چرا اعراب حسرت ایران را میخورند؟! : اخبار سیاست خارجی - چرا اعراب حسرت ایران ...
اخبار سیاست خارجی - چرا اعراب حسرت ایران را میخورند؟!
برای بعضی از اعراب كاری نمانده جز این كه از نفوذ ایران در منطقه شكایت كنند، به ویژه بعد از آن كه اخیرا نزدیكیای در روابط امریكا و ایران بعد از توافق بر سر برنامه هسته ایاش به وجود آمده است.نمیدانیم چه شد كه عدهای ناگهان متوجه خطر ایران شدند در حالی كه میدانستند ایران مدتها است در حال ایجاد هم پیمانانی برای خود در منطقه است و دهها سال است درصدد نفوذ در منطقه است.
آیا فراموش كردهاند كه نفوذ ایران در لبنان از دهه60 آغاز شد و در دهه 80 بود كه به سمت ایجاد حزبالله كه اكنون به بزرگترین شاخه قدرتمند ایران تبدیل شده است، متمایل شد؟ آیا مگر هم پیمانی سوری - ایرانی از زمان حافظ اسد، رئیس جمهوری راحل سوریه در برابر چشمان همه اعراب به رغم آن كه از آن استقبال نمیكردند، وجود نداشت؟ آیا حافظ اسد همان قدر روابط حسنه و عالی با اعراب ایجاد نكرد كه دههها در همان سطح رابطه با ایران داشت؟ چرا در آن موقع كسی از هم پیمانی ایرانی - سوریه شكایت نداشت؟ آیا حكومت حافظ اسد به مثابه گوهر نایابی در روابط ایرانی - عربی محسوب نمیشد؟
آیا نفوذ ایران در داخل عراق بعد از جنگ عراق علیه كویت یعنی در ابتدای دهه 90 قرن گذشته آغاز نشد؟ آیا همه آن روزها را فراموش كرده اند؟ آیا نباید به این نكته توجه كنیم كه همه اعراب میلیاردها دلار برای سرنگونی این یا آن حكومت عربی میپردازند و ایرانیها از فرصتها استفاده میكنند و آن كشوری كه حكومت در آن سقوط كرده مثل طبق طلایی تسلیم ایران میشود؟ آیا اعراب مبالغ كلان برای سرنگونی حكومت صدام حسین صرف نكردند بدون آن كه بتوانند كوچكترین گامی در عراق بردارند در حالی كه اكنون ایران بر عراق مستولی شده است و تلاش میكند این كشور را به منطقه حیاتی برای نفوذ خود در منطقه تبدیل كند؟
آیا نفوذ ایران در یمن از اذهان اعراب پاك شده است یا این كه ناچارند نفوذ ایران را در برابر چشمان خود در این كشور ببینند بدون این كه استراتژی مطلوبی برای رویارویی با آن داشته باشند؟
كسی نباید ایران را ملامت كند. ایران طرح و استراتژی خودش را دارد، چه ما بخواهیم چه نخواهیم. طرح ایران طراحی شده بر حمایتهای استراتژیك قدرتمند است و تنها فقط برای گسترش مرحلهای نیست. هم زمانی كه ایران به فكر ساخت طرح خود بود، به سمت ایجاد توانایی نظامی قدرتمند و توانایی هستهای كه همه دنیا به آن احترام بگذارند نیز بود.
دنیا سالها و سالها بر سر برنامه هسته ایاش مذاكره كرد و در زمینه نظامی نیز ایران به هیچ وجه بر سلاحهای غربی یا شرقی حساب نكرد، بلكه تصمیم گرفت خود بر اساس تواناییها و خبرگی نیروهای ایرانی سامانه نظامی خود را بسازد. و این به هیچ وجه جای نكوهش ندارد بلكه بر عكس بسیار هم احترام برانگیز است، حتی اگر بعضی از سیاستمداران با آن مخالف باشند. در حالی كه اعراب بر حمایت در حال كاهش امریكا اعتماد كرده اند، ایرانیها به نیروی خودكفای خود در ساخت جامعه و نیروی نظامی اعتماد میكنند، مسالهای كه باعث شده است تا دنیا با آنها با چشم یك رقیب نه وابسته تعامل كند.
چرا باید ایران را ملامت كنیم در حالی كه باید خودمان هم همان استراتژی مبتنی بر قدرت خودكفا و طرح ریزی داخلی را دنبال كنیم؟ ببینید چه فرقی میان سرمایهگذاری عربی و ایرانی در لبنان وجود دارد، در حالی كه اعراب در ساخت هتل و كافه پولهای خود را خرج كردهاند ایران بر روی ساخت شاخه نظامی استراتژیك پرابهتی در داخل لبنان سرمایهگذاری كرد به گونهای كه اكنون تبدیل به شاخه عملی حاكم بر لبنان شده است كه چه در گذشته و چه در حال و چه در آینده هیچ حزب و جریانی نمیتواند جای آن را در روابط محلی و بینالمللی بگیرد.
بعضیها حق دارند بگویند كه نمیتوان نفوذ عربی را با نفوذ ایرانی در لبنان مقایسه كرد. یكی از آنها یك روز گفت اگر روزی میان طرفداران طرح عربی با طرفداران طرح ایرانی درگیری شود، طرفداران طرح عربی با بطری و شیشه میجنگند در حالی كه طرفداران طرح ایران پیشرفتهترین سلاحها را دارند و آموزشهای نظامی واقعا بالایی دیدهاند.
به هیچ وجه نه راه حل و نه استراتژیك است كه بعضیها بخواهند برای رویارویی با ایران گروههای مبارزی را در این جا و آن جا اجاره كنند، این نیرنگ افراد ناتوان است كه به چنین كارهایی دست میزنند. تنها راه حل ممكن، ساخت طرحی زیربنایی حقیقی بر اساس چارچوبهای علمی و صنعتی و تكنولوژیك،همانطور كه ایران از زمان پیروزی انقلاب در سال 1979 (1357 ش) تا كنون انجام داده است.
فرق میان اعراب و ایران همانند تفاوت دو فردی است كه اولی خانهای را اجاره كرده و هر سال به مالك آن خانه (در این جا امریكا) برای سالها و سالها اجاره بها میدهد و در آخر پولش را از دست میدهد در حالی كه دومی پولی را قرض كرده و خانهای خریده و حالا بعد از چند سال صاحب خانه و ملكش شده است.
ببینید ایران چگونه از ثروتها و درآمدهای درونی خود برای ساخت قدرتی خودكفا در طول سالهای طولانی استفاده كرد به گونهای كه اكنون به قدرتی تبدیل شده كه هر كسی باید محاسبات آن را نیز حساب كند، ایران خودش از خودش حمایت میكند به جای آن كه همانند مستاجر بخواهد به دنبال حامیای باشد. در حالی كه اعراب به فكر سرمایهگذاری طولانی مدت برای ساخت قدرت خودكفای خود نیستند، پول صرف قدرتهای خارجی كردند تا از آنها حمایت كنند، و الآن هم تب كردهاند برای این كه فكر نمیكنند و همانند ایران سرمایهگذاری طولانی مدت انجام نمیدهند.
آن چه ما اعراب نیاز داریم، همان چیزی است كه ایران در سرمایهگذاری و ساخت و برنامه ریزی و صبر و استقامت دارد. استراتژی ایران دقیقا حكایت همان فرش باف ایرانی است كه شهرت جهانی دارد، فرش باف ایرانی سالها میگذراند و وقت میگذارد تا یك فرش ایرانی با آن جزئیات بدیع و حیرت آورش كه همه دنیا را با همه ملتهایش انگشت به دهان میگذارد، ببافد در حالی كه سیاستمداران عرب واقعا انسانهای عجولی هستند، به سرعت كلافه میشوند و نه در كاری كه آغاز كردهاند ادامه میدهند و نه استقامت میكنند تا طرحشان به دستاورد مطلوب برسد.
برای همین به طرف خارجی در هر چیز اعتماد كرده اند، از جمله در حمایت كشورهایشان از هشدارهای خارجی، بدون این كه آن قدرتها واقعا از كشورهایشان در برابر هشدارهای خارجی مراقبت كنند، بدون این كه بدانند كه آن كشوری كه مورد حمایت خارجی ایالات متحده است در طول زمان قدرتمند باقی نمیماند، بلكه بر عكس روز به روز ضعیفتر هم میشود و روزی میرسد كه آن كشور را در حالی كه ترسیده است، تنها رها میكند، همان وضعیتی كه اكنون به وجود آمده است، بعد از آن كه واشنگتن دست از حمایت خود از همپیمانان عربش برداشت اكنون به سمتی میرود تا با دشمن آنان یعنی ایرانیها به تفاهم برسد.
آیا ایران پنجاه سال پیش تصور میكرد روزی برسد كه بر بسیاری از كشورهای عربی مثل عراق و سوریه و لبنان و به زودی یمن و كویت و دیگر كشورها تسلط یابد؟ از نظر بسیاری چنین چیزی غیر ممكن بود اما اكنون تحقق یافته است، حقیقتی كه چشمان را به خود خیره میكند برای این كه ایران بر روی طرحش سالهای طولانی كار كرده است، و این بیشك بسیاری از اعراب را كلافه میكند و باعث میشود كه از ایران كینه به دل بگیرند و نتوانند نفوذ منطقه ایاش را ببینند.
اما به جای آن كه ایران را ملامت كنید و ارتشهای عربی را علیه آن بر اساس اصول مذهبی بسیج كنید، چرا طرح عربی ویژهای كه بر اساس آن بتوانید با ایران و تركیه و قدرتهای در حال صعود دیگر به رویارویی برخیزید، بنا نمیكنید؟ ایران غنی سازی اورانیوم خود را انجام میدهد و ما اعراب تنها عسل شیشه هایمان را غلیظ میكنیم!
اخبار سیاست خارجی - روزنامه جمهوری اسلامی
ویدیو : چرا اعراب حسرت ایران را میخورند؟!