در حمد خدا و لزوم تقوا : در حمد خدا و لزوم تقواشناخت پروردگار سپاس خداوندی ...

در حمد خدا و لزوم تقوا شناخت پروردگار سپاس خداوندی را سزاست که سپاس او در خلق آشکار، و سپاهش پیروز و بزرگی او والا و بیکرانه است خدا را برای نعمتهای پی در پی و بخشش‏های بزرگش ستایش می‏کنم، خدایی که حلمش بزرگ و عفوکننده است، در فرمانش عادل، و از گذشته و آینده باخبر است، با علم خود جهان هستی را پدید آورده، و با فرمان خود موجودات را آفریده است، بی آنکه از کسی پیروی کند، و یا بیاموزد، و یا از طرح حکیم دیگری استفاده نماید، در آفرینش پدیده‏ها، دچار اشتباهی نشده، و نه با حضور و مشورت گروهی آفریده است. گواهی می‏دهم که محمد (ص) بنده و فرستاده اوست، به هنگامی او را مبعوث فرمود که مردم در گرداب جهالت فرو رفته، و در حیرت و سرگردانی به سر می‏بردند، هلاکت آنان را مهار کرده به سوی خود می‏کشید، و گمراهی بر جان و دلشان قفل زده بود. ره‏آورد پرهیزکاری ای بندگان خدا! شما را به پرهیزکاری سفارش می‏کنم، که حق خداوند بر شماست، و نیز موجب حق شما بر پروردگار است، از خدا برای پرهیزکاری یاری بطلبید، و برای انجام دستورات خدا از تقوا یاری جویید، زیرا تقوا، امروز سپر بلا، و فردا راه رسیدن به بهشت است، راه تقوا روشن، و رونده آن بهره‏مند، و امانتدارش خدا، که حافظان آن خواهد بود، تقوا همواره خود را بر امت‏های گذشته و آینده عرضه می‏کند، زیرا فردای قیامت، همه به آن نیازمندند. آنگاه که در قیامت آفریده‏ها را گرد می‏آورد، و درباره همه نعمت‏ها می‏پرسد، پس چه اندکند آنان که تقوا را برگزیدند، و بار آن را بدرستی بر دوش کشیدند، آری پرهیزکاران تعدادشان اندک است، و شایسته ستایش خداوند سبحان که فرمود: (بندگان سپاس‏گزار من اندکند.) پس گوش جان را به ندای تقوا بسپارید، و برای به دست آوردن آن تلاش کنید، تقوا را بجای آن چه از دست رفته به دست آوردید و عوض هر کار مخالفی که مرتکب شده‏اید انتخاب کنید، با تقوا خواب خود را به بیداری، و روزتان را با آن سپری کنید، دلهای خود را با تقوا زنده کنید، و گناهان خود را با آن شستشو دهید، بیماریهای روان و جان خود را با تقوا درمان، و خود را آماده سفر آخرت گردانید، از تباه‏کنندگان تقوا عبرت گیرید و خود عبرت پرهیزکاران نشوید. آگاه باشید! تقوا را حفظ کنید و خویشتن را با تقوا حفظ نمایید. پرهیز از دنیای حرام برابر دنیا خویشتن‏دار و برابر آخرت دلباخته باشید، آن کس را که تقوا بلندمرتبت نمود خوار نشمارید، و آن را که دنیا عزیزش کرد گرامی ندارید، برق درخشنده دنیا شما را خیره نکند، و سخن ستاینده دنیا را نشنوید، به دعوت کننده دنیا پاسخ ندهید، و از تابش دنیا روشنایی نخواهید، و فریفته کالاهای گرانقدر دنیا نگردید. همانا برق دنیای حرام بی‏فروغ است، و سخنش دروغ، و اموالش به غارت رفته، و کالاهای آن در شرف تاراج است. آگاه باشید! دنیای حرام چونان عشوه‏گر هرزه‏ای است که تسلیم نشود، و مرکب سرکشی است که فرمان نبرد، دروغگویی خیانتکار، ناسپاس حق‏نشناس، دشمنی حیله‏گر، پشت‏کننده‏ای سرگردان، حالاتش متزلزل، عزتش خواری، جدش بازی و شوخی، و بلندی آن سقوط است، خانه جنگ و غارتگری، تبهکاری و هلاکت، و سرمنزل ناآرامی است، جایگاه دیدار کردنها و جداییهاست، راه‏های آن حیرت‏زا، گریزگاههایش ناپیدا، و خواستهایش نومیدکننده و زیانبار است، پناهگاههای دنیا انسان را تسلیم مرگ می‏کند، و از خانه‏های خود بیرون می‏راند، و چاره‏اندیشی‏ها ناتوان‏کننده است. اقسام دنیاپرستان نجات یافته‏ای مجروح، یا مجروحی پاره پاره تن، دسته‏ای سر از تن جدا، و دسته‏ای دیگر در خون خود تپیده، گروهی انگشت به دندان، و جمعی از حسرت و اندوه دست بر دست می‏مالند، برخی سر بر روی دستها نهاده به فکر فرو رفته‏اند، عده‏ای بر اشتباهات گذشته افسوس می‏خورند و خویشتن را محکوم می‏کنند، و عده‏ای دیگر از عزم و تصمیم‏ها دست برداشته، که راه فرار و هر نوع حیله‏گری بسته‏شده، و دنیا آنها را غافلگیر کرده است، زیرا کار از کار گذشته، و عمر گرانبها هدر رفته است. هیهات! هیهات! آنچه از دست رفت گذشت، و آنچه سپری شد رفت، و جهان چنانکه می‏خواست به پایان رسید. (نه آسمان بر آنها گریست و نه زمین، و هرگز دیگر به آنها مهلتی داده نشد.)

( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) الْحَمَدُ للَّهِ ‏الْفاشِى‏ فِى الْخَلْقِ حَمْدُهُ، وَ الْغالِبِ جُندُهُ، وَ الْمُتَعالِى ‏جَدُّهُ‏، أَحْمَدُهُ عَلى نِعَمِهِ ‏التُّؤامِ‏، وَ الائِهِ‏ الْعِظامِ، الَّذِى عَظُمَ حِلْمُهُ فَعَفا، وَ عَدَلَ فِى کُلِّ ما قَضى، وَ عَلِمَ بِما یَمْضِى وَ ما مَضى، مُبْتَدِعِ الْخَلآئِقِ بِعِلْمِهِ، وَ مُنْشِئِهِمْ ‏بِحُکْمِهِ‏، بِلَا اقْتِداءٍ وَ لا تَعْلِیمٍ، وَ لَا احْتِذآءٍ لِمِثالِ صانِعٍ حَکِیمٍ، وَ لا إِصابَةِ خَطَاءٍ، وَ لا ‏حَضْرَةِ مَلَإٍ. وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ابْتَعَثَهُ وَ النّاسُ ‏یَضْرِبُونَ‏ ‏فِى‏ ‏غَمْرَةٍ، وَ یَمُوجُونَ فِى حَیْرَةٍ، قَدْ قادَتْهُمْ ‏أَزِمَّةُ ‏الْحَیْنِ‏، وَ اسْتَغْلَقَتْ عَلى أَفْئِدَتِهِمْ أَقْفالُ ‏الرَّیْنِ‏. أُوصِیکُمْ -عِبادَ اللَّهِ- بِتَقْوَى اللَّهِ فَإِنَّها حَقُّ اللَّهِ عَلَیْکُمْ، وَ الْمُوجِبَةُ عَلَى اللَّهِ حَقَّکُمْ، وَ أَنْ تَسْتَعِینُوا عَلَیْها بِاللَّهِ وَ تَسْتَعِینُوا بِها عَلَى اللَّهِ. فَإِنَّ التَّقْوى فِى الْیَوْمِ الحِرْزُ وَ الْجُنَّةُ، وَ فِى غَدٍ الطَّرِیقُ إِلَى الْجَنَّةِ، مَسْلَکُها واضِحٌ، وَ سالِکُها رابِحٌ، وَ ‏مُسْتَوْدَعُها حافِظٌ، لَمْ تَبْرَحْ عارِضَةً نَفْسَها عَلَى الْأُمَمِ ‏الْماضِینَ‏ وَ الْغابِرِینَ لِحاجَتِهِمْ إِلَیْها غَداً إِذا أَعادَ اللَّهُ ما أَبْدى، وَ أَخَذَ ما أَعْطى، وَ سَأَلَ عَمّا ‏أَسْدى، فَما أَقَلَّ مَنْ قَبِلَها وَ حَمَلَها حَقَّ حَمْلِها. أُولئِکَ الْأَقَلُّونَ عَدَداً، وَ هُمْ أَهْلُ صِفَةِ اللَّهِ سُبْحانَهُ اِذْ یَقُولُ: ‏و ‏قَلِیلٌ‏ ‏مِنْ‏ ‏عِبادِىَ‏ ‏الشَّکُورُ ‏‏فَأَهْطِعُوا‏ بِاَسْماعِکُمْ إِلَیْها، وَ ‏‏واکِظُوا‏ بِجِدِّکُمْ عَلَیْها، وَ اعْتاضُوها مِنْ کُلِّ سَلَفٍ خَلَفاً وَ مِنْ کُلِّ مُخالِفٍ مُوافِقاً، أَیْقِظُوا بِها نَوْمَکُمْ، وَ اقْطَعُوا بِها یَوْمَکُمْ، وَ ‏أَشْعِرُوها قُلُوبَکُمْ، وَ ‏ارْحَضُوا بِها ذُنُوبَکُمْ، وَ داوُوا بِهَا الْأَسْقامَ، وَ بادِرُوا بِهَا ‏الْحِمامَ‏، وَ اعْتَبِرُوا بِمَنْ أَضاعَها، وَ لا یَعْتَبِرَنَّ بِکُمْ مَنْ أَطاعَها. أَلا ‏فَصُونُوها وَ ‏تَصَوَّنُوا بِها، وَ کُونُوا عَنِ الدُّنْیا ‏نُزَّاهاً، وَ إِلَى الْأَخِرَةِ ‏وُلّاهاً، وَ لا تَضَعُوا مَنْ رَفَعَتْهُ التَّقْوى، وَ لا تَرْفَعُوا مَنْ رَفَعَتْهُ الدُّنْیا، وَ لا ‏تَشِیمُوا ‏بارِقَها، وَ لا تَسْمَعُوا ناطِقَها، وَ لا ‏تُجِیبُوا ناعِقَها، وَ لا تَسْتَضِیئُوا بِإِشْراقِها، وَ لا تُفْتَنُوا ‏بِأَعْلاقِها، فَإِنَّ بَرْقَها ‏خالِبٌ‏، وَ نُطْقَها کاذِبٌ، وَ أَمْوالَها ‏مَحْرُوبَةٌ، وَ أَعْلاقَها مَسْلُوبَةٌ. أَلا وَ هِىَ ‏الْمُتَصَدِّیَةُ ‏الْعَنُونُ‏، وَ ‏الْجامِحَةُ ‏الْحَرُونُ‏ وَ ‏الْمائِنَةُ ‏الْخَؤُونُ‏، وَ الْجَحُودُ ‏الْکَنُودُ، وَ ‏الْعَنُودُ ‏الصَّدُودُ، وَ ‏الْحَیُودُ ‏الْمَیُودُ، حالُهَا انْتِقالٌ، وَ وَطْأَتُها زِلْزالٌ، وَ عِزُّها ذُلٌّ، وَ جِدُّها هَزْلٌ، وَ عُلْوُها سُفْلٌ، دارُ ‏حَرَبٍ‏ وَ سَلْبٍ وَ نَهْبٍ وَ ‏عَطَبٍ‏، أَهْلُها عَلى ‏ساقٍ‏ ‏وَ ‏سِیاقٍ‏، وَ ‏لَحاقٍ‏ وَ فِراقٍ. قَدْ ‏تَحَیَّرَتْ‏ ‏مَذاهِبُها، وَ أَعْجَزَتْ ‏مَهارِبُها، وَ خابَتْ مَطالِبُها، فَأَسْلَمَتْهُمُ الْمَعاقِلُ، وَ لَفَظَتْهُمُ الْمَنازِلُ، وَ أَعْیَتْهُمُ ‏الْمَحاوِلُ‏، فَمِن نَّاجٍ ‏مَعْقُورٍ، وَ لَحْمٍ ‏مَجْزُورٍ، وَ ‏شِلْوٍ مَذْبُوحٍ، وَ دَمٍ ‏مَسْفُوحٍ‏، وَ عاضٍّ عَلى یَدَیْهِ، وَ صافِقٍ ‏لِکَفَّیْهِ‏، وَ ‏مُرْتَفِقٍ‏ ‏بِخَدَّیْهِ‏، وَ ‏زارٍ ‏عَلى ‏رَأْیِهِ‏، وَ راجِعٍ عَنْ عَزْمِهِ، وَ قَدْ أَدْبَرَتِ الْحِیلَةُ، وَ أَقْبَلَتِ ‏الْغِیلَةُ ،وَ ‏‏لاتَ‏‏ ‏‏حِینَ‏‏ ‏‏مَناصٍ‏‏، ‏هَیْهاتَ‏ ‏هَیْهاتَ‏!! قَدْ فاتَ ما فاتَ، وَ ذَهَبَ ما ذَهَبَ، وَ مَضَتِ الدُّنْیا لِحالِ ‏بالِها ‏فَما ‏بَکَتْ‏ ‏عَلَیْهِمُ‏ ‏السَّماءُ ‏وَ ‏الْأَرْضُ‏ ‏وَ ‏ما ‏کانُواْ ‏‏مُنظَرِینَ‏‏.

ویدیو : در حمد خدا و لزوم تقوا