7 مرداد؛ جشن امردادگان : امرداد به معنی بی مرگی و جاودانگی 7 مرداد؛ جشن ...
امرداد به معنی بی مرگی و جاودانگی
7 مرداد؛ جشن امردادگان
امرداد نام ششمین و به عبارتی هفتمین و آخرین امشاسپندان است. در آئین زرتشت، خرداد و امرداد، امشاسپندان “كمال” و “دوام” در جهان مینوی و پرستاران آب و گیاه در جهان خاكی ، همواره در كنار هم جای دارند.
واژه امرداد كه اوستایی آن “امرتات” ameretat است ، از سه بخش درست شده است : “ا+ مر+ تات”. بخش نخست پیشوند نفی است ؛ بخش دو، از ریشه مصدری “مر” mar به معنی “مرگ” است و جزء سوم پسوند “تات” است به معنای “كاملی” ، “رسایی” و “سالمی” . بنابراین “امرتات” (امرداد=مرداد) یعنی بی مرگی (نامیرایی=جاودانگی=دوام جاودان) .
این نام در اوستا، به ویژه گاتها صفتی است از برای اهورامزدا، یعنی مظهر زوال ناپذیری و پایندگی خداوند است. اما در جهان خاكی نگهبانی و سرپرستی گیاه و رستنی با وی می باشد.
روز هفتم هر ماه ، امرداد نام دارد و مطابق معمول روز هفتم از ماه امرداد، جشن امردادگان برگزار می شد كه در دوران باستان و عصر ساسانی و پس از آن مراسم و آدابی در دشت و فضای باز انجام می شد. موبد اردشیر آذرگشسب می نویسد كه چون امرداد ، فرشته جاودانی و بی مرگی است و در عالم جسمانی نگهبان نباتات و روییدنیها می باشد، می توانیم به حدس قریب به یقین بگوییم كه پدران ما در این روز به باغها و مزارع خرم و دل نشین دور از محوطه شهر می رفتند و طی مراسمی این جشن را با شادی و سرور در هوای صاف و در دامن طبیعت برگزار می كردند.
نیاکان ما در روز جشن امردادگان به باغها و مزارع می رفتند
این جشن سزاوار ِ شادمانی و نشاط ِ بی مرگی، امروز به غلط تحت نام مردادگان، در بین مردم رایج است. زیرا مرداد به معنی نیستی و مرگ است اما وقتیکه حرف الف در اول آن قرار می گیرد آن را نفی می کند و به بی مرگی و جاودانگی، تغییر معنی می دهد. زیرا امرتات در زبان اوستایی و امرداد در زبان پهلوی، از ششمین امشاسپندان و یکی از صفات اهورامزدا در گات ها است که دلالت بر بی مرگی و جاودانگی و زوال ناپذیری اهورامزدا دارد.
نیاکان ما در این روز به باغها و مزارع خرم و دلنشین می رفتند و پس از نیایش به درگاه اهورامزدا این جشن را با شادی و سرور در هوای صاف و در دامن طبیعت برگزار می کردند. جشن امردادگان بر تمامی ایرانیان فرخنده باد.
منبع : amordad20.blogfa.com
ویدیو : 7 مرداد؛ جشن امردادگان