جرم را رنگی ببینید! : ایرج رامین فر را خیلی‌ها می شناسند. پرونده کاری پر بار ...
ایرج رامین فر را خیلی‌ها می شناسند. پرونده کاری پر بار او شامل طراحی صحنه و لباس فیلم‌های متعدد سینمایی، تلویزیونی و تئاتر است.آخرین کار ایرج رامین‌فر فیلم سینمایی جرم است که این روزها در حال اکران است. 
ایرج رامین فر را خیلی‌ها می شناسند. پرونده کاری پر بار او شامل طراحی صحنه و لباس فیلم‌های متعدد سینمایی، تلویزیونی و تئاتر است. آخرین کار ایرج رامین‌فر فیلم سینمایی جرم است که این روزها در حال اکران است. به این بهانه به صحبت با او نشسته‌ایم و سوالاتی در مورد طراحی لباس جرم پرسیده‌ایم. طراحی‌ای که سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را برای او به همراه داشت.
متولد 1328 فارق‌التحصیل رشته طراحی صحنه از دانشکده هنرهای دراماتیک، فوق لیسانس طراحی صحنه از دانشگاه ونسن پاریس.
خلاصه‌ای از پرونده کاری:
طراحی صحنه و لباس نمایش‌های، آرش، اتللو، گیلگمش و فیلم های سینمایی باشو غریبه کوچک،مسافران،دایره،سگ کشی،طلای سرخ و سریال تلویزیونی کیف انگلیسی.
فیلم جرم دومین تجربه همکاری من و کیمیایی بعد از فیلم سینمایی سرب، به حساب می‌آید. به دلیل علاقه بسیار عمیقی که به کمیایی داشتم. باعث شد حضور در این فیلم را بپذیرم. من و کمیایی بسیار خوب با هم کار می‌کنیم و دغدغه‌های یکدیگر را به درستی می‌شناسیم. مدت‌ها بود که می‌خواستیم در پروژه‌ای با هم همکاری داشته باشیم اما این اتفاق رخ نمی‌داد که خوشبختانه در فیلم جرم بعد از سال‌ها توانستیم در کنار یکدیگر حضور داشته باشیم. من فیلم‌نامه را هم دوست داشتم و علاقه‌مند بودم که طراحی آن را بر عهده بگیرم.
از اول قرار بود فیلم را رنگی کار کنیم اما کم کم به این نتیجه رسیدیم که سیاه و سفید بیشتر به کار می‌خورد. خاصیت سینمایی سیاه و سفید یکدست و هماهنگ کردن است و ما چون داشتیم فضای قبل از انقلاب را به تصویر می‌کشیدیم به این نتیجه رسیدیم که نسخه سیاه و سفید کار را استفاده کنیم.
کم کم باید تصمیم بگیریم که می‌خواهیم فیلم‌های تاریخی داشته باشیم یا نه؟ شهر و جامعه ما در حال تغییر است این تغییرات مثبت هستند. زندگی ما به سمت مدرنیسم در حال حرکت است. اما برای ساخت فیلم‌های تاریخی مشکل خواهیم داشت. تغییر معماری شهر و نبود محله‌های قدیمی ما را محدود خواهند کرد. امیدوارم شهرک سینمایی داشته باشیم با آرشیو لباس‌های سنتی و تاریخی تا کمبود امکانات دست ما را بسته نگذارد.
طراحی صحنه و لباس ابتدا بر اساس فیلم رنگی انجام شده بود. اگر می‌دانستم که قرار است فیلم به صورت سیاه و سفید کار شود جور دیگری کار می‌کردم. کنتراست را بالا می‌بردم، به خاکستری و تنالیته‌های مختلف آن بیشتر می‌پرداختم تا شفافیت کار بیشتر شود. برای مثال در قسمت زندان همه خاکستری هستند و بی‌رنگ اما لباس داریوش ارجمند قرمز آلبالویی بود که آن شخصیت را جدا کند. اما بعد از سیاه و سفید شدن فیلم این تاثیرگذاری رنگ از بین رفت. البته با این حال من با نسخه سیاه و سفید خیلی بیشتر موافق هستم و حس نوستالژیک آن را می‌پسندم.
ویدیو : جرم را رنگی ببینید!