كیفیت كابل هایی كه رنگ فراموشی گرفته : قدیم تر ها كه پدربزرگ ومادربزرگان ...
قدیم تر ها كه پدربزرگ ومادربزرگان ما برای ارتباط با دنیای فامیل و خویشان راهی به جز استفاده ابتدایی از همان گوشی های تلفن ثابت سنتی را نداشتند، درست همان زمانی كه پیچش سیم تلفن هایی كه با آمدنش به كشورمان انگار برای روزگار آن زمان غوغایی به پا كرده و حسابی دلبری كرده بود ،تنها راهی كه برای ارتباط وجود داشت همان شماره گیر تلفن های سنتی بودكه انگار برای مردم آن زمان شاهرگ ارتباطی بود.
درست مثل جاده ابریشمی كه آنها بعد از مدتها بدون نیاز به سرزدن به دوستان وخویشانی كه برای دیدنشان راهی دراز طی می كردند تنها با گرفتن ۵ رقم در آن زمان صدای عزیزانشان آن طرف خط ظاهر می شد همان شاهرگ ارتباطی كه شاید خیلی دیر ولی بالاخره وارد ایران هم شد.
اما امروز دیگر یان شاه راه ارتباطی عزت و احترامی بین همان افراد دیروزی ندارد چرا كه آنقدر رقبای تازه وارد این دنیای ارتباطی شده كه شاید پیدا كردن همان تلفن های آنالوگ دیروزی مثل پیدا كردن سوزن در كاه باشد.شاید در ابتدا بتوان مهم ترین موضوعی كه برای این رشد ارتباطی مطرح شود همان تجهیزات است كه در واقع بستر رسیدن همان شاه رگ دیروزی و این تلفن همراه امروزی به دنیای ارتباطی ما بود.
بستری كه در صورت به خواب رفتن در حالت فعلی ممكن است روزی را به چشم ما بیاورد كه همین ارتباطات به روز اما با تاخیر نیز دور و برمان نباشد. در ابتدا شاید هر كارشناسی معظل بخش ارتباطی ما را ورود تجهیزات كشور های دیگر به كشورمان بداند كه با سودهای كلان آنها را راضی می كند اما در نگاه دقیق تر ورود كشورهایی مثل چشم بادام ها به این بخش خیلی جای تعجب ندارد چرا كه امروزه دیگر می توان در هر كجای تجارت كشورمان سراغی از آنها گرفت.
از منظر دیگر اما می توان گفت كه وجود تجهیزاتی كه به دلیل كیفی نبودن می تواند خسارت های بسیاری را بر دوش شبكه مخابراتی كشورمان وارد كند تنها به دلیل قبضه كردن بازار تلفن همراه ایران از سوی برخی كشورهای خاص نیست.
آنچه كه نوك پیكان بسیاری از انتقاد ها را به بخش مخابرات وارد می كند نه فقط ورود برندی خاص بلكه كیفیتی است كه انگار خواسته و ناخواسته معلول بی توجهی هایی است كه گرد فراموشی روی آن را گرفته كه زمانی بود كه این فناوری های مخابراتی وارد كشورمان نشده بود وبا آمدنش انگار بازار ارتباطی ما رنگ جدیدتری به خود گرفت.
دكتر جلالی رئیس پژوهشكده الكترونیك دانشگاه علم وصنعت در این زمنیه به خبرنگار سیاست روز گفت: معمولا تجهیزات مخابراتی در بهترین نوع آن انتخاب می شوند چرا كه ارزش افزوده در این حوزه بسیار زیاد است و اگر مشكلاتی دراستاندار تجهیزات پیش بیاید خسارت آن نیز به همین میزان بالا خواهد بود. به گفته وی بیشتر كشورهای دنیا در سرمایه گذاری دراز مدت و ماندگار از بهترین نوع تجهیزات برای استفاده می كنند كه تجهیزات مخابراتی نیز به لحاظ اهمیتی كه دارند باید از همین سیاست پیروی كنند.
جلالی با بیان این كه در كشور ما با توجه به مسائل تحریم و محدودیت هایی كه وجود دارددر تهیه تجهیزات با كیفیت بالا دچار مشكل هستیم گفت:در كشور ما در اغلب موارد از تجهیزات با كیفیت پایین تر استفاده می شود كه شاید اجبار مسئولین ما را به این امر سوق می دهد.
این كارشناس فناوری اطلاعات معتقد است كه همه متخصصان می توانند فرق بین تجهیزات با كیفیت بالا یا پایین را تشخیص دهند به عنوان مثال در صنعت كامپیوتر زمانی كه از CPU هایی استفاده می شود كه از تراشه اینتل است پایداری آن نسبت به انواع دیگر بالاتر است و و معمولا در دستگاه هایی از آن استفاده می شود كه باید عمر طولانی داشته باشد.وی تاكید كرد كه برخی تراشه های موجود در بازار قیمت بسیار پایین تزاز انواع مرغوب را داشته و تنها برای كارهای معمولی قابل استفاده می باشند كه متاسفانه برای كارهای دیگر نیز از همین تراشه ها استفاده می شود.
جلالی معتقد است كه مخابرات باید ضمن داشتن نگاهی درازمدت در نظر داشته باشد كه در هر دقیقه قطعی یك سیستم انتقال داده ممكن است ده ها و شاید صد ها برابر از نظر سخت افزاری برای مخابرات هزینه داشته باشد.
به گفته وی بهتر است ضمن حركت به سمت محصولات كیفی رقابت در تولید سخت افزار با توجه به بازار و میزان مصرف به دقت انجام شود چنانچه در تلفن همراه نیز بسیاری از كارشناسان بر این باور بودند كه نمی توان با توجه به رقابت شدید در این حوزه به دنبال تولید تلفن همراه ملی باشیم چرا كه با كیفیت پایین تر قادر نخواهد بود رضایت مشتری را كسب كند.
جلالی گفت: همانطور كه پروژه تلفن همراه ملی با شكست روبرو شد باید در بخش تجهیزات تلفن همراه نیز با دقت بالاتر و بدون تعصب برنامه ریزی كنیم.
مشاور یونسكو در امور ICT روستایی تاكید كرد كه ممكن است بتوان برخی از تجهیزات را كه از نظر حساسیت چندان قابل توجه نیستند خودمان در داخل كشور تولید كنیم اما قطعا نمی توانیم وارد ساخت تجهیزاتی شویم كه هر روز در حال تغییر بوده و رقبای قدرمان نیز در كشورهای دیگر در حال فعالیت هستند.
مدیر شركت چینی "ZTE " پیش از این گفته بود كه در حدود ۱۰ سال فعالیت در ایران در پروژه هایی مانند تولید تجیهزات تلفن ثابت شركت كارخانجات مخابراتی ایران، تولید تجهیزات وایمكس شركت مبین نت و شركت اسپادان در شهر اصفهان و .... شركت داشته اند كه حتی به گفته خودشان در نظر دارند سهم خود را از بازار تلفن همراه ایران افزایش داده ودرواقع سودهای بیشتری از این بازار نصیب خودكنند.
این مدیر چینی البته این را هم گفت كه شركت متبوعش آمادگی دارد در پروژه اپراتور سوم تلفن همراه ایران نیز مشاركت كند كه در واقع با ورود این اپراتور وورود نسل سوم تلفن همراه برای اولین بار در كشورمان این شركت گوشی های هوشمند خود را وارد بازار ایران خواهد كرد.
صابر فیضی مدیرعامل شركت مخابرات ایران نیز با بیان این كه تجهیزات چینی سهم بسیار كمی در حوزه مخابرات دارد به خبرنگار سیاست روز گفت: در حال حاضر در تجهیزات مخابراتی از برند های معروف ومطرح دنیا كه بسیار استاندارد است استفاد می شود.به گفته وی در بخش تلفن ثابت، سیار و تجهیزات اینترنت و دیتا ظرفیت بسیار بالایی وجود دارد كه از امكانات به روز دنیا برای آن بهره گرفته می شود.
مدیرعامل مخابرات معتقد است كه تحریم ها هیچ مشكلی را تا این لحظه ایجاد نكرده و در تجهیزات مخابراتی نیز با مشكلی روبرو نبوده ایم.
شاید یادآوری این نكته برای برخی مسئولین ابتدایی ولی ضروری باشد كه وضع ارتباطی ما نه فقط از نظر كمی و ورود تلفن های ثابت و همراه بلكه در كیفیتی است كه دیگر نمی توان به افزایش سهم هر ایرانی از تلفن همراه و ثابت كه نیاز به تلفن های راه دور را كمرنگ كرده است افتخار كرد شاید دیگر زمان بیداری رسیده كه كیفیت در بخش مخابرات را در سكوی یك اولویت های ارتباطی قرار دهیم كه در آن صورت افتخار برای رسیدن به نقطه نقطه آن شیرین تر هم خواهد بود...../تحلیل:سیاست روز
ویدیو : كیفیت كابل هایی كه رنگ فراموشی گرفته