اعتراف یک پرسپولیسی؛ بدترین بازیکنم : مهاجم پرسپولیس این روز ها در نوک پیکان ...

مهاجم پرسپولیس این روز ها در نوک پیکان انتقاد ها قرار دارد. خبرورزشی: این روزها «رضا خالقی‌فر» زیر تیغ انتقادات شدید رفته و پرسپولیسی‌ها، او را مقصر شکست مقابل استقلال خوزستان می‌دانند. رضا که سیاست سکوت را در پیش گرفته بود، پس از نمره پایینی که در برنامه 90 به او اختصاص داده شد، بغضش‌ در خبرورزشی ترکید. این مصاحبه را از دست ندهید.

فشار انتقادات نسبت به تو زیاد شده، در این مورد حرفی نداری؟

چرا حرف نداشته باشم؟ كمرم زیر این همه انتقاد خم شده است. بگذارید داستانی را برای‌‌تان تعریف كنم. از روزی كه از راه‌آهن به پرسپولیس آمدم، قرار شد مهاجم باشم اما در همان اولین جلسه تمرین، مرا در پست هافبك نفوذی به بازی گرفتند. فصل قبل در 7 پست برای پرسپولیس بازی كردم. از دفاع راست گرفته تا مهاجم نوك. هر روز یك پست، هر بازی یك جای زمین. چطور انتظار دارید نسبت به كاری كه انجام می‌دهم، تمركز داشته باشم؟ امروز همه می‌گویند من مقصر هستم اما به خدا قسم یك بازیكن به تمركز احتیاج دارد.

قبول داری در هیچ پستی برای پرسپولیس خوب بازی نكردی؟

بله. در همین فصل، بازی اول به عنوان مهاجم وارد زمین شدم و بازی دوم هافبك دفاعی بودم. من بد بازی می‌كنم چون جایگاه مشخصی ندارم. در فصل قبل و مقابل الهلال، به عنوان هافبك نفوذی به میدان رفتم، بعد از 15 دقیقه، به سمت راست خط دفاع رفتم و سپس هافبك راست شدم. شما جای من باشید با چه تمركزی بازی می‌كنید؟ الان همه می‌گویند من بد هستم، قبول دارم اما به خدا قسم در پرسپولیس «سوخت» شدم. من می‌گویم به من فرصت بازی در خط حمله را بدهید، اگر جواب ندادم، آن وقت به من فحاشی كنید. در آن شرایط، نوكر همه پرسپولیسی‌ها هم هستم. شما نمی‌دانید در تیم ما چه می‌گذرد.

خب این فرصت برایت به وجود آمده كه خودت همه چیز را تعریف كنی. ماجرا چیست؟

ما در هر هفته، یك لشكر محروم و مصدوم داریم. من دوست ندارم در خط هافبك حتی به عنوان بازیساز بازی كنم اما صبح روز بازی با استقلال خوزستان به من گفتند تو هافبك دفاعی هستی. توجیه نمی‌كنم، خیلی بد بازی كردم اما شرایط اهواز هم خیلی بد بود. هیچ چیز در آن بازی، شرایط عادی نداشت. روز من هم نبود ولی مگر در آن بازی فقط من اشتباه كردم؟ 11بازیكن بودیم كه به طور متوسط، هر كدام‌مان چند بار دچار اشتباه شدیم. حالا فشارها روی من است چرا، نمی‌توانم در خط میانی بازی كنم. اصلاً خصوصیات من، مختص فورواردهاست. مرا در جایی از زمین بازی می‌دهند كه بلد نیستم حتی در آن پست‌ها پاس بدهم.

بالاخره تو تجربه سال‌ها بازی در لیگ ‌برتر را داری. انتظار از رضا خالقی‌فر بیشتر از بازیكنان جوانی مثل ایمان صادقی است. قبول داری؟

بله و می‌گویم هیچ راهی برای توجیه عملكرد ضعیفم نیست ولی هر پستی در فوتبال، یكسری شاخصه دارد. من شاید یك مهاجم یا هافبك تهاجمی باشم اما مطمئناً نمی‌توانم مدافع راست بازی كنم. كجای فوتبال من شبیه هافبك‌های تدافعی است؟ حالا آن روز كه روز من هم نبود و گرمای هوا هم پدر همه را درآورده بود. می‌دانید موضوع چیست؟ از روز اولی كه من به پرسپولیس آمدم، متوجه شدم هر وقت می‌خواهند از حمید درخشان انتقاد كنند، پای مرا پیش می‌كشند. برخی از درخشان خوش‌شان نمی‌آمد، می‌گفتند خریدهای بدی كرده و بعد فوراً می‌گفتند مثلاً همین رضا خالقی‌فر كه بازیكن خوبی نیست را به پرسپولیس آورده است! وقتی از روز اول چنین نگاهی روی بازیكن باشد، چه انتظاری دارید كه من بتوانم خودم را نشان دهم؟ ببینید از من در این مدت چقدر انتقاد شد و از باقی بازیكنان چقدر تعریف و تمجید. من اگر بهترین بازیكن زمین می‌شدم، هیچ‌كس نگاهم نمی‌كرد اما اگر یك اشتباه می‌كردم، همه انتقاد می‌كردند.

چرا در پرسپولیس این‌طور است كه برای هر ناكامی، یك نفر باید مقصر باشد؟

همه به دنبال یك نفر هستند تا پشتش پنهان شوند. می‌خواهند تقصرات عدم نتیجه‌‌گیری تیم را به گردن یك نفر بیندازند و خودشان را خلاص كنند. چه كسی از من بهتر؟ من كه هیچ‌كس را پشت‌سر خودم ندارم.

الان پست اصلی تو در پرسپولیس كجاست؟

به خدا خودم هم نمی‌دانم. آرزویم این است كه فوروارد بازی كنم اما هر پستی به بازی گرفته می‌شوم به غیر از فوروارد. حرفم را قبول كنید كه تمركز ندارم. بازی كردن برایم سخت شده. البته از برانكو ممنونم كه به من اعتماد و اعتقاد دارد و می‌خواهد در تیمش بازی كنم اما نمی‌توانم از این پست به آن پست بروم.

این حرف‌ها را به دیگران هم گفته‌ای؟

بله. قبل از شروع فصل، وقتی می‌خواستم قراردادم را تمدید كنم، به مسئولان باشگاه گفتم و آنها هم تأكید كردند كه می‌توانم در پست مهاجم بازی كنم. حتی با برانكو هم صحبت كردم و گفتم یا مرا به عنوان مهاجم به زمین بفرست یا اصلاً به من بازی نده چون در این صورت خراب می‌شوم. فوتبالم در پرسپولیس سوخت. بازی با سپاهان در پیش است اما نمی‌دانم اگر قرار باشد به میدان بروم، باید در كدام سمت زمین بازی كنم؟ هافبك تدافعی، مدافع چپ یا شاید هم گلر!

یك فوتبالیست در سطح تو نباید توانایی بازی در چند پست را داشته باشد؟

بله اما هر بازیكنی، یك تخصص ویژه دارد. من یك مهاجم ریسكی هستم ولی در خط هافبك هیچ تخصصی ندارم. فقط توانستم جای خالی مهرداد كفشگری و احمد نوراللهی كه مصدوم بودند را پر كنم. در خط میانی، یك بار بازی ریسكی انجام بدهی، تیم دچار مشكل می‌شود. ذهنم درگیر تغییر پست بود و مدام اشتباه می‌كردم حتی پاس 3 متری هم نمی‌توانستم بدهم. من فقط از همه می‌خواهم در مورد انتقاد از عملكردم، منصف باشند. برنامه 90 این همه انتقاد كرد اما عادل یك جمله منصفانه گفت كه مرا در پست اصلی‌ام به میدان نمی‌فرستند. دلم نمی‌خواهد به تیم ضربه بزنم، من به زمین می‌روم كه به پرسپولیس كمك كنم اما ببینید هم خودم خراب می‌شوم و هم بازی پرسپولیس خراب می‌شود.

به نظرت برانكو بالاخره تو را به عنوان فوروارد بازی می‌دهد؟

این كه یك آرزوست. من هر روز می‌روم سر تمرین و اگر یك روز به عنوان مهاجم تمرین نكنم، افسرده می‌شوم. هیچ لذتی از فوتبال نمی‌برم. انگیره‌هایم كم شده و خیلی از این اتفاقات ناراحتم. من بازیكن نزدیك به دروازه حریف هستم. از زمانی كه فوتبال را شروع كردم تا همین امروز، همیشه در تمرینات و بازی‌ها مهاجم بودم ولی در پرسپولیس همه جای زمین بازی كردم به غیر از خط حمله. من می‌گویم مرا مهاجم كنید، اگر جواب ندادم، بگذارید روی نیمكت یا سكو بمانم اما به عنوان هافبك به من بازی ندهید چون هیچ‌كس از این موضوع سودی نمی‌برد. در اهواز این اتفاق افتاد و از طرفی دمای هوا 50 درجه بود، 10 درجه هم هوای بدن ما در زمین بالا رفت. بعد از بازی، تمام بدن‌مان را در یخ فروبردیم تا شاید خنك شویم. در چنین شرایطی باید این همه از من انتقاد شود؟ این منصفانه و عادلانه نیست.