نامزد نهایی انتخابات آمریکا کیست؟/ ترامپ 100 درصد؛ کلینتون و ساندرز 50 درصد :



ترامپ با چند درصد آرا پیروز انتخابات آمریکا شد ؟ , نتایج نهایی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا 2016 بین هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ , نتیجه نهایی انتخابات امریکا ترامپ یا کلینتون

انتخابات درون حزبی ریاست جمهوری آمریکا هفته گذشته در ایالت نیوهمپشایر پیگیری شد. در این انتخابات و در اردوگاه دموکرات‌ها، برنی ساندرز توانست با برتری قاطع هیلاری کلینتون را شکست دهد. در میان جمهوری‌خواهان، دونالد ترامپ که در صدر تمامی نظرسنجی‌های معتبر قرار دارد، به پیشتازی خود ادامه داد.

نیوهمپشایر در شمال شرقی آمریکا واقع شده است. این ایالت دومین ایالتی است که در آن انتخابات درون حزبی برگزار می‌شود. از نظر سیاسی و تاریخی، نیوهمپشایر از جمله مهمترین ایالت‌های آمریکا به شمار می آید چرا که نیوهمپشایر نخستین ایالت آمریکاست که صاحب قانون اساسی شد. به همین دلیل پیروزی در این ایالت برای نامزدهای درون حزبی، می‌تواند آثار نمادین برجسته‌ای داشته باشد.

از ١٢ بهمن ماه امسال تا پایان خرداد سال ٩٥ در همه ایالت‌های آمریکا انتخابات درون حزبی برگزار می‌شود و در نهایت هر نامزد که بیشترین دلگیت‌ را کسب کند نامزد نهایی حزب خود می‌شود.
هفته گذشته انتخابات نیوهمشایر برگزار شد. انتخاباتی که برنی ساندرز در میان دموکرات‌ها و دونالد ترامپ در میان جمهوری‌خواهان توانستند بر رقبای خود پیروز شوند. این پیروزی چه اندازه می‌تواند در موفقیت نهایی این دو نقش بازی کند؟ شاید نگاهی به سوابق انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بتواند این پرسش را پاسخ دهد.

1992؛ کلینتون تحقیر شد
شروع انتخابات درون حزبی سال 1992 برای بیل کلینتون شروعی ناامید کننده بود. او پس از شکست در آیوا، در نیوهمپشایر نتیجه تحقیر کننده ای به دست آورد و چهارم شد. با وجود این، در ادامه انتخابات ورق به سود او برگشت و توانست نامزد نهایی انتخابات شود. در میان جمهوری‌خواهان، بوش پدر که در آن زمان رئیس‌جمهوری بود کار چندانی در نیوهمپشایر نداشت.

1996؛ پیروزی دل انگیز «باب دل» در نیوهمپشایر
پیروزیی که «باب دل» نامزد جمهوری‌خواهان از ایالت آیوا شروع کرده بود در نیوهمپشایر نیز ادامه پیدا کرد. موفقیت‌های دل در آیوا و نیوهمشایر پله‌ای بود که او را در نهایت نامزد جمهوری‌خواهان کرد. با وجود این، دل رقابت نهایی را به بیل کلینتون باخت و ناکام ماند. از آنجا که کلینتون، رئیس جمهوری وقت، از حزب دموکرات نامزد بود در نتیجه دموکرات ها در این سال، انتخابات درون حزبی نداشتند.

2000؛ اگر در نیوهمشایر ببری، تا آخر برنده‌ای
با خاتمه دوره قانونی ریاست جمهوری کلینتون، هر دو حزب با رقابت درون گروهی شدیدی برای یافتن نامزد نهایی خود رو‌به‌رو بودند.

در میان دموکرات‌ها بیل برادلی و ال‌گور دو نامزد برجسته و پیشتاز حزب بودند.

ال گور که در آن زمان معاون رئیس‌جمهوری وقت، یعنی بیل کلینتون بود، بیل برادلی را شکست داد و پیروز انتخابات نیوهمپشایر شد. ال‌گور در نهایت نیز نامزد نهایی دموکرات‌ها شد؛ هر چند در پایان از جورج بوش شکست خورد.

در آن‌سو در همان سال، حزب جمهوری‌خواه سه نامزد پیشتاز داشت: جورج بوش ، استیو فوربس، صاحب و سردبیر مجله فوربس، و آلن کییز.

در حزب جمهوری‌خواه نیز جورج بوش پسر در نیوهمپشایر از جان مک کین و آلن کییز پیشی گرفت و در آخر نیز نامزد نهایی حزب جمهوری‌خواه شد.

2004؛ جان کری قصد باخت نداشت
در انتخابات درون حزبی سال 2004، دو نامزد بیش از بقیه سر و صدا به پا کرده بودند: جان کری، وزیر امور خارجه کنونی و جان ادوارد.

قابل پیش بینی بود که سناتور کهنه کار دموکرات‌ها به راحتی می‌تواند بر رقیبش پیروز شود و همین اتفاق نیز افتاد. در میان جمهوری خواهان، عملا نامزد دیگری به جز جورج بوش، رئیس جمهور وقت آمریکا وجود نداشت.

2008؛ درخشش بخت کلینتون و مک کین
انتخابات سال ٢٠٠٨ یکی از به یاد ماندنی‌ترین انتخابات در تاریخ این کشور است. حضور باراک اوباما شوری بی‌سابقه به انتخابات آن سال بخشیده بود. حزب دموکرات در سال ۲۰۰۸ نه نامزد داشت که سه تن از آنها نسبت به دیگران شناخته شده‌تر بودند: هیلاری کلینتون، باراک اوباما و جان ادوارد.

هیلاری کلینتون که در انتخابات درون حزبی آیوا شکست خورده بود موفق شد در نیوهمشایر انتقام بگیرد و بر اوباما پیروز شود. با وجود این، بخت او خیلی زود تیره شد و اوباما توانست در ایالت‌های دیگر پیروز شده و نامزد نهایی دموکرات‌ها شود.

در طرف مقابل، جان مک کین که در آیوا چهارم شده بود به یک باره در نیوهمشایر درخشید و در صف نخست جمهوری‌خواهان ایستاد. روشنایی بخت او در نیوهمپشایر متوقف نشد و تا پایان او را همراهی کرد.

2012؛ نیوهمشایر، رامنی را بغل کرد
در این سال حزب دموکرات یک نامزد داشت و آن هم باراک اوباما رئیس‌جمهوری وقت بود. حزب جمهوری‌خواه شش نامزد داشت که مایک هوکابی، میت رامنی، ران پال و ریک سنتروم از دیگر حریفان برجسته‌تر بودند.

در انتخابات اولیه درون حزبی در ایالت آیووا میت رامنی دوم و مایک هوکابی اول و پیروز شده بود اما در ایالت نیوهمپشایر ورق به نام میت رامنی برگشت و او پیروز حزب جمهوری‌خواه در آن ایالت شد. این پیروزی آنچنان مهم بود که باعث شد تا او در دیگر ایالت ها پیروز باقی بماند.

2016؛ ترامپ امیدوار؛ ساندرز و کلینتون در اول راه
امسال از حزب دموکرات دو رقیب سرسخت با هم مبارزه می‌کنند: هیلاری کلینتون و برنی ساندرز. در ایالت آیووا، هیلاری کلینتون که تنها با فاصله سه دهم درصد از برنی ساندرز پیشی گرفته بود، این بار در نیوهمپشایر با فاصله زیاد از ساندرز شکست خورد. در این ایالت، برنی ساندرز ۱۵ رای دلیگیت را از آن خود کرد و پیروز ایالت نیوهمپشایر شد. از آن طرف در حزب جمهوری‌خواه دونالد ترامپ که در ایالت آیووا از تد کروز شکست خورده بود در این ایالت پیروز شد.

اگر قرار باشد، نتایج انتخابات درون حزبی در نیوهمپشایر را معیاری برای تعیین نامزد نهایی هر یک از دو حزب قرار دهیم، نتایج متفاوتی به دست می‌آید. در میان جمهوری خواهان، و در شش انتخابات درون حزبی گذشته، هرکس در نیوهمشایر پیروز شده است، توانسته نامزد نهایی این حزب لقب گیرد. در شش انتخابات گذشته ریاست جمهوری آمریکا، جمهوری‌خواهان چهار انتخابات درون حزبی داشتند. باب دل، جورج بوش، مک کین و میت رامنی که همگی نامزدهای نهایی جمهوری‌خواهان شدند، انتخابات نیوهمشایر را با پیروزی پشت سرگذاشتند.

در اردوگاه دموکرات‌ها، این وضعیت کاملا فرق می کند. تنها 50 درصد از نامزدهایی که در نیوهمپشایر پیروز شدند، دست آخر به عنوان نامزد نهایی دموکرات‌ها لقب گرفتند. ال‌گور و جان کری دو نامزدی بودند که به ترتیب در سال‌های 2000 و 2004 در نیوهمپشایر پیروز و دست آخر نامزد نهایی دموکرات‌ها شدند. اما در مقابل، بیل کلینتون و باراک اوباما که در نیوهمپشایر نتایج ناامیدکننده‌ای داشتند، توانستند، در دیگر ایالت‌ها جبران مافات کنند.

پس اگر قرار بر محک و معیار قراردادن نتایج انتخابات نیوهمپشایر باشد، ترامپ از حالا باید خود را نامزد نهایی جمهوری‌خواهان بداند. در مقابل ساندرز و کلینتون به نسبت مساوی خود را صاحب بخت سکان‌داری دموکرات‌ها در انتخابات پایان سال جاری می‌دانند.

 

اخبار بین الملل - آنا

 


ویدیو : نامزد نهایی انتخابات آمریکا کیست؟/ ترامپ 100 درصد؛ کلینتون و ساندرز 50 درصد