كار سخت «خاتمی» بودن! : اخبار سیاسی - كار سخت «خاتمی» بودن! اصلاحطلبان برای ...
اخبار سیاسی - كار سخت «خاتمی» بودن!
افشین علا قائممقام انجمن شاعران ایران در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:
اصلاحطلبان برای كسب كرسیهای مجلس آینده، نیازی به هماوردطلبی و رجزخوانی ندارند.
شرایط كشور به گونهیی است كه- در صورت اجرای بدون مانع قانون انتخابات- مجلس آینده از آن اصلاحطلبان خواهد بود. البته منظورم این نیست كه تمام چهرههای مجلس آینده، تركیبی از چهرههایی است كه یا اصلاحطلب - به معنای شناخته شده آن -هستند یا اصولگرایانی كه از افراط و خشونت به دورند.
جریان اصلاحطلبی نیز از آنجا كه به مصلحت و اعتلای كشور میاندیشد، ترجیح میدهد در شرایط دشواری كه راه برای ورود بسیاری از چهرههای سرشناس اصلاحطلب هموار نیست، اصولگرایانی بر مناصب بنشینند كه به همین مصلحت و اعتلا بیندیشند. هم از این رو است كه اصلاحطلبان اصیـــل - جریان وفادار به خاتمی- گزینهیی همچون ناطق نوری را بر هر چهره دیگری ترجیح میدهند، حال بماند كه آقای ناطق نوری این دعوت را میپذیرد یا نه.
آنچه مهم است آزمون بزرگی است كه اصلاحطلبان از آن سرافراز بیرون آمدهاند؛ آزمون صداقت و پایبندی به حفظ و استحكام نظام، آزمون وفاداری آگاهانه و از سر تعهد به رهبری انقلاب آن هم در شرایطی كه اصلاحطلبان جفاهای بسیار دیدهاند.
در چنین شرایطی وفادار ماندن به نظام، رهبری و قانون، ارزشمندتر است یا در شرایطی كه همه چیز به كام باشد؟ وصف حال بزرگانی چون سیدمحمد خاتمی در این روزگار همان فرموده حافظ است كه: با دل خونین، لب خندان بیاور همچو جام.خوب است سیاسیون این مملكت، بــا هــر گرایشی كه دارند از این خصلت سید بزرگوار توشه بیندوزند. خاتمی فقط در سال ٧٦ كه یكشبه جگرگوشه ملتی شد، لبخند نمیزد. خاتمی در این شرایط دشوار هم- كه رسانههای تندرو حتی از فحاشی به ایشان ابایی ندارند- لبخند میزند.
این خاتمی، همان خاتمی ٧٦ است. آن روز هم خاتمی برای اعتلای این آب و خاك آمده بود، نه برای قدرت. آمده بود كه با گشودن پر و بال تواضع و همراه با چهرهیی گشاده و خندان، ملتی و جهانی را به گذشت، مدارا و تعالی دعوت كند. امروز هم- كه اوضاع، به ظاهر به كام امثال او نیست- همچنان لبخند میزند و دشمنانش را به مروت و مدارا دعوت میكند.
او میبخشد، چون میداند، میداند كه فرصتها همچون ابرهای آسمان شتابنده و گذرا هستند و تا زندهایم، باید نقش نیكی و برازندگی از خود به یادگار بگذاریم. حال چه فرقی میكند در صدر باشیم یا در كنج عزلت؟خاتمی فرزند فرهیخته امامی است كه در ١٢ بهمن ٥٧، بعد از سرنگون كردن سلطنت دو هزار و ٥٠٠ ساله شاهنشاهی و در آستانه تشكیل حكومتی اسلامی...
در مقابل چشمهای حیران جهانیان در پاسخ به پرسش خبرنگار هیجانزدهیی كه پرسید چه احساسی دارید؟ گفت: هیچ! چراكه برای او فرقی نمیكرد در زندان و تبعید باشد یا در صدر حكومتی كه پایههای استكبار را به لرزه انداخته است. او به تكلیف میاندیشید و این بیاعتنایی به نفس و منیت خویش را در عمل به اثبات رساند.
جز خدا كسی را ندید و جز به خاطر خدا كاری نكرد. شور و اشتیاق وصفناشدنی ملتی نیز كه با دیدن او از خود بیخود میشدند و با یك اشارتش جان خود و عزیزانشان را بر كف گرفته و به قربانگاه میرفتند، سر سوزنی به حریم نفس او خدشه وارد نكرد و دچار نخوت و غرورش نساخت. چه بسا كه در برابر اهل مدح و تملق، دلآزرده میشد و این دلآزردگی را با اخمی زیباتر از تمام خندههای رهبران جاهطلب جهان به رو میآورد. او همه چیز و همهكس این ملت بود. اما لحظهیی باورش نشد كه كسی است! خود را خادم ملت میدانست و میزان را رای ایشان میانگاشت.
حال كه ما میراثدار چنین پیر فرزانهیی هستیم، چه فرقی میكند كه كجا ایستاده باشیم؟ خاتمی نه با رییسجمهور شدن عزیز میشود و نه با گوشهنشینی، ضعیف و بیقدر. او هنرمندی است كه هر جا رود قدر بیند و در صدر نشیند. حال چه فرقی میكند ریاست مجلس آینده، از آن چهرهیی شود كه منسوب به جریان سیاسی نزدیك به اوست یا از آنِ اصولگرایی كه اگرچه در جناح رقیب اما متصف به جوانمردی و روشناندیشی است.
آزمون بزرگ عجین ساختن دیانت و سیاست از همینجا آغاز میشود. كمااینكه در قضیه ریاستجمهوری نیز، خاتمی ترجیح داد چهرهیی تقویت شود كه با كاندیدای منتسب به اصلاحات، فرسنگها فاصله داشت. كوتاه سخن، برای مجلس آینده نیز باید به مشی و سیره خاتمی پایبند بود. اصلاحطلبان باید از تجربههای تلخ گذشته درس بگیرند و در دام رقابتهای پرسر و صدا نیفتند. آنچه مهم است مصلحت ملت و نظام است. باید همچون خاتمی با در نظر گرفتن واقعیتها، به ایدهآلها اندیشید. هرچند خاتمی بودن كار سختی است!
اخبارسیاسی - اعتماد
ویدیو : كار سخت «خاتمی» بودن!