در مساله بیعت : در مساله بیعتوصف روز بیعتمردم همانند شتران تشنهای که به آب ...
| در مساله بیعت وصف روز بیعت مردم همانند شتران تشنهای که به آب نزدیکشده، و ساربان رهاشان کرده، و عقال (پای بند) از آنها گرفته، بر من هجوم آوردند و به یکدیگر پهلو میزدند، فشار میآوردند، چنان که گمان کردم مرا خواهند کشت، یا بعضی به وسیله بعض دیگر میمیرند و پایمال میگردند. پس از بیعت عمومی مردم، مسئله جنگ با معاویه را ارزیابی کردم، همه جهات آن را سنجیدم تا آن که مانع خواب من شد، دیدم چارهای جز یکی از این دو راه ندارم. یا با آنان مبارزه کنم، و یا آنچه را که محمد (ص) آورده، انکار نمایم، پس به این نتیجه رسیدم که، تن به جنگ دادن آسانتر از تن به کیفر پروردگار دادن است، و از دست دادن دنیا آسانتر از رها کردن آخرت است. |
| ( وَ مِنْ کَلامٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ ) فِى ذِکْرِ الْبَیْعَةِ: فَتَدَاکُّوا عَلَىَّ تَدآکَّ الْإِبِلِ الْهِیمِ یَوْمَ وِرْدِها قَدْ أَرْسَلَها راعِیها، وَ خُلِعَتْ مَثانِیها، حَتّى ظَنَنتُ أَنَّهُمْ قاتِلِىَّ، أَوْ بَعْضَهُمْ قاتِلُ بَعْضٍ لَّدَىَّ، وَ قَدْ قَلَّبْتُ هذَا الْأَمْرَ بَطْنَهُ وَ ظَهْرَهُ حَتّى مَنَعَنِى النَّوْمَ فَما وَجَدْتُنِى یَسَعُنِى إِلَّا قِتالُهُمْ، اَوِ الْجُحُودُ بِما جاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ -صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ- فَکانَتْ مُعالَجَةُ الْقِتالِ أَهْوَنَ عَلَىَّ مِنْ مُعالَجَةِ الْعِقابِ، وَ مَوْتاتُ الدُّنْیا أَهْوَنَ عَلَىَّ مِنْ مَوْتاتِ الاخِرَةِ. |
ویدیو : در مساله بیعت