چیزهایی که ممکن نیست در چین پیدا کنید : تصور عمومی این است که در چین همه چیز ...

تصور عمومی این است که در چین همه چیز پیدا می‌شود اما جالب است بدانیم در چین هم چیزهایی هست که شاید پیدا کردن آنها دشوار باشد. مجله مهر ـ شراره داودی: تصور عمومی این است که در چین همه چیز پیدا می‌شود اما جالب است بدانیم در چین هم چیزهایی هست که شاید پیدا کردن آنها دشوار باشد.

 کشور چین سال‌هاست که توانسته اقتصاد جهان را در دست بگیرد و برای این کار کالاهای زیادی را در بخش‌های مختلف تولید کرده و بازار صادرات آن‌ها بسیار گرم است، به طوری‌که کالاهای چینی با درجه کیفی‌های مختلف می‌توان در جای‌جای جهان پیدا کرد. مسئولان چینی به سمت فضای بازتری رفته اند تا اقتصاد کشورشان هم رونق پیدا کند. با این حال برخی چیزها هستند که شاید استفاده از آن‌ها و آشنا شدن با محصولات دیگر کشورها باعث شود محصولات داخلی را از چشم بیندازد، از همین رو چیزهایی هستند که چینی‌ها نمی‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.

برنامه اینستاگرام

با اینکه مسئولان چینی خبر از باز شدن این برنامه در جهت استفاده از بازارهای جهانی داده بودند، اما این اتفاق نیفتاد و در بیشتر مناطق این کشور دسترسی به برنامه اصلا وجود ندارد.

چین بعد از تظاهرات طرفداران دموکراسی هنگ کنگ در سال ۲۰۱۴ که سر و صدای زیادی کرد، به اشتراک گذاشتن تصاویر را ممنوع اعلام کرده بود.

در حال حاضر دسترسی به برنامه‌های اجتماعی در محدوده فایروال بزرگی که چین در یک پروژه سانسور و بیش از یک دهه قبل اجرا شده است، کار چندان ساده‌ای به نظر نمی‌رسد.



موتور جست‌وجوی گوگل

سیستم پیام رسان گوگل (جی‌میل) یکی از خدمات گوگل است که دسترسی به آن بسیار محدود اتفاق می‌افتد.

گوگل سال‌های زیادی است درباره مسئله سانسور با پکن مشکل دارد، در سال ۲۰۱۰ گوگل ترافیک جست و جو در چین را بدون سانسور در اختیار کشور قرار داد و این بخش را از بازار اصلی خودش جدا کرد. بعد از این اتفاق روابط آن‌ها کمی بهبود پیدا کرد.

دسترسی کاربران برای استفاده از سیستم پیام رسان گوگل از طریق یک شبکه خصوصی مجازی اتفاق می‌افتد.



وب‌سایت‌ها

پکن دسترسی به سایت‌های زیادی را بسته است، به جز وب‌سایت‌های غیراخلاقی، سایت‌هایی که در آن به انتقاد از حزب کمونیستی می‌پردازد یا درباره مسائل حقوق بشری صحبت می‌کند، نیز در لیست سیاه قرار دارد.

حافظه جست و جو هم از مواردی است که در پکن سانسور می‌شود و مشخص نیست چه واژه‌هایی بیشتر در اینترنت مورد توجه بوده‌اند.



فیلم‌های خارجی

برنامه‌ریز‌های چینی در سال تنها اجازه نمایش ۳۴ فیلم را می‌دهند، در زمینه دسترسی به فیلم‌های هالیوودی چین شرایط را بسیار محدود کرده است. در این میان فیلم‌هایی هم که مورد تایید واقع می‌شوند به دست سانسورچی‌ها سپرده می‌شود تا هرنکته‌ای که در حزب کمونیست توهین آمیز یا خرابکارانه به نظر می‌آید را حذف کنند.

فیلم‌سازان داخلی و مخاطبان به فیلم‌های کوتاه هالیوودی علاقه زیادی دارند و هالیوود هم امیدوار است بتواند بازار خودش را در این منطقه حفظ کند.

البته چین توانسته صنعت داخلی خودش را در این مدت به وجود بیاورد و «علی‌بابا» تبدیل به مرکزی برای تولید فیلم‌ شده است.



کتاب‌های الکترونیک

محتوای برنامه‌های دیجیتال از چیزهایی است که در چین پیش از در اختیار قرار گرفتن مورد بررسی قرار می‌گیرد. در چند ماه اخیر دسترسی به برنامه‌هایی که به ارائه کتاب‌های دیجیتال یا موسیقی و فیلم‌ها می‌پرداختند، ممنوع شده و قوانین تازه‌ای برای شرکت‌هایی که می‌خواهند در بازار این کشور حضور داشته باشند، وضع شده است که روند طولانی دسرتسی به مجوزها حتی باعث شده برخی کشورها منصرف شوند.



کتاب

اداره کل مطبوعات و انتشارات در چین همه کتاب‌ها را پیش از اینکه منتشر شوند، بررسی می‌کند، اما بحث‌هایی مانند حقوق بشر، حزب کمونیست، صحبت درباره ثروت مقامات چینی از مسائلی است که نباید در کتاب‌ها وجود داشته باشد.

دولت چین در برخورد با ناشرین و نویسندگان بسیار سخت گیر است و در همین راستا انتشارات زیادی را بسته است. 

ویدیو : چیزهایی که ممکن نیست در چین پیدا کنید