سفر دریا سالار چین به ایران به چه معناست؟ : درحالی که قدرت های غربی ،ازجمله ...
هافینگتن پست نوشت: درحالی که قدرت های غربی ،ازجمله امریکا، از مداخله شدید نظامی ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه ، در جنگ داخلی سوریه- که براثر جنگ نابود شده است به شدت انتقاد می کند ، سفر سون جیانگو ،دریاسالار ارشد چین به ایران بی تردید به مجموع سردرگمی ها و نگرانی های جامعه بین المللی می افزاید . اگر هیچ اتفاقی هم نیفتد، تشدید علاقمندی چین به جمهوری اسلامی که بلافاصله سیاستمداران امریکایی از آن انتقاد کردند ، مؤید سیاست خارجی مبهم و نامشخص واشنگتن و نیز افول آشکار رهبری امریکا در منطقه است .
ابداً اشتباه نکنید: سفر مقام بلند پایه از قدرتِ رو به ظهور جهانی به ایران ،حکایت از تغییرات چشمگیر در چشم انداز ژئوپلیتک دارد که فقط در خاورمیانه رخ نمی دهد. تماس ها و مقدمه چینی های جیانگو مهر تأییدی بر خواسته های عنوان شده و مشخصِ چین برای تقویت و ارتقاء روابط با ایران است . سوالی که اکنون امریکا باید آن را مورد توجه قرار دهد و درباره آن تأمل کند این است که: افزایش جای پای چین در خاورمیانه نشانه چیست؟ آیا اقدام چین برای ارتقاء روابط با ایران صرفاً افزایش برتری اقتصادی است ؟ یا حاکی از گسترش قطعی و اجتناب ناپذیرقدرت نظامی خود فراتر از ایران است ؟
پاسخ این سوال مثبت است و افزون بر این، پیش از بسط این موضوع مهم اجازه دهید درباره اهمیت تصمیم چین برای ایجاد رابطه با ایران به بررسی و کندوکاو بیشتری بپردازیم.
از منظر اقتصادی، از نظر چین ایران بزرگترین تأمین کننده نیازهای نفتی این کشور محسوب می شود . با توجه به نیاز وافر چین به انرژی ، که لازمه تأمین ماشین اقتصاد گسترده آن است، تقویت روابط با ایران به نظر این کشورامری معقول و منطقی است . این مسأله در آستانه موفقیت ایران در زمینه توافق با غرب برسر آرمان ها و خواسته های هسته ای آن و به دنبال آن لغو تحریم ها اقتصادی بر ضد این کشور مطرح می شود.
درحالی که قانون گذاران امریکا درباره توافق هسته ای ایران چانه می زنند ، اروپا تاکنون مقدمات لغو تحریم های اقتصادی را آغاز کرده است . برای نمونه ، شورای فدرال سوئیس ، از وزیر اقتصاد کشور خود درخواست کرده است که درباره « چشم انداز های جدید همکاری با ایران » تحقیق و بررسی کند . نقش چین در پشت پرده برای کمک به انجام توافق هسته ای با غرب همچنان ماهرانه ایفا می شود و این قضیه دست کم موجب بروز اختلاف نظر در میان برخی از عناصر سیاسی در امریکا و متحدان آن ها در اروپا شده است .
به لحاظ نظامی ، جیانگو، معاون رئیس ستاد ارتش آزادی بخش خلق چین ، علاقه ملت خود مبنی بر تقویت روابط نظامی با ایران را ابراز کرده است . به دنبال رزمایش سال پیش نیروی دریایی در منطقه که در طول آن کشتی های جنگی چین در بندر عباس ایران پهلو گرفتند و یکی از دریاسالارهای ایرانی از زیر دریایی چین بازدید کرد ، گفته های جیانگو نشان دهنده علاقه و اشتیاق چین برای گسترش نه فقط روابط نزدیکتر دیپلماتیک بلکه قدری قدرت نمایی بود.
به اهمیت سخنان حسین دهقان ، وزیر دفاع ایران در باره روابط با چین توجه کنید که که گفته است : " توسعه روابط نظامی میان کشورها ثبات و امنیت را در هرطرف قاره آسیا تقویت می کند." این نشان می دهد که برقراری مجدد روابط نظامی میان تهران و پکن بازتاب دهنده دیدگاه مشترک با اهداف متفاوت است .
به لحاظ راهبردی ، تعجب نکنید اگرزمانی ایران وچین وارد پیمانی شوند که بر اساس آن تهران به پکن اجازه دهد که در هرکجای سرزمین ایران ( محلی که از نظر جغرافیایی از اهمیت راهبردی بسیار زیادی برخوردار است ) یا در نزدیکی تنگه هرمز( که برای نفتکش های جهان آبراه بین المللی مهمی محسوب می شود) حضور نظامی داشته باشد .امریکا مدت ها ی مدیدی نقش مهمی را برای اطمینان از نبود هرگونه درگیری در این تنگه ایفا کرده است .
امیدوارم که این تحرکات و فعالیت ها واشنگتن را وادار کند که طرحی تازه بیندیشد و کار را از نو آغاز و در گزینه های سیاست خارجی خود بازنگری کند. در واقع، تنش ها تاکنون سیر صعودی طی کرده اند . پنتاگون دستور داده است ناوهای جنگی امریکا، ازجمله رزمناو یو اس اس لیسن، مجهز به موشک های هدایت شونده در شعاع ١٢ مایلی «جزایر مصنوعی» جنوب دریای چین مستقر شوند .این جزایر مصنوعی پیش از این صخره های بودند که به گونه ای استادانه به دست چینی ها به جزیره تبدیل شده و توسعه یافته اند و اکنون به عنوان ادعاهای ارضی درآب های کشورهای همسایه محسوب می شوند .
پکن به واشنگتن هشدار جدی داده و سفیر امریکا درچین را برای پاسخگویی رسمی فراخوانده است. پاسخ چین- دست کم در این مرحله نوعی خویشتنداری و واکنش ملایم محسوب می شود . با این همه، به اعتقاد من اگر چین نخستین شلیک های هشدار دهنده خود را انجام دهد این نشان دهنده آمادگی این کشور برای چالش نظامی با امریکا خواهد بود. این حقیقت که پکن موشک ضد ناو دونگ فنگ ٢١ را تولید کرده است که می تواند لطمه فاجعه باری به کشتی های امریکایی وارد کند مؤید نمایش نیروی زمینی آن است.
آیا درمجموع بازی به همین ختم می شود؟با این که حضور گسترده نظامی امریکا در آسیا نقش مهمی در حفظ ثبات و آسایش در منطقه ایفا کرد – به عنوان نمونه با توجه به ژاپن وکره جنوبی – چین مسلماً ثابت کرده که بزرگترین ذینفع بوده است . اعلام چین مبنی بر حاکمیت آن بر جزایر جنوب دریای چین تأکیدی بر تغییر چشمگیر قدرت در منطقه آسیا – اقیانوسیه است .
آیا محاسبات راهبردی پکن می تواند با ایران شراکتی ایجاد کند که رهبری امریکا درخارج را متزلزل تر سازد؟ کاملاً . با این همه ، این کشور به طرزی استادانه و بامهارت از امریکا می خواهد که روی حوزه اقیانوسیه بیش از این متمرکز نشود وآن را فراموش کند.و چین در هیچ مبارزه ای به آسانی عقب نشینی نخواهد کرد و تسلیم نخواهد شد. اگر تسلیم شود به تصویر، جایگاه و اعتبار و وجهه جهانی خود لطمه خواهد زد با این همه ، کسانی که می گویند تنش های میان چین و امریکا به درگیری نظامی واقعی تبدیل خواهد شد و جرقه جنگ جهانی سوم را خواهد زد ،به احتمال زیاد اشتباه می کنند. هر دو کشور در صورت چنین جنگی انچه که از دست خواهند داد بسیار زیاد است.
ضمناً ، زمان بسیار مهم است : سیاستگذاران و دست اندرکاران رهبری از هر دو حزب در امریکا باید چین و لفاظی ها و توهین های آن را نادیده بگیرند. چه بخواهیم آن را بپذیریم و چه نخواهیم ، چین به سرعت درحال کسب قدرت و نفوذ سیاسی است که همگام با برتری اقتصادی و رشد نظامی آن است . این که چین به دنبال ایران راه افتاده و برای جلب نظر ایران تلاش می کند چیزی جز فصلی از یک داستان دور و دراز نیست. با طلوع خورشید در افق منطقه ای که با مشکل مواجه شده است ، این غول خفته بیدار خواهد شد و خاورمیانه به زودی ازآن استقبال خواهد کرد و به آن صبح به خیر خواهد گفت .
اخبار سیاست خارجی - تیک
ویدیو : سفر دریا سالار چین به ایران به چه معناست؟