گران ترین چای دنیا +عکس : ده هزار دلار برای یک قوری چای به نظر بیش از حد گران ...

ده هزار دلار برای یک قوری چای به نظر بیش از حد گران است، اما این قیمتی است که کلکسیونر های ثروتمند چای حاضرند برای چشیدن دا هانگ پائو (Da Hong Pao)، کمیاب ترین چای دنیا بپردازند. این چای که یک گرم آن 1400 دلار است، در واقع سی برابر یک گرم طلا ارزش دارد.  برترین ها: ده هزار دلار برای یک قوری چای به نظر بیش از حد گران است، اما این قیمتی است که کلکسیونر های ثروتمند چای حاضرند برای چشیدن دا هانگ پائو (Da Hong Pao)، کمیاب ترین چای دنیا بپردازند. این چای که یک گرم آن 1400 دلار است، در واقع سی برابر یک گرم طلا ارزش دارد.

چه چیزی چای دا هانگ پائو را این چنین ارزشمند می کند؟ طبق گفته ی استاد چینی ژیانگ نینگ وو (Xiangning Wu) بیشتر به خاطر کمیاب بودن آن است. به ندرت بوته ی دا هانگ پائو باقی مانده و تعداد بوته های باستانی کوهستان وویی (Wuyi) آنقدر کم است که تقریبا قیمتی برای آن نمی توان گذاشت. در حقیقت چای کارانی که نسل اندر نسل به این کار مشغول بوده اند مراسم سالیانه ای دارند که به این کوهستان رفته و در پای بوته های دا هانگ پائو از خدای چای، لوو یوو (Lu Yu) می خواهند تا سالی پربار داشته باشند. بعضی از گزارش ها حاکی از آن است که برگ های این چای در زمان رشد با شیر بز شسته شده و بعد از چیده شدن پخته می شوند، سپس آنها تا 80 سال در جایی قرار می دهند که عطر بگیرند.



در افسانه ها آمده که این چای همچنین ارزش درمانی بالایی دارد. گفت می شود زمانی که مادر یکی از امپراطور های سلسله ی مینگ مریض شد، با این چای به خصوص شفا پیدا کرد. بعد از این اتفاق امپراطور با پارچه های قرمز بزرگی چهار بوته ای که دارو از آنها گرفته شده بود پوشاند. اسم این چای از اینجا آمده است، دا هانگ پائو یعنی " پارچه ی قرمز بزرگ". امروزه باور بر این است که شش بوته دا هانگ پائو که بر روی صخره ای در کوهستان وویی باقی مانده تنها بوته های باقی مانده از این چای است.

سفرنامه نویسی به نام تئودورا سات کلیف(Theodora Sutcliffe) که به تازگی به شهر وویی شان (Wuyishan) در این کوهستان سفر کرده تا درباره ی این چای بیشتر بداند، این گفته را تایید می کند که همه ی انواع دا هانگ پائو گران قیمت نیستند. او در گزارشش در بی بی سی می نویسد:" اگرچه نمونه های قدیمی با قیمت های بسیار گران به فروش می رسند، چای دا هانگ پائو با کیفیت قابل قبول کیلویی صد دلار در وویی شان به فروش می رسد. این چای هایی که قیمتی ارزان تر دارند قلمه هایی از آن بوته های اصلی هستند که چای اصلی و گران قیمت از آنها گرفته می شود.



بوته های اصلی آنچنان با ارزش هستند که تمام مدت تحت نگهبانی هستند و برگ های تیره و تار آنها به آسانی قابل خرید نیست. فقط دلالان خاصی می توانند چینی های ثروتمند را به تولید کننده ی این برگها متصل کنند.

دا هانگ پائو هم چنین توجه متخصصان چای را در خارج از چین به خود جلب کرده است. در واقع در 1849 گیاه شناس انگلیسی رابرت فورچون (Robert Fortune) طی یک ماموریت محرمانه از وویی شان بازدید کرد تا چند دانه از این چای به دست آورد و در جایی مثل هند آنها را بکارد. گفته می شود برعکس جاسوسان قبلی فورچون توانسته موفق شود تا خود را به شکل اهالی محلی درآورد و دانه، نهال و حتی اطلاعات ارزشمندی درباره ی کشت آنها به دست آورد. او نهایتا این دانه ها را با چای بومی هندوستان ادغام کرد که آن گونه که سات کلیف می گوید:" شروعی برای صنعتی بود که امروزه میلیاردها دلار ارزش دارد."



متاسفانه برگهایی که امروزه دست به دست می شود سالها پیش چیده شده اند. اینطور که سات کلبف می نویسد بوته های 350 ساله که آخرین بار برگهایشان در سال 2005 چیده شده هم اکنون تبدیل به بوته هایی ژولیده شده اند که دیگر برگی ندارند. او می نویسد:" در روز نخست ماه می، سریع بعد از آنکه مراسم برداشت چای شروع می شود فرشی قرمز پهن شده که تقلیدی از هدیه ی امپراطور است. زنان زیبا که لباس های محلی به تن دارند از پله ها پایین آمده و مراسم را اجرا می کنند. ولی برداشتی نخواهد بود. که یعنی چند گرمی که کلکسیون دار ها با عشق از آن محافظت می کنند و هر سال آنها را خشک می کنند تا عطر بهتری داشته باشند قیمتی بالاتر از قبل پیدا خواهد کرد. شاید این چای روزی به قیمت الماس برسد."