معرفی شهر های مفقوده جهان : شهرهای گمشده یا مفقوده جهان همواره محل کنجکاوی ...
شهرهای گمشده یا مفقوده جهان همواره محل کنجکاوی گردشگران بوده اند. شهرهایی متعلق به تمدن های باستان که با وجود شکوه و عظمت طولانی مدت خود، این روزها یا اثری از آنها نیست یا جز خرابه ای از آنها باقی نمانده است. هفت صبح: طی سالیان گذشته، شهرهای گمشده یا مفقوده جهان همواره محل کنجکاوی گردشگران بوده اند. شهرهایی متعلق به تمدن های باستان که با وجود شکوه و عظمت طولانی مدت خود، این روزها یا اثری از آنها نیست یا جز خرابه ای از آنها باقی نمانده است. آنچه در ادامه خواهیم خواندمعرفی چند شهر گمشده جهان است که زمانی از اهمیت فراوانی برخوردار بودند.
تیکال، گواتمالا
تیکال که در حال حاضر جمعیتی نزدیک به 200 هزار نفر در آن ساکن اند، در فاصله سال های 200 تا 900 میلادی بزرگترین شهر مایاها بوده است. با این وجود زمانی که جمعیت این شهر به حداکثر خود رسید، تیکال دچار قحطی و خشکسالی عظیمی شد که به خالی شدن آن در فاصله سال های 830 تا 950 میلادی انجامید. شهر تیکال در پایان دوره کلاسیک مایاها حدود یکصد هزار نفر سکنه داشته است.
با تداوم این روند، تیکال مرکزیت خود را از دست داد و رفته رفته از سال 950 به بعد تبدیل به شهری متروکه شد. در قرن های دهم و یازدهم میلادی نیز جنگل های باران زای گواتمالا این شهر را کاملا متروکه کرد تا برای هزار سال آینده جز ویرانه ای از آن باقی نماند. طی این سال ها ساکنان این شهر همچنان در ویرانه های آن زندگی می کنند.
بناهای فراوانی از تمدن مایاها در این شهر وجود دارد که باعث شده صنعت توریسم در کشور گواتمالا از این طریق فعال شود. پارک ملی تیکال نیز از سال 1979 به ثبت جهانی یونسکو رسید.
ماچوپیچو، پرو
شهر ماچوپیچو که در سال 1911 توسط یک تاریخدان اهل هاوایی کشف شد، در حال حاضر به عنوان شناخته شده ترین شهر گمشده جهان به شمار می رود. ماچوپیچو به زبان اسپانیایی به معنی قله قدیمی است و در حقیقت یک محوطه باستانی به جا مانده از آثار دوره اینکاهاست که در ارتفاع 2430 متری از سطح دریا در دامه کوه در بالای دره اوروباما در کشور پرو و در 70 کیلومتری شمال کوسکو قرار دارد و اغلب اوقات از آن به عنوان «شهر گمشده اینکاها» یاد می شود.
این شهر که توسط نچشمه ها و مزارع کشاورزی پوشیده شده بود صدها سال از دید عموم مردم پنهان مانده بود. ماچوپیچو مشهور امروز تا سال 1911 هیچ شهرتی در میان مردم جهان نداشت. ماچوپیچو که جزو میراث ثبت شده یونسکو است به عنوان پربازدیدترین مکان توریستی کشور پرو و مهمترین منبع درآمد، به طور پیوسته در معرض خطرهای اقتصادی و تجاری قرار دارد.
تاکسیلا، پاکستان
شهر تاکسیلا که در شمال غربی پاکستان قرار دارد در سال 518 پیش از میلاد مقر فرماندهی پادشاه افسانه ای ایران «داریوش کبیر» بود اما در سال 326 پیش از میلاد به دست اسکندر مقدونی فتح شد. پس از آن چندین مرتبه دیگر به دست اقوام مختلف افتاد و رفته رفته تبدیل به مرکز همیشگی آیین بودا شد.
نام این شهر در کتاب مقدس مسیحیان نیز آمده است. اهمیت شهر تاکسیلا به دلیل موقعیت آن بوده است. موقعیتی که این شهر را در مرکز سه راه تجاری بسیار حیاتی قرار داده بود. از دید تاریخی تاکسیلا در تقاطع سه راه مهم داد و ستد جای گرفته بود؛ راه بزرگ شاهی پاتلیپوتره از شمال باختری به سوی بلخ و پیشاور و راه کشمیر و آسیای میانه از سوی سرینگر و مانسهرا و دره هریپور از میان گذرگاه خنجراب به جاده ابریشم. با این وجود تاکسیلا در قرن پنجم میلادی به دست «هان ها» ویران شد. در 1980 تاکسیلا به فهرست میراث جهانی یونسکو افزوده شد.
کارال، پرو
بدون شک شهر گمشده کارال در پرو را می توان یکی از قدیمی ترین شهرهای قاره آمریکا برشمرد. شهر کارال که یکی از بزرگترین شهرهای تمدن «تورت شیکو» به شمار می رفت محل سکونت بیش از سه هزار نفر در فاصله سال های 2000 تا 2600 پیش از میلاد بوده است. یکی از مهمترین ویژگی های این شهر وجود یک محوطه عمومی بزرگ با سکوها یا سطوح دایره ای سنگی بود که مردم در آن به داد و ستد می پرداختند. این شهر هزاران سال قدیمی تر از اولین تمدن های شناخته شده در آمریکا است و مربوط به 2627 سال قبل از میلاد بوده و قدمتی به اندازه اهرام مصر دارد.
بسیاری اعتقاد دارند که این شهر یک افسانه بوده و واقعیت ندارد. هنگامی که روت شیدی، باستان شناس توانست شهر اهرام پنج هزار ساله را در صحرای پرو کشف کند همه نگاه ها به این شهری که به کارال معروف شد معطوف شد. به طور حیرت آوری کوچکترین اثری از جنگاوری در این شهر دیده نمی شد. در این شهر هیچ اسلحه و هیچ جسد ناقصی وجود نداشت، در عوض کشفیات (روت) پیشنهاد یک جامعه نجیب را می داد که برای رفاه و تجارت ساخته شده بود. در یکی از اهرام یک فلوت زیبای ساخته شده از استخوان کرکس و پلیکان یافت شد. همچنین باستان شناسان شواهدی از مصرف دارو در این تمدن یافت کردند ولی شگفت آورترین کشفی که در این شهر گمشده انجام شد، بقایای کودکی بود که با دقت و علاقه پیچیده شده و با یک گردنبند زیبا از دانه های سنگی دفن شده بود.
اسکارابرائه، اسکاتلند
این سکونتگاه که در جزیره اورکنی اسکاتلند قرار دارد به عنوان یکی از سالمترین دهکده های عصر حجر (نوسنگی) اروپا شناخته می شود که به صورت تصادفی در سال 1850 به دلیل توفان های شدید منطقه شناسایی شد. دیوارهای سنگی این دهکده با وجود گذشته صدها سال همچنان سالم باقی مانده و خانه ها نیز به لطف انباشت شدن شن و خاک به درونشان هنوز پابرجا هستند.
این روستا دارای بسترهای سنگی، تاقچه سنگی و حتی آبریزنگاهی خانگی و پیوسته به یک جوی بود. هر چند این شهر در فاصله سال های 3180 تا 2500 پیش از میلاد فتح شد اما ساکنان آن پس از تغییرات آب و هوایی و افزایش رطوبت و سرما، محل زندگی خود را ترک کرده بودند.
پامپی، ایتالیا
شهر پامپی در حدود دو هزار سال پیش در زمان امپراتوری روم وجود داشت و در حقیقت مرکزی فرهنگی بوده و به عنوان یکی از اصلی ترین مقصدهای تفریحی نجبا و ثروتمندان روم به مشار می رفته است. این شهر به دلیل فوران آتشفشان کوه وسویوس در سال 79 میلادی به سرنوشتی غمبار دچار شد.
گدازه های آتشفشانی به گونه ای سرتاسر شهر را پوشاند که هر شیء جنبده و غیرزنده را به مجسمه هایی سنگی مبدل ساخت. این شهر در قرن هجدهم میلادی کشف شد تا نشانه هایی تازه از روش زندگی مردم در این منطقه را در اختیار محققان قرار دهد. امروز می توان تمام آثار بر جای مانده از این شهر را همچون مجسمه های مومیایی شده طبیعی مشاهده کرد.
ویدیو : معرفی شهر های مفقوده جهان