چرا ایرانیان با هتل‌ ها قهرند؟ : براساس نظرسنجی مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ...


براساس نظرسنجی مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران، گرانی هتلها و مراکز اقامتی بزرگترین مشکل مسافرت مردم است. از سوی دیگر پایین بودن ظرفیت اشغال هتل‌های كشور منجر به بالا بردن قیمت تمام‌شده‌ی اتاق هتلها شده است. خبرگزاری مهر:براساس نظرسنجی مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران، گرانی هتلها و مراکز اقامتی بزرگترین مشکل مسافرت مردم است. از سوی دیگر پایین بودن ظرفیت اشغال هتل‌های كشور منجر به بالا بردن قیمت تمام‌شده‌ی اتاق هتلها شده است.

 این نظر سنجی بررسی کرد که فعال شدن اماکن اقامتی شخصی غیرمجاز با قیمتهای بسیار پایین تر یکی دیگر از دلایل عدم استفاده از هتل‌ها به شمار می‌رود که ضریب اقامت هتل‌ها در اسکان مسافران را کاهش می‌دهد. وجود خانه‌های شخصی، ویلاها و سوئیت‌های اجاره ای با توجه به عدم استاندارد، مجوز و الزامات بهداشتی و ایمنی نه تنها افت کیفیت در خدمات گردشگری را رقم می‌زند بلکه انگیزه لازم را از سرمایه گذاران در صنعت هتلداری می‌گیرد و به صنعت گردشگری ملی کشور لطمه وارد می‌کند.

در بررسی شاخص مدت زمان ماندگاری مسافران در مقصد، با متعادل شدن قیمت و تسهیلات در مراکز اقامتی به خصوص هتل‌ها می‌توان شاهد اسکان هرچه بیشتر مسافران بود. نگاهی دقیق به آمار رجوع به هتلها و متلها در قیاس با مسافران ورودی به استان‌ها نشان از آن دارد که عدم بهره گیری از این مراکز، علاوه بر سرگردانی مسافران در جستجوی خانه‌ها و سوئیت‌های استیجاری و نارضایتی آنان، کاهش ضریب اشغال در هتل‌های کشور را به دنبال خواهد داشت.


مهم ترین گام آشتی مردم با هتل ها

اگر تعداد خاصی از هتل‌ها را با امكانات خاص و ویژه تشریفات و میهمانان ویژه در نظر بگیریم و دیگر هتل‌ها پس از بررسی كارشناسانه با حذف آن دسته از خدمات كه بیشتر حالت تشریفاتی دارند، در جهت كاهش قیمت‌ها اقدام كنند می‌توان افراد بیشتری را جهت استفاده از هتل‌ها ترغیب كرد و از این طریق هتل‌ها رونق بیشتری می‌گیرند كه ماحصل این رونق، افزایش درآمد آنها خواهد بود.ضمن اینكه حذف برخی خدمات غیرضروری به نوعی كاهش هزینه‌ها محسوب می‌شود.

از سوی دیگر دولت هم می‌تواند با دادن وام‌ها و امكانات مختلف، ضمن رونق بخشیدن به هتلداری، به مردم نیز خدمت كند. اگر مسافران بیشتری بتوانند در طول سفر خود از هتل‌هایی با امكانات و خدمات در حد نیاز برخوردار شوند، هم رضایت عمومی بالاتر می‌رود و هم امكانات به صورت عادلانه تری در اختیار اكثریت مردم قرار می‌گیرد.

برای جذب مسافران برای تمام فصول سال خصوصا ایام پیک سفر می‌توان با تمهید برنامه‌هایی چون تخفیفات ویژه و طرح‌های فرهنگی-تفریحی متنوع و... در جهت جذب مسافران و گردشگران موثر بود. به طور مثال در مناطق شمال کشور به طور متوسط در 105 روز پیک سفر در کشور سقف نرخ اعلام می‌شود و تنها در 260 روز باقیمانده، ایام غیرپیک با تخفیف 10 تا 40 درصدی قیمت گذاری صورت می‌گیرد.همچنین آژانسهای مسافرتی به عنوان اصلی‌ترین عاملان و بازاریابان صنعت گردشگری در فروش خدمات گردشگری به ویژه هتلداری محسوب ‌می‌شوند. برگزاری تورهای ارزان با تامین سه فاکتور مهم سفر یعنی غذا و نوشیدنی، اقامت و امنیت برای گردشگران در قالب سفرهای گروهی، یکی از بهترین روش‌های معرفی ظرفیت‌های گردشگری به گردشگران داخلی و خارجی و جذب به سمت اقامت در هتل هاست.


اقامت در هتل‌ها مقرون به صرفه نیست

مرکز گردشگری علمی فرهنگی دانشجویان اعلام کرد: هتلهای درجه یک در شهرهای بزرگ اکثرا بیش از 40 سال عمر دارند ودر سالهای بعد از انقلاب به جز چند مورد انگشت شمار در مثلا مشهد و یا اصفهان مواردخاص و درخشانی نداریم. گرچه در سالیان اخیر چند هتل و مجموعه‌های بزرگ در شمال کشور، استان فارس و غیره آغاز شده است اما هنوز تعداد قابل ذکری از آنان وارد چرخه سودآوری نشده است.

از آن گذشته نرخ بالای یک شب اقامت در ایران اصلا مقرون به صرفه نیست و این مشکل بزرگیست که همیشه مسافران در انتخاب محل اسکان خود با آن روبرو بوده اند. مسافران و گردشگران داخلی که یکی از استانهای کشور را برای تعطیلات برگزیده اند اگر مجبور به گرفتن هتل باشند مجبورند با نرخهای بسیار بالای هتلها خود را سازگار کنند وگرنه باید به اقامت گاههای اجاره ای شخصی پناه ببرند که اصلا هیچ نفعی به حال صنعت گردشگری ملی ندارد.


عدم ثبات قیمت هتلها

با بررسی افزایش قیمت‌ در برخی هتل‌ها در دو سال اخیر، دیده می‌شود كه بعضی از هتل‌ها تا 70 درصد در این مدت، افزایش قیمت داشته‌اند و این برای مسافران فاجعه است. افزایش قیمت هتل‌ها به این شكل، منطقی و قابل قبول نیست. هتل‌های داخل كشور هرچه قیمت‌های خود را افزایش دهند، مسافران داخلی كم‌تر به این مراكز می‌روند و از هتل استفاده می‌كنند.

نابرابری خدمات در ایران وخارج

رتبه و درجه هتل‌ها در کشورهای مختلف با نشان ستاره (Star) و الماس (Diamond) نمایش داده می‌شود. در کشور ما درجه بندی هتل‌ها با نمایش ستاره و از 1 تا 5 ستاره می‌باشد و بالاترین درجه موجود در کشور ایران هتل‌هایی با 5 ستاره می‌باشد. به عنوان مثال یکی از هتلهای صاحب نام در شمال کشور با آنکه پنج ستاره نامیده می‌شود و در عمل چیزی برای ارائه ندارد؛ کرایه اتاق در آن با بهترین هتلهای پنج ستاره منطقه ما در خاورمیانه برابری می‌کند.

 در برخی از موارد در این هتل اتاقهای طبقه آخر سقفشان چکه می‌کند و در مینی بار آنها جز یک بسته پسته شور یک بسته شکلات تک تک و چند نوشابه چیزی نیست صبحانه منو باز آن بسیار محدود و رستوران آن در مقایسه با رستورانها بیرون بسیار گران و بی کیفیت است.پایین بودن ظرفیت اشغال هتل‌های كشور منجر به بالا بردن قیمت تمام‌شده‌ی اتاق هتل‌ها می‌شود. هتل‌های کشور با ارائه نرخ‌های سنگین اقامت در اتاق ها، در کیفیت خدمات‌دهی بسیار پایین تر از هتل‌های دنیا عمل می‌کنند.


ویدیو : چرا ایرانیان با هتل‌ ها قهرند؟