21 نوامبر؛ روز جهانی تلویزیون : مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۹۶م، 21 نوامبر ...
مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۹۶م، 21 نوامبر را روز جهانی تلویزیون تعیین کرد
30 آبان (21 نوامبر)؛ روز جهانی تلویزیون
تلویزیون به تأثیرگذارترین رسانه در عصر ما مبدل شده است. تلویزیون عرصهای برای نمایش تصاویر، فرمها و سبکهایی است که انسان را احاطه کرده است. تلویزیون، مردمیترین و پرمخاطبترین مدیوم برای ارتباطات و اطلاعرسانی است.نامگذاری روز جهانی تلویزیون
روز جهانی تلویزیون، مصادف با روز بیست و یکم نوامبر در تقویم تاریخ میلادی میباشد.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۶م، بیست و یکم نوامبر را بهعنوان «روز جهانی تلویزیون» تعیین کرد. سازمان ملل متحد هدف از چنین اقدامی را ترغیب کشورها به تبادل برنامههای تلویزیونی بهویژه برنامههایی اعلام کرد که برای گسترش صلح، توسعهی اجتماعی و اقتصادی و تقویت مسائل فرهنگی جامعه ساخته میشود.
مخترع تلویزیون
تلویزیون، سامانهای ارتباطی برای پخش و دریافت تصاویر متحرک و صداها از مسافتی دور است. همچنین دستگاه گیرنده در این سامانه، تلویزیون نام دارد. امروزه در ایران، به مجموعه فراهم کننده و پخش کننده برنامههای تلویزیونی، سیما گفته میشود.
از جان لوگی برد دانشمند و مخترع اسکاتلندی به عنوان مخترع تلویزیون یاد میشود، گرچه دانشمندان و مخترعان بسیار دیگری مانند پائول نیپکو، بوریس روزینگ، ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث از اواخر سده ۱۹ میلادی در توسعه و تکمیل فناوری تلویزیون نقش موثر داشتهاند.
تاریخچه ورود تلویزیون به ایران
تا قبل از سال ۱۳۳۷ هنوز چیزی به نام تلویزیون به خانه مردم ایران راه پیدا نکرده بود. تا آن زمان این رادیو بود که بدون حضور رقیبی جدی برای خودش یکهتازی میکرد، اما از سال ۱۳۳۷ داستان متفاوت شد. از آن سال بود که دیگر سر و کله دستگاه شگفتانگیزی که بعدها به آن لقب جعبه جادو دادند، پیدا شد.
البته گویا قبل از سال ۱۳۳۷ هم برای راهاندازی تلویزیون تلاشهایی شده بود اما آن تلاشها در نهایت به سرانجامی نرسیدند: «فکر راهاندازی تلویزیون در ایران به سال ۱۳۳۵ بر میگردد. جوانی به نام آقای کازرونی، اهل اصفهان که از یک خانواده ثروتمند بود و در خارج کشور، کارگردانی سینما خوانده بود به این فکر افتاد که در ایران تلویزیون تاسیس کند و از این طریق یک منبع درآمد مطمئنی را برای خود ایجاد کند. حتی با شرکتهای خارجیای که فرستندههای تلویزیونی تولید میکردند وارد مذاکره شد اما این صحبتها به نتیجه نرسید و توافقی انجام نشد...»
انگار قرار بود سند این کار به نام و به کام فردی دیگر زده شود. آن فرد «حبیبالله ثابت پاسال» بود؛ بازرگانی که با پیشدستی، زودتر از بقیه آستینهایش را بالا زد و توانست تاسیس تلویزیون در ایران را به نام خود ثبت کند.
حبیبالله ثابت پاسال، سرمایهدار بخش خصوصی، تأسیس یک فرستنده تلویزیونی را به دولت وقت پیشنهاد داد و دولت نیز پیشنهاد او را پذیرفت و برای آن که کار جنبه قانونی داشته باشد، مجلس شورای ملی در تیر ماه سال ۱۳۳۷، مادهای با چهار تبصره به تصویب رساند که به موجب آن، اجازه داده شد فرستنده تلویزیونی در تهران زیر پوشش وزارت پست و تلگراف و تلفن ایجاد شود. این فرستنده تا پنج سال از پرداخت مالیات معاف بود وتمام برنامههای آن از مقررات اداره کل انتشارات پیروی میکرد.
سرانجام نخستین فرستنده تلویزیون ایران در ساعت ۵ بعد از ظهر جمعه ۱۱ مهر ماه سال ۱۳۳۷، اولین برنامه خود را پخش کرد.
تلویزیون، نقش مهمی در انتشار اطلاعات و دانستنیها ایفا میکند
ایدئولوژى حاكم بر تلویزیون
تلویزیون به عنوان وسیله اى براى شكل دادن افكار عمومى، با زیر پوشش قرار دادن معضلات اجتماعى و مسائل مربوط به سیاست داخلى و خارجى و همچنین با عرضه برنامه هاى تفریحى و نمایشى اش، نقش خود را مى نمایاند، بدون توجه به نوع برنامه اى كه از آن پخش مى شود; مجله هاى خبرى، موسیقى ها، مسابقه هاى تلویزیونى، نمایش مجموعه ها و مانند آن.
این وسیله ارتباطى در هر حال، ملزم به ارائه یك پیام ایدئولوژیك است. تعدّد و گوناگونى روش ها و فنونى كه به وسیله برنامه سازان به كار گرفته مى شود در واقع بیانگر مجموعه اى از اصول و گرایش هاى ایدئولوژیك حاكم بر تلویزیون و یا به تعبیر دیگر، مبیّن آن وظایف اصلى است كه در زمینه ایدئولوژى از سوى طبقه حاكم بر تلویزیون تعیین مى شود. این ایدئولوژى منعكس كننده وضع ملّى، فرهنگى و سیاسى خاص هر كشور است.
تلویزیون، تأثیرگذارترین رسانه
بسیاری از صاحبنظران معتقدند امروزه تلویزیون عضوی از خانواده است و برخی آن را بیگانهای میدانند که خود را بر خانواده تحمیل کرده است. بهر ترتیب اکنون در سراسر گیتی، تلویزیون در کانون خانواده حضوری پررنگ و مؤثر دارد، روابط اعضای خانواده تحت تأثیر آن دگرگون و کارکردهای خانواده دچار تغییر و تحول جدی شده است. این رسانه در مواردی رقیب والدین و در مواردی یاریگر و همراه آنان است. گاه کارکردهای نهادهای رسمی را به چالش میکشد و گاه در نقش نهادی میانجی و واسط، به همافزایی کارکردها کمک شایانی میکند.
به هر حال تلویزیون به تأثیرگذارترین رسانه در عصر ما مبدل شده است. تلویزیون عرصهای برای نمایش تصاویر، فرمها و سبکهایی است که انسان را احاطه کرده است. تلویزیون، مردمیترین و پرمخاطبترین مدیوم برای ارتباطات و اطلاعرسانی است چرا که بهراحتی مطالب را به مخاطبان از هر گروه سنی و قشری که باشند، ارائه میدهند.
تماشای تلویزیون و دریافت اطلاعات از طریق این رسانه به سواد نیاز ندارد و بههمین دلیل، این رسانه در کشورهای عقبمانده و در حال توسعه بیشتر کاربرد دارد. تلویزیون، نقش مهمی در انتشار اطلاعات و دانستنیها ایفا میکند و وسیلهای قدرتمند برای شکلدهی به شرایط و خواستههای بشری محسوب میشود.
بهواسطهی چنین ویژگیهایی، یونسکو مأمور شده است که از فعالیت شبکههای تلویزیونی مستقل و همچنین تولید برنامههایی که به صلح، توسعهی اجتماعی و اقتصادی و تقویت مسائل فرهنگی جامعه منجر میشود، حمایت بهعمل آورد. از اینرو، همهساله همزمان با این روز، گردهمایی روز جهانی تلویزیون در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار میشود. در این گردهمایی، صاحبان شبکههای تلویزیونی و اهالی رسانه از سراسر دنیا دور هم جمع میشوند.
گردآوری: بخش فرهنگ و هنر پادشا
منابع :
tebyan.net
fa.wikipedia.org
tarikhirani.ir
ویدیو : 21 نوامبر؛ روز جهانی تلویزیون