پشت صحنه كنكور چه خبر است؟ : اخبار اجتماعی - پشت صحنه كنكور چه خبر است؟ مبادا ...
اخبار اجتماعی - پشت صحنه كنكور چه خبر است؟
آن شب، شبی دیگر بود نه از آن باب كه میان دو تیم رقابتی شكننده و سراسر هیجان برگزار می‌شد و لابد و ناچار تنش‌های ذهنی ـ روانی خاص خود را می‌داشت. این مقوله، دیگر عادی‌تر از آن است كه از آن به عنوان یك حادثه یاد شود. دیگر بودن آن شب به‌زعم این قلم بدان سبب بود كه یك دنیا باور و اعتماد و جرأت در برابر دنیایی از توهم قدرت، قد برافراشت و تا آخر این قامت را كم نگذاشت و نهایتاً به زانو در آمدن ملتمسانه ـ هرچند در قالب فرو نشاندن یك توپ در سینه‌ی یك تور ـ را به نظاره نشست. اشتباه نكنید! صاحب این قلم و راقم این سطور نه فوتبالی است و نه سر از توپ و تور در می‌آورد.
لكن خوشوقت است كه با مقوله‌ای بنام غیرت و جرأت و اعتماد به نفس تا حدودی آشناست؛ بدین معنی كه صاحبان این سه خصیصه را كه نام بردم به اندك نگاهی می‌شناسد و در برابرشان به تعظیم و تحسین فرو می‌نشیند. داستان آن شب، قصه‌ی پرشور یك غیرت مردانه و حمیت جرأت‌ورزانه و البته معصومیتی مظلومانه اما پر فریاد بود. ـ و ای كاش، ما ایرانیان كه در بزنگاه‌ها اینگونه حیرت می‌آفرینیم، منتظر بزنگاه‌ها نمانیم و اصولاً در زندگی عادی روزمره نیز حیرت‌آفرین و تحسین‌برانگیز بنماییم و بمانیم ـ بگذرم.
آن شب همه‌ی ما در یك شعور و وفاق ملی به یك نتیجه‌ی واحد رسیدیم و آن این كه اصل زحمت و كوشش و كم نگذاشتن در طریق هدف، نه تنها بی مقدار‌تر از ایصال به مقصود نیست، بلكه گاه ارزشمندتر است. دو دیگر نكته آن كه قدر دانستن از یك نیت و رفتار خوب و چشم‌پوشی كردن از نتیجه‌ی نه چندان مطلوب، خود یك مهارت است كه باید آن را آموخت و تمرین كرد. آن شب شاید كسی از ایرانیان نبود كه در دل روند بازی را تحسین نكرده باشد و بر ملامت و شماتت پایان و نتیجه‌ی نه چندان دلخواه بی‌قراری و ناصبوری ورزیده باشد.
این تمرین بسیار ارزشمندی است كه انصافاً می‌توان به یك مهارت تبدیلش كرد. آن شب، عصبانیت و شماتت ناشی از باخت، به پای متانت و قدرشناسی آن همه غیرت و تاخت قربانی شد و ما باید این فدیه و قربان را می‌دادیم تا طعم خوش سعه‌ی صدر و رضایت در برابر نیت خوب و كوشش پاكیزه را در كام جانمان حس كنیم؛ و حس كردیم. گفتنی نیست كه آنچه در ورای این رقابت‌ها و هیجان‌ها می‌ماند همان اخلاق و ادب و نزاكت است، كه دیدیم نام‌داران دوران‌های قبل بعضاً چه زود بی‌نام شدند و دیر نماناد كه نشانی نیز از آن نپاید؛ و راستی را، كه آنچه نپاید دلبستگی را نشاید!
پایایی و مانایی از آن ادب و نزاكت و اخلاق نیكوی انسانی است و غیر از آن هر چه هست، حتی قهرمانی و نام‌آوری، رفتنی و فراموش شدنی است. همین جا فرصت را مغتنم می‌شمارم و آرزو می‌برم كه كارشناسان و اهل بحث و سخن در زمینه‌ی فوتبال، به اغتنام میلیون‌ها مخاطب و شنونده‌ای كه دارند، از سطح این پدیده فراتر روند و جوانب اخلاقی و نیز غیراخلاقی آن را نیز به تحلیل گذارند و جوانان ما را به خصوص، به این امر صرافت دهند كه می‌توان در اوج هیجان و در نهایت مهارت‌ورزی نیز ادب‌آموزی و نزاكت‌ورزی كرد و گوهر اخلاق و ادب را به پای هیجان‌ها و یا عصبیت‌های زودگذر به قربانگاه نفرستاد.
از دیگر سوی كار دگری نیز باید كرد و آن، البته از عهده‌ی كارشناسان رسمی فوتبال بیرون است و در ذمه‌ی جامعه‌شناسان، تاریخ‌دانان و اهل تحلیل و تدبر است. آن كار كارستان، نمایاندن پشت پرده‌ها و نیز شفاف‌سازی روی صحنه‌هاست كه در پس و پیش و متن و حواشی این برد و باخت‌ها و در هیجان و تخدیر این پدیده‌ی سحرانگیز چه اتفاقات و حوادث دیگری شكل می‌گیرد و در پس هر تزویج و تهییج عمدتاً خصومت‌آمیز میان دو تیم چه مولوداتی پا به صحنه می‌گذارند... از این نیز بگذرم.
... بچه‌های كنكوری امسال این توفیق(!) را داشتند كه در پایان روزی پركار در این ایام استخوانی بتركانند و استرس‌ها و تنش‌های انباشته از هیولای كنكور را به پای تنش و تب و تاب هیولایی دیگر موقتاً قربانی كنند و خستگی روزانه را به اضطراب برد و باخت شبانه پیوند زنند و چه شود! اما به هرحال غنیمتی داشتند هرچند خود پر از هیجان و بعضاً تنش؛ لیك به فراموشی موقت تنش و استرس كنكور می‌ارزید. حال كه سخن به اینجا انجامید دوباره و چندباره می‌پرسم: مبادا كنكور نیز مثل فوتبال روی صحنه‌ای داشته باشد و پشت صحنه‌ای؛ پشت صحنه چه خبر است كه كنكور از پای نمی‌افتد!؟
اخبار اجتماعی - اطلاعات
ویدیو : پشت صحنه كنكور چه خبر است؟