به بهانه نوشته ای ازعلیرضا قزوهشاعری که مقهور سیمین بهبهانی نمی شود! " سیمین بهبهانی شعر «دوباره می سازمت وطن» را نه به قصد خواندن "داریوش" اقبالی که در اسفند 1360 – یعنی 33سال پیش- سرود و به بانوی قصه فارسی- سیمین دانشور- تقدیم کرد".  آقای علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در متنی که به مناسبت درگذشت خانم سیمین بهبهانی منتشر کرده با نقل دیالوگی و نقل قول هایی و این که «کسی که با شاعران بزرگی چون حافظ و بیدل و مولانا شب نشینی دارد و دمخور روح و زبان و فکر آن بزرگان است، مقهور شاعرانی چون سیمین نمی شود» نسبت هایی به بانوی درگذشته داده یا ازبان دیگران نقل کرده که نه با داعیه شاعری او سازگار است و نه با منصبی که از آن طریق امرار معاش می کند و نه اساسا روشن می کند که اگر مقهور نشده چرا به این قضیه پرداخته و وقت شریف خود را به موضع و موضوعی که حقیر می پندارد، اختصاص داده است؟ قزوه از قول دیگری می نویسد و بعد خود صحه می گذارد که : «تمام دیوان سیمین از نظر من با چهار غزل حسین منزوی قابل قیاس نیست.» یا این نظر درست نیست و نظر ایشان تنها نظر ایشان است که جای بحث ندارد و یا به فرض، مرحوم منزوی شاعرتر بوده. خوب که چی؟ چون مرحوم منزوی شاعرتر بوده از مرحومه سیمین که تازه درگذشته یاد نکنیم و خانواده و دوستداران او بروند سراغ مرحوم منزوی؟با این منطق اگر بازیگری می میرد نیز او را باید با یک بازیگر ...

سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود   28 تیرماه؛ زادروز سیمین بهبهانی شاعر معاصر ایرانسیمین خلیلی معروف به سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ تهران - درگذشته ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ تهران) نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایرانی و از بنیان‌گذاران کانون نویسندگان ایران بود. سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند.شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی هم‌چون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. سیمین بهبهانی به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است. زندگی شخصی سیمین بهبهانیسیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی در بیست و هشتم تیر ۱۳۰۶ خورشیدی برابر با ۲۰ ژوئیه ۱۹۲۷ میلادی در تهران به دنیا آمده بود. وی فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) بود. حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی که از رهبران مشروطه بود، عموی پدر او و علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی پدربزرگ اوست. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌گفت و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمان‌های متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.مادر سیمین بهبهانی  فخرعظما ارغون (۱۳۱۶ ه. ق - ۱۳۴۵ ه. ش) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن ...

«سیمین بهبهانی» هم اگرچه سایه‌اش بر سر ما و در قید حیات است اما از آن نام‌هایی است كه ناخواسته تو را به حال و هوای عجیبی می‌كشاند. من تا همین چند ماه پیش سیمین را ندیده بودم. اما از همان كودكی با شعرهایش و با همین خاصیت جادویی نامش زندگی كرده بودم. افشین علا در روزنامه اعتماد نوشت: «سیمین بهبهانی» هم اگرچه سایه‌اش بر سر ما و در قید حیات است اما از آن نام‌هایی است كه ناخواسته تو را به حال و هوای عجیبی می‌كشاند. من تا همین چند ماه پیش سیمین را ندیده بودم. اما از همان كودكی با شعرهایش و با همین خاصیت جادویی نامش زندگی كرده بودمشده است كسی را ندیده باشید، اما با نام او زندگی كرده باشید؟ حس عجیبی است. نادیده نام او با ذهن و جان شما الفتی غیرقابل توصیف پیدا می‌كند. مثلا نام «فروغ» برای نسل ما تداعی‌كننده چه حس و حال‌هایی است؟ ما كه او را ندیده‌ایم. البته با شعرهایش زندگی كرده‌ایم، ولی این حس، چیزی فراتر از شخصیت شاعری اوست. خود نام «فروغ» برای هر یك از ما تداعی‌كننده احساس تعلقی وصف‌ناشدنی است. یا مثلا نام «سهراب» جدای از اشعار او، به گونه‌یی دیگر از جنسی دیگر ذهن و جان ما را درگیر می‌كند.«سیمین بهبهانی» هم اگرچه سایه‌اش بر سر ما و در قید حیات است اما از آن نام‌هایی است كه ناخواسته‌ تو را به حال و هوای عجیبی می‌كشاند. من تا همین چند ماه پیش سیمین را ندیده بودم. اما از همان كودكی با شعرهایش و با همین خاصیت جادویی نامش زندگی كرده بودم. ...

دی ٨٥ بود که سیمین بهبهانی را در چهاردهمین نشست شعرخوانی مجله فرهنگی- هنری «اهورا» به دانشگاه هنر تهران دعوت کردم. مراسم با سخنرانی سیمین بهبهانی و سپس شعرخوانی وی آغاز شد و در ادامه دانشجویان دانشگاه هنر شعر خواندند. روزنامه شهروند: دی ٨٥ بود که سیمین بهبهانی را در چهاردهمین نشست شعرخوانی مجله فرهنگی- هنری «اهورا» به دانشگاه هنر تهران دعوت کردم. مراسم با سخنرانی سیمین بهبهانی و سپس شعرخوانی وی آغاز شد و در ادامه دانشجویان دانشگاه هنر شعر خواندند. پایان مراسم با خواندن غزل معروف وی «دوباره می‌سازمت وطن»، ایشان را تا سردر دانشگاه هنر بدرقه کردیم. این گفت‌وگو حاصل همان دوران است.قرار بود این گفت‌وگو تمامی دوره‌های زندگی و شعر‌ ایشان را دربر بگیرد و طی دیدارهای متعددی که از ‌سال ٨٥ تا‌ سال ٩٢ با استاد داشتم، اما هرگز امکان گفت‌وگوی مجدد برای پایان این گفت‌وگو فراهم نشد. هربار که برای ادامه گفت‌وگو قرار می‌گذاشتیم سیمین خانم با لبخند همیشگی‌اش آن را به وقت دیگری موکول می‌کردند و با درست‌کردن ناهار و گاه شام، من را میهمان می‌کردند و از هر چیزی غیر از گفت‌وگو حرف می‌زدیم. اینها موجب شد این گفت‌وگو هرگز به پایان نرسد، همچون حضور جاودانه او بر قله‌های ادبیات فارسی، به‌ویژه غزل امروز که او را و غزلش را زنده نگه داشته است تا این ادبیات همچنان راه خود را با همه کارشکنی‌ها و سنگلاخ‌ها بپیماید.برای شروع این گفت‌وگوی درازآهنگ، مایلم به قبل از ...

مراسم تشییع پیکر سیمین بهبهانی با حضور جمعی از مردم و هنرمندان در تالار وحدت در حالی برگزار شد. مراسم تشییع پیکر سیمین بهبهانی با حضور جمعی از مردم و هنرمندان در تالار وحدت در حالی برگزار شد که شرکت کنندگان در این مراسم با امتناع از خواست مجری این برنامه برای حفظ حرمت شرعی مراسم تشییع و فرستادن صلوات و قرائت فاتحه، در حرکتی عجب تنها باکف زدن و نیز بیان عبارت «درود بر سیمین بهبانی» پیکر وی را به سمت بهشت زهرا مشایعت کردند!مراسم تشییع پیکر سیمین بهبهانی شاعر معاصر صبح امروز با حضور چهره‌هایی همچون علی مرادخانی (معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، بهمن فرمان‌آرا، جعفر پناهی، نسرین ستوده، ضیاء موحد، فرهاد فخرالدینی، علی دهباشی، اکبر زنجانپور، علی میرزائی، علی باباچاهی، یغما گلرویی، محمد نوری‌زاد، فاطمه راکعی، محمود معتقدی، ناصر فیض، ساعد باقری، عبدالحسین مختاباد، گوهر خیراندیش، رویا نونهالی، مهناز افشار، سیروس ابراهیم‌زاده، مریم بوبانی، محمد متوسلیان، منوچهر حسن‌زاده، ناهید توسلی در مقابل تالار وحدت برگزار شد.ابوالحسن تهامی داماد سیمین بهبهانی در این مراسم در سخنان خود با تشکر از مردم به خاطر بدرقه سیمین بهبهانی گفت: امروز آغاز زندگی جاودان غزل بانوی شعر پارسی است. چند روز پیش تنها پیکر او بود که زوال گرفت اما آن چه که از گذرگاه ذهن او تراویده است تا جاودان، جاوید با ما است. او امروز باحضور شما زندگی جاویدش را آغاز خواهد کرد.وی ...

علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در دومین یادداشت خود به مناسبت درگذشت سیمین بهبهانی در وبلاگش نوشت: من تنها به عنوان یک فرزند کوچک این انقلاب می‌گویم اتفاقا از جنازه سیمین و فکر سیمین سوء استفاده شد تا عده‌ای ورشکسته، انقلاب را تحقیر کنند. خبرگزاری مهر: علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری که همزمان با درگذشت سیمین بهبهانی با نگارش یادداشتی جنجالی در وبلاگ خود درباره این شاعر به ظاهرا نظر پدراخته بود، در یادداشت دیگری به آنچه که در مراسم تشییع سیمین بهبهانی گذشت واکنش نشان داد. متن این یااداشت به شرح زیر است:سیمین را بسیار بیشتر از آنچه بر زبان راندم دوست دارم و قبول دارم و برایش فاتحه هم خواندم و می‌خوانم. آن دوست که با من گفتگو کرده بود هم در عالم واقعیت حضور دارد، حضوری بس پررنگ، از آن جنس حضورها که بسیاری از بزرگان این مرز و بوم او را می‌شناسند و صاحب ده‌ها اثر منظوم و منثور و نقد و پژوهش است و بزرگانی چون شفیعی کدکنی مهر تایید بر آثارش زده‌اند و تقدیم به او قصیده هم گفته‌اند. او خود زنده است و این متون را می‌خواند و روزی لابد اگر صلاح بداند سخنش را رویاروی خواهد گفت. این را گفتم که گفته باشم مرام من دروغگویی و پنهان شدن پشت سر این و آن نیست. آن گزارش واقعی‌ترین گزارشی ست که با همه تلخ بودن‌هایش عین واقعیت است.اما دوستان و دشمنان عزیز! گله های من از جنس گله‌های شخصی و پاسخی به طعن و کنایه‌های به من ...

رفتم اما دل من مانده  بر دوست هنوزمیبرم جسمی و دل در گرو اوست هنوز   بگذارید بآغوش غم خویش رومبهتر از غم بجهان نیست مرا دوست هنوز   گرچه با دوری او زندگیم نیست ولییاد او میدمدم جان به رگ و پوست هنوز   همچو گل یکنفسم جا بسرسینه گرفتسینه ی غمزده زآن خاطره خوشبوست هنوز   رشته ی مهر و وفا شکر که از دست نرفتبرسر شانه ی من تاری از آن موست هنوز   بعد یک عمر که با او بوفا سر کردمبا که این دردبگویم؟ که جفاجوست هنوز   تادل ناله ی جانسوز بر آرم همه عمرهمچو چنگم سر غم بر سر زانوست هنوز   با همه زخم که "سیمین" بدل از اوداردمیکشد نعره که آرام دلم اوست هنوزسیمین بهبهانی منبع:lat.blogfa.com

  سنگ گور (سیمین بهبهانی )  ای رفته ز دل رفته ز بر ،رفته ز خاطربر من منگر تاب نگاه تو ندارم   بر من منگر زانکه به جز تلخی اندوهدر خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم   ای رفته ز دل ،راست بگو !بهر چه امشببا خاطره ها آمده ای باز به سویم؟   گر آمده ای از پی آن دلبر دلخواهمن آن نیم او مرده و من سایه اویم   من آن نیم آخر دل من سرد و سیاه استاو در دل سودا زده از عشق شرر داشت   او در همه جا ،با همه کس ،در همه احوالسودای تو را ای بت بی مهر به  سر داشت   من آن نیم ،این دیده ی من سرد و خموش استدر دیده او آن همه گفتار نهان بود   وان عشق غم آلوده در آن نرگس شبرنگمرموز تر از تیرگی شامگهان بود   من او نیم آری ،لب من این لب بی رنگدیریست که با خنده یی از عشق نشکفت   اما به لب او همه دم خنده ی جان بخشمهتاب صفت بر گل شبنم زده می خفت   بر من منگر تاب نگاه تو ندارمآن کس که تو می خواهیش از من به خدا مرد   او در تن من بود و ندانم که به ناگاهچون دید و چها کرد و کجا رفت و چرا مرد   من گور ویم ،گور ویم بر تن گرمشافسردگی و سردی کافور نهادم   او مرده و در سینه ی من ،این دل بی مهرسنگی ست که من بر سر آن گور نهادم منبع:seemorgh.com

اخبار فرهنگی - سیمین بهبهانی بستری شد سیمین بهبهانی حال مساعدی ندارد و در بیمارستان بستری است. فریبرز رئیس ‏دانا - مدیر نشر نگاه و ناشر آثار سیمین بهبهانی - در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت این شاعر غزل‌سرا گفت: من اکنون همراه با خانواده این شاعر در بیمارستان هستم، حال او مساعد نیست و هوشیاری‎اش پایین نیست.او اضافه کرد: ایشان از شب گذشته (چهارشنبه) در بخش ویژه بستری است و باید برای او دعا کنیم.خانواده سیمین بهبهانی تمایل ندارند فعلا درباره وضعیت این شاعر صحبت کنند.سیمین بهبهانی‌ زاده‌ی سال 1306 است و از میان آثار او می‌توان به «سه‌تار شکسته»، «جای پا»، «چلچراغ»، «رستاخیز» و «یک دریچه آزادی» اشاره کرد.اخبار فرهنگی - ایسنا