100 روز متفاوت / روحانی می ایستد؟ :   اعتدال روی لبه تیغ چپ و راست 100 روز ...



روحانی , حسن روحانی , شهرداد روحانی

  اعتدال روی لبه تیغ چپ و راست
 100 روز متفاوت

100روز گذشت و عادلانه این است که بگوییم دولت اعتدال خود اقدام به بالابردن توقعات کرد که با توجه به تجربه 8سال قبل امری انکارناپذیر بود اما از سوی دیگر هم تحمل نشد تا دولت در زمان مقتضی انتظارات را برآورده سازد. دولت اعتدال اکنون بین دو لبه انتقادات چپ و راست قرار دارد و همه چشم انتظار آینده‌ای شیرین بعد از 100روز هستند.

100روز گذشت، 100روزی که با شادی و اخم همراه بود. آن زمان خندیدند که خنده بر لب مردم دیدند و زمانی ابرو در هم گره زدند که احساس شد طعم پیروزی 24خرداد به مذاق برخی خوش نیامده است.

 

آن روز که 3وزیر از مجموع 18وزیر پیشنهادی رئیس‌جمهور با کارت قرمز مجلس مواجه شدند، اخم بر چهره برخی مردان پاستور نشست اما در دل گفتند اعتدال هزینه دارد و باید ایستاد.

 

برخی دیگر از آنها حق را به بهارستان‌نشینان دادند و گفتند که حق طبیعی نمایندگان است که به وزیر پیشنهادی رای اعتماد ندهند و البته این را هم گفتند که کاش برخی مخالفت‌ها سیاسی نبود و حماسه 24خرداد را همگان باور می‌کردند. 100 روز گذشت، در این روزها انتظاراتی بیان شد که شاید به واقع از مسئولیت دولت آن هم با گذشت تنها 100روز خارج بود پس بر طبل مخالفت کوبیدند و دولت هم هیچ نگفت چراکه احساس کرد گذر زمان بسیاری از امور را شفاف و مشخص خواهد کرد اما این تنها یک بخش ماجرا بود؛ در سوی دیگر دولتمردانی حضور داشتند که با عملکردهایشان زمینه انتقادات بیرونی را فراهم آوردند که از آن جمله می‌توان به انتخاب استانداران اشاره داشت.

 

انتظارات از دولت زیاد بود چون 8 سال به چپ و راست آنچنان بها داده نمی‌شد و حال آنها دولتی که با شعار اعتدال بر سر کار آمده را ناجی خود می‌دانند و حداقل انتظارشان بازگشت به سال‌های قبل از 84 است. مردم هم که در سال‌های قبل از نظر اقتصادی متحمل مشکلاتی شده بودند، انتظار داشتند معجزه‌ای از سوی این دولت رخ دهد که البته انتظاری بی‌مورد بود؛ چون قبل‌تر به آنها گفته شده بود که نباید انتظار معجزه عصای موسی داشته باشند.

 

وعده‌های اقتصادی داده شد از سوی دولت اما شاید زودهنگام بود و باید کمی صبر می‌کردند و بعد دلخوش کردن مردم. اقتصاددانان ساکتند اما در خلوت سرنوشت هدفمندی یارانه‌ها را جویا می‌شوند و این سوال دیگر چپ و راست ندارد بلکه به زندگی تمام مردم مرتبط است.

 

احزاب باید آزادانه فعالیت کنند هم موضوع غریبی نبود زیرا وعده فعالیت به آنهایی داده شده بود که خود با توجه به شرایط سیاسی کشور تصمیم به تعطیلی فعالیت گرفته بودند اما انتظار برای آغاز فعالیت موضوعی نیست که از اذهان برود و هنوز نگاه‌ها به وزارت کشوری است که مشغول تعیین استانداران است.

 

100روز گذشت و عادلانه این است که بگوییم دولت اعتدال خود اقدام به بالابردن توقعات کرد که با توجه به تجربه 8سال قبل امری انکارناپذیر بود اما از سوی دیگر هم تحمل نشد تا دولت در زمان مقتضی انتظارات را برآورده سازد. دولت اعتدال اکنون بین دو لبه انتقادات چپ و راست قرار دارد و همه چشم انتظار آینده‌ای شیرین بعد از 100روز هستند.
/روزنامه آرمان


ویدیو : 100 روز متفاوت / روحانی می ایستد؟