10 ویژگی برجسته از زندگی دختران فراری : شاید قبل از آنکه پگاه آهنگرانی برایمان ...

شاید قبل از آنکه پگاه آهنگرانی برایمان نقش دختری با کفش های کتانی را بازی کند، موضوع دختران فراری به یک موضوع مهم اجتماعی تبدیل شده بود و آن فیلم فقط تلاشی بود در جهت اینکه مردم و مسئولان را نسبت به آن آگاه کند. روزنامه هفت صبح - مصطفی مسجدی آرانی: شاید قبل از آنکه پگاه آهنگرانی برایمان نقش دختری با کفش های کتانی را بازی کند، موضوع دختران فراری به یک موضوع مهم اجتماعی تبدیل شده بود و آن فیلم فقط تلاشی بود در جهت اینکه مردم و مسئولان را نسبت به آن آگاه کند. در تمام این سال ها تلاش های دیگری هم در این زمینه شده است و یکی از آخرین ها از این دست مقاله ای است که خانم فریبا زمانی نوشته و در نشریه جامعه پژوهی فرهنگی به چاپ رسانده است. ما در اینجا 10 ویژگی برجسته را که این پزوهشگر از زندگی دختران فراری با استفاده از نمونه 104 نفره به دست آورده، مورد بررسی قرار می دهیم.

نکته نخست این است که سن این دختران به شدت کم است. در این تحقیق بیشتر درصد جامعه آماری در سنین بین 15 تا 24 سال بوده، با این حال هستند پژوهش هایی که خبر از دختران فراری 12 ساله هم می دهند.



نکته بعدی کم سوادی یا کم دانشی است. 60 درصد دختران مورد پژوهش در این تحقیق خود را بی سواد معرفی کرده بودند یا گفته بودند سوادی در حد ابتدایی دارند. این موضوع در خصوص والدین این دختران هم صادق است و حدود 66 درصد پدران و 78 درصد مادران این دختران نیز در وضعیت بی سوادی یا سواد خواندن و نوشتن بودند.

ویژگی بعدی دختران فراری از دید این پژوهش این است که نزدیک به نیمی از پاسخگویان حداقل یکی از والدین و در مواردی نیز هر دوی آنها را تا قبل از چهارده سالگی از دست داده اند. نتیجه این بحث هم این است که اکثر دختران فراری بخش بزرگی از زندگی خود را با نامادری و ناپدری می گذرانند.

حال در مورد کسانی که والدین شان در قید حیات بودند هم گفته شده که کمتر از نیمی از آنها روابط والدین خود با یکدیگر را دوستانه ذکر کرده اند. همچنین حدود 28 درصد گفته اند که روابط آنها بد بوده است. تا اینجای کار می توان اینچنین نتیجه گرفت که خانواده و تحصیلات دو عامل اصلی در ایجاد پدیده دختران فراری است.

حال به وضعیت اشتغال این دختران بپردازیم که مهمترین مسئله در آینده آنهاست. 58 درصد از دختران این تحقیق گفتند که اساسا از نظر اقتصادی فعال نیستند و در بازار کار قرار ندارند و اکثریت کسانی هم که گفته بودند شغلی دارند، در طی دوران اشتغال بیش از سه بار شغل خود را تغییر داده بودند. نکته تاسفبار دیگر هم این است که بیشترین خلاف مرتکب شده دختران فراری، رابطه نامشروع است.

حدودا 40 درصد از دختران گفته اند که چنین جرمی را انجام می دهند و از این زاویه است که می توان نحوه امرار معاش این دختران را متوجه شد. بدون اینکه به این بپردازیم که همین مسئله چه تبعاتی در خصوص بیماری های مراقبتی و ... دارد، به نظر می رسد آمارهایی که تا اینجا گفتیم نشان می دهد که چه در سطح مردمی و چه در سطح دولتی باید این مسئله را جدی بگیریم.