تحمل مجردی طولانی مدت! : ۱۱میلیون و ۲۰۰هزار نفر در ایران در سن ازدواج قرار ...

۱۱میلیون و ۲۰۰هزار نفر در ایران در سن ازدواج قرار دارند ، اما مجردند. این ارقام درحالی اعلام می‌شود كه مسئولان از رشد 3.4 درصدی طلاق در سال 92 و ورود اعضای دیگری به جمع مجردان خبر می‌دهند.
مجله سیب سبز: ۱۱میلیون و ۲۰۰هزار نفر در ایران در سن ازدواج قرار دارند ، اما مجردند. این ارقام درحالی اعلام می‌شود كه مسئولان از رشد 3.4 درصدی طلاق در سال 92 و ورود اعضای دیگری به جمع مجردان خبر می‌دهند. موضوع را با دكتر بهنام اوحدی، روانشناس و سكسولوژیست درمیان می‌گذاریم. او معتقد است 20 میلیون دختر جوان ایرانی نیازمند ازدواج هستند اما 7 میلیون آنها هرگز شریك ایده‌آل‌شان را پیدا نمی‌كنند. از  نظر اوحدی مجردها در حالی شمع‌های بالاتر رفتن سن‌شان را فوت می‌كنند كه ترس از نداشتن همراهی برای سال‌های پایانی جوانی و نداشتن مراقبی برای گذراندن روزهای پیری رهای‌شان نمی‌كند.

30 سالگی سال بحران است

در سال‌های منتهی به 30 سالگی نشانه‌های اختلال سازگاری در خانم‌های ایرانی پیدا می‌شود. این زنان نه‌تنها به خاطر تمایل خود به ازدواج بلكه به‌خاطر فشارهای آشكار یا ناآشكار خانواده، دوستان و جامعه دچار آسیب‌هایی می‌شوند و به مرور علائم افسردگی و اضطراب را بروز می‌دهند. این نشانه‌ها معمولا به شكل ترس از آینده و نگرانی در برابر آینده، مشكلات خواب یا ارزیابی بدبینانه نسبت به دور نمای زندگی دیده می‌شود.

بحران‌های ناشی از تجرد طولانی مدت، تنها محدود به كشور ما نمی‌شود و در همه جوامع به اندازه‌های متفاوتی دیده می‌شود اما به‌خاطر ساختار جامعه ما، این مشكلات با شدت بیشتری بروز پیدا می‌كند. شاید در كشورهای پیشرفته، سن شروع اضطراب‌ها و بحران‌های ناشی از تجرد حدود 32 سالگی باشد اما در ایران به‌خاطر فشارهای خانواده و اجتماع از 28 سالگی بسیاری از زنان مجرد وارد مرحله بحران می‌شوند.



زنان مطلقه با تنهایی سازگارند

در كشور ما تحمل تجرد برای زنانی كه مطلقه هستند آسان‌تر است، چون فانتزی‌ها و آرزوها و رؤیاهای رنگارنگ و خیال‌پردازانه‌ای كه دختران هرگز ازدواج نكرده در مورد ازدواج دارند، در ذهن آنها جایی ندارد. این زنان به‌خاطر تجربه‌ای كه داشته‌اند، با واقعیت زندگی آشناترند و آسان‌تر می‌توانند تنهایی را تحمل كنند. زنان مطلقه می‌دانند كه ازدواج به هر قیمتی آنها را به سعادت نمی‌رساند و به همین دلیل نداشتن یار را پایان راه خوشبختی خود نمی‌بینند. گذشته از این، زنان مطلقه به دلیل دوشیزه نبودن بیشتر ازامكان ازدواج موقت برخوردار هستند.

مردها راحت‌ترند

تحمل تاخیر سن ازدواج، برای آقایان آسان‌تر است چراكه در جامعه كنونی ما بهتر می‌توانند با ازدواج موقت كنار بیایند و به لحاظ بیولوژیك محدودیت زمانی خاصی برای بچه‌دار شدن ندارند و تا 60 سالگی هم می‌توانند بچه سالم داشته باشند اما در خانم‌ها با افزایش سن احتمال به دنیا آوردن نوزادی كه دچار نقص‌های كروموزومی باشد افزایش پیدا می‌كند. به همین دلیل با هر سال بالاتر رفتن سن، ترس از دست دادن فرصت طلایی ازدواج هم بیشتر می‌شود و این هراس كه به دلایل مختلف ایجاد می‌شود، خانم‌های مجرد را هر روز بیشتر آزار می‌دهد.

می‌ترسند كسی مراقب‌شان نباشد

فرآیند پیر شدن از اولین دهه زندگی شروع می‌شود اما با گذشت سال‌ها شدت می‌گیرد و روی روان فرد هم تاثیر می‌گذارد. زمانی‌كه فرد درمی‌یابد كه از نظر فیزیولوژیك توانایی گذشته را ندارد و چین و چروك‌ها به چهره و بدنش راه پیدا كرده‌اند، با خود می‌گوید به سرازیری نزدیك می‌شوم و همین هراس از پیری، تنهایی و مرگ، او را به سمت راه‌هایی برای متوقف كردن این روند سوق می‌دهد. آقایان سراغ باشگاه‌های بدنسازی و مكمل‌هایی كه قدرت از دست رفته را به آنها برگرداند می‌روند و خانم‌ها با گرفتن رژیم‌های سخت و اقدام‌های زیبایی می خواهند در مقابل پیری بایستند.

ترس از تنهایی در چنین دوره‌ای تشدید می‌شود. درحالی‌كه در 30 سالگی خانم‌ها از نداشتن پشتیبان عاطفی می‌ترسند، با گذشت یك دهه از اینكه در پیری كسی همراه‌شان نباشد و از آنها مراقبت نكند هراس پیدا می‌كند. اغلب افراد بعد از 40سالگی شاهد از دست دادن پدر بزرگ و مادر بزرگ، والدین یا آشنایان دیگرشان هستند و از اینكه در پیری هیچ كس نتواند از آنها مراقبت كند، بیشتر می‌ترسند.

آقایان واقع‌بین‌ترند

گرچه بحران‌های ناشی از تجرد طولانی مدت، تنها زنان را گرفتار نمی‌كنند اما شدت و میزان این مشكلات در مردها بسیار كمتر است. اغلب آقایان برای آینده خود برنامه‌هایی دارند و از آنجا كه واقع‌بینانه‌تر به ازدواج و قبول مسئولیت نگاه می‌كنند، پس از تصمیم گرفتن به این می‌اندیشند كه آیا امكان اجاره خانه یا پرداخت هزینه‌های زندگی را دارند یا خیر. بسیاری از مردها ترجیح می‌دهند پیش از ازدواج تحصیلات‌شان را تكمیل كنند و به جایگاه ایده‌آل‌شان برسند، به همین دلیل است كه تاخیر در ازدواج آسیب چندانی به آنها نمی‌زند.

البته خانم‌های كمالگرایی كه برنامه‌های متعددی برای زندگی‌شان دارند هم آنقدر درگیر برنامه‌های خود می‌شوند كه آسیب‌های ناشی از تجرد را به اندازه زنان دیگر تجربه نمی‌كنند درحالی‌كه دخترانی كه برنامه‌ای برای آینده ندارند و به ازدواج به عنوان راهی برای بالاتر بردن جایگاه‌شان نگاه می‌كنند، از تجرد آسیب بیشتری می‌بینند.

هنوز هم جامعه تجرد را نمی‌پذیرد

ناامیدی یكی از پیامدهای تجرد طولانی مدت است كه هم در زنان هرگز ازدواج نكرده و هم در زنان مطلقه دیده می‌شود. پرسش‌های مكرر اطرافیان با این موضوع كه «چرا ازدواج نمی‌كنی!»، «پس كی به ما شیرینی می‌دهی؟» و ... عرصه را برای دختران هرگز ازدواج نكرده 35 ساله تنگ‌تر می‌كند و این روزها شاهد این واقعیت هستیم كه بسیاری از دخترانی كه قصد یا فرصت مناسب ازدواج را ندارند، به دنبال راهی برای مهاجرت می‌گردند.