متن و حواشی روز ششم جشنواره فیلم فجر : متن و حواشی روز ششم جشنواره فیلم فجر تضمین ...

متن و حواشی روز ششم جشنواره فیلم فجر

تضمین فروش میلیاردی رسوایی ده نمکی، اعتبار میرکریمی حفظ شد

سه سانس نخست ششمین روز جشنواره فیلم فجر به عنوان مهم ترین نمایش های روز سالن اصلی کاخ جشنواره را تا عصر پر نگه داشت و در این میان همان گونه که پیش بینی شده بود، اکران «رسوایی» آخرین ساخته ده نمکی با استقبال کم سابقه ای همراه گشت اما در کنار اکران های روز ششم، مطابق با پیش بینی «تابناک» یک فیلم مهم به بخش خارج از مسابقه افزوده شد و جدول نمایش جشنواره تکمیل شد.

به گزارش «تابناک»؛ روز ششم جشنواره سی و یکم با یک اتفاق ارزشمند همراه بود که شاید مهم ترین اتفاق روز باشد و آن هم بازگرداندن «زندگی مشترک آقا و خانم محمودی» ساخته روح الله حجازی به جشنواره است که اتفاقی بعید به نظر می رسید اما علی الظاهر پیگیری مسئولان این فیلم و منتقدان با پاسخ مثبت شمقدری همراه شد.

 

بر همین اساس این ملودرام، تنها سانس خالی سالن اصلی جشنواره (سانس ساعت 22 روز دهم) را به خود اختصاص داد تا در بخش خارج از مسابقه فرصت نمایش پیدا کند و دومین فیلم حجازی که مضمونی نزدیک به «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» فیلم پیشین این کارگردان دارد، توسط مخاطب خاص و تاثیرگذار مشاهده شود و که این یک اتفاق مبارک و تایید خبر روز پیشین «تابناک» نیز محسوب می شود.

از این اتفاق که بگذریم باید به سه فیلم مهم روز سه شنبه اشاره ای اجمالی داشت. مسعود ده نمکی پس از ساخت سه گانه «اخراجی ها»، این بار با «رسوایی» به جشنواره فیلم فجر بازگشت؛ رویدادی که ده نمکی دل خوشی از آن ندارد اما تلاش می کند خود را به سطح استانداردهای جشنواره برساند و به همین دلیل به اذعان خودش، مدت هاست در حال فراگیری کارگردانی از ابراهیم حاتمی کیا است و به همین دلیل در ابتدای تیتراژ «رسوایی» از ابراهیم تقدیر کرد.

پیش بینی ها با اصل وقایع تطبیق یافت و «رسوایی» سانس نخست روز ششم جشنواره را یکی از شلوغ ترین سانس های نخست جشنواره کرد و اسباب سحرخیزی مخاطبان خاص را فراهم ساخت؛ مخاطبان خاصی که گروهی شان خیلی خاص هستند و در جایگاه هایی خارج از منتقد و خبرنگار و عمدتاً در قالب میهمان بعضاً حتی با اطفالشان به جشنواره می آیند! همین فضا باعث شد در نشست خبری این فیلم نیز، عرصه برای خبرنگاران تنگ شود.

«رسوایی» سوای ضعف های روایی و فنی، از مضمون ارزشمندی برخوردار است. چهارمین فیلم بلند ده نمکی روایت یک روحانی با بازی متفاوت اکبر عبدی است که به واسطه یک سلسله اتفاقات با یک زن بدکاره با بازی الناز شاکردوست مواجه می شود و طالب این زن بدکاره که یک بازاری پول پرست با بازی محمدرضا شریفی نیا است، سعی در بردن آبروی روحانی می کند.

فیلم مضامین اخلاقی و مذهبی را پوشش داده اما حجم بالای پیام هایی که قرار است به مخاطبان منتقل شود آنقدر فراوان است که حرف ها رو زده شده و در عمق نرفته است. «رسوایی» به لحاظ فنی رشد ده نمکی را نشان می دهد و از هم اکنون می توان چشم انتظار فروش تضمین شده ی میلیاردی اش در اکران نوروز 92 بود. با این حال به ده نمکی می توان توصیه کرد، روحیه یادگیری فنی اش از دیگر کارگردانان را نیز تقویت کند و بر نوشتن سناریو توسط خود اصرار نورزد که بزرگ ترین کارگردانان جهان، سناریوی پخته دیگران را به مرحله تولید می رسانند.

اشاره نهایی به حواشی اکران «رسوایی» در کاخ جشنواره است که الناز شاکردوست با ارسال نامه ای خطاب به اهالی رسانه و منتقدین، نقدهای صورت پذیرفته نسبت به بازی هایش در یک دهه اخیر را علت غیبتش در نشست خبری فیلم ده نمکی عنوان کرده و علی الظاهر به این نقدها معترض بوده و علی الظاهر خود را یک بازیگر توانمند تلقی کرده است.

 

واقعیت آن است که شاکردوست و بسیاری از چهره های شبیه به او که متاسفانه رشد قارچی در سینمای ایران یافته اند، صرفاً به واسطه ظاهر و جذابیت هایشان برای افزایش فروش فیلم در کستینگ قرار می گیرند و الا شاکردوست اصولاً توان ارائه بازی تیپ را هم ندارد. با این حساب رفتار عاقلانه این بود که به افکارعمومی توهین نمی شد و شاکردوست حداقل همچون برخی هم تیپ هایش کسالت را بهانه غیبت در این نشست، مطرح می کرد.

«من عاشق سپیده صبحم» که در واقع اسمش پیش از این، «من از سپیده صبح متنفرم» بود نیز دومین اثری بود که به نمایش درآمد. فیلم علی رغم ساخت با بودجه محدود، یک اثر جالب بود که علی کریم از شاگردان عباس کیارستمی ساخته بود و به مدل فیلم سازی کیارستمی نیز شباهت هایی داشت. فیلم علی رغم نقاط مثبتش، از ریتم بسیار کندی برخوردار بود، به شکلی که بخشی از سالن در نقاطی از فیلم به خواب فرورفته بودند و شانس بسیار اندکی برای اکران وسیع در سال 92 خواهد داشت و در صورت اکران نیز نمی توان چشم انتظار فروش بالایی برای این اثر بود.

«خسته نباشید!» سومین و شاید مهم ترین فیلم روز محسوب می شد که شاید کمتر از فیلم «رسوایی» مورد توجه قرار گرفت اما جزو ساخته های ارزشمند حوزه هنری است که در جشنواره حضور دارد. فیلم با هزینه میلیاردی ساخته نشده و افشین هاشمی و محسن قرایی کارگردانی مشترکش را برعهده داشته اند. در این اثر بی شک رضا میرکریمی به عنوان تهیه کننده اثر که ایده و طرح اصلی را خودش به زوج کارگردان اثر پیشنهاد کرده، نقش مهمی داشته و تم فیلم به آثار میرکریمی نزدیک است و بی شک با این اثر دارای ساختار محکم روایی، اعتبار میرکریمی حفظ و تقویت شد.

«خسته نباشید!» از سناریوی روان و ریتم خوبی برخوردار است و علی رغم آنکه بازیگر چهره ای در آن نقش آفرینی نمی کند، اما مملو از بازیهای درآمده و باورپذیر است که نشان می دهد در شهرستان ها چه استعدادهای نابی نهفته است و امثال شاکردوست ها صرفاَ به خاطر جذابیت های ظاهری جای این بازیگران را پر کرده اند. در فضای پر از ناامیدی سینمای ایران، این فیلم داستان مسافرت دو ایرانی و دو ساکن کانادا را روایت می کند و ضمن خلق موقعیت های خاص، به معرفی پیشینه های فرهنگی و طبیعی ایران بدون آنکه اثر ذره ای جنبه تبلیغاتی و سفارشی بگیرد، می پردازد.

این فیلم که در ادامه جریان نوی فیلم سازی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مبنی بر ساخت آثاری با محتوای ملی و دارای نگاه نقادانه است که نیم نگاهی نیز به گیشه دارد. هر چقدر درباره «حوض نقاشی» دیگر ساخته ارزشمند حوزه در جشنواره سی و یکم با قاطعیت می توان درباره گیشه موفق سخن گفت، درباره «خسته نباشید!» با احتیاط می توان اظهارنظر کرد. به هر حال باید پذیرفت فروش فیلم تا حدودی به حضور بازیگران توانمندِ چهره بستگی دارد و این فیلم علی رغم برخورداری از بازیگران توانمند، بازیگر سرشناسی ندارد و داستان سرگرم کننده و به قول تجاری سازها «دخترو پسرپند» ندارد اما احتمالاً حداقل هزینه تولیدش را بازخواهد گرداند.

حوزه هنری مسیری را در پیش گرفته که در صورت ورود کاگردانان بیشتر به این فضا، ذائقه مخاطب ایران بیشتر تغییر خواهد کرد و به تماشای هر فیلمی نخواهد نشست؛ این اتفاقی است که در 20 سال اخیر یک بار رخ داده و باعث شد سازندگان فیلم فارسی های بی محتوا با چنان شکست های تجاری روبرو شوند که بسیاری شان مسیر فیلم سازان را به سمت ملودرام ها پیرامون دغدغه های اجتماعی سوق دهند و با استقبال مخاطب از نگاه تازه شان، به استمرار جضور در این سطح فیلمسازی تشویق شدند.

فیلم «گام های شیدایی» ساخته حمید بهمنی سانس چهارم اکران را در اختیار داشت و متاسفانه یکی از ضعیف ترین شکل ترسیم جنایت های آمریکا در خاورمیانه را به تصور کشیده بود و مصداق دفاع بد است. بهمنی پس از ساخت فیلم های فراوانی که اکثراً به شکست مواجه شده، همچنان طرف قرارداد می شود.

بی شک برخی از کارگردانان اگر فیلم هایشان خروجی بسیار ضعیفی داشته باشد و همچنان به ایشان پروژه میلیاردی سفارش داده شود، درصدد اصلاح شیوه خود بر نمی آیند و بهمنی مصداق همین مسئله است. «عملیات مهد کودک» نیز اکران آخر و خارج از مسابقه روز ششم بود که فیلمی در ژانر کودک بود که شاید در سطح جشنواره محسوب نمی شد اما به هر حال یکی از نماینده های سینمای کودک در جشن سی و یکم بود.

در روز هفتم جشنواره به استقبال فیلم تازه داریوش مهرجویی خواهیم رفت و در سانس نخست برج میلاد، «چه خوبه که برگشتی» اکران خواهد شد؛ فیلمی که امید می رود بازگشت مهرجویی به دوران درخشانش باشد و حداقل ضعیف تر از فیلم پیشینش ارزیابی نشود. «دهلیز» به کارگردانی بهروز شعیبی و «دربند» اثر پرویز شهبازی دو اثر مهم دیگری است که چهارشنبه اکران می شود و می تواند یکی از مهم ترین روزهای جشنواره را رقم بزند. «بزرگمرد کوچ» به کارگردانی صادق دقیقی و «قصه عشق پدرم» اثر محمدرضا ورزی دیگر نمایش های هفتمین روز است./تابناک

 

ویدیو : متن و حواشی روز ششم جشنواره فیلم فجر