در علم الهی : در علم الهی ستایش خداوندی را سزاست که هیچ صفتی بر صفت دیگرش پیشی ...
در علم الهی ستایش خداوندی را سزاست که هیچ صفتی بر صفت دیگرش پیشی نگرفته تا بتوان گفت: پیش از آنکه آخر باشد اول است و قبل از آنکه باطن باشد ظاهر است. هر واحد و تنهایی جز او، اندک است، هر عزیزی جز او ذلیل، و هر نیرومندی جز او ضعیف و ناتوان است، هر مالکی جز او بنده، و هر عالمی جز او دانشآموز است، هر قدرتمندی جز او، گاهی توانا و زمانی ناتوان است، هر شنوندهای جز خدا در شنیدن صداهای ضعیف کر و برابر صداهای قوی، ناتوان است و آوازهای دور را نمیشنود. هر بینندهای جز خدا، از مشاهده رنگهای ناپیدا و اجسام بسیار کوچک ناتوان است، هر ظاهری غیر از او پنهان، و هر پنهانی جز او آشکار است. مخلوقات را برای تقویت فرمانروایی، و یا برای ترس از آینده، یا یاری گرفتن در مبارزه با همتای خود، و یا برای فخر و مباهات شریکان، و یا ستیزهجویی مخالفان نیافریده است، بلکه همه، آفریدههای او هستند و در سایه پرورش او، بندگانی فروتن و فرمانبردارند. خدا در چیزی قرار نگرفته تا بتوان گفت در آن جاست، و دور از پدیدهها نیست تا بتوان گفت از آنها جداست. آفرینش موجودات او را در آغاز ناتوان نساخته، و از تدبیر پدیدههای آفریدهشده باز نمانده است، نه به خاطر آنچه آفریده قدرتش پایان گرفته و نه در آنچه فرمان داد و مقدر ساخت دچار تردید شد. بلکه فرمانش استوار، و علم او مستحکم، و کارش بیتزلزل است، خدایی که به هنگام بلا و سختی به او امیدوار، و در نعمتها از او بیمناکند. |
( وَ مِنْ خُطْبَةٍ لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: ) الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى لَمْ تَسْبِقْ لَهُ حالٌ حالًا، فَیَکُونَ أَوَّلًا قَبْلَ أَنْ یَکُونَ اخِراً، وَ یَکُونَ ظاهِراً قَبْلَ أَنْ یَکُونَ باطِناً. کُلُّ مَسَمّىً بِالْوَحْدَةِ غَیْرُهُ قَلِیلٌ، وَ کُلُّ عَزِیزٍ غَیْرُهُ ذَلِیلٌ، وَ کُلُّ قَوِىٍّ غَیْرُهُ ضَعِیفٌ، وَ کُلُّ مالِکٍ غَیْرُهُ مَمْلُوکٌ، وَ کُلُّ عالِمٍ غَیْرُهُ مُتَعَلِّمٍ، وَ کُلُّ قادِرٍ غَیْرُهُ یَقْدِرُ وَ یَعْجِزُ، وَ کُلُّ سَمِیعٍ غَیْرُهُ یَصَمّ عَنْ لَطِیفِ الْأَصْواتِ وَ یَصِمُّهُ کَبِیرُها وَ یَذْهَبُ عَنْهُ ما بَعُدَ مِنْها. وَ کُلُّ بَصِیرٍ غَیْرُهُ یَعْمى عَنْ خَفِىِّ الْأَلْوانِ وَ لَطِیفِ الْأَجْسامِ، وَ کُلُّ ظاهِرٍ غَیْرُهُ غَیْرُ باطِنٍ، وَ کُلُّ باطِنٍ غَیْرُهُ غَیْرُ ظاهِرٍ، لَمْ یَخْلُقْ ما خَلَقَهُ لِتَشْدِیدِ سُلْطانٍ، وَ لا تَخَوُّفٍ مِنْ عَواقِبِ زَمانٍ، وَ لَا اسْتِعانَةٍ عَلى نِدٍّ مُثاوِرٍ وَ لا شَرِیکٍ مُکاثِرٍ، وَ لا ضِدٍّ مُنافِرٍ، وَ لکِنْ خَلائِقُ مَرْبُوبُونَ، وَ عِبادٌ داخِرُونَ، لَمْ یَحْلُلْ فِى الْأَشْیاءِ فَیُقالَ: هُوَ فِیها کائِنٌ، وَ لَمْ یَنْأَ عَنْها فَیُقالَ: هُوَ مِنْها بائِنٌ، لَمْ یَؤُدْهُ خَلْقُ مَا ابْتَدَأَ، وَ لا تَدْبِیرُ ما ذَرَأَ، وَ لا وَقَفَ بِهِ عَجْزٌ عَمَّا خَلَقَ، وَ لا وَلَجَتْ عَلَیْهِ شُبْهَةٌ فِیما قَضى وَ قَدَّرَ، بَلْ قَضاءٌ مُتْقَنٌ، وَ عِلْمٌ مُحْکَمٌ، وَ أَمْرٌ مُبْرَمٌ، أَلْمَأْمُولُ مَعَ النِّقَمِ، أَلْمَرْهُوبُ مَعَ النِّعَمِ. |
ویدیو : در علم الهی