گرانی پوشاک عید و جیب‌های خالی مردم :  در حالی روزهای پایانی سال را پشت سر ...



پوشاک مردم در آلوراس , پوشاک مردم در ایران باستان , پوشاک

 در حالی روزهای پایانی سال را پشت سر می‌گذاریم و بیشتر خانواده‌ها خودشان را برای نوروز آماده می‌کنند که بسیاری از آن‌ها از قیمت‌ها رضایت ندارند. همیشه با نزدیک شدن سال نو، چند نوع کالا هستند که پر رنگ‌تر از بقیه در سبد نیازهای جامعه تعریف می‌شوند.

 یکی از این کالاها پوشاک است که قیمت آن در این روزهای آخر سال برای مردم قابل توجه است، پوشاکی که به گفته بسیاری از فروشندگان، بین بیست تا پنجاه درصد گرانتر از سال گذشته شده است. مردم از قیمت‌های بالای پوشاک و برخی کالاهای دیگر ناراضی هستند و این افزایش قیمت‌ها را ناعادلانه می‌دانند. بیشتر مردم معتقد هستند، فروشندگان لباس به خاطر ایام نوروز و اشتیاق مردم به خرید لباس عید، قیمت‌ها را چند برابر کرده‌اند و از اینکه هیچ نظارتی بر این واحدهای صنفی اعمال نمی‌شود، گلایه دارند.


یکی از شهروندان که همراه همسر و دو فرزندش برای خرید به بازار آمده، از گرانی لباس بچگانه شکایت دارد و می‌گوید: از یک طرف دلم می‌خواهد آنچه را که بچه‌ها می‌خواهند، بخرم و از طرف دیگر قیمت‌ها اجازه نمی‌دهد که دل بچه‌هایم را به دست بیاورم. وی که ساعتهاست مغازه‌های گوناگون را بازدید کرده است، می‌گوید: کمترین قیمت شلوار بچگانه ۳۰ هزار تومان است که البته باب میل فرزندانم نیست. وی که به قول خودش به لباس‌های چینی دل بسته بود، می‌گوید: تا سال قبل لباس چینی می‌خریدیم و دلمان خوش بود که ارزان است، اما با گران شدن دلار، قیمت جنس‌های بی‌کیفیت چینی هم بالا رفته و دست کم دو برابر شده است.


 افزایش قیمت دلار بهانه گرانفروشان
شهروند دیگری با اشاره به اینکه پدر خانواده‌ای که درآمد پایینی دارد، با این گرانی و قیمت‌های سرسام آور چگونه می‌خواهد سرش را جلوی زن و فرزندش بلند نگه دارد و با خرید لباس عید، دل فرزندانش را شاد کند؟ می‌گوید: متأسفانه گرانی همه جا منتشر شده و قیمت لباس دستفروشان نیز چند برابر شده و این در حالی است که قدرت خرید کارمند و کارگر ثابت مانده است.


وی می‌گوید: مغازه داران در تشریح دلایل بالا بردن قیمت پوشاک، بالا رفتن قیمت دلار را بهانه می‌کنند، این در حالی است که هیچ کس پیدا نمی‌شود از این آقایان بپرسد، تکلیف اجناسی که در انبارها یا داخل ویترین مغازه‌هایتان داشتید، چه می‌شود؟ آنها را که مدت‌ها قبل و با دلار پایین وارد کرده بودید، چرا با قیمت خرید گذشته به مردم نمی‌فروشید؟


یکی دیگر از شهروندان با اشاره به اینکه وقتی برای خرید به مغازه‌ها مراجعه می‌کنیم و از فروشنده تخفیف می‌خواهیم، به همه چیز قسم می‌خورد تا ثابت کند که سود این لباس بیش از ۱۰ هزار تومان نیست و خیلی که گذشت کند، حدود ۱۰۰۰ تومان تخفیف می‌دهد، می‌گوید: اما همین مغازه دار در پایان فصل با خط درشت بر روی شیشه مغازه‌اش مینویسد «حراج فصل با ۵۰ درصد تخفیف آغاز شد» و کارگر و کارمندی که تا همین هفته پیش برای خرید به مغازه آمده بود و این فروشنده حاضر نبود هیچ تخفیفی بدهد، اکنون حاضر شده همان لباس را به نصف قیمت بفروشد!


وی می‌افزاید: به عنوان مثال درهمین مغازه‌ها تا چند روز پیش قیمت یک پالتو زنانه ۲۰۰ هزار تومان بود و اکنون کمتر از ۱۰۰ هزار تومان شده است. به عبارت بهتر مشخص می‌شود که این مغازه دار بیش از ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان از یک مانتو سود می‌گیرد و تأسف آورتر اینکه هیچ کسی را هم پیدا نمی‌کنیم که دلیل این مسأله را جویا شود.


یکی از این مغازه‌دارها در پاسخ به اینکه چطور شده در پایان فصل و در قالب حراج فصلی، قیمت یک پالتو ۵۰ درصد کاهش پیدا کرده است می‌گوید: ابتدای فصل حدود ۱۰۰ میلیون تومان جنس وارد مغازه می‌کنیم و به مرور می‌فروشیم، اما همه اینها فروخته نمی‌شود و مقداری از آنها در مغازه می‌ماند.


 گرانی سرسام آور پوشاک بچه گانه
وقتی از چرایی گران بودن پوشاک بویژه لباس‌های بچگانه از فعالان این حوزه پرسیدیم، پاسخ‌های جالبی از فروشندگان شنیدیم. زیرا لباس بچگانه با اینکه همه اجزای آن در ایران تولید می‌شود، اما به اعتراف خود فروشندگان بیشترین سوء استفاده در این بخش از بازار و نیز در بخش لباس زنانه اتفاق می‌افتد.


یکی از فروشندگان دلیل این سوءاستفاده را این گونه بیان می‌کند: در خانواده‌های طبقه متوسط و متوسط به پایین، به دلیل محدودیت مالی، اولویت اول برای خرید لباس، کودکان هست. سپس فرزندان نوجوان و جوان و بعد مادر خانواده و در نهایت پدر خانواده.


با این حال اگرچه یکی از تولید کنندگان زحمت بالای دوخت لباس بچگانه را دلیل گرانی آن اعلام کرد، اما برخی دیگر زحمت دوخت لباس بچگانه را در مقابل زحمت دوخت لباسهایی چون کت و شلوار مردانه و یا لباس زنانه اصلا قابل قیاس نمی‌دانند و معتقدند: بالا بودن قیمت لباس‌های بچگانه صرفاً ناشی از سوء استفاده برخی فروشندگان از عاطفه پدر و مادر نسبت به فرزندانشان و یا در واقع سوء استفاده از همان در اولویت بودن کودکان برای خرید لباس شب عید است، زیرا برای تولید لباس بچگانه حتی کار و وقت کمتری نیاز است و طرح‌ها هم ساده ترند.


تولید کننده دیگری نیز معتقد است: چون طرح‌های این لباس‌ها به روز است و بسیار سریع تغییر می‌کنند، برای حفظ بازار و با توجه به در حال رشد بودن بچه‌ها طرح‌ها باید همواره نو شوند، درنتیجه این دسته از لباس‌ها بنجلی بیشتری دارند و اگر بیش از حد نیاز بازار تولید شوند، روی دست تولید کننده و فروشنده می‌مانند، در نتیجه برای رفع این زیان ناچارند که قیمت‌ها را اندکی از حد انتظار بالاتر ببرند.


 مردم متضرر اصلی
در نهایت، با وجود اینکه پوشاک با افزایش شدید نسبت به سال گذشته روبه روست، اما واقعیت این است که حتی خود فروشندگان هم دخل خود را در مقایسه با سال گذشته در همین روزها کمتر از نصف اعلام می‌کنند و شکایت دارند که هر چه به عید نزدیکتر می‌شویم، با اینکه حقوق و عیدی کارمندها هم پرداخت شده است، وضع بازار بدتر می‌شود.


البته امروزه قیمت‌ها سلیقه‌ای شده و هر کسی جنسش را به هر قیمتی که بخواهد، می‌فروشد. اکنون دولت برای نظارت و کنترل قیمت ایام عید، طرح‌هایی را به اجرا در می‌آورد، اما محدوده این نظارت‌ها، فقط در غرفه‌های عرضه پوشاک در نمایشگاه‌های عرضه مستقیم کالا و برخی واحدهای صنفی است که به انتخاب اتحادیه پوشاک با نصب تابلوهای مشخص اقدام به فروش ویژه پوشاک می‌کنند و شامل همه مغازه‌های سطح شهر نمی‌شود. این گونه است که تمام کالاها در حلقه‌ای زنجیروار گران شده‌اند تا واژه «گرانی» به تنهایی توصیف کننده وضعیت کنونی قیمت کالاها باشد و بیشترین زیان را نیز مصرف کنندگان می‌پردازند؛ بویژه آن دسته مصرف کننده‌هایی که نه تولید کننده هستند که بر قیمت تولیداتشان بیفزایند و نه تاجر که بر قیمت کالاهایشان.

 

 اخبار اقتصادی - قدس  آنلاین 


ویدیو : گرانی پوشاک عید و جیب‌های خالی مردم