عارف و لاریجانی رفیقند نه رقیب : اصولگرایان یك درس از سیاست را به خوبی آموختهاند ...
اصولگرایان یك درس از سیاست را به خوبی آموختهاند كه همان دوگانگیسازی است؛ اگر چه در انتخابات سال ۸۴ اجرای این درس به آنها كمك كرد كه محمود احمدینژاد را بر كرسی ریاستجمهوری بنشانند اما تا به امروز دیگر این تئوری برای آنها پاسخگو نیست و ناچار به شكست در برابر تدبیر اصلاحطلبان هستند. روزنامه آرمان: اصولگرایان یك درس از سیاست را به خوبی آموختهاند كه همان دوگانگیسازی است؛ اگر چه در انتخابات سال ۸۴ اجرای این درس به آنها كمك كرد كه محمود احمدینژاد را بر كرسی ریاستجمهوری بنشانند اما تا به امروز دیگر این تئوری برای آنها پاسخگو نیست و ناچار به شكست در برابر تدبیر اصلاحطلبان هستند.
اكنون مشخص شده است كه آنها برای ریاست مجلس گزینهای ندارند و نمیتوانند بر علی لاریجانی حساب كنند چون شرایط را به سمتی بردند كه لاریجانی هم ترجیح داد از آنها جدا شود و اعلام استقلال كند. هر چند اصولگرایان كه در شرایط به وجود آمده در سالهای اخیر، چندان سنخیت فكری و سیاسی با لاریجانی نداشتند، حاضر خواهند بود اختلاف سلیقه او با رئیسجمهور سابق، حمایت از برجام و آن ۲۰ دقیقه معروف و همچنین حضور مستقل رئیس مجلسین هشتم و نهم در رقابتهای انتخاباتی ۷ اسفند را به باد فراموشی بسپارند تا مبادا فردی از تبار اصلاحطلبی بیاید و همهچیز را به باد تغییر بگیرد از سوی دیگر به تضعیف عارف مشغول میشوند مثلا نوشتهاند كه «اصلاحطلبان با به كابستن مشق سیاستورزیشان در سال ۹۲، اینبار و در آستانه انتخابات اسفند ۹۴ نیز با اصولگرایان میانهرو همدست و همداستان شدند و پیوسته تكرار كردند كه باید به لیست ائتلافی خود با اصولگرایان اعتدالی و حامیان دولت كه آن را «امید» نام نهاده بودند، رأی داد.
لیست مزبور در تهران، مجالی برای راهیابی اصولگرایان به مجلس فراهم نكرد و تمام ۳۰ نفر عضو آن با لبخند وارد مجلس دهم شدند. با این وجود، چالش مبتلابه اصلاحطلبان، این است كه اصولگرایان عضو لیست امید، باتوجه به آنكه میثاقنامه اصلاحطلبی را انگشت نزدهاند، عملا در معادلات یارگیری برای ریاست مجلس، در صف اصولگرایی حضور خواهند داشت.
موضوعی كه وزن سیاسی اصلاحطلبان برای چانهزنی جهت ریاست عارف را كم و كمتر خواهد نمود. » طبیعی است اصلاحطلبان با گنجاندن نام چند اصولگرا مانند كاظم جلالی و بهروز نعمتی نشان دادند برای آنها هم مجلس بالاتر از یك نهاد سیاسی است و در آن باید فارغ از جناح بندیهای سیاسی به فكر رفع مشكلات بود، پس اصرار زیادی ندارند كه حتما عارف باید رئیس مجلس شود و تمایلات خود را در صورتی كنار میگذارند كه مطمئن شوند لاریجانی میتواند به خوبی در مسیر خواست مردم حركت كند چرا كه در قاموس اصلاحطلبی انحصارطلبی جایگاهی ندارد.
از سوی دیگر این دو گزینه نشان دادهاند كه حاضرند برای رفع مشكلات كشور ایثار كرده و كرسی ریاست را به فردی بدهند كه در برخی امور بهتر است. البته برخی اصلاحطلبان تاكید دارند از هماكنون و پیش از برگزاری انتخابات مرحله دوم و اعلام نتایج بهتر است سخنی درباره رئیس مجلس نشود.
ویدیو : عارف و لاریجانی رفیقند نه رقیب