دفاع کامران تفتی از رسوایی با ده نمکی : در کارنامه کامران تفتی فراز و نشیب ...

در کارنامه کامران تفتی فراز و نشیب زیادی دیده می شود.اما او در تمام کارهایش تمام تلاشش را می کند که خوب ظاهر شود و این تحسین برانگیز است. از کامران تفتی این روزها فیلم «رسوایی» در حال اکران است. گپ کوتاهی با این بازیگر زدیم که در ادامه می خوانید. روزنامه تماشا: در کارنامه کامران تفتی فراز و نشیب زیادی دیده می شود. گاهی در بعضی از کارها ظاهر می شود که هر چقدر فکر می کنیم با هیچ دلیل و برهانی نمی توانیم حضورش را توجیه کنیم و گاهی هم اتفاق های خوبی از او می بینیم؛ نمونه اش همین تئاتری که در این اواخر با بازی او روی صحنه دیدیم. اما او در تمام کارهایش تمام تلاشش را می کند که خوب ظاهر شود و این تحسین برانگیز است.

از کامران تفتی این روزها فیلم «رسوایی» در حال اکران است که تا اینجا پرفروش ترین فیلم سال است. گپ کوتاهی با این بازیگر زدیم که در ادامه می خوانید:



آشنایی شما با مسعود ده نمکی چطور صورت گرفت؛ این اولین همکاری شما دو نفری با هم است؟

- بله. آقای نورالدین گودرزی دستیار ایشان به من زنگ زدند و فیلمنامه را فرستادند. رفتم دفتر آقای ده نمکی و با هم حرف زدیم. من اول نقش دیگری را دوست داشتم بعد آن نقش را کس دیگری بازی کرد و من جعفر را بازی کردم. همه چیز خیلی آرام و خوب پیش رفت. طی ملاقاتمان به این نتیجه رسیدم که من مضمون قصه را خیلی دوست دارم و پذیرفتم که در این فیلم بازی کنم.

در انتخاب شما محمدرضا شریفی نیا که دخیل نبودند؟

- نه.

شما اول چه نقشی را دوست داشتید؟

- (می خندد) بگذارید نگویم! خب آن نقشی که من دوست داشتم زیاد به سنم نمی خورد و جور نشد.

گریم خاصی هم برای نقش فعلی تان در ظاهر یا صورتتان نمی بینیم. در ذهن خودتان هم از لحاظ ظاهری این نقش همین شکل تصویر شده بود؟

- شاید اینکه شما گریم خاصی احساس نمی کنیدبرمی گردد به هنر آقای اسکندری که به حق سیمرغ جشنواره امسال را هم گرفتند. این گریم با اکثر گریم های من متفاوت است. دوتا خط در صورت من هست که به نزدیک شدن من به نقش خیلی کمک کرد.



خیلی ها تصور می کنند که فروش میلیاردی «رسوایی» تنها مدیون اکبر عبدی و ایفای نقش روحانی توسط ایشان است. نقش شما به عنوان یکی از بازیگران اصلی این فیلم درباره این فرضیه چیست؟

- فروش یک فیلم برمی گردد به کوچکترین اجزای آن فیلم تا بزرگترین آن. به نظرم همه چیز با هم دست به دست هم می دهد که یک فیلم بفروشد؛ از فیلمبرداری و بازیگری تا کارگردان و پخش کننده. این را هم باید بگویم که بازی آقای عبدی در این فیلم استادانه بود.

زمان فیلمبرداری فکر می کردید که این فیلم جزو فیلم های میلیاردی سال شود؟

- آن موقع که فیلمنامه را خواندیم اضطراب رفتیم سراغ آن چون یک فیلمنامه اجتماعی بود که طنز اخراجی ها را نداشت ولی همه ما این احساس را داشتیم که به خاطر موضوع ملتهبی که دارد فیلم موفقی از آب دربیاید.

سه گانه اخراجی ها را دیده اید؟

- من قسمت اول و دوم را دیدم. قسمت اول را دوست داشتم.

آن زمان فکر می کردید یک روز با مسعود ده نمکی کار کنید؟

- من بازیگرم کار کردن با کارگردانان از ملزومات کاری من است. باید با فیلمسازان آزمون و خطا کنم تا به آن چیزی که دوست دارم برسم و در آن سینمایی که دوست دارم برسم و در آن سینمایی که دوست دارم صندلی مورد نظرم را پیدا کنم. به همین خاطر خیلی دچار تصور و توهم و آرزوهای بی جا یا به جا نیستم. کارم را تخصصی ادامه می دهم.



خیلی از بازیگران که در سه گانه «اخراجی ها» با مسعود ده نمکی کار کردند از این همکاری اظهار پشیمانی کردند. شما از آن دست بازیگرانی نبودید که تا قبل از خواندن «رسوایی» نسبت به همکاری با این کارگردان نظر منفی داشته باشید؟

- نه واقعا. وقتی قصه را خواندم هم نقش و هم فیلمنامه را دوست داشتم. این موضوع برای من اولویت دارد. وقتی با آقای ده نمکی صحبت می کردم خیلی شرایط حرفه ای تر از این پیش می رفت که بخواهیم به حاشیه و حرف و حدیث بپردازیم. ایشان به عنوان کارگردان و به عنوان بازیگر روبروی هم نشستیم و صادقانه می گویم که همه چیز خیلی با رعایت مناسک حرفه ای این رشته پیش رفت. اصولا هم خیلی برایم مهم نیست که آدم ها در زندگی شخصی شان چی هستند و چی نیستند. منِ بازیگر یک وظیفه ای نسبت به خودم و کارنامه کاری ام دارم؛ سعی می کنم انتخاب های متفاوتی داشته باشم و این کارم را خیلی سخت می کند. طبیعتا شاید بعضی از انتخاب هایم خوب از آب دربیاید و بعضی بد.

از طرف طرفدارانتان به خاطر «رسوایی» مورد انتقاد قرار نگرفتید؟

- نه.

چرا اینقدر حضورتان در سینما کمرنگ است؟

- من تئاتر را از پله های اولیه شروع کردم و آرام آرام سال ها طول کشید که توانستم جایگاهم را پیدا کنم. در سینما هم باید این پروسه را طی کنم. سال های اولیه حضور من در سینما است و باید با آزمون و خطاهایم جایگاه مناسب را پیدا کنم.

کدام کارگردان است که همیشه آرزوی همکاری با او را در سینما داشتید؟

- همه کارگردان ها. من بازیگرم و بازیگری برایم بزرگترین اتفاق است و اینکه می توانم به عنوان هنرپیشه حاضر باشم برایم بیشتر از اینکه اسم فلانی در کارنامه ام باشد و اسم فلانی نباشد اهمیت دارد. طبیعتا آرزو دارم که با هم کارگردانان سرزمینم عاشقانه کار کنم.

کامران تفتی این روزها مشغول چه کارهایی است؟

- در حال حاضر دو تا سریال در نوبت پخش دارم یکی «ستاره حیات» که برای شبکه سوم است، یک سریال دیگری دارم به نام «شب شیشه ای» که در تیر ماه پخش می شود. فیلم سینمایی «گلوگاه» به کارگردانی ابراهیم معیری هم در تیر ماه اکران می شود. ضمن اینکه در تئات ر«افرای ژاپنی» بازی می کنم که در تیر ماه در فرهنگسرای نیاوران به روی صحنه می روم.



چقدر در تلویزیون پرکارید. تلویزیون گویا اوضاع اقتصادی مناسبی ندارد؛ دستمزدهای شما را می دهند؟

- بله؛ خدا را شکر. (می خندد)

اردیبهشت فصل نمایشگاه کتاب و کتابخوانی است. شما هم مطالعه تان زیاد است. پیشنهادی برای کتابخوان های تماشایی دارید؟

- الان کتاب های تخصصی در حیطه کاری خودم می خوانم که پیشنهادش به بقیه به نظرم زیاد جایز نیست اما حتما پیشنهاد می کنم که سری کارهای «پل استر» را بخوانند. در آخر دوست دارم رو به مردمم بگویم من همیشه با خون و رگ و قلبم بازی می کنم اگر جایی از کارهایم به دلتان ننشست به جوانی من ببخشید و اگر نظرتان را جلب کرد افتخار من است که با بزرگی شما به آن رسیدم.

تعلق خاطرتان بیشتر به صحنه است یا سینما یا حتی تلویزیون؟

- خب من در تئاتر بزرگ شدم اما نمی خواهم تفکیک کنم. چون در هر کدام از این مدیوم ها با اعتقادم کار می کنم. اگر هر کدام از ما سر جای خودمان قرار بگیریم و یک مقدار تخصص کاری و شایسته سالاری برقرار شود به آن مدینه فاضله ای که دوست داریم می رسیم.

این شایسته سالاری که می گویید الان اتفاق نمی افتد و فکر نمی کنید که خود شما به عنوان کسی که آکادمیک وارد دنیای بازیگری شدید نباید جلوی کسانی بازی کنید که به واسطه پول و رابطه و بدون هیچ تجربه ای وارد این عرضه شدند. افرادی که در همین «رسوایی» هم دیده می شوند و از آنها نام نبریم بهتر است.

- اصولا آدم قضاوت کردن نیستم. من آرمان گرایانه به این رشته نگاه می کنم چون با آرمان آمدم. من با استادانی در تئاتر کار کردم که همه نگین های درخشان این حرفه هستند. شاید باید از ریشه سراغ آدم های متخصص برویم و بعد آرام آرام این زیردستی ها را تربیت کرد. اینکه هر که از ره رسید و شد مرید و مراد باعث این می شود که ما سینما و فرهنگمان از بین برود و از عمق فاصله بگیریم و هی در سطح دست و پا بزنیم.