با بچه های وابسته چطونه رفتار کنیم؟ : مادر:دختر سه ساله من خیلی به من وابسته ...
مادر:دختر سه ساله من خیلی به من وابسته است و همه جا دوست دارد در كنار من باشد.
كارشناس:آیا با پدرش هم این مشكل را دارد.
مادر: خیر
كارشناس: وقتی دخترتان پیش شماست و از شما جدا نمی شود شما چه عكس العملی نشان می دهید .
مادر: من چون احساس می كنم خیلی زیاد به من وابسته است عكس العملی از خود نشان نمی دهم.
كارشناس:در مورد بچه هایی كه وابسته هستند ما می توانیم روشهایی را به كار گیریم كه به تدریج بتوانند با محیط خود سازگار شوند اما وابستگی تا سه سالگی طبیعی است و به تدریج با بزرگتر شدن فرزندان این وابستگی كم رنگ خواهد شد و تا اینكه درپنج سالگی راحت تر به مهد خواهند رفت و استقلال بیشتری خواهند داشت.اگر دخترتان را به یك میهمانی رسمی می برید انتظار نداشته باشید كه مانند بچه های دیگر خیلی سریع به بازی مشغول شود و با جمع ارتباط برقرار كند .بچه ها با یكدیگر متفاوتند اما می توانید به روشهایی رفتار كنید كه فرزندتان استقلال بیشتری پیدا كند و به تدریج احساس وابستگی او كمتر شود.
پدر:آیا وابستگی فرزندم به مادرش دلیل خاصی دارد.
كارشناس:روشن است كه رفتارهای پدر و مادر می تواند چنین وضعیتی را در فرزندان ایجاد و یا آن را تشدید كند.یعنی اینكه همیشه والدین دوست دارند در كنار فرزندشان باشند و همیشه نگران او هستند. ما این نگرانی والدین را تایید نمی كنیم .وقتی كه فرزندتان در زمان جدایی احساس كند كه نگاه شما ناراحت است و این احساس را به او ابراز می كنید،بنابراین احساس دلواپسی شما به او منتقل خواهد شد.اما برای یافتن دلیل اصلی این وابستگی می توانید در جلسات مشاوره بیشتری شركت كنید. در اینجا می توانم با ارائه چند راهكار مناسب به شما كمك كنم تا وابستگی فرزندتان كمتر شود.در قدم اول شما با كنترل استرس خودتان وابستگی خود را به فرزندتان منتقل نكنید .
به عنوان مثال وقتی دخترتان را به پارك می برید تا او را سوار سر سره كنید از او بخواهید كه بازی خودش را انجام دهد و به او اطمینان دهید كه در كنارش حضور خواهید داشت و بعد به تدریج و با گذشت زمان از او فاصله بگیرید ،مراقب باشید كه این كار را به آهستگی و به تدریج انجام دهید تا فرزندتان عكس العمل منفی از خودش نشان ندهد اما اگر احساس كردید كه ترسید، بدانید كه او هنوز آمادگی جدا شدن از شما را ندارد و باید فرصت بیشتری را به او بدهید.
بعد از گذشت مدت زمانی شما با فاصله بیشتری از او روی یك نیمكت كه بتوانید او را ببینید قرار گیرید.مهم این است كه در اعمال این روش فرزندتان احساس كند كه هر وقت كه به شما نیاز دارد شما در كنار او حضور خواهید داشت.والدین نباید انتظار داشته باشند كه به محض ورود به میهمانی و رو در رو شدن فرزندشان با افراد غریبه، آنها خیلی زود با بچه های دیگر تعامل پیدا كنند و شروع به بازی با آنها كنند كما اینكه كه وقتی بزرگسالان هم به جمعی وارد می شوند به راحتی در همان ابتدا نمی توانند با محیط ارتباط برقرار كنند و برایشان سخت است بنابراین انتظار داشتن تعامل زیادی از فرزندتان در چنین جمعی خواسته غیر منطقی می باشد.
مدت زمانی طول خواهد كشید كه فرزندتان جمع را بپذیرد روش درست آن است كه قبل از وارد شدن به میهمانی اطلاعاتی را از میهمانی ،مدعوین، و نحوه پذیرایی و همچنین اطلاعاتی كه تا حد امكان لازم دارید به او بدهید در هنگام رفتن به میهمانی هم چند اسباب بازی از فرزندتان را به همراه خود ببرید تا هم احساس بهتری داشته باشد و هم با داشتن این وسایل ارتباط بهتری را با دوستانش برقرار كند.ابتدا از محیطهای آشنا شروع كنید و بعد او را وارد محیطهایی كنید كه آشنایی كمتری دارد.
هر چند كه برخی بچه ها به مهد می روند و از روابط اجتماعی خوبی برخوردار هستند اما باز هم چنین واكنشهایی در آنها دیده می شود.اگر به تدریج طوری با فرزندتان برخورد كنید كه او حس كند شما در همه شرایط در كنار او هستید ،به تدریج حس وابستگی او كمتر خواهد شد تا اینكه سعی كنید با استفاده ا ز راههای فشار و اجبار وابستگی او را كمتر كنید.به طور كلی فرزندان وقتی می توانند از والدین خود جدا شوند كه چند چیز به آنها ثابت شده باشد اول اینكه بدانند كه هر زمان كه به والدینش نیاز دارد در كنارش هستند و احساس امنیت بیشتری كند برخی از فرزندان وقتی به جایی می روند این حس را دارند كه تنها می شوند والدین اگر در هنگام خداحافظی به او این اطمینان را بدهند كه هر زمان كه نیاز دارد در كنارش خواهند بود دیگر حس بدی نخواهد داشت .این نیاز طبیعی بچه ها است كه هر زمان كه به شما احتیاج دارند حس كنند كه والدینشان در كنارشان خواهند بود.
پدر:اگر مشكل وابستگی فرزندمان در كودكی برطرف نشود در بزرگسالی هم دچار مشكل خواهد شد و در آینده نخواهد توانست تعاملات مناسبی را با افراد دیگر برقرار كند .
كارشناس:بعضی از تعاملات فرزندان مربوط به دوره سنی است كه سپری می كنند.به طور كلی وابستگی تا سه سالگی غیر طبیعی نیست و به تدریج در حدود چهار تا پنج سالگی كم می شود اما به این معنی هم نیست كه كاملاً ازبین می رود اما خیلی كم خواهد شد. اگر به مسئله وابستگی دخترتان واكنشی نشان ندهید به مرور این وابستگی در او كمتر خواهد شد اما در غیر این صورت با مشكلات زیادی مواجه خواهید شد. اما می توانید با انجام روشهای درست به دخترتان كمك كنید كه مراحل كم شدن وابستگی را بهتر و سریع تر پشت سر گذارد.
در ضمن فرصت آشنا شدن با محیط های جدید را به فرزندتان بدهید و به تدریج او را به سمت استقلال بیشترپیش ببرید اما حوصله داشته باشید زیرا این مسئله به زمان نیاز دارد.در شرایطی وابستگی فرزندان تشدید می شود مانندجابه جایی منازل ، مهد رفتن و تغییراتی از این قبیل كه او را دچار وابستگی خواهد كرد. سعی كنید احساس فرزندتان را تصدیق كنید و او را مورد نوازش قرار دهید تا در كنارتان به امنیت بیشتری برسد و بدانید كه اتفاقات محیطی در نوع رفتار فرزندتان بی تاثیر نخواهد بود. از كتابهای خوبی كه می توانم به شما معرفی كنم "كتاب كلیدهای رفتار با كودك سه ساله "می باشد كه در مورد ویژگی فرزندان سه ساله اطلاعات خوبی را در اختیار شما قرار خواهد داد و همچنین "كتاب راهنمای كامل والدین" كه از مجموعه كتاب كلیدهای رفتار با كودكان و نوجوانان می باشد و جلد یك آن مربوط به مشكل شما می باشد كه با تهیه آن می توانید اطلاعات كاملی را به دخترتان بدهید و وابستگی او را به تدریج كمتر كنید.
خانم دكتر حلی ساز روانشناس كودك
منبع:radiosalamat.ir
ویدیو : با بچه های وابسته چطونه رفتار کنیم؟