پول در آوردن با بازی کردن :
پول در آوردن با بازی کردن
«اشك شوق ریختم، یادم نمی‌آید كه هیچ‌وقت دیگری در زندگی‌ام این كار را كرده باشم. زمانی كه پلی استیشن 3 را خریدم همان شب اول یكی از بازی‌های استراتژیكش را نزدیك به 18ساعت بی‌وقفه بازی كردم و آخر سر از شدت خواب از ادامه‌اش منصرف شدم» رامین 30ساله است،
همیشه آرزو داشته كه روزی گیم نت داشته باشد اما امروز یك مهندس عمران یا به قول خودش مهندس عمران با گرایش «بازی» است. در دنیای خودشان یا به اصطلاح جهانی به آنها گیمر می‌گویند. می‌گوید اگر یك ساعت از زمان بازی كردنش بگذرد احساس می‌كند وسیله مهمی را گم كرده است.
شاید تا چند سال پیش این كلمه برای خیلی‌ها بی‌معنی بود اما امروز یك شغل محسوب می‌شود. حالا به تازگی بعد از نزدیك به 10 سال شركت سونی از پلی استیشن 4 رو‌نمایی كرد، كنسول بازی كه شاید تا هر كسی با آن بازی نكند باورش نشود كه تنها یك دستگاه بازی است. از ابتدای ورود كنسول‌ها به دنیا تا امروز نزدیك به هشت نسل از سن كنسول‌های بازی می‌گذرد.
گیمرها چگونه پول در می‌آورند؟
از مرتضی پرسیدم كه چگونه می‌تواند از طریق بازی هزینه‌های زندگی را تامین كند. مرتضی گفت: اوایل كه هنوز بازی‌های آنلاین نیامده بود درآمدزایی سخت‌تر بود. بعضی از بازی‌ها كه در ایران پر مخاطب می‌شد توسط گیم‌نت‌ها یا شركت‌ها، مسابقاتی برای آن برگزار می‌كردند و جایزه‌های خوبی به نفرات برتر می‌دادند،
خیلی از گیمرها با شركت در این مسابقات پول خوبی به جیب می‌زدند اما اصل درآمد گیمرها از طریق اینترنت است. مرتضی 35ساله است او به همراه رامین هر دو مهندس عمران هستند كه شغل اصلی آنها بازی است و از این طریق هزینه‌های زندگی را تامین می‌كنند. مرتضی از اصطلاح نیاكان كنسول برای توضیح درباره نسل اول این دستگاه استفاده می‌كند.
«نخستین كنسول بازی ویدیویی به‌صورت جعبه‌های چوبی قهوه‌یی مستطیلی بزرگ با دو دسته بازی متصل آغار به كار كرد كه به این ترتیب به نام «جعبه قهوه‌یی» نامگذاری شدند. ابزاراختراع شده توسط رالف ه. بائر متولد 1924، كه به عنوان «پدر بازی‌های ویدیویی» شناخته می‌شود باعث تكامل كنسول‌های بازی ویدیویی قهوه‌یی با توانایی اتصال آنها و استفاده از آنها به همراه هر نوع تلویزیون معمولی شد.
به گزارش لس آنجلس تایمز، نتایج بررسی‌های جدید نشان می‌دهند كسانی كه به بازی‌های ویدیویی معتادند، از مشكلات رفتاری و روانی رنج می‌برند. در این مطالعه كه دو سال به طول انجامید محققان با بررسی بیش از سه هزار دانش‌آموز و سه هزار فرد بزرگسال دریافتند از هر 10 نفر یك فرد به بازی‌های ویدیویی معتاد است.
كامران، گیمر دیگری است كه درباره شغل عجیب خودش می‌گوید: بخش عمده‌یی از هزینه‌های مغازه را توسط مسابقات و بازی‌های آنلاین به دست آوردم. البته كه ریسك بالایی دارد اما به نظر من جذاب بود،
با شركت در مسابقات حتی كشورهای دیگر توانستم این هزینه‌های سنگین را به دست بیاورم، در ایران هم گیم نت‌ها مسابقات برگزار می‌كردند كه هم سرگرمی بود هم پول. حالا در این مغازه می‌خواهم هم كنسول‌های بازی بفروشم هم مسابقات مختلفی برای گیمرها برگزار كنم تا با شركت گیمرهایی كه آنها را تا حالا ندیدم با روش‌های متفاوت بازی كردن آشنا شوم.
كامران 36ساله است و به تازگی توانسته مغازه فروش كسنول‌های بازی در یكی از پاساژهای تهران اجاره كند. او كه مهندس مكانیك است از كودكی دنبال این دستگاه‌های بازی بوده و تاریخچه اكثر این دستگاه‌ها را كامل می‌داند.
نسل ابتدایی این دستگاه‌ها با آدابتورهای برقی ضعیفی كار می‌كرد كه اگر میزان استفاده از این دستگاه‌ها بیشتر از تعداد ساعتی بود این آدابتورها می‌سوخت، كامران می‌گوید: در آن سال‌ها هر هفته یك آدابتور را می‌سوزاندم و همیشه مجبور بودم با پول خودم آدابتور تازه را خریداری كنم، خیلی وقت‌ها از شدت اینكه چند ساعت می‌گذشت و من بازی مورد علاقه‌ام را انجام نداده بودم گریه می‌كردم،
چون بر خلاف كودكان هم سن و سال خودم اصلا اهل بازی در كوچه و خیابان نبودم و دوست داشتم با دستگاه‌هایم بازی كنم. كامران درباره یكی از تجربه‌های جالب خودش می‌گوید كه به پسری نوجوان یك بار راه و روش یك بازی را آموزش داده است و به اندازه یك معلم خصوصی پول گرفته است. كامران كه صاحب مغازه است تنها كاری كه می‌كند از صبح تا شب بازی می‌كند و خیلی از مردم به بازی كردن او نگاه می‌كنند.
نكته جالب كامران این است كه هنگام بازی هر چقدر با او حرف زدم هیچ جوابی نشنیدم. هنریتا بادن جونز، روانكاو در امپریال كالج لندن كه تنها كلینیك ترك معتادان به بازی است به نیویورك تایمز می‌گوید: گیم بازها معمولا هیچ توجهی به متن زندگی ندارند و به هیچ تعهدی پایبندی نشان نمی‌دهند. آنها در طول زمان توان برقراری ارتباط احساسی با هر پدیده‌یی در خارج از جهان بازی‌ها را از دست می‌دهند.
اعتیاد برای پول درآوردن
در ادامه گزارش لس آنجلس تایمز درباره اعتیاد به بازی و اثرات آن آمده است: به گفته محققان اعتیاد به بازی‌های كامپیوتری علاوه بر مشكلات رفتاری سبب بروز نارسایی‌های روحی، روانی نیز می‌شود.
دكتر داگلاس جنتایل، محقق رسانه در دانشگاه ایالتی آیوا و مسوول این مطالعه گفت: «زمانی كه كودكان به انجام این بازی‌ها معتاد می‌شوند، افسردگی، تشویش و ترس‌های اجتماعی آنها وخیم‌تر می‌شود و نمرات درسی آنها به‌شدت كاهش می‌یابد.» او افزود: «اما زمانی كه این بازی‌ها را كنار بگذارند افسردگی، تشویش و ترس
اجتماعی شان كاهش می‌یابد. اما متاسفانه پدر و مادرها و معلمان بهداشت توجه كافی به تاثیر بازی‌های ویدیویی بر سلامت روانی كودكان ندارند.»
وقتی از رامین درباره نسل گذشته دستگاه‌ها پرسیدم ابتدا گفت: باید این را بگویم كه خیلی‌ها فكر می‌كنند بازی برای كودكان است، این در صورتی است كه بیشتر بازی‌های امروز را كودكان نمی‌توانند انجام دهند زیرا مهارت‌هایی را می‌خواهد كه یك كودك هنوز به آنها دست پیدا نكرده است. اتفاقا مساله بازی یا اعتیاد به بازی برای بزرگ ترهاست، زیرا به خوبی درك می‌كنند كه باید چه عكس‌العمل‌هایی به این بازی داشته باشند.
بعضی‌ها هم مثل ما به خودشان گیمر می‌گویند و این شغل اصلی‌شان شده است. رامین درباره عصر طلایی بازی‌های ویدیویی گفت: عصر طلایی بازی‌های ویدیویی فرا رسید. با استفاده پیشرونده از فناوری‌های پیشرفته، دهه 1980 دوره‌یی از سبك نوآوری در زمانی كه صنعت شروع به تجربه بازی‌های غیر پنگ مانند بازی‌های مبارزه‌یی، پلت فرم ماجراجویانه و آرپی جی بود.
همچنین در این دوره است كه ما شاهد انتشار تمام‌وقت بازی‌های كلاسیك پك من (1980)، ماریو باروس(1983)، افسانه موبایل و كامپیوتر (1986)، فاینال فانتزی(1987)، تبر طلایی (1988) و غیره هستیم. رامین می‌گوید كه مساله درآمدزایی از طریق بازی در خیلی از كشورهای جهان برطرف شده است.
بسیاری از گیمرها با ارائه فیلمنامه یا روش‌های جدید برای شركت‌های بازی، كارمند آنها می‌شوند و حقوق‌های بالایی هم دریافت می‌كنند. رامین هنگامی كه بازی می‌كند صندلی مخصوصی در خانه‌شان دارد كه می‌گوید اینجا فقط می‌توانم بازی كنم اگر جای دیگری بشینم قطعا بازنده خواهم بود.
آینده گیمرها و شغل آنها
پژوهشگران دریافته‌اند جوانانی كه با مشكلات روانی دست و پنجه نرم می‌كنند و ساعت‌های متمادی صرف انجام بازی‌های ویدیویی می‌كنند تابع امیال آنی خود هستند، مهارت‌های اجتماعی ضعیف‌تری دارند و در دوره زمانی دو‌ساله خطر معتاد شدن شان به بازی‌های ویدیویی بسیار افزایش می‌یابد. نتایج مطالعه‌یی كه پیش از این در ایالات متحده انجام گرفته بود نشان داد كودكانی كه زمان زیادی را صرف تماشا كردن برنامه‌های تلویزیونی و بازی با كامپیوتر می‌كنند تمركز كمتری بر تكالیف مدرسه شان دارند. آكادمی طب اطفال امریكا توصیه كرده زمان تماشای برنامه‌های تلویزیونی یا انجام بازی ویدیویی كودكان را به دو ساعت در روز محدود كنید.
رامین، مرتضی و كامران به عنوان سه گیمر ایرانی می‌گویند كه سرنوشت استفاده از این دستگاه‌ها با توجه به آنلاین شدن آنها در ایران نامشخص است، در واقع هنوز اینترنت‌های پرسرعتی در ایران وجود ندارد كه اجازه بازی آنلاین این كنسول‌ها را بدهد اما شاید خیلی از كسانی كه از پی سی استفاده می‌كنند بتوانند تا حدودی آنلاین بازی كنند اما تنها نگرانی آنها از بابت بازی كردن نبود آنها بازی را به عنوان یك شغل و تجارت می‌دیدند و پدیده آنلاین را به بورس بازی تشبیه می‌كردند.
حالا بازی هم شغل محسوب می‌شود هم هنر هشتم. لقبی كه دوستداران بازی تلاش كردند تا آن را به عنوان یك هنر ثبت كنند.
/ اعتماد
ویدیو : پول در آوردن با بازی کردن